Morgunblaðið - 27.05.1970, Blaðsíða 11

MORjGUNBLABIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. MAÍ 11970
11
með undirleik við HeLlu
Rauður hraunmassinn seig áfram
með 90 m hraða á klukkustund
MEIRA en tuguir gíga spúði
eldi upp i loftið, eiinis og risa-
stóntm sijömiuljósum væn
stangið ni'ður í j örðirna í röð
og sið’&n kveiíkt á þedm öllum
í einiu. Þannig var Heklugos-
ið í Skjólkvíum um helgina,
stórkoistlegt sjóniairspil. Fjöldi
manns horfði á það af fjall-
iniu andspæmis á lauigai dags-
nótt. En fegiurst er gosuð á
náttuinni, þar sem hver gígur
þeytir rauðum slettum upp í
myrkrið. Þær verða á ferð
sinmi út í geiminin að hraun-
molum, sem kólna og döklkna
og falla aftur til jarðar, þar
sem þeir splundiraist og fletj-
ast.
Síðan sígur miassinin af stað.
fyrst í taiuimium niðuv hólana,
sem hlaiðizt hafa upp í kring-
uim gígama og síðan dö&knandi
yfir nýja hraiunið, er áður
ranin úr fj'rsta gígnum í Skjól
kvíum og skildi eftir þessa
hæð, sem nú hefux opnazt
með lamgri sprumigu. A ferð
þessa hraiumimiassa yfir þykka
skáin aif úfniu, köldu hrauni,
. brýtur maissiiinin sér leið og
. glyttir í rauðta glóðina siums
staðar, meðan myrkuir er, en
í dagi’birtuniná sjást reyksúlur
stíga upp. Og þessi þuinigi,
. glóaindi bergmassi heldur
lemigra en í fynra sinmið,
teygir armania í norðaustur
meðfram fyrmefnidium stúku-
sætum ferðafólksiiras á fjall-
iniu, svo glyttir í rauð ljós,
eins og óemdanleg bílalesit
með kiattaraiugu fari þar hjá í
nóttiinmi.
Fréttamaður Mbl. var í
hópi ferðafólks, sem hafði
lagt af stað síðari hluita daigs
á laugardag, og ekið í jepp-
uim sem leið liggur um Búr-
fellsvirkjun og eftir merktri
nýruddri slóð alveg upp á
þetta vel staðisetta fjall. Og
þarna blaisti við í eimiu dag-
skrá kvöldsinis —■ gígaröðin
með háum eldisúlum síinium og
hraiuinið á ferð sinmii með
rauðu, síbreytilegu kögri utan
á tuiniguinium þegar brotnar úr
hraiuniniu, svo sér í eldsárið.
Þetta var ekiki eimigömgu
sjónleilkur, heldur miiklu frem
ur forleikur að ópeiru, þar sem
búið er að draga tjaldið fré
og hljómsveiirtin leikur af full-
um krafti. Sú múisíík var lík-
ust sterkum þyt, sem sótti sig
og hækkaði og dró svo niður
og gígarndr lóku á víxL Einm
og einn sló í trumbumiar með
stórri sprengingu — á réttum
stöðuim,. En við hraiunjalðarinn
var leilkið fínlega umdir, þegaz
léttir og loftkenmidir hraun-
molar hrundu úr brún.inni og
hrísluiðuLsrt roetð glaimri niður
yfir bantinm, misstórir og
með mismiuniandi tón. Þarna
var viissulega heilt hljómsveit
arverk á ferð.
Lenigi niætur var setið í

Séð á endartn á gjósandi gígar öðinni. Gígarnir hafa hlaðið upp háum gíghólum, sá fjærsti hæst-
um en sá næsti er að byrja. í öskunni, sem stendur upp úr hæsta gígnum voru miklar elding-
ar.
grasigróinni laut, sem hraun-
ið var að leggja uinidir sig, í
hlýjunni frá eldinium. Hraun-
kianturinn, sem var 7—8 m
hár þarna, kom sígamdi svo
lamigt sem augað eygði, sums
staðar með heil björg í efri
brún. Hanm valt áfram hægt
Hraunbrumn ruddist fram með
90 m hraða á klst. á sunnudagsmorgun og glytti í glóðina. _
(Ljósm. Mbl.: E.Pá.)
og síganidi. Það brotnaði úr
brúniiimi og glóanidi eldiuriinin
kiom í ljós, ýmiiisit sem flögur
með mýmsrtri eða skiellur og
rákir. Margt ma sjí í eldin-
um. En svo seiigur er mass-
inm, að srtóru björgin feomu
haegt og síganidi ofam á hon-
um og smá hölLuöust og lögð-
ust loiks út af. Þau voru eins
og skip á ferðiinmá í nióttinmi.
Hrauiruið fór þarnia ekfci hrað-
ar en það. að fólkið gait setið
eða staðið í hlýjuinmi og fært
sig hægt og hægt undam, þar
til allur hvammiurinm var
kominn umdir hraun.
Um moriguninin aftur á
moti, um ellefuleytið, kom-
um við að hraiumtunigu, sem
ekfci fór sér svo hægt. Þar
vair einis gott að gleyma sér
ekki. Hraðinm mældiisrt okkur
90 m á kluklkustuinid. Og fðu-
iega gafst. hraundrönigumum
ekki tírni til að brotma úr
brúniiinmi, því massdmm seiig
fram í stórum seigum,
rauðum gúlum. Hrauntumgam
lenti von bráðar á hlið anm-
arrar, sem var bomirn lengra
og breiddi þá úr sér, hækk-
aði við fyrirsrtöðuma og tók
aðra stefmiu, ám þess að úr
hraðainium drægi.
Ef efcið er með hrauinkaint-
inium, má kiomaist á móts við
nýju eidisprumigiuinia og horfa á
hama endilaniga ekiki svo lamigt
frá. Þá sést aið gígarnir eru
misháir og virðast vera hver
upp af öörum, næst sá
mimnisrtL sem var sýrálega að
herða sig mjög með miklum
slettum og spremiginigum. Sá
stæristi byrjaði uinidir morgum
að senida frá sér stöðugan
reykjarstrók, sem stóð beint
upp í loftið og safmaðist sam-
an í dökkan flekfc í háloftun-
um. Og um istrókinm foru
öðru hver ju bjartar eldiingar.
Sýninigargestir höfðu sýni-
lega horfið af sýninguinmi um
miðja nótt og undir morgun,
því fáir v&ru þarna fyrir há-
degi á suniniudag. Em um miðj-
an dag fórum við að mæta
bílunium aftur austam við Sel-
foss. Þar fóru gestir á næstu
nætursýi.irjgu. Og eims og seg-
ir í textaaiuglýsinguim leikhús-
amina. Engiin ætti að láta þessa
sýnimigu fram hjá sér fara.
Hér er eimistakt tækifæri. Og
enginn vedt hvemæir sýningum
lýkiur. — E. Pá.
Þorkell Sigurbjörnsson skrifar um:
TÓNLIST
Listdanssýning
COLIN R/U.sisel virðist vera metn-
aðgigjarn malður, og það ekki án
ástæð'u. Vitnisburður þess var
sýning sú, sem hann efndi tii sl.
la ugardagse f ti rmiðdag með nem-
eniddm Listdanisskóla Þjóðlaik-
hússims. Þetta var fjölmiemn sýn-
ing, tugir bairna og umglinga
tófciu þátt í henmi, alls kornar sóló
danisarar, auk aðstoðarfólks leik-
hússinis bak við tjölddn. Samt var
þetta aðallega það, sem enisku-
mælandi kalla „einismanmsisýn-
kngin“, Colin Russel samdi dams-
amiá; eða endursamdi, dansaði
sj álfur og stjórnaði öllu saman.
Vænta má, að hanm fari að semja
músíki'na sjálfur einis og Cbaplin,
að . 'þessu siinmi var damsað við
músík eftir Sdhubert, Atla
Heimi, Adam og Prókofíeff. Schu
berrt-diamsar voru tMetfni til
„Seeme de Ballet“ með 25 niam-
enduirft og var Guðmuinda Jó-
hainnsáóttir aðaldansarinm. „Árs-
tíðimar“ voru við eáms kurnar
leifar af DimmalimMn-músífciinmii
— en í báðum þessum at/iðum
flutti Carl Billich tómlistina
óskiedbull á píamóið sdtt að tjalda-
balbi. Fyrsti þáttur „GisielLe“ var
hins vegar leikinm atf gamalli
hljómplörtu. Giiselle var dömisiuð
atf Guðbjörgu Björgvinsdóttur og
var frammistaöa bemmar lofs-
vei'ð. Það vai ekbi sízt undrið,
að hún skyldi greinia hljóðfall,
svo yfirgnæfandi sem surgið í
slitinmi plötumind var á stumdum.
Einnig var lofsverð frammistaða
Ólatfíu Bjamle'ifsdóttur, sem ednm
ar sveitaigtúlkumnar — og svo
auðvitað Colinis Ruisisels sjálfs.
„Primadonmia“ hét gamamþáttur
við klaissíska sinfóníu Prókofíeffs
bráðsmellinn, þar sem nemend-
urndr gerðu góðlátlega grín að
ýmsum „aitvimmusjúkdómum"
auk eigin vamikamta.
Aulðfumidið vair að allir lögðú
sig fram — eklki veit ég, hvermiilg
aðstöðu , Russel hetfuir til starfs
síms, það er baktjaldamáL em
eitthvað voru haiuisrtdömuirnar í
„Árstíðuinum" í óþarfleiga druslu
legum búmingum eða veiðimiainma
búningarnir í Gtselle mikið við
vöxt.
Lífið og sálin í sýmnguinnd
var CoLrn Russel — eins og ódrep
andi hietja úr einlhverri „Carry
On“-mynd . . . og til að halda
samlíkimigunmi . . . væri efcki tí.1-
valið verkefnd fyrir t.d. Edda-
film að gera eimia gamanmynd
með heitimiu „Áfram Colin Russ-
el“, a.m.k. koma mieð svolei'ðiis
Skólastýran í Sorö
í heimsókn
HÚSMÆÐRA SKÓLINN í Sorö í
Danmörku átti 75 ára afmæli ný
lega og eins og sagt vair þá frá
í blöðum hafa um 300 íslemzkar
stúlkuir stundað nám við skól-
ann f,rá upþhafi. Nú um mánaða
mótin er væntanleg hingað til
lands skólastýra Sorö Husholdn
ingssikole, frú C. M. Willi Möller
ásamt eiginmanni sínum. Hefur
hún mikinin áhuga á alð hitta sern
flesta nemendur sína hér, bæði
eldri og yngri, og til þess að svö
megi verða hafa nokkrir gamlir
nemendur ákveðið að reyna að
fá sem flesta úr hópnum til að
snœða með hjónunum hádegis-
verð á Hótel Sögu 6. júnd n.k.
Hjónin frá Sorö dveljast hér
til 25. júní n.k. og verða á Slétta
hrauni 23 í Hafnarfirði.