Morgunblaðið - 29.05.1970, Blaðsíða 28

28
MOBGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. MAÍ 1970
væri að koma arseníki í flösk-
una, án þess að eftir því væri
tekið.
Skyldi Babin geta haft aðgang
að flöskunni? Varla. Ekki án
þess að Gaston væri í vitorði
með honum. En hvað um Gaston.
Um hann vissi Gilles ekki neitt
nema það, að hann var eins og
kanína í framan.
— í>á er tími kominn að fara,
hr. Gilles.
Aftur var sem snöggvast litið
eftir í bílastöðinni. Stundum
þurfti að undirrita eitthvað þar,
og það gerði Mauvoisin stand-
andi. Svo kom hádegisverður
inn uppi, andspænis Colette og
án þess að orð væri sagt.
Gilles stóð í dyrunum og
horfði inn í herbérgi frænda
síns. í>ví að nú var kominn sá
tími, þegar síðarnefndur fékk
sér síðdegisblund. Allt að því í
klukkutíma hafði hann setið
þarna hreyfingarlaus ogmeðlok
uð augu, handleggina hangandi
niður af stólbríkunum og munn-
inn upp á gátt. Frú Rinquet
hafði sagt, að hann. hefði líka
hrotið.
— Hann drakk aldrei kaffi
eftir hádegisverðinn, vegna
hjartans.
Gilles gekk út að glugganum
og sá Rinquet ágangi fyrir ut-
an og hafði hann af fyrir sér
meðan hann beið eftir Giilles,
með því að athuga vörubílana,
sem voru að koma og fara.
Þegar Gilles fór út, heyrði
hann hláturrokur á fyrstu hæð.
Honum varð illt við, því honum
fannst ekki geta hjá því íarið, að
Alice væri nú a ljóstra upp
einhverju leyndarmáli um sam-
búð þeirra.
— Jæja þá, hr. Gilles. Nú er
kominn tími til að fara í skrif-
stofuna, þar sem frændi yðar
undirritaði bréfin. Vel á
minnzt . . .
Hann dró Gilles frá mönnun-
um, sem stóðu kring um bílana.
— Ég veit ekki, hvort nokk-
uð er upp úr því leggjandi. En
rétt áðan rakst ég á einn náung-
ann frá lögreglustöðinni, og
hann sagði mér, að í allri hrúg-
unni af nafnlausum bréfum, hefði
verið eitt, þar sem Poineau var
sakiaður um að hafa sagt eitt
kvöldið, þegar hann var fullur,
að hann skyldi jafna sakimar við
húsbóndann, áður en lyki. Svo
virðist sem hann hafi hatað
hann frænda yðar.
— Já, það gerði hann, er mér
kunnugt um.
Gilles minntist þjófnaðar vesl-
ings mannsáns og hefndar Mau-
voisins. En hvernig hefði Poine-
au, sem var á þeytingi um bíla-
stöðina allan daginn, getað feng
ið tækifæri til að eitra fyrir
hann?
Þeir gengu inn í kirkjuna fyrr-
verandi og hittu Esprit Lepart,
sem að vanda leit feimnislega á
tengdason sinn, rétt eins og hon
um fyndist hann sjálfur vera í
einihverjum órétti.
— Segð-u mér, pabbi . ..
Þetta var skrítið. Gilles átti
enn bágara en endranær með að
kalla hann pabba. Og sjálfur
leit hann feimnislega á vingjarn
lega manninn með loðnu augna-
brýrnar og gljáandi skallann.
— Frændi minn kom alltaf að
hi-tta þig á þessum tíma, var það
ekki?
— Hann var vanur að koma
og setjast í stólinn þarna án
þess að mæla orð frá vörum. Ég
gat aldrei skilið hvers vegna
hann hafði aldrei almennileiga
skrifstofu sjálfur. Einu sinni
stakk ég upp á því, en fékk
ekki annað srvar en augnatillit,
sem sagði mér að hugsa um mitt
eigið verk. Hann átti ekki einu
sinni penna sjálfur, heldur fékk
hann lánað-an hjá mér. Bréfin,
sem átti að undirrita, vopu alltaf
höfð í brúnni möppu. Hann virt
ist aldrei lesa bréfin, en ég full-
vissa þig um, að hann vissi upp
á hár, hvað hann var að undir-
rita. Hann skrifaði stirð-lega,
með feitum lóðréttum strikum, og
blés mæðilega á meðan.
— Ef hann ávarpaðá mig nokk
urntíma, þá var það „hr.
Lepart". Því að hann herraði
aila Jafnvel viðvaningana. En
hann sagði það eitthvað einkenni
lega, stundum í fyrirlitningar-
tón.
Svo var aftur farið út á göt-
urnar og bryggjurnar, sem sól-
in skipti í tvo helminga, ann-
an dimm.an en hinn ljómandi
bjartan.
— Hann fór aftur í Ouvrard-
bankann, til að sjá nýjustu kaup-
hallartölurnar, sem þá voru ein
mitt að koma frá París. Það var
líka einmitt um sama leyti, sem
Parísarblöðin bárust. Mauvoisin
var vanur að kaupa fim-m eða
sex þeirra, og lét þau standa
upp úr vasa sínum, vinstra meg-
in. Þá var klukkan að verða fjög
ur.
— Milli fjögur og fimm var
eini tíminn, sem gat verið dálítið
breytilegur. Það gerði mér mjög
erfitt fyrir. Einn daginn gat
hann farið á Hertorgið og heim-
sótti Rataud þingmann. Ég
reyndi nú ekki að fylgja honum
eftir, þar sem ég mátti vita,
hvers kona-r viðitökur ég mundi
fá. Stundum fór hann líka til
hr. Hervineau. Hann gerði sér
ekki það ómak að panta viðtal
og hann beið aldrei þangað til
að honum kom. Ruddist bara
beint inn, jafnvel þótt lögmað-
urinn væri í viðtali við ein-
hvern skjólstæðing. Stundum
fór hann til Basse og Plante-1.
Það var da-ginn, sem fundur var
í Samtökunum svokölluðu. Eitt
frétti ég af þessum fundum:
Frændi yðar kom allíaf seinast-
ur og fór alltaf fyrstur.
Þeg-ar þeir komu í Evesrot-
götu, leit Gilles upp í gluggana
hjá móður Colette, en sá ekkert
Hfsmark þar inni.
í Escalegötu, þar sem boga-
göngin höfðu orðið vitni að trú-
lofun foreldra Gilles, sá hann
nr. 17 þar sem tónlistarskólinn
hafði verið forðum.
Rinquet tók upp vasabókina
sína litlu.
— Klukkan fimm kom frændi
yðar til frú Eloi, frænku yðar.
Þeir gengu undir Klukku-
turninn og aftur niður á bryggj-
LV
urnar, sem enn voru baðaðar
sólskini og meira um að vera þar
en nokkru sinni. Pallamir fyrir
framan kaffihúsin tvö voru al-
skipaðir fólki, sem vorið hafði
lokkað út. Fólkið starði með for
vitni á Mauvoisin hinn un-ga og
einkaspæjarann han-s, sem allir
vissu, að var fyrrverandi lög-
reglumaðui*. Rinquet leát á búð-
ina og sagði: — Ætlið þér að
fa-na inn?
Gilles hibaði.
— Mér tókst að fá dálítlar upp
lýsingar hjá manni, sem er eitt
hvað skyldur konunni minni.
Svo virðist að þegar frænka
yðar kom aug-a á MaUvoisin,
hafi hún sagt: — Nú, þarna
kemur Björninn! Og það var
h-ann alltaf kallaður, þarna í
búðinni. Svo þegar frændi yð-
ar kom inn um dyrnar, þrýsti
hún alltaf á hnapp, sem hringdi
upp á loft. Það var merkið um
að hafa te gamla mannsins til-
búið og koma með það niðu-r.
Rinquet hafði stanzað rétt við
bryggjuna þaðan sem Eyjabát-
arnir fóru. Einn þeirra áttl að
fara eftir nokkrar mín-útur.
Nokkrir hásetarnir voru að
reyna að lokka trega kú upp
landganginn, viðstöddum til mik
illar skemmtunar.
— Stundum var hann Bob,
frændi yðar í búðinni. Væri svo,
þá flýtti hann s-ér að hverfa, þar
eð Mauvoisin þoldi ekki að sjá
hann, Hann kallaði hann alltaf
„ónytjunginn þinn“, og frænka
yðar þorði aldrei að svara því
neinu.
— Hvað hefst ónytjungurinn
þinn að þessa dagana? var hann
vanur að spyrja.
— Hann hafði gaman af að
stika fram og aftur um búðina
með hendur í vösum, og hatt-
inn á höfðinu. Hann gat tekið
sardínudós og spurt um verð á
henni, eða sparkað í steinolíu-
brúsa og spurt, hvar hann væri
keyptur.
— Meðan hann stóð þarna við,
voru allir á nálum og frú Eloi
var alilta.f að gefa möntium sín-
um bendingu um að halda sér
saman. Væri einhver skipstjóri
að gera pöntun, sletti hann sér
fra-m í það, ruddalega, og væri
STJÖRNUGRÓF 18 SÍMI 84550
BRFKKUVÍÐIR, BIRKI OG
FLEIRI LIMGERÐISPLÖNTUR.
RIBS, SÓLBER, STJÚPUR,
OG FJÖLÆRAR PLÖNTUR.
OPIÐ TIL KL. 22 DAGLEGA.
Hrúturinn, 21. marz — 19. april.
Reyndu að hafa góð áhrif á aðra í dag. Þú ert undir smásjá yfir-
manna þinna.
Nautið, 20. apríi — 20. maí.
Taktu öllu með jafnaðargeði, jafnvel þótt allt fari ekki eins og
þú vildir.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Vinir reynast þér hjálplegir á fjármálasviðinu í dag. Varastu samt
að vera of opinskár um þau mál.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Persónulegt vandamál heldur þér uppteknum í dag.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Lánið leikur við þig í dag. Forðastu allar stórframkvæmdir næstu
daga.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Einbeittu þér að vinnunni í dag, en eyddu kvöldinu i góðum félags
skap
Vogin, 23. september — 22. október.
Vertu því viðbúinn að ekkert fari samkvæmt fyrirframgerðri áætl
un. En þrátt fyrir það verður dagurinn fremur þægilegur.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Endurskoðaðu ákvarðanir þínar með tilliti til þess að óvænt pen-
ingaútlát gætu verið í uppsiglingu.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Framtaksemi í þágu heimilisins yrði vel þegin.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Ef þú heldur þér vel að vinnu í dag, mun þér verða launað marg-
faldlega síðar. Fáir verða til þess að hvetja þig, en haltu þínu striki.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Þú getur aukið tekjur þínar með auknu álagi. Ahrifamenn eru
ekki líklegir til að hjálpa þér, en trcystu á sjálfan þig.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20 marz.
Ekki er líklegt að þú hljótir mikil laun fyrir erfiði þitt í dag.
Vandaðu þig þó við verk þín þótt leiðinleg séu.