Morgunblaðið - 04.06.1970, Blaðsíða 19
MORGUNBL.AÐI-Ð, FIMMTUDAGUR 4. JÚNÍ 1970
19
Ólafur E. Einars
son sextugur
SBNNILEGA mun landnáms-
miönnuim, sem siglt Ihöfðu um
opi'ð haf, stundum marga mán-
uði, í leit að fyrirheitna landinu,
sem þeir IhöfSu heyrt saginir af,
að drypi smjör af hverju strái,
etóki fýst að taíka land á Suður-
mesjum.
[>ótt sagt sé að á þeim tíma
hafi ísiland verið sikógi vaxið
mjilli fjalls og fjöru, er nokikum
veginn víst að svo hef ir ðkki ver-
ið á Suðumesjiuim. Fornmönnum
hefir áreiðainilega etoki sýnzt
brimsorfin ströndin árennileg,
eða landkostir miklir, þar sem
við blasti hraun og fjöll að
mestu. '>eir sneyddu því hjá
Rey'kjainesskaiga, en hafa verður
það í huga að þetta fólk var land
búniaðarfólto og gat því elkki boð-
ið í grun hve mikil auðlegð það
var, sem saglt var hjá í hinu nýja
landi.
Og árin liðu. Eftir aðeins 60
ár, var landið fullnuimið og íbú-
ar í sveitiuim fleiiri en nú, en það
liðu aldir þar til um verulega
byggð varð að ræða á Suðurnesj-
um. Og þetta var að vissu leyti
SJdljanlegt. Hin ógnþrungna
náttúra og h'rikalegt hafið við
óvarða ströndina var ekki bein-
línis til þeiFis faiRið að segj a l.ands
mönnuim. að einmitt hér væiri ein
hin mieis'ta auðlegð, siem landið
hefði upp á að bjóða.
>ó kom að því að SuSurnes
byggðust og Peytojanesið alilt og
þarna U'tðu miklir útge.rðarstað-
ir og mikil verðmæti bárust á
land brátt fvrir að ..fleytan væri
of smá. sá girái er utar“ og hin-
um barðgerðu sjámönnium tókst
að sækia fuirðu lainigt og bátsenda
piundar;,nn vó slakt og verðmæt-
in strevmdu ú.r landi öðruim til
uppeíldis.
Þatta er i stuttu máli forsaga
Suðurnesia og Suðurri'eisjam'anna.
Pað v'-r börð barátta fyrir lífinu
í blAra við útlenda kúgun og arð
rán. Upp úr þeS'SUim grunni
st>reftur hið hairðgera fóllk, sem
á tveiim mta'rm^öldrum hefir gert
þennan stað að einium hinum
h-rs'cniierqsta á öllu landinu.
Viq'.ul'ega h'efðd allt þetta teto-
ið tiima. ef eiklki hefðu ris-
ið imr im'01*'-'! fiöldams fraimisvnir
at.O'rhn.mienn. s°m va.r það ljóst,
hverqi” bióðin vair meirgsogin og
va:nt.qð; atvimTrifælki. Einn slíkur
maðn" h-f-it í Grindavík á síð-
ustu öld og var hann hrepnstjóri
og fv-ir=-:va'rfim'q.ður borp«búa auto
böF” — hp.nn ba.fði veirzlun og
útverð.
Þ'e’wi’ ma'ði'"' var afi Ólafs E.
EinarsíJ"n'?ir Finar Jónsis'on frá
Hnpqtóftum.
FllnM'.i'St bnnn í Ga'rðhús í
Griindavfk. r»o bjó þar ti'l ævi-
loka. Þótt F.inar hireppstjóri
Jón '•"n vrði sveitungum sínum
mikil s-'toið cg stvtta, átti sonur
hairr bó eftir að bæta þar mito'lu
við. Fón.ar O, Finanseon í Gairð-
hús”im varð landislþekkitur at-
hafnaimaður. Hann va.r alilt í öllu
fyriir Grindvflkinga í hálfa öld
og gerði það svo myndarlega að
þorpdð reis úr niðurniðslu, sem
flest sjávarþorp voru í á þeim
tíma, í blómllegt athafnaisvæði,
sem menn þyrptust til úr öllum
áttum. í gegnum atvinnuréfcstuir
hans sfcreymdi lífæð fólksins og
þess haigsimiunir voru bans hags-
miunir og öfugt. Þannig voru
þessi méil á þeim tíma.
Eiinar kvæntist frébærri konu,
Ólafíu Ásbjarnardóttur frá Njarð
vík og var hei.mil i þeirra þektot
að rausn og 'höfðiingssikap við háa
sem lága. Á þessu heimili fædd-
ust og uxu upp sjö mannvænleg
börn og er Ólafur E. Einarsson
einn þeirra.
Er hann óx úr graisi stefndi
hugur hans til athafna eins og
föður hans og þá fyrst og fremst
till útgeirðar. Hann starfaði ungur
við fyrirtælki föður sinis og var
vertostjóri hjá honum. Mun hamn
hafa fenigið þar reynslu, er kom
að góðu haldi síðar í umfangs-
miklum störfum.
Venja er að í dag leiti synir
efnaðra athafnamanna í lang-
slkólanám með fyrirhuguð emb
ættisstörf i huga. En Ólafur lét
sér nægja Saimvinnuiskólann og.
hélt síðan til Grindavífcur á ný,
á vit þeinra verkefna, sem biðu
hans. Ledö ðkki á löngu þar til
ha-nn var sjálfur farinn að gera
út og vertoa fi.sk.
Sem dæmi um að hann bafi
ei-ft nokkuð frá föður sínum var,
að ihann varð fyrstur til að gera
út þilfairsbát í þeirri mynd, sem
nú tíðkast.
Sennil’ega m.un Ólafi hafa fund-
izt að ekki væri pláas fyrir þá
báða feðga í Grindavík og flutt
ist hann ti'l KeflavSkur, þar sem
hann hafði umfangsmikinn at-
vin.n'u.reikBbu.r með höndum, bæði
í verzlun og útgerð. Má til nefna
að hann keypti fyrsta togarann,
sem gerður va;r út frá Keflavík,
togarainn Hafsitein og þóttu það
miikil og góð tíðindi þar. Útgerð
skipsims gakk vel en af einhverj-
um ástæðum kauis hann heldur,
er fram liðu stundir, að gera út
mófcorbáta og seldi togarann og
fé'kk í hans stað báta frá Svi-
bióð.
Ekki er böfundi þessarair grein
ar kunnuigt uim hvers vegna Ól'af-
ur fluttist frá Keflavík, þatr sem
bonum hafði vegnað mjög vel, en
hatnn fklittist himgað og stundaði
hér útgerð í nöklk'ur ár, en hætti
henni eftir milkil töp á síldveið-
um oig stofnaði heildverzlun,
sem hann relkur enn; verzlunar-
félagið Festi, við Frakfeaistíg.
Þrátt fvrir að verzlun hans
giqnai vel. mun þó hugur hans
standa ti'l útgerðar, en honum
mun fin.nais.t hann vera fullT'Osk-
inn ti.l að standa í svo áhættu-
sömu spiii. Ólatfuir fékbst nefekuð
við félagsmáil, er Ihann bjó í
Keflavík og vair hann um sbeið
formaður pólitískra siamtatoia
Sjáilfs+æði.siman'n'a á þeisisuim slóð-
um og vann þar miitoið stairf.
Ennfreimur var hann forgöngu-
maðu.r um stofnun blaðls fyrir
Suðurnies, siam hét Reýkjanes og
LJÓSPRENTUN
SUPEFt-ST/W
Ljósprentum skjöl, bækur, teikningar og
margt fleira, allt að stærðinni 22x36 cm,
MEÐAN ÞÉR BÍÐIÐ.
Verð kr. 12,00 per örk.
Skritstofuvélar hf.
Ottó A. Michelsen,
Hverfisgötu 33 — sími 20560.
Skrifaði mikið í það sjálfur, auk
þess, sem að líkuim lætur, að
hann lagði fram mikið annað
starf við blaðið. Var hann í rit-
nefnd blaðlsins og mun að mestu
hafa séð um efni þess.
Margt flieira mætti segja um
Ólaf, en sennilega þykix bonum
þegar nóg um, en að lokum stoal
þess getið, að Ólafur var glæsi-
gefur glæra
plasthúð
sem í senn er
falleg og slitsterk
Fæst í næstu búð
m-enni á yn.gri árum og þótt hann
sé nokfcuð farinn að reskjast,
sópar a® honum þar sem hann
gengur hnarreistur uim götur
R'evfcjavilkiúr. Hann er hrókur
alls favnaðar á góðra vina fundi
oa hið mesta ljúfmenni.
Það fer eiktoi á milli mála að
Suðuirn'esjaimenn eru harðgert
og duiglegt fólk. Það leiðir af um-
hverfinu o,g hairðri lífsbaráttu
kynsilóð freim af kyn.slóð. Nú eru
Suðurnies eftirsóttasti og lífvæn-
leigasti staður á landinu. Engu
fikal um það spáð hvaða áhrif það
hetfur á þennan sterka stofn, en
elkfci virðist það hatfa haft nei-
kvæSi áhrif á sveitunga Ólafs í
G'rindiavík, þeir sækja sjóiinn enn
af ofurikappi. Lífshlaup Ólafs ber
með sér að hailn hefir í rifcum
mæli fengið sinn arfsihlut af
þrótti og stórhug forfeðra sinna
suður þar, enda mun móðir hana
einmg hatfa verið óvenjuleg
kona.
Þessum lin.um skal lokið með
því að geta þess að Ólafur er tví-
kvæntur og eignaðist hann tvö
börn með fyrri konu sinni, Guð-
rúnu Júlíuisdóttur frá Keflavík,
og býr nú sonur þeirra, Einar, í
Garðlhú'suim, en hann rðkur heild
verziiun í Reykjavík.
9teánunn dóttir þeirra, stundar
háslkólainám í Dundi. Með síðari
konu sinni, Guðrúnu Sigurðair-
dótfcur, á hann einn son, Ólaf,
sem enn er ungur að árum.
Vinir Ólafs senda honum í dag
beztu framtíðaróskir.
Kunningi.
Margir álíta Volvo vera dýra bifreið!
En ef þér leggið kosti Volvo —
kraftmeiri vél,
vandaðri smíði,
öruggara hemlakerfi,
þægilegri sæti,
fallegri innréttingar —
við vissuna um hátt endursöluverð,
verður útkoman ætíð hin sama:
Volvo tryggir eigendum sínum
betri bifreið fyrir sanngjarnt verð.
VELTIR Hr.
Suðurlandsbraut 16 • Reykjavik • Simnefni: Volver • Simi 35200
Sœnska a
tígrisdýrið
V eiðif erð til Grænlands
Njótið ógleymanlegrar nattúrufegurðar Grænlands á slóðum Eiríks Rauða.
Skrifstofur Flugfélagsins veita allar nánari upplýsingar og fyrirgreiðslu.