Morgunblaðið - 10.06.1970, Side 18
18
MOBGIINBLAÐEÐ, MIÐVIKUDAGUR 10. JÖNÍ 1870
Þorsteinn Thorlacius
prentsmiðjustjóri
— Minning
ÞORSTEINN Thorlacíus Þóriair-
inissan prenftgmiiðj ustjóri' er dáifnn.
Þessi orð náðu eyTum mirauim í
gegíi,um símiatæfci'ð að morgini
lafUigardiagsiinis 30. miaí síðasttlið-
itnn mieð saknfaðairiiljómii Ihins
talaða orða, og .gat ég vel dfcilið
það, þvi að með homum er fall-
iinm í valiinin eiinm af ágætísmönm-
um okkair þjóðfélags hedlsteypt-
ut réttsýnismaðiur, ljúflyn.dur ög
viiðmótsþýðiur svo að af bar,
reglumaður í orðsins fyllsta Skiln
ingi og ágætuir hedmilistfaðir. —
Honum var miargt vel getfið fra
iuáttúrummiar hemdi. Var sérlaga
haindlagimm, sem sjá miá af ýmsu,
sem etftir h/anm liggur, Var mó/fcill
uinmamdi tómlistar og sömg mfilfcið
á ynigri árum stíníuim, þótti góður
efcákmiaður og fylgdist vel mieð
þeiinri listgreim, þegar tækifæirá
gafst, var mikill unnandi góðra
bóka, enda áttd hiamm ágætt bóka-
eafn. Á seiinmi árum söfcfctd hamm
aér allmifcið í ættfræðinannsókn -
ir, þó aðallega að ég held ættar-
tölur foreldra siirma og systkimia,
og mium hamm láta efltúr sig all-
miifcið safn þar að lútamdi.
Ég átti þetsB koet að kynmast
þessum manmi seinmd hluta æv-
inmar eða mánar sagt uindamtfarim
20 ár, og ég get sagt það með
sammi að mieira ljúfmemmi hefég
ekki komiizt í kyruni við á lífs-
leiðimmi. >að var sama hvar fumd
um okkar bar .saim.an, hvort það
var á skrifstofu fyrirtækiams eðö
í hedmahústam. Allfcaf var hamin
jafn elskulegur og trausftvelk]-
amdd, alltaf sama vimalega fram-
koman eins og hamm vildd allt
fyrir mairun gera og jafnaðargeð-
dg alveg ednsfcakt. Ég sá hamm
aldrei öðruvia öll þesai 20 ár,
og hafi honiuim einhvem tdrna þótt
miður, þá duldi hamm það svo
vel að emginm varð var við.
Ég kom oft á hedimiilíi þeiinrta
hjóma, bæði á Gullteigmiuim ag á
Flókagötiu 41 í Reykjaivdk, og ég
famm amdblæ hlýju og velvildiar
streyma á mótfi mér shrax og úti-
hurðim opniaðdst Þetta er bezta
sömmium þess að immá iyrir ríki
einimg, flriður og samtafcaimáttur.
Ég er svolítið viðkvæmiur fyrikr
svona amdrúmisloftÉ., og þarf oft
efcká anmað em að opma útidyra-
hurðima tdl þess að ég komist að
raium um hvað inmá fyrir þýr.
Anmarte var Þonsteámm Thorlac-
íus Eyfirðimgur, fæddur að Hól-
um í Eyjafirðfi 22. sepfcember 1886,
soniur hjómammia Ólaifar Þorsteies
dótfcur Thorlacíuis og Þórardms
Jónassonar, sem þá áttu þar
heima. Hamm var þniðja bamn
þeirra hjóua af þedim 6, sem miáðiu
fullarðdmisaldiri, en þaiu voru aiuk
Þorsbeins, Jóm Þór mélamamieidt-
airi á Akureyrd sem m/ú er dáámm,
Jóruas Þór, verfcsmiðjuistjóird á
Afcureyri, eá'níndig dáámm, Mamgirét,
húsfrú á Akureyri, Rammveáig,
einnáig hústfrú á Akuineiyrf og V'il-
hjalmur Þór, fynrveinamdi bamfcla-
stjórl Anmiars urðlu bönnárn 10
alls, en 4 dóu á uragia aMri, eiinH
og svo oft átiti eér stað á þeím
tímium.
Þorsteinm ólst svo uipp til 16
ána alduns á 4 bæjum 1 Eyjiaiffiirði,
Hóluim, Nýj'ábæ, sem mni er kom-
iinm í eyði, Hrísum og Æsustöð-
um. Ánið 1003 flufctist hamm mieð
foreldirum sinum tdl Akumeyrar
og sefctust þaiu að í Narðuingötu
3 þar i bæ. Akumeyri var þá um
það bil að vafcrna tdl líflsdmis etf
svo mætJti segja og lðt Þorsteámm
ekki á sér sbamda að .vema með.
Hamm vairð edmm af stoflnendum
skákfélagsins og ritistjóri islenzks
Skákblaðs fynstiu tvö árirn. Hamm
Rjairmasaniar pmemlfcama, og að
lokmiu mámi þar fór bamm tál
Reykjavákur og sbairtfaði þar uim
nokkumra ára .bil, sem pneinibami.
