Morgunblaðið - 07.06.1970, Blaðsíða 22
22
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 7. JÚNÍ 1070
Þorsteinn Þ. Thor
lacius — Minning
F. 22. sept. 1886 — D. 29. maí 1970
ÞORSTEINN Þ. Thorlacíus,
fyrrverandi prentsmiðjustjóri
Eddu lézt á sjúkrahúsi 29. þ.m.
rúmleg'a 83 ára. Heilsan var veil
undanfarandi og lífskraftur
þverraodi, þó lifði lengi nokkur
von hjá öllum að úr myndi ræt-
ast. Vorið var gengið í garð, blöð
sem óðast að springa út og angan
gróðurs í lofti. Og með sumri er
sem nýr kraftur gefist oft, einn-
ig hinum sjúku, sem náðargjöf.
En ekki leið á löngu unz sýnit
var að hverju dró. Haust með
fallandi laufum sótti fastan á,
dauðinn þokaðist óðfluga nær.
Þorsteinn var fæddur að Hól-
um í Eyjafirði 22. september
1886. Faðir hans var Þórarinn
Jónasson síðar bóndi á Æsustöð-
um, velgefinn maður og traustur
en heilsutæpur alla ævi, svo erf-
itt var um afkomu. Kona hans
t
Móðir okkar og tengdamóðdr,
Ólína Jónsdóttir,
lézt föstudaginn 5. júní að
hieimili sínu, Háaleitisbraut
51, áður búsett í Hafnar-
stræti 16.
Margrét Eyjólfsdóttir,
Oddný Eyjólfsdóttir,
Jóhannes G. Helgason.
t
Útför móðcr ckkar og tengda-
móður,
Þóru Matthíasdóttur,
fer fram frá Fossvogskiikiu
mánudaginin 8. júní kl. 1.30
e.h.
Guðrún Þorsteinsdóttir,
Hildur Þorsteinsdóttir,
Valgerður Þorsteinsdóttir,
Steingrímur J. Þorsteinsson.
t
Jarðarför
Guðlaugar Jónasdóttur,
sem anidaðist á Elli- og hjúkr-
uniarheimilinu Grund 2. þ.m.,
fer fram frá Fossvogskirkju
þriðjudagimn 9. júní kl. 13.30.
Vandamenn.
t
Systir mín. tengdamóðir og
amma okkar,
Guðrún Þórðardóttir,
verður jarðsungin frá Þjóð-
kirkjuruni í Hafnarfirðd þriðju
daginin 9. juní kl. 2.
Guðmundur Þórðarson,
Efin Kristjánsdóttir,
Sigrún Ragnarsdóttir,
Skúli Ragnarsson.
t
Útför eiginmainins mins,
Jóns Jónssonar,
skipherra,
Njálsgötu 4,
fer fram frá Dómkirkjumni
þriðjudaginn 9. júní kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minniast hins
látoa, er vtosiamlegiaist bent á
líknarstoínanir.
Friðbjörg Sigurðardóttir.
Ólöf Margrét, var Þorsteinsdótt-
ir Thorflacíus, hreppstjóra í
Öxnafelli Einiarssonar prests í
Saurbæ Thorfacíus en kona sr.
Einiars var Margrét dóttir sr. Jóns
lærða í Möðrufelli. Þorsteinn
var .dkirður ættarnafni afa sins
og fékk síðar leyfi til að bera
það. Hin systkini hans, tvær
systor og þrír bræður tóiku ætt-
arnafmð Þór. Ólöf móðir þeirra
var um margt einistök kona, grönn
og í meðallagi há, fríð og festu-
Ieg, svipur bjartor og heiður,
frá henni stafaði hlýju og ró,
viljastyrkur mikill. Þrátt fyrir
fátækt hélt hún ætíð reisn sinni
og meðfæddum höfðingdóm,
heimilið alltatf snyrtilegt, þó fátt
fyndist þar muna.
