Morgunblaðið - 03.05.1970, Blaðsíða 11

MOftG UNBLAÍOtt). -SU'NINVT)AGUR' 3.' MAt Í3T0
11
ég svo námaverkfræði og tók
síðast viðbótarnám í raftnagns
fræði og ínálmfræði. Ridhard
bróðir minn kom til Skotlands
því þar var hátt kaup í vopna
verbsmiðjunum. Á sumrin
vann ég þar líka og við kom
uimst í akkorð og meira en
tvöfölduðum fastakaupið og
hann þrefaldaði það við renni
smíðina.
Að loknu vertkfræðináminu
var ég affls óráðinn í hvað
gera skyldi. Mér bauðst starf
í Suður-Afríku. En þá hitti ég
Valtý Stefánsson og Þórólf
Sigurðsson frá Baidurslheimi
og báðu þeir mig að ráðstafa
mér ekki fyrr en ég heyrði frá
þeim. >annig réðst það að ég
fór að vinna við eilfurbergs-
námunia hiá Helgusitöðum í
Reyðarfirði. Til lokamámsins
hafði ég fengið alþingisstyrk.
Árið 1923 tek ég svo við
skólastjóm Iðnskólans. Þá
sótti ég. l'íka um inngöngu í
Iðnaðarmannafélagið og þar
mieð hófust afskipti mín af iðn
aðarmálum, sem ég skipti mér
svo milkið af siðan.
— Ert þú ekki eini íslenfl-
inguirinn, sem nuimið hefur
námaiverkfræði?
— Jú. Sennilega er ég það.
— Hvað olli roestu um að
þú valdir þá grein að lokum?
— Tilmæli héðan að heim-
an, öðrum þræði. Svo það, að
hér vár ákaflega erfitt um
eldsneyti á striðsárunum
fyrri. Reynt var að glrafa allt
úr jörðu, sem brenna mátiti,
en engiinn bunni þar til verba.
Samfara námaverkfræðinni
hlaut ég svo almenna þekk-
ingu í verkfræði, að ég þurfti
alidrai að óttast um að fá ekki
nóg að gera. ‘
— Hvernig var námiulífið í
Skotlamdi?
— Ég kynntist því í verk-
legiu námi. Ég var sendur í
verstu námuholuna þar í landi
raunar með vilja og vitund
yfirboðara míns, sem ráðlagðd
mér það, því þar myndi ég
læra mifclu meira en í full-
bominni námiu. Vandamál
kæmu þar fyrir, er leysa
þyrfti og lærdómsrík væru.
— Hvemig var kolarykið?
— Það var auðvitað ebki
gott. Ég vann heldur ekki
mema ein,a nótt þar sem það
vair verst. Hélit mig þá hafa
lært nóg þar. En við þetta
unnu sömu mennirnir allt að
þrjátíu ár og kenndu sér
ekki meins. Kolarykinu hóst
uðu menn alltaf upp. Verra
var í giullnámum Afríku, þar
sem kvartsrykið var í örsmá
uim flísum, sem settust í lumg
un. Þar gátu menn ekki unnið
nema mest þrjú ár svo þeir
fengju eikki berkla. Áður en
þesisi þrjú ár voru liðin voru
þeir sendir í fcolanámurnar til
‘heikubótar. Fólst það í því að
þeir önduðiu þar ofan í sig
kolaryfcinu, en hóstuðu því
upp aftur og þá fylgdu kvarts
nálarnar með. Þannig var
heilsufoótin.
En hitinn var mikill. Þótt
alltaf væri blásið fersku lofti
niður í námuna. Ég man þeg-
ar ég kom fyrst í námuna. >á
þurftum við að fara 900 metra
beint niðuT, í grindarbúri.
Skyndilega féll það, eins og
taugin hefði slitnað og Skot-
aimir fómuðu höndum og
báðu guð að hjálpa sér. Ég
var sá eini, sem ekki hafði
vit á því að verða hræddur,
því ég hélt að þetta ætti að
vera svona. Seinna komst ég
að því að þetta var vélamann
inum á spilinu að kenna. Þetta
var hrekkur sem nýliðar voru
beittir og átti að korna venst
við mig.
í náimumum sá ég íslenztea
hesta. Þéir höfðu sætt sig við
arlögin í myrkrinu þarna
niðri. Þeir komu aldrei upp.
Aðbúnaðurinn var góður í hest
húsinu þeirra, en það hafa
verið óskapleg viðbrigði fyrir
þessi frjálsu náttúrudýr að
veæa þannig innilokuð.
— Hvað siegdr þú sivo um
útlit á niámiuireíkstni hér á
lamidi?
— Um hianin er lítið að
segjia á þessu stiigi. Stofn-
kostniaður er alls staiðar mdk-
ill miðað viið það máimmagn,
sem hér kanin að fást úr
jörðu. En svo fcann að fara
síðar mar, þegar aðstæður
hafa breytzt, að hér igleti
horgað sig að vinmia miáim úr
jörðu.
— Hvemáig hefirðu varið
frítstumidumum?
— Ég hief allitaf verfð gief-
inn fyrir sport. Ég var all-
góður í fimieiibum. Ég hief
stundiað miikið golf ag verið
þar í féiaiglsimáiuim. Svo hef
ég veitt lax í 40 ár. Aminiars
held ég, að það sié eklkert
leyndanmál lengiur, að Guð-
mundiur G. Hagialín er búinin
að slkrifa ævisötgiu máma, siem
á að korna út í hauist.
— Lentir þú ekká í hrinigiðu
spiritismans að námi ioknu?
— Ekki g|et óg aaigt það.
Ég lediddi þetsisar umræður
hjá mér. Sveiinm Sigiurðssion
skrifáði mér og var að biðja
mig að kyrania mér spiriitdsm-
anm í Skotlamdi. En étg hiumm
aði það fram af mér. Við, sam
lærum ag störfum að raium-
vísiniduim, erum efagjiarmairi á
spiriitismamn. Ég neita því
eikki, að margt sé til í tilvist
okkar, sem við gietum ekki
skýrt, eða giert greán fyrir.
Við erum sivo takmiarbaðir.
Ég leglg heldur eniga áherzlu
á að koma öðrum á mímar
Skoðainir í þeissu efnd. Ég álít
trúley'si forkastaintogt. Áin trú
ar getur maðurinn eteki lifað
svo vel sé.
Ég skýri drauigia, eðia sivipi,
á þarnn háitt að þeir séu raf-
geiislar frá frumum siam ekki
deyja strax, þegar miaðurinn
amdiast. Sterudur þettia alllang-
an tímia. Hitt er mér ómögu-
legt, og geri ekiki tilrauin til,
að skýra svipi lönigu látinna
manma. Eg trúi ekki á fram-
haldislíf jarðvistareinstaM-
inga í andlegum heimi.
Við komum í þeninam heim
ekkert vitainidi og ekkiert get-
anidi ag við þrosikuimst upp í
það að verðia sjálfstæðiir hiugs
uiðir. Þenmian þrosika hljótum
við frá hinum guðlega al-
heiimsikrafti, sem á hak við
allt stendur. Þessi kraftur
leitar aftur síns uppruma við
lát okíkar. Ég hef eniga trú á
því að við fæðimgiuma byrji
nýtt líf, siem vari að eilífu.
Ég hield að lífið sé nieiisti
frá guiðdómnum, sem fær að
starfa sitt Skeið, en rennur
svo aftur til guðdómsiinis. Ég
held að sái mín verði ekki
til eftir minin diaig í þeirri
mynid, sam búm er í mér,
beidur umforeyfiist hún og fái
aniniað verkefnd og annars kon
ar tilveru.
— En ef þú trúir ekiki að
-sýndr séu anmað en geis-lun
frá frtumum mamtnisilíkiamans,
sem ekki eru að fullu dauð-
ar, hvemig fer þá um þá, siem
eru bnemmdir?
— Svipir þeirria koima ekki
fram. Og þesis vegna hef ég
þegar gert ráðstiafamiir til þass
að verðia breinmidur.
— vig.
P.s. Helgi Hemmann bað mig
að láta þess getið að hann
yrði ekki beiimia í diag, en tæki
á móti gestum í Tjamarbúð
uppi milli kl. 4 og 6 í dag.

Ábyrgðar- og framtíðarstarf
Viljum ráða framkvæmdastjóra að fyrirtækinu íslenzkur markaður
h.f., sem fyrirhugað er að opni verzlun í frihöfn Keflavíkurflugvallar í
sumar. Umsækjendur skulu hafa góða menntun og málakunnáttu og
reynslu af verzlunarrekstri.
Umsóknir skal senda til stjórnarformanns Einars Elíassonar, Glith.f.,
pósthólf 1053, sem ennfremur gefur nánari upplýsingar ásamt Pétri
Péturssyni forstjóra, Álafossi.
Umsóknum skal skila fyrir 8. maí næstkomandi.
Stjórn íslenzks markaðar h.f.
Hvarnæst? ní
Hver næst ?
Dregið 5. maí
Vinningar gera hvorki mannamun né staSarmun. Gleymið ekki að
endurnýja. Síðustu forvöð fyrir hádegi dráttardags. Happdrætti SÍBS

Hús í byy'o'iniíu
heimtar trygginihi
---------:--------------------------!--------- "
* . « ^ „ m -
P . . ...... ... „ £; W’'
KZWOM m WTWSnTW H^jig ^ "1
I
vs.
Allir húsbyggjendur leggja í talsveröa áhættu.
Margir taka há lán og leggja eignir sínar
að veði. Þeim er því afar mikilvægt að óhöpp
eða slys raski ekki fjárhagsafkomu þeirra.
Brunatrygging fyrir hús í smíðum er mjög ódýr,
tryggingartaki greiðir 1,5 af hverju þúsundi.
Ábyrgðartrygging gegn óhöppum eða slysum
á starfsliði er nauðsynleg hverjum húsbyggj-
anda, því annars kann svo að fara að skaða-
bótaskylda baki honum verulegt tjón.
ALMENNAR
TRYGGINGARS
PÓSTHÚSSTRÆTI 9 SÍMI 17700
I
II
II
II
I I
I I
II
II
II
II
II
I I
I I
II
I I
I I
II
I I
I I
I I
I I
l I
I I
I I
I I
11
J)