Morgunblaðið - 05.06.1970, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 5. JÚNÍ 1970
GEORGES SIMENON:
EINKENNILEGUR
ARFUR

Hrúturinn, 21. marz — 19. aprii.
Störf þín í dag eiga eftir að bera góðan ávöxt innan fárra daga.
Framkvæmdu þær hugmyndir sem þú færð.
Nautið, 20. apríi — 20. maí.
Fljótfærni borgar sig ekki. Athugaðu þinn gang vei og fram-
kvæmdu svo.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Einbeittu þér að vinnunni og haltu þig utan við vandamái annarra.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Vertu varkár í sambandi við peningamál. Forðastu deilur við yfir-
boðara þína.
I/jónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Einbeittu þér að því að gera vinum þinum til geðs. Þú þarft á að-
stoð þeirra að halda áður en varir.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Forðastu hnýsni um annarra hagi. Reyndu að vera samvinnuþýður.
Vogin, 23. september — 22. október.
Farðu varlega i öllu því sem varðar framtíðaráform þin. Gakktu
hægt um gleðinnar dyr.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Þú vekur eftirtekt i dag. Kappkostaðu að verðskulda þá eftirtekt.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Ef þú tekur daginn snemma tekst þér að ná langþráðu takmarki.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Sköpunarhæfileikar þínir njóta sín í dag. Njóttu líðandi stundar.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Dagurinn verður í alla staði ánægjulegur. Rómantiskir atburðir
eru í uppsiglingu.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20 marz.
Taktu fyrri hluta dagsins rólega og hugsaðu vei þinn gang. Gakktu
siðan heill og óskiptur tii starfs siðdegis.
nefnt skip, sem hét Espadan?
Rinquet sá opinn skápinn og
bréfabindið.
— Nú, það er þá satt, tautaði
hann.
— Hvað er satt?
— Það sem verið var að
hvisla forðum. I>að eru sjáltfsagt
ein fimmtán ár síðan. Þeir hðfðu
ekki svona stóra togara í þá daga.
Sá fyrsti var byggður fyrir
Basse og Plantel. Það var dísil-
skip með einhvers konar nýstár-
legum vélum til að kæla fiski-
lestirnar. Ég veit ekki, hvað að
dallinum var, hvort hann var
illa byggður eða illa teiknaður
um með hann og töpuðu á honum
stórfé. Svo rakst hann í klett
skammt frá Las Palmas.
— Roche aux Dames?
- Ég man nú nafnið ekki
nema óljóst. Og skipstjórinn hét
. . . Bíðið andartak. Það er alveg
að koma .
— Borniquet
— Já, einmitt. Ekkill, sem bjó
með dóttur sinni í litlu nýbyggðu
húsi í Sankti Nikulásarhverfinu.
Stúlkan var ekki með öllum
mjalla. Þegar skipið fórst, björg
uðust allir nema drengurinn.
Hann hét ...
— Jean Aguadil.
— Já, einmitt, það hét hann.
Rinquet leit með lotningar-
svip á bréfið, sem Gilles hélt á, r
og hélt svo áfram alvarlegur:
— Svo að sagan er þá dag-
sönn. Fólk var fljótt að koma
auga á, að þessi skipstapi kom
á hentugum tíma. Svo flutti þessi
skipstjóri, hann Borniquet, burt
héðan, og sagðist hafa erft ein-
hverja peninga. Hann kom dótt-
ur sinni fyrir í klaustri, þar sem
séð var um vangefna. En það,
sem þótti einkennilegast var það,
að hann skyldi ekki fara aftur
til sjós, heldur til Parísar, til
að setjast þar að.
Einn eða tveir menn hittu
hann þar. Hann drakk mikið.
Og þegar hann var fullur, var
hann eitthvað að glósa með það,
að hann gæti fengið alla þá
peninga sem hann vildi, og
þyrtfti ekki annað en hreyfa litla
fingur til þess að fólkið í La
Rochelle færi að skjálfa.
— Vitið þér, hvað af honum
hefur orðið?
— Hann fór að lokum alveg í
hundana, og dó á einhverjum
spítala úr drykkjuæði — þó
ekki vegna Espadan, heldur út
af dauða drengsins.
Rinquet horfði, hátíðlegur á
svipinn, á blaðið og mvndirnar
tvær. Hann var hræddui, rétt
eins og hann hefði fengið eitt-
hvert hættulegt vopn í hönd-
ina.
— Nú skil ég allt, hr. Gilles.
Hvað ætlið þér að gera í mál-
inu?
