Morgunblaðið - 06.05.1970, Blaðsíða 28

28
MORGUINBLABIÐ, MIÐVTKUDAGUR 6. MAÍ 1070
GEORGES SIMENON:
EINKENNILEGUR
ARFUR
lengi getað fest hönd á, og það
greinilega.
Það var lítii borg í Hoilandi,
þar sem strætin lágu svo lágt,
að skipin við bakkana sýndust
næstum eins há og húsin. Það
var dimmt. Móðir hans, sem
leiddi hann, hafði farið í búð til
að kaupa pyisur. í annarri sams
konar búð hefði h-ann getað bú-
izt við að fá gefið sælgæti, en
konan í þessari búð hallaði sér
fram yfir borðið og bauð hon-
um bita af hráu fleski.
— Spilaðu aftur þetta, sem þú
spilaðir síðast á klarínettuna.
Hann var rétt byrjaður þegar
barið var hikandi að dyrum.
Hann snarstanzaði. Dyrnar opn-
uðust og Colette kom inn. Hún
var í útifötum sem voru blaut
af rigningunni, og skór hennar
og sokkar voru ataðir for.
Þetta var í fyrsta sinn sem Gili
es hafði séð hana þennan dag.
— Afsakið. Ég e<r hrædd um,
að ég sé að ónáða ykkur.
— Nei, alls ekki. . .
— Klukkan er hálfátta, svo
að ég hélt. ..
— Guð minn góður! Og eg
ekki einu sinni blædd enn. Ég
hef enga hugynd um, hvort
maturinin er tiŒbúinn. Mér þykir
þetta afskaptega leitt.
Enn hafði nú ekkert verið
ákveðið, en samt þegjandi geng-
ið út frá því, að Colette ætti
að koma til þeirra bæði til há-
degisverðar og kvöldverðar. Gill
es gat ekki hugsað sér að láta
hana borða aleina uppi. Síðdeg-
is þennan dag, hafði frú Rinuet
komið niður til að hjállpa Mörtu
með matinn.
— Farðu úr og fáðu þér sæti.
Colette horfði jndrandi á
hljóðfærin og spilin á borðinu,
og hattinn, sem Giilles hafði dreg
ið hitt og þetta upp úr. Tómir
bollarnir og kökuleifarnar voru
enn á hjólaborðinu og koddarn-
ir á legubekknum bældir.
— Eruð þið viss um, að þið
viljið hafa mig hérna?
Af því hvernig hún leit á Gitl
es, var sýnilegt, að hún þurfti
að tala við hann, en vildi ekki
gera það að Alice viðstaddri.

Amerískar blússur
ermastuttar, ermalangar.
Margir litir.
S*
Sáfe TÍZKUSKEMMAN álJ
TIZKUSKEMMAN m
útvarpstœki
15 gerðir ferðafœkja
Lítið inn — veljið fermingargjöfina
í tíma
Heimilistæki sff.
HAFNARSTRÆTI 3 — SÍMI 20455.
Undir eins og Atice var farin
út, spurði Gilles?
— Hvar hefurðu verið í allan
dag?
Þetta var ekki aðfeins spurn-
ing, heldur lá í því nokkur
ásökun um leið, um að hafa far-
ið svona út ein, án þess að láta
hann vita um það.
— Ég fór til NieuŒ, sagði hún
og fór úr kápunni og tók af sér
hattinn.
— Kvöldimaturinin er tilbúinn,
sagði Alice, er hún kom inn aft-
uir. — Eigum við aíð fara að
borða?
Borðstofan þarna var stærri
en sú uppi, og miklu skrautlegri
stofa. Á veggjunum héngu mynd
ir af forfeðrum Vievre greifa,
þar eð Octave Mauvoisin hafði
keypt húsið með öllu saman.
Þetta var í fyrsta sinn sem
þau borðuðu öll þrjú saman. Al-
XXXIX
ice gerði sér sýnillega far um að
vera alúðleg við Colette og fyrir
iþað vair Gittes henini þafkiklátutr.
— Bjóðið þér frú Cölefte fyrst,
sagði hún.
Og síðam við Colette:
— Jú, víst. Ég sé, að þrátt fyr
ir óveðrið, virðist þér hafa farið
út í sveit.
— Já, til Nieul.
Hún hikaði og leit spyrjandi á
Gillles, rétt eins og til þesis að
spyrja hann, hvort hún gæti
l'eyst frá skjóðunni. Og þegar
augniatililt hans varð jákvæft,
hélt hún áfram:
— Ég var að hugsa um þenn-
an járnskáp í alla nótt.
Gilles sneri sér ti'l Aliee og út
skýrði málið:
— Það er skápurinn í herberg
inu hans frænda uppi. Ég hef
Óskum eftir
sveinum í
húsgagnasmíði.
Mikil vinna
Einnig óskum við
eftir vönum upp-
setningarmönnum.