Þorsteinn lagði stund á prent-
nám og vann síðan tæpan áratug
í þeirri iðn, var fyrsti vélsetjari
hér á landi og yfirleitt fljótt í
freimstu röð sinna stéttarbræðra
að afköstum og útsjón. En hann
veiktist, fókk að vísu bata fyrr
en ætlað var, en sneri sér þá að
öðru, gerðist bókari og söliumað-
ur hjá uRarverksmiðjunni Gefj-
unni á Akureyri, við það starfaði
hann rúman hálfan annan ára-
tug, keypti þá bókaverzlun Þor-
steins M. Jónissonar á Akureyri
og rak ihaina um skeið, en varð
þá prentsmiðjustjóri hjá Eddu í
Rvík; starfaði þar frá 1947-60.
f svo fám dráttum má rekja all
fjölþætta starfssögu hans, að
baki hvílir þó heilt lífsstarf
manns, sem lagði óskipta krafta
fram og heiður sinn að veði að
allt væri sem bezt af hendi leyst,
hver vinnustund nýtt til hins ítr-
asta. Gerði hann ekki sízt kröfur
til sjálfis sín um afköst. Vinnan
var honum skylda, sem hann
rækti af alúð. En að lokinni dags
önn, átti hann sér mjög fjölþætt
áhugamál, sem hann vann að í
öllum fristundum. Söngur og
hljóðfærasláttur sátu í fyrir-
rúmi og lestor góðra bófca. Hann
var mjög sön.gvin að eðlisfari,
spilaði á ýmis hljóðfæri, sem
hann af sjálfsdáðum náði tökum
á. Hann hafði mjúka og tæra
söngrödd og var um langt skeið
Schannongs minnisvarðar
Biðjið um ókeypis verðskrá.
Ö Farimagsgade 42
Köbenbavn Ö
t
Þökkum inndlega auðsýnidia
samiúð og vinátta við útför
Pálínu Magnúsdóttur
frá Skálafelli.
Sérstakar þakikir færum við
Þuríði Gísladóttor á SólvaTngi
fyrir vinsemd við hania, eimmig
hjúkrunar- og starfsfólki fyr-
ir umönmiun í veikindum
heininar.
Vandamenn.
t
Innilegt þakklæii fyrir auð-
sýnda samúð við aindlát og
útför koniu mimmiar, móður,
tenigdafmóður og systur,
Guðlínar Guðjónsdóttur
frá Framnesi,
Vestmannaeyjum.
Sérstaklegia þökkum við lækn
um og hjúkruiniarfólki Land-
spítalanis og einmiig á sjúkra-
húsi Vestmannaeyj a.
Jóhann Elías Weihe,
böm, tengdaböm og systur.
meðlimur karlakóra á Akureyri,
fyrst Heklu, síðan Geysis. Hann
hafð'i allt frá æsku stumdað skák
og var með þeim beztu í þeirri
grein norðanlands, aflaði sér er-
lendra skákrita og gaf um
tveggja ára bil út „íslenzkt
skákblað" á Akureyri og var rit-
stjóri þess.
Hann varð fljótt fær að lesa
bsekur á Norðurlandaimáluim og
stundaði mikið lestoir alla ævi,
sérstaklega hafði hann yndi af
Skáldrituim og kunni góð skil
þeirra erlendu höfunda, sem
hæst bar. Hanm var listrænn að
eðli, næmur gagnvart allri feg-
urð hvar sem hún birtist. Allt
sem var háleitt og stórbrotið,
vafið leyndardómi og dul vakti
áhuga hans og óskipta atihygli.
Hann var að eðlisfari mjög við-
kvænmtr, svo að ef hann heyrði
fagurt lag leikið eða sungið gat
hanm átt bágt með að halda til-
finningum sínum í fullu jafn-
vægi.
17. júní 1921 gefck hann að
eiga Þorbjörgu frá Hólúm í
Hornafirðd, dóttur Þorleifs Jóns-
sonia.r alþm. og konu hans Sigur-
borgar Sigurðardóttur, var það
milkili heilladagur í lífi þeirra
beggja og bar aldrei skugga á
öil þeirra sambúðarár. Þau eign-
uðust þrjú börn, Þorleif, Ólöfu
og Önnu Sigurborgu, sem öll eru
gift.