Gilles var í álíka órólegu
skapi og hinn, en þó af öðrum
ástæðum. Og það svo mjög, að í
augnablikinu var honum næst
skapi að stinga öllum skjölun-
um inn í skápinn aftur og rugla
læsingunni svo að hún yrði
aldrei opnuð aftur.
En í stað þess tók hann upp
Eloi-umslagið, en innihald þess
var tiltölulega nýtt.
Þarna voru þrír víxlar, hver
10.000 frankar að upphæð,
stimplaðir og undirritaðir nafni
Octave Mauvoisin. En skjalið
sem fylgdi, sýndi að þeir voru
falsaðir.
„Ég undirritaður, Robert Eloi,
játa að hafa gefið út þrjá víxla
til þess að ljúka skuldum mín-
um, og að téðir þrír víxlar voru
stolnir frá Octave Mauvoisin og
undirritaðir nafni hans af mér.
Ég lofa hér með að fara úr
Frakklandi innan mánaðar og
innrita mig í nýlenduherinn."
Gilles varð ekkert hissa á þvi
þó að Bob hefði gripið til svona
ráða til þess að útvega sér pen-
inga. Yfirleitt fannst honum,
sem ekkert mundi framar vekja
sér neina undrun. Með þetta
vesældarlega bréf frá föður sín-
um í vasanum . . .
En það sem vakti áhuga hans
var dagsetningin á skjalinu. Það
hafði verið undirritað tveimur
mánuðum fyrir fráfall Octave
Mauvoisins.
— Segið mér, Rinquet, vitið
þér hvort hann Bob Eloi, frændi
minn var fjarverandi frá La
Rochelle síðustu vikumar, sem
Octave frændi minn var lifandi?
— að veit ég ekki, en
kannski mundi hún systir mín
vita það.
— Vilduð þér spyrja hana um
það?
Aldrei hafði vorið komið jafn
snögglega og meir sigrihrósandi
yfir heiminn en nú. Og Gilles
LXI
svartklæddur, gekk um gólf í
hverbenginu, og öðru hverju fór
kuldaskjálfti um hann allan.
Hvað eftir annað datt honum
í hug að grípa símann. Hugsan-
ir hans beindust að Colette,
sem beið í herberginu sínu.
Hann tók að gerast óþolinmóð
ur þegar Rinquet kom ekki aft-
ur. Það var rétt eins og eitt-
hvert óvenjulegt umstang væri á
seiði í húsinu.
Þegar Rinquet loksins kcwn aft
ur, var hann fölur í framan.
— Ég hef slæmar fréttir að
færa yður, hr. Gilles.
— Hvað er það?
— Hún vildi ekki láta yður
vita af því. . .
— Þér eigið við, að það sé bú-
ið að taka hana fasta?
— Ekki beinlínis, en sama
sem. Fulltrúinn kom sjálfur til
að sækja hana í aðra yfir-
heyrslu hjá rannsóknardómaran
um. Hún spurði brosandi, hvort
hún ætti að taka töskuna sína
með sér.
— Og hann sagði, að hún skyldi
gera það?
Rinquet kinkaði kolli.
— Hún systir mín féll alveg
saman rétt áðan í eldhúsinu. Ég
varð að gefa henni glas af rommi
til þess að hressa hana við.
— En konan mín?
— Ég held hún hafi farið út í
búðir.
— Og þetta með hann Bob?
— Systir min er ekki viss um
það. Ég átti bágt með að fá
nokkuð upp úr henni, eins og
hún er á sig komin núna. En
hún sagðist nú samt halda, að
hann hefði verið eitthvað burtu
og hefði ekki verið hérna þegar
frændi yðar dó.
Hálfviðutan tók Gilles símann
og valdi númer, enda þótt hann
væri rétt að því kominn að hætta
við það, er hann heyrði hring-
inguna hinum megin. Rinque,
sem vissi ekki í hvern- hann var
að hringja stóð og beið rrneð
öndina í hálsinium.
Sveinafélag pípulagningamanna
Fundur verður haldinn sunnudaginn 7. þ.m. kl. 14. að Skip-
holti 70.
FUNDAREFNI.
Kjaramálin.
Féiagar fjölmennið.
STJÓRIMIN.
Til leigu óskast
skrifstofuhúsnæði á góðum stað í borginni.
Kaup koma til greina.
AIMENNA
FASTEIGHASALAH
liNDÁRGATA 9 SÍMAR 21150» 21570
MABXVÓ
HEILDVERZLUN ■ HAFNARSTRÆTI 8 - SÍMI 17121