Árið 1018 kom hamm atftiur norð-
ur og gerðislt bóklhaldaini hjá ull-
amvenksmáðjummd Getfj'Um og hélt
þvá sibarfli til ánslofca 1i9S4, em þá
beypti hanm hófcaverzlum Þor-
stiedins M. Jónssomiar og naik þá
verzkm þar til að hamm flutfti tdl
Reyfcjaivíkiur árið 1047 tiil þess
að taika að sér stjómn pinemlt-
smdðjummar Eddiu þar í borg.
Þamm 17. dag júndimám/aðiar 1922
kvænitáist Þorsitetílnm eftirliÆamrii
koniu stíinini Þorbjörgu, dóttur
Þorleifs Jónssoniar bómida og al-
þámigdsmaminG á Hólum í Hbnrua-
firðfi og hetfur þefimna hjónaibamd
veráð í alla sfcaðli til fyrimmyindar.
Þaiu edigniuðluist þrjú bömn, Þor-
leitf, sem niú er semriiimáðsrdltairfi í
Bomn í Þýzkalamdi Ólötfu húisflrú
í Reýkjaivík, og Omtn/u Siigurborgu
líka húsfnú í Reýkjavík.
Eftir að þau hjóniin Þonstelimin
og Þorbjörg fluttu tiil Rvíkur,
áttu þau fynst heima á Gulltetíg
12, en síðar á Flókagötfu 41. Á
bæðd þassi heimáli var iindælt að
koma, en því hef ég saigt fmá
áður.
Þorstetímm var jxnentsmmiðju-
stjórd Eddu, þar til hamm aldiuins
vegma lét atf því startfi.
Hamm hefur undamtfarim ár áftít
t
Bróðir ofckar og mágur,
Haraldur Erlendsson
lézt í Kaupmannáhöfn 4. júm.
Gnðrún Erlendsdóttir
Alexander Guðjónsson
Agnes Erlendsdóttir
Guðrún Jónsdóttir.
t
Maðurinn minm, faðir okkar,
fósturfaðir og bróðir,
Stefán Pétursson,
málari,
andaðist í Lamdakotsspítala
aðfaramótt þriðjudagsins 9.
þ. m.
Fanney Ingimundardóttir,
böm og fóstnrbörn.
Svava Pétursdóttir.
t
Þökkum aúðeýnda samúð og
vináttu við andlát og jarðar-
för föður okkar tengdaföður
og afa,
Þórarins Dósóþeussonar
frá Þemuvík.
Asgerður Þórarinsdóttir
Rannveig Þórarinsdóttir
Kristín Þórarinsdóttir
Ólafur Jóhannesson
Sigríður Þórarinsdóttir
Jónas Gunnarsson
og bamabörn.
lék með í Lúðoiasvetílt Akuireynar,
gerðiat mieðlimiuir sömgkórsiins
Heklu og var mieð í för kóraiös
til Noregs áirið 1907 og varð sú
för talsvert söguleg sem þó verð-
ur efcki makám hér. Einnáig var
hanm einm aí stofnendium karla-
kórsinis Geysás. Hamm ritaðd 25
ána afmælisrit verkamáðj uifélags-
ims á Akumeyrá, og einmáig mum
hamm haifa efngist eitthvað váð
þýðtímgar.
Árið 1006 hóf hamm prentnám í
prenitsmiiðju Bjömnis Jónssoraax
undir hamdleiðslu Þórhalls
t
Móðir okkar og temgdamóðir,
Bergljót Einarsdóttir
frá Firði,
lézt 8. júrní.
Kveðja verður í safniaðar-
heimili Langholtskirkju föstu-
daginm 12. júní kl. 10.30 árd.
Jarðsett verður að Skálmar-
oesmúla.
Ingibjörg Þórðardóttir,
Árelius Níelsson,
Ólafía Þórðardóttir,
Jón Júl. Signrðsson,
Óskar Þórðarson,
Kristín Þorsteinsdóttir,
Guðbjörg Þórðardóttir,
Guðrún Þórðardóttir.
við vamhetílsu að strlða og nokkr-
um simmiuim legáð á sjúlkmahúsi, en
þess á miilltí haift Skri'fstofusbarf
mieð hömdum otft fullam vimmiudag
aiuk þess er hamm söfcktd sér ndður
í ætftíflræði, og miá því mieð full-
um .réfitii segja að hamm haifli veráð
vimmiairkdi maður til síðustu sfcumd-
air.
Á síðaistliðlnium vetri varð hamm
mijög veikur og eftir það áflall
náðd hanm sér ekktí miemia að litlu
leyti. Hamm var að vlsu hiedmia um
tíma en svo þyngdii homium aftiur
og var fluttur á sjúknahús þair
sem hamm sívo lézt þarxn 20. miaí
síðastliðinm, og enda þótt aldiur-
imm væri arðimm nOkkuð hár eða
mæstum 84 ár, vedt ég að sökm-
uður eftir svo góðam mamm er
mrikill.
Að endiingu vil ég svo bera
frta/m mímiair hjairtamlegustíu þakk-
ir fyrir indæl kynmd