Morgunblaðið - 30.05.1970, Blaðsíða 13
MORGUNBðLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. MAl 11970
13
Færri komust að en vildu og fjölmargir stóðu utau dyra á Reykjavíkurhátíð D-listans.
— Ræða Ólafs
Framhald af bls. 32
ur etkki byggt borgina, en hún
Ibefur geort hana byggilegtri og
framar öðru stuðlað að þvi, að
gera Reykjavík að iifvænlegri
borg.
iHlutver'k borgarstjómar er aSð
imóta. þróun borgarinnar, standa
vörð um hagsmuni hennar og
sjá fyrir sameiginlegum þöarfuim
fbúa bennar. Hún skipuleggur
rasmima borgarinnar o.g hún á að
a/uðga og bæta það líf, seim lifað
er innan þess ramma. Þess vegna
er hver einasti einstalklingur,
sem í borginni býr, viðfangsefni
borgarstjómar, því markmið
borgarliífs er fyrst og fremist heill
og hamingj'a íbúanna.
í hugum okkar Reykvíikinga er
tíka Reykjavik annað og meira
en þyrping húsa og mikil mann-
vibki.
Borgin er beimib oikfcar og
hieimaibylglgð, þar setm raetiur oikik-
er liggja. Við þetkfcjuan þessa
borg og bér viljiuim við búa. Við
þðkkjuim fegurð Reytkjiaivíkiuir og
alla toosti benniar — og við þefcfcj
um líka það sem mfður er. Því
Rieykjiaválk er eikfci hiinm full-
fcommii sæliuisfaðiur fremiur em
önmiur mainmiam/nma byglgð — hún
er mianmleig bong, byggð lifiamdi
fóiki, sem glímir við mtamnlag
vaindamál í sorg ag gJe@L Qg
þanmliig verður Reykýaivik æitíð,
seiminiefniairi þeisB fólfcs, sem þar
býr. Bn tafcimiarkið er að gera
borgimia sifellt að betri bor’g og
að betri drvalarsitað fyrir íbua
sínia. Oklkiur hefur miðað langt
álelðtís og við viljum að þeirri
þróum sé haldið áfram.
Við höfum séð með eigim
aiuigum árainigur þests miiklia starfs
sem hér hefiur verið ummið alveg
eiinis og við sjáum mieð eilgin aiug-
um það, sam antn er ógatlt. —
Það eru Sjálístæfðdismanm, sem
í BLAÐI einu, sem kom út
hér í borginni í fyrradag er
viðtal við Óskar Garibalda-
son, formann verkalýðsfélags
ins Vöku á Siglufirði, sem að
sögn blaðsins er eitt „harð-
sfceyttasta verkalýðsfélag á
íslandi."
1 viðtalinu er Óskar spurð-
ur þessarar spurningar: „Hvað
viltu segja um samninga
borgarbúar hafa trúað fyrir
istjómn borglarimmiar og áranlgtur
stairfs þeiilrra blasir miú við. Nú,
þagar þessá áramgur er kxgður
uindir dóm borgaxbaia, segja «nd-
stæðamgar akfcar Sjálfstæðis-
mammia, að við reynium að draiga
uipp glæsimynd af Reykjavik,
sem leita .þurfi hliðistseðu í
himmBiriki Við þöfcfcum samlík-
inigiumia — em hún er þeirrta, em
f 'klki okkar. Við höfum efcfci dreg
ið upp slífaa mymd af ReyfcjaiVík
og við þurfum þeés efcfci heldiur.
Við höfium fyrir augumum dag-
lega Reykjavík, einis og húm er
oig sú mynd blefcikir engan, sem
eklká vill verðe bliefcktiur.
Sj ál fstæðismieiryn biðja um a'ð
verða dæmdir af verfcum sínum
og sú myrod, ssm við höfum dreg
ið upp í þessari kosnimigaibaráttu.
er sönm mymid! En til eru þeir,
sam hvorki vilja sjá þá miymd
né af hienm vita. Það eru þeir,
sam nú biðja Reyfcvfkiniga að
breyta tál ag afbemicta sér stjóm
borgarinmar. Það eru þeár, sem
niota vilja yfirráð Reykjaivítour
og hagsmnmi hefnoar til þeas að
opnia dymar að stjómamáðiiniu,
þalð em þeir, sem niú niota sjélf-
siagðan rétt reyfcvíisfcra verfca-
miantrta til kjarabóta, sér til póli-
tísfas ávimindnigs, og það eru þeir,
selm hrósa Sér iatf lálbyrrigð '0g Sr-
ainlgtni, en hættia s«ðah' öllwm þeim
árainigri, sem náðst hefur að und-
amfömu af fuillkommu ábyrtglðar
leysi. til stumidiarvirasæida.
Það eru þessir mienn sem mú
sælkja 'að Rieykýaivík 'og vilja
dnaiga bomginla í simn pólitbíisfca
dfainraðairdiainis — þanm dams, sem
aldirei hetfiur fært íislemakiu þjóð-
ilniná amtmaíð en ógaafiu.
Bf við Reykvílkingar viljum
forða borginni okkar frá því,
að verða bitbein þessara afla
og ef við viljium stefna fram á
við — héir eftir, sem hinigað til,
þá verðtum við nú að verja borg
ina. Þ'etta verður hörð barátta,
Hlífar við bæjarstjóm Hafn-
arfjarðar?“
Og Óskar svarar:
„Ég álít slíka samninga frá-
leita án þess að samið sé til
ákveðins tíma, þó ekki væri
nema til sex mánaða. Við á
Siglufirði hefðum ekki samið
upp á slík kjör. Okkur hafa
stundum boðizt slíkir samn-
ingar, en við höfum ekki farið
út á þá braut."
þar sem enginn má liglgja á liði
sín/u. Einas'ta vörnin er að
tryggja mekihliuta sjááÆsitæðis-
manna í borgarstjóm — og það
varðw að tafcast. Það hefur
komið í minn hlut í þessum kos-n
iniguim að skipa 8. sætið á fram-
boðslista sjállfstæðiiamanna —
það sæiti sem um er barizt og
sem tryggt gebur þann meiri-
hluta. í kosningabarátbunni hefi
ég beðið um situðniing Reykvífc-
inga til þess að komast i borg-
anstjórn — efcki vegna þess að
ég sé þar sjálfur ómissandi, —
fjarri því — heldur vegna þess,
sem seta mín í næstu borgar-
stjórn Reykjavifcur þýðir. Hún
þýðlir ftiamlhaldainicli vöxt og válð-
gang borgarinnar undk sam-
hentri stjórn sjálfetæðismanna
og hún þýðir áframhaldandi for
ysbu Geirs Hallgrímissonar í borg
anmódefnum Reykjavíkur.
Það er þess vegna sem ég hef
beðið um sbuðning og það er
þess vegna sem ég .geri það nú
— það eru hagsmunir Reykja-
vikur, sem eru í húfi og sem
Reykvifcingur er ég stoltur af
þvi að tafca þátt í þessari bar-
átbu.
SjálÍHtæðisimieinfn — þessa
baráttu verðum við að neyjiaiil
sigurs.
Við getuim hvorki né meg-
um, Reybvikdngar, fórna póli-
tískum ævmtýramönnum, ár-
angri alls ofckar starfe.
Silgur akkar er sigur Reykja-
vikur og héðan skukim við
halda till þess að siigra.
Grásleppuhrogn
og bolfiskur
RaiuifaThöfn, 29. maí.
JÖKULL ÞH 299 landaði á
Raufarhöfn í gær 85 lestum af
mjög góðum fiski eftir 7 daga
veiðiferð. Þá lestaði Suðri í dag
449 tunnum af grásleppuhrogn-
um fyrk Dammörfcu og Þýzfca-
land, en áður voru farnar 429
tunnur.
Grásleppuveiði heldur áfram
ennþá á Raufarhöfn og afli hefur
veirið sæmilegur, en er þó minnk
andi. Hér hefur verið ágætis
vinna undanfarið.
— Ólafur.
„Fráleitir
samningar66
V eiðimálanefnd
— vegna laxa- og silungsveiði
LANDÚNAÐARRÁÐHBRRA hef
ur samfcvaBimt 48. gr. laga nr.
38 11. naai 1970, tan breytingu á
lögum nr. 53 5. júuí 1957, um
lax- og siktnglsveiði, skipað eft-
irtalda menn í Veiðknálamefnd
til næstu fjögurna ára, frá 1.
júni 1970 að telja: Áma Jónas-
son, erinöneka, fiormamc nieÉnd-
arknmar, án tUmeínmgar og Gisla
EUertsson, bónda, Méðalfelli,
Kjóearhneppi, varafonmanm, d-r.
Hadktór PáílssoTv, búnaðarmála-
stjóra, tilnefndain af Búnaðar-
félagi íslainds og Jónas Jónsson,
ráðunaut, varamann hans, Jón
Jónisson, forstjóra, tiilhefndan af
Hafraninsófcnastofniuninni og
Jafcob Jafcobsson, fiskifiræðing
varamann hans, Guðmund J.
Kristj ánssort, deildairstjóra, til-
nefndan af Landssambandi
stangarveiðifélaga og varamann
hams Berg Arnhjörnsson, Afcra-
ruesi og Sigurð Sigiurðbson,
Lambhaga, Borgarfirði, tilnefnd
an af Landssambandi veiðdfé-
laga og varamanji hins Hittrik
Þórðartson, Útverkum, Stoeið-
um.
Lamdbúna ðanráðuneyti ð
— Ræða Geirs
Framhald af bls. 1
stjómjarráðinu, og Sjálistæðis-
menn hafa síður en svo ástæðu
til að skorast undan þvi að
ræða þjóðmálin áhnennt, en fyr-
k borgarstjómarkosningar vilj-
uim við ræða borganmál. Við
teljuim haigsmuiá og veíferð
Reykjavífcur svo mikils virði, að
borgarhúar ræði stefnur og störf,
er til fraimfara horfa.
í þessuim tilgangi höfum við
Sjálfstæðismenn átt frumkvæði
að nýjum vinnubrögðum til að
efla tengsl borgarbúa og um-
boðsmanna þeirra og aufca um-
ræður um borganmál milli kosn-
inga. En lágmarkskrafan til and-
stæðinga ofckar er, að þeir ræði
hagsmunamál Reyfcjavikur við
borgarbúa, aimfc. einu sinni á
fjögurra ára íresti.
En miinriihlutafkikfcarinár í
bargarstjóm telja efcfci velfierðar
mál Reyfcviki'nga eiinu sænni einn-
ar messu virðá ó fjögurra ára
fresti. Svo alger er málefinia-
flóttá þeárra í barganmálum.
Þótt sú staðreynd sé auðvitað
mikal viðurkenmánig á stjóm
meirihluta S j álflstæðásmiainina í
borgarstjóm, þó söfcmum við
þess, að umræðiux fáist litlar
sem erngiar um borgarmá ieftrá.
Nýjasta og fraagaGta ráð mkuni
hlutaflofcfcanna tól að dnaga ait-
hyglina frá borgarmálum er boð-
um verfcfalls, er bafið er á'ður
eu tal toosná'nga er gemigið. Aldreá
fyrr, svo að ég vitó. befur verk-
fall verið boðað og sfcollið á,
þegar til kioaninga er gengið hér
í Reyfcjiaivík. Hér er bersýniileiga
tilrauin gerð til að haggia yfir-
vagalðri og rólegri stooðainiaimynd-
uin, svo sem lýðræðdmu er sam-
boðfð.
Bn þrátt fyrir vierkfallið munu
Reyfcvíkálnigar haldia vöfcu sinnd
og igæta vedferðar borgair sinmar.
Fátt sýnir einmitt betui* en
verkfallsboð'Uiniiin og hvernilg á
saminiiinglaimálum er baldið, hvað
við tæfcd í borgatnmálum, ef
mirmWutaflofckamk næðu yfk-
höndinmi
Aldrei fyrr hefur svo almennt
verið viðurkjermit. að launlþegar
verða og eiga að fá verulelgar
kjarabætur. Þrátt fyrir það er
verkf&ll hafið, áður en sairrmdrag-
ar éru reyndk af alvöru. Sumdr-
áðri vertoalýðsforysrtu er sama
um hatgsmumi verkamarana og
þeim tek julaagistu er aitt út í verk
föllin fyrst. Sikiólaióltoi, sem nú
fcesmur frá námi, er mieiniað að
vinina, þegar vininia er niág.
FloikfcspólitJsfc'k haigsmiumik
verfcalýðsfoiringjiairana, ótti þeirra
h’ver við annain og afbrýðisemi
kom þessu verkfalli af stað og
toemur í veg fyrk, að unint er
að semja fyrir toasmiinigar.
Sósía'listafélagið, AJþýðubatnda-
lagið, frjálsJyndir og vinStri
nuenm, Framsókmarmenn og Al-
þýðuifl'oikfcsmieinn eru hræddir
hverjk við aðra og hugsa um það
eitt með yfirborðsJegum gyUiboð
um að s!á næsta sessumaut siran
út — en af þessu Oeiðir stöðmum,
samrminigar hneyfast elkki kyrr-
staða myndaist og vei-fcfaltóð helzt
í hnotsfcuinn sj'áium við hér
hvernig faira muindi um borgar-
miál Reykjia'vfcur, ef þessi fkfcfcs-
brot næðu yfirihöndinaii.
Hveirt þeima um sig reynk að
skama eld að sinni köku af ótta
og aifbrýðisiemi við hvert hinmia
— sammingar um hagSBmmiamlál
Reyfcvikiniga munu ©Jdki sn'úast
um veOlfenð borgaThúa fyrst, held-
•ur hitt hverndg hvert fíoOoksbrot-
ið styrid sig og hvað það feragi
upp úr krafsinu. Meðan reynt er
að semja þanodg, rfkk atihaifina-
Jeysi í borgarmálum, kyrrstaða
myrndaet, framfarir stöðvast, og
með þessum hætti gertjur verfc-
fall um velferðanmél borgarbúa
orðið varanlegt á möngum svið-
um.
Þa® elitnia, sem fJolklkslbroitliin
fimm, sem iniú viljia niá mieiinilhJuita
í Reykjavik geta sameinazt um
er iað sumidrlaát og Tíma-spuirtninig
gættö verið, hrvenær fjofckislbrotiin
verða sex, þegiar já, já og nei, nei
Framsótkmairmienffi losnia hvarjtir
Við aðm, elms og hiin flofcifcghirot-
in hafa klofniað hvert frá öðiru.
Rteykvfkintgar mielta uimlhverfi
sitt og beimiJi, bong sínta og áitt-
batga svo mfikils, iað þe&r tineyStia
eklká sluindruðlu Jíði fyrir fansjá
Sinlrua mála, og því rrauirau flieká
en Sjálflsfcæðismieirm steainida vörð
uim heiðuir og hag Reyfcjaivfkiuir.
VifcaiSlould skial hér ekfci dnag-
in dul á þamn. irrauin, sam er í
sbeflniumörkun að Sjálfstæöis-
rraemn leiggj.a áihierzlu é dnedlfliinigu
váldsims, sjáifsákvöröuminréifct
etílnisbaikJitniga og samlaafca og Táð-
Sfcöfluai þeinna á éigin aílafé, gaigin
sfcættt andstaeðiinlgunru sem í >mdis-
munianidi rífcuim miæli laggjia
álhierzJu á stertoa máðiStjóinn
ákvönðiuiniar — og dkiaittlaiginliinlg-
arvald yfirvalda.
Æstoumeinin haifia efckii siízit geirzt
tialsrraenin fyrúr dinetíiíingu valdis-
liims og 'gart fcnöfu uim, aið í fcosra-
iinigum væri vaiið um ákiveöraa
sfcefiniu, fnamlkvæmd og mianttt.
SjáMSteðiiisfJofcfaurinm eliiran haflur
geht þessu flullfaamfiin dfcil, em
flofcfcislbrotm fimm æftJa aðeilnis í
hnossalfcaajip um allt þetfca efltlk
bostrfin@air.
Við skárttbofcum þess vegraa til
unugna Reykvikáraga sem þefimna
eldtri.
Við erum saman fcomin á
Reykjaivífcurhátíð hér í fcvöld,
— hún er haldin á öriagaríkium
támamófcum, þegar veliferð borg-
arinnar er í veðfi.
Reykjavikurháitíð minnir okk-
ur á þann sérsitaka sess, sem
ReykjavSk skipar í ísfienzkri
sögu aQrt frá þeirri tíð, er fyrsti
landnámsmaðurinn, Ingólfur
Arnarson, tók sér hér bóBíestu,
Skúli fógeti stofnaðfi tii Innrétt-
inganna, Jón forseti féfcik Al-
þingi endurreist hér og fram á
þessa öld, er Reýkjavík hefur
orðið höfuðborg lýðveldisins, í
senn aflvafci, tákn og spegil-
mynd þeirtra öru framfara, sem
orðið hafa í íslenzku þjóðtféiagi
á þessari öld.
Við, sem nú byggjum borg-
ina, höfluim því sfcyldur að rækja
og við hljótum að eiga okkar
metnað fyrir borgarinnar hönd.
Framtdð hennar og saga eru í
ofckair höndum.
Við skulum því, um Jeið og
við göngum hér út, sfcrengja
þess heit að vinna samborgara
okkar tii fylgis við samhenta
rrae ir i'hiu tastjórn i Reykjavik til
að tryggja, að borgin verði
átfram hlutverlki sírau vaxin sem
höfuðborg landisims og góður bú
staður börntum síraum.