Morgunblaðið - 11.04.1970, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 11. APRÍL 1970
— Getraunir
Framhald af bls. 3
Y yrði skilyrðislaust að greiða
í þessu tilviki, að A og B gætu
komið sér saman uma að skdla
seðlinum of seint og skipta
ágóðanum eftir að B vottaði
að A hefði skilað í tæka tíð.
Spurningin er því: Eiga Get
raunirnar Y að greiða í þessu
tilfelli?
Meðán það fyrirkomulag
gildir, sem nú er, tel ég hæp-
i@, að hægt sé að dæma
Getraunir til þess að
greiða. Starfsemin væri farin
út um þúfur um leið. Ég tel
því, að finna verði leið til að
láta B taka á móti seðlunum
í tæka tíð, og koma þeim til
X (íþróttafélagsins), án þess
að til greina geti kornið að
seðlar verði eftir hjá B — t.d.
mætti hafa kassa í líkingu við
kassa undir atkvæðaseðla á
kjörstað, sem A léti seðil sinn
í hjá B, sem síðan afhenti X
kassann, er sæi um að koma
honum til Y.
Er hægt að koma ábyrgð-
ORION og LINDA C. WALKER skemmta
Kvöldverður frá kl. 6.
Borðpantanir í síma 19636.
Opið til kl. 2.
LEIKHTJ SKJALL ARINN
TEMPLARAHÖLLIN
Eldridansaklúbburinn
Gömlu
dansarnir
í Brautarholti 4
í kvöld kl. 9.
Tveir söngvarar
Sverrir Guðjónssor
og Guðjón Matt-
híasson.
S'imi 20345.
' oFiitm D OFIDÍEVOL! I OFIDtmi □
HÖT4L ÍAGA
SULNASALUR
« 1
DANSAÐ TIL KLUKKAN 2
AF MARG GEFNU TILEFNI ER GESTUM BENT A AÐ
BORÐUM ER AÐEINS HALDIÐ TIL KL. 20.30.
OflS IKVOLD OfHIKVOLi OPIl IKVOLB
inni yfir á X (íþróttafélagið)
í þessu tilviki?
Eftir almennum reglum ber
X ábyrgð á gerðum B, starfs-
manns síns, gagnvart þriðja
manni. Ég tel þó hæpið, að X
yrði dæmt til að greiða bætur
í þessu tilviki, því að félagið
hefur í einu og öllu farið rétt
að. Ég tel þó þennan mögu-
leika ekki alveg útilokaðan.
Þá er að lokum spurningin
um það, hvort B beri ábyrgð-
ina?
Eftir almennum reglum er
hann sá 9©ki, því að honum er
um að kenna, að seðillinn
komst ekki til s'kila í tæka
tíð, enda hefur hann sjálfur
vottað þetta. En á hitt ber að
líta, að ef gera ætti B ábyrg-
an fyrir mistökunum (óvilj-
andi) í tilvikum sem þeasum
væru Getraunimar vafalaust
búnar að vera, sem sé ólaun-
aðir siáifboðaliðar ættu að
verða ábyrgir fyrir óviljandi
mistökum.
Ennfremur finnst mér
þarna verða að taka til greina,
að A hefði getað með öðru
móti komið seðli sinum til
Getrauna. f>ess vegna má einn
ig líta á B — hinn ólaunaða
siálfboðaliða — sem aðstoðar
mann A við að koma seðiin-
uim til skila.
Mörgum kann að finnast,
að ég hafi borið algiörlega fyr
ir borð hag A i spjalli þessu.
S'*ur en svo.
Ég tel tiarkalegt fyTÍr A að
þurfa að missa af vinningi I
þessu tilviki, en með tilliti til
hagsrmma heildarinnar vil ég
þó telia eðlilegast, að hann
sé beðinn afsökunar á mistök
unum og því lofað um leið, að
fyrirkomulaginu verði þeg-
ar breytt til þess að slikt geti
ekki endurtekið sig. og til að
forða því, að árekstrar geti
komið unp. sem leitt geta til
málaferla. í því sambandi
bendi ég á hugmvnd þá með
innsiglaða atkvæðakassa, en
ég veit að þessari hugsnvnd
hefuir þegar verið koimið á
fraimfæri við Getraunir (af
öðruim en mér).
Að endingu. Ég tel eklki ó-
eðlilegt eftir atvikum, að Get
raunir bættu A tjón hans að
einhverju leyti, enda þótt það
sé staðreynd, að það eru ekki
Getraunir, sem hagnast á því,
að A fær ekki vinninginn.
• UMBOÐSMAÐURINN
BERI TJÓNIÐ
Jón Magnússon, hæstaTétt
arlögmaður, svaraði spurn-
ingu okkar þannig:
„Knattspyrnugetraunum
svipar nokkuð tíl venjulegra
happdrætta. Báðar eru þær
leyfðar vegna þjóðfélagslegs
gildis þeirra, þ.e. þær eiga að
styrkja starfsemi í landinu,
sem ríki eða sveitarfélög ella
yrðu að styrkja, sem því svar
aði.
í staðinn fyrir að númer
vinni, eins og um er að ræða
I venjulegum happdrættuim,
þá er hér aftur á móti ákveð-
in úrlausn, sem vinnur.
Þó að getraunaseðlarnir séu
nokkuð ódýrari en venjulegir
happdrættismiðar eru vinn-
ingisupphæðimar þó oft all-
háar. Það verður þvi að segja
að getraunaseðJarair hafi
sama gildi fyrir kaupendur
þeirra og happdrættismiðarn-
ir hafa fyrir kaupendur þeirra.
Kaupendur getraunamiðanna
verða því að geta treyst þvi
að úrlausnir þeirra korni til
álita þegar úr því á að skera
hvaða miði hefur unnið.
f Danmörku fylgir hverjum
miða d. kr. 500,00, sem kaup-
endur miðanna fá, ef miðun-
um er ekki skilað af umboðs-
manninum á réttum tíma. Hér
á landi eru ekki lögfestar
neinar slíkar reglur og verfijir
þvi að beita um þetta atriði
almennum reglum um umboð.
Nú skilar umboðsmaður
ekki útfylltum seðlum á rétt-
um tima og einn eða fleiri af
seðlunum hlýtur vinning, þá
verða eigendur miðanna fyrir
tjóni, seim ekki er hægt að ætl
ast til að þeir beri sjálfir. Ef
umboðsmaðurinn eða starfs-
fólk hans sýnir af sér van-
rækslu við framkvæmd um-
boðsmenn^kunnar þá er eðli-
legast að hann beri tjón það,
sem eigendur miðanna verða
fyrir og það þvi fremur, ef
hann tekur þóknun fyrir um
boðsmennskuna. Og þó að um
boðsmaður taki ekki þóknun
fyrir umboðsmennskuna, þá á
hann samt sem áður að bera
ábyrgð, þar sem honum á að
vera í lófa lagið að afhenda
miðana án áhættu fyrir sig.
Með vísan til framanritaðs
virðist sjónarmið stjórnarfor-
manns knattspyrraugetiraun-
anna ekki fá staðizt þ.e. að
sá sem „tippað“ hefur rétt
skuli sitja eftir með sárt enni,
ef umboðsmaður skilar ekki
seðli sem reynist réttur.
í Mbl. 4. apríl sL segir frá
því, að umboðsmaður, sem skil
aði seðlum til innsiglunar of
seint, en vinningur hafði kom-
ið upp á eigin seðil, hyggist
gera kröfur á hendur knatl-
spyrnugetraununum. — Slík
kröfugerð er fráleit.
— Minning
Framhald af Ms. 22
ið sjúkdóm þann, sem dró þig til
dauða. ,Ég vil hafa börnin hjá
mér,“ sagðir þú og kærðir þig
ekkert um rólegheitin. Þannig
man ég þig líka fyrst fyrir nærri
20 árum á heimili þínu við Lang
holtsveg, þar sem ævinlega var
opið hús fyrir vinum barna
þinna.
Við höfum nú verið nágrannar
í Álfheimunum í meira en 10 ár
og átt saman marga ljúfa og
glaða stund. Á þessum árum hafa
fjölskyldurnar hér í húsunum
jafnan glaðzt hver með annarri,
auk þess að deila hversdagsleik
anum saman. Þú hafðir alltaf
miklu að miðla af góðvild þinni,
reynslu og þekkingu. Þú kennd
ir okkur, að enginn er í raun og
veru gamalþ heldur erum við mis
jafnlega ung.
Fyrir miklum kjarki og rósemi
hugans víkur ellin á braut, og líf
ið er þá enn eftirsóknarvert. Þú
elskaðir börn og blóm og allt,
sem var heilbrigt og fagurt.
En allir fá sitt kall, fyrr eða
síðar.
Við í Álfheimum 8, og aðrir
grannar kveðjum þig með sökn-
uði og þakklæti og biðjum þér
fararheilla inn á land ljóssins,
þar sem ekki finnst kvöl né
þraut.
Ég óska þínum stóra hópi af-
komenda blessunar og mikilla
starfa. Megi þau flytja merki þitt
fram á leið.
Ólöf Þórarinsdóttir.
Fædd 9. mai 1887.
Dáin 2. apríl 1970.
Á lífsferli okkar mætum við
fólki misjöfnu að innræti og til-
finningum. Til eru þeir, og þó
fáir, sem í einföldum kærleika
daglegs lífs umfaðma allt og sam
eina, sem nálægt þeim kemur án
þess að biðja um nokkuð i stað-
inn og án þess að láta yfir sér.
Þessar manneskjur eru okkur
sönnun þess, að tilveran er góð
í innsta eðli sínu, þær eru okkur
boðberar þess kærleiksríka
Guðs, sem allt sameinar í elsku
sinni.
Amma mín var ein þeirra —
kona, aem átti hvort tveggja getu
og gæði til að veita af sálarauð
sínum og kærleika. Tilfinning
hennar fyrir einingu alls var
djúp og lifandi og mannúðin svo
mikil og hlýjan. Hugur hennar
beindist ávallt að hinu sanna, göf
uga og góða og trúarvissan um
sigur þess var óbilandi. Hún átti
hæfileikann til þess að undrast
hátign og ríkidæmi þess Guðs,
sem allt hefur gert og öllu stýr-
ir. Hún kenndi okkur að horfa I
himininn alstirndan og minnast
þess máttar, sem stýrir þessum
stjamaher. Hún leiddi okkur, lít
il börn sín, út í kyrrð náttúrunn
ar og huigsiaði um lieyindairdóm
Hans, sem hylst í öllu, er á bak
við allt og ofar öilu. Á heimleið
liaut hiúin að litíiu Móimii oig Hof'aði
Hann, sem gefur öllu líf.
Vegna þess að hún skynjaði
nálægð Guðs alls staðar, fann
hún bætur hverju böli og bar
birtu í skapi. Þannig var hún
boðberi blessunar Hans.
T.