Allir sem til þefckja vita
hvers virði heimilið var Þor-
steini, þar mieðal konu og barna,
naut hann ®ín bezt. Umihyggja
hans og ástúð glieymist þeim
engum. Prúðmennska hans,
sálarró og fordæimi er helgur
arfur börnum hans, innri fjár-
sjóður, sem ekfci verður frá
þeim tekinn.
„Það sem kærleikurinn bygg-
ir í alheimi Guðs, fær að eilifu
að standa."
P. Þ.
t
Þökikum immilega auðsýnda
saimúð og vimáttu við anidlát
og jiarðarför eiginimiainins míns
og föðiur okkar,
Jóns Ottóssonar,
Akursbraut 22,
Akranesi.
María Bjarnadóttir
og böm.
t
Inmilegustu þakkir fyrir aiuð-
sýmdia samiúð við amdlát og
jarðarför eigninmiamms míms og
föður akikar,
Jan Morávek.
Sérstalkar þakkir viljum við
færa Samkór Kópavogis, Karla
kór Reykjavífcur, Lúðrasveit
Reykjavifcur og Siníómíu-
hljómsveit íslamds.
Sólveig J. Morávek
og böm.
ÞORSTEINN Þórarimissom Thiorla
ciiuis lézt í sjúknaihúsii hér í barg
þamm 29. fyrra mámiaðar etftir
rúmia mániaðardvöl þar. Hamn
var fæddiur að Hólium í Eyjiafirði
þamm 22. septemiber 1886. Þor-
isteámm var af góðu bertgi brotinm,
eims og ættarsfcrár sýna. Foreldr-
ar hamis Voru hj'óniim Þórarinm
Jóniastsom og Ólöf Mamgrét Þor-
steiinigdióititir Thorlackiis hrepp-
stjóra á Öxnafelli. Þórarinn
var somiur Jóniasar bamiakenmiara
og skáldis frá Sigluvik við Eyja-
fjörð Jónissioniar, Þórarinisisioiniar
prestis að Tjörm í Svarfað’ardal
Siigfúiasomar prestis að Felli í
Sléttiulhlíð. — Ólötf, móðir Þor-
steimis, var dóttir Þórsteimis
Thorlaciius Eknarssomiar prests í
Saurbæ í Eyjiatfirði Hallgríms-
somiar prestis alð Miklaigerði.
Foreldrar Þorstieirus fluttuist frá
Æisiuistöðum tT Afeuneyrar lauist
etftir síðuistiu aldamót. F ékkst
Þorstieinm þar fyrisit í stiað við
ýmis störf, en árið 1906 hóf hann
premtiniám í Premitsmiðju Björns
J ónsisiomiar og að miámd lobruu
starfaðd bamn að iðm simmd þar,
em fluttist tál Reyfcjiavíifeur árið
1912 og vainn þá fyrstu árin í
Féliagisipremtismiðjuminii, en var
mieð þekn fyrstu er nam vél-
setnimgu hér á landi í prenit-
simiiðjummi Rúm. Árið 1917 hvarf
hamm aftor til Afciureyrar og
stiarfalði um ára'bil hjá klæða-
vertosmið'jiumni Gefjumni við bók-
hiaid, en árið 1936 kaiupir hanm
bófeaverzlum Þorstieáms M. Jóns-
sonar og refeur hania til ársins
1947, að hamn flytzt hingað suð-
ur og tetour við rekistri premt-
smiðjumimar Eddu hf. og er preint-
smiðjuistjóri hemmiar fram á árið
1900.
Nofekru efitir feimimigairaldiur
kynintiist ég Þoirsteimi Thiorlaciiuis
mjög vel, er hanm réðst til starfa
í Félalgspremtsimiðjuinia 1912, eiinis
og fyrr seigir; var ég þar serndi-
sveiinm. Hamn eilgmiaðiisti vimiáttu
ag ávanm sér traust allra er
bamrn stiarfaði mieð. Hanm var
sfcapléttur og mifcill hæfileika-
rnalður, svo að segja mátti að
allt léki í hönidium hiams. Tómliist
og dráttlisti voru þó hams tóm-
stunda hugðarefni og frá þekn
tímium á ég hiomium mitoið að
þakfca, því að hanm þreyttist
efcká á að fræða miig um svo
margt er hanrn léfc fyrir mig á
fortie-píamióið sitt. — Hamm tók
þátt í söniglífi Akureyrar er hann
var þar á ynigri árum og var
eimn meðal þeirra er til Noregis
fóru í söngför karlafcórsins Heklu
er Maigmús Eimiaæssan organisti
stjórnaði.
Þorstedmm var mikill gæfu-
miaður og mesta hieillaisporið í
lífii hamis var er hamm kvæmrtáist
Þorbjörtgiu Þorleifsdótitur alþinig-
ismanns frá Hólum í Hormafirði.
Heknili þeirra Þorbjargar oig
Þorstieimis var eitt hið bjartiasta
og liistræmaista, siem ég hefi kom-
izt í kynmi viið.
Börm þedrra hjóna eru Þor-
leiifiur, senidiráðsritari í Bomm,
kvæmtor Guðirúmni Eimiarsdóttar,
Ólöf, gift Gísia Stedmissynii, skrif-
stofuistjóra og Ammia, gift Jómi
G. Ártniajsyni, listiam.annd í járm-
srníði.
Þegar ég niú lít tiil baka minn-
ist ég þeiss, er ég var í barna-
sfcóla, að pá saigði kenmarimn
ofekiur börniuinuim að læra kvæð-
ið Gunmarshókna eftir Jónas
Hallgrímssion utan að. Þetta gerði
ég, en hafði þá, satit að seigja,
litla þekkimigu á lestrarmienkjum.
Ein ljóðlínia í kvæðimu fammst
mér bera af ölluim Öðrum og lýsia
upp opmu bókarimmiar, er húm
stóð í, en hún varð þannig fyrir
mér: „bróðir og viiniur sivo er
Guminargsaiga". Og nú fimmst mér
af alllamigri reymislu og kynmum
við miarga að saga þeirra, hvað
máig smiertir, hafi verið eimis og
ljóðlímam setgir—og eimm í þeirra
hópi var sammiarlega Þorstedmm
Thorlacius.
Ég senidi frú Þórbjörgu og
öðrum áistivimum Þorsbe'ins heit-
inis mmáliagiar samúðarkveðjur
okkiar hjómiamma.
Hafliði Helgason.
Valdís Jónsdóttir
frá Feigsdal
KVEÐJA
FRA FÓSTURDÓTTUR
Þú æstoulífs mímis auðmuisól
ruú ert mér horfim sýnium,
þú ævi mimmar edmifeaskjól,
með öllum toærleik þínum.
í tag mér öllum aí þú b„rst
að auiði sálar binciar.
Af göfuigum þú göflguíst varst.
Þú grártmiar þerrðdr kimmiar.
Og nú er lund mim sæl og sár
að sólarlagi þímu,
því þótt mér fialli treigatár
við tóm í hjartia miinu
ég eilífs siumars eygi lönd
og umiaðsisælu blíða.
Þar aftor kmýtast brostim bönd
í brúðkaupisisalnium fríða.
Og allt, siem giott mér gafisto hér
ég geymi í hjartiamis leynum.
Það ilmar þar og yljiar mér
indð amdblæ feærleifcs hreiinum.
Sú mimniiniganinia miklia fjöld
í milduim Ijóma sínum
mér lýsir fram á lífsáns kvöld,
sem ljós af kyndli þímium.
Svo mieist er, fcæra, að kveðja þig
mieð kveðju bezto mimmá
og þakkir fœra fyrir miig,
já fyrir öll þín kynmi.
Ininilegar þakkiir til bama
mámmia, tenigdiabarma og bama-
bamia, vima og ammiarra vanda-
mamnia, sem sýndiu mér hlý-
huig og vinátto á sjötíu ag
fimm ára afmæli mímu 23.
maí sl.
Kær kveiðjia oig þaifekir til ykk-
ar allra.
Þorleifur Sigurðsson,
Kirkjubraut 30, Akranesi.
Ég lotfa Guið, sem gaf mér þig
og geymir öndu þímia,
umz lít ég þig á lífsims sti'g
þar ljósin fegurst skína.
N.N.
HÚSASMlÐAMEISTARI
getur bætt við sig verkefnum.
Sími 20738 — 30516.