Má vera í auka-
vinnu - Sími 83913
FERGUSON
Söluumboð Bolungarvík:
Vagn Hrólfsson.
Umboðsmaður
Orri Hjaltason
s. 16139.
lykilinn, en við vitum ekki stafa
röðina á læ'Sdngunni.
— Hvað er í honum?
— Það veit enginn fyrir víst.
Líiklega skjöl og þau talsvert
mikiilvæg. Hefðum við þau í hönd
unum, gætum við líklega taiið ó-
nefndum persónum hughvarf.
— Ah . . .!
Alice var ekkert forvitinn og
Gilles benti Colette að halda á-
fram.
Ég minmtist þess, að Octave
fór út í sveit, næstum vikulega.
Hann hafði aldrei neinn með sér,
nema Jean, bílstjórann sinn
sem nú ekur einum vörubílnum.
Ég fór snemma í morgun og
spurði hann. Og átti fullt í fangi
með að toga það upp úr honum.
Octave Mauvoisin ferðaðist lít
ið og hann átti fornlegan fjöl-
skyldubil. Hann var steinhættur
að aka sjálfur og varð því að
treysta á Jean.
— Loksins komst ég að því, að
hann ók ailltaf til Nieul að heim-
sækja eina fræmku sma, sem á
heima í húsdnu þar sem hann
fæddist.
Gilles horfði með aðdáun á
veifcLutegu konuna, sem var svo
einráðdn að bjarga elskubuga sín
um. Þarna hafði hún farið til
Nieul, enda þótt hún mætti vita,
að móttökurinar þar yrðu ekki
séiiega vinsamtegar.
— Hvers vegna baðistu ekki
mig um að skjóta þér þangað?
Þetta hefði hann ekki átt að
segja, því að Alioe virtist fyrtast
við það.
— Það hefði mér aldrei getað
dottið í hug. Ég fór með strætiis-
vagninum, og í Nieui komst ég
að því, að frænkan var kon-a
bréfberans þar, og heitir frú
Henriquet.
Atice hringdi eftir næsta rétti
og starði á borðdúkinn, eins og
henni leiddist. En Gilles, sem
hafði Sloppið yfir í tónlistina og
töfraibrögðin um stundarsakir,
var nú aftur orðinn niðursokk-
inn í þennan harmleik, sem heim
ili hans hafði allt í einu eins og
dottið inn í, og var beinlínis mið
depillinm í.
Hann hafði sjálfan oft langað
till að fara til Nieul, þa-r eð það
var fæðingarstaður föður han-s,
en hann hafði rétt aðeinis séð það
sem snöggvast, á lieiðinni til og
frá Esnandes.
— Hún er almennilegasta
kona, hélt Colette áfram. — Hún
vissd. strax, hver ég var,.en þrátt
fyrir það bauð hún mér inn uppá
glas af víni. Svo virðfet sem Oct-
ave hafi alltaf ætlað að arfleiða
börnin hennar að einhverju. Þau
eru sex.
Alice reyndi að leyna óþolin-
mæði sinni. Er hún var orð-in
hu'nidleið á ölllu þessu Maurvouisn
máli. En Giiles var allitof fultur
áhuga til þess að taka eftir því.
Oft hafði hann á kvöldin setið
Vertu jákvæður í dag. Hirtu það, sem þitt er, og farðu að fram-
kvæma. Tími er tii kominn.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Þú hefur fengið ófullkomnar upplýsingar, svo að þú skilur illa
önnur sjónarmið.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
FuIIvissaðu þig um allar staðreyndir, og sparaöu tíma á því. Þú
færð góðar hugmyndir seinna í dag.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Þú útskýrir of mikið og staðreyndirnar hlaða utan á sig.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Þú ert dálítið skiptur milii helmillsanna og starfa þins.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Það er tízkufyrirhrigði að vera tortrygginn. Mönnum getur skjátl
azt án þess að hyggja á fláræði.
Vogin, 23. september — 22. október.
Þú átt annríkt við að ráðstafa fé þínu. Farðu varlcga, og gerðu
áætlun i stórum dráttum.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Reyndu aðra útleið og athugaðu aUar aðstæður vel, en hiddu
átekta, áður en þú gerir nokkuð f gömlu vandamáli.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Vinir þinir eru þér ekki bcint sammála, og það máttu þola um-
yrðalaust.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Vinir þínir eru uppi í skýjunum — kannski á þinn kostnað —
svo að þú skalt hugsa þig um, áður en þú hefst eitthvað að. Nú hafa
allir fengið áhuga fyrir hæfileikum þinum.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Það verða undarlegar aðstæður til þess, að þú verður knúinn tii
þess að bregða betri fætinum ffyrir þig, og reyna eitthvað nýtt.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20 marz.
Það er ógcrningur að gera sér grein fyrir þvi, hvers vegna fólk
hangir i bábiljum sínum. Þú verður að taka hlutina eins og þeir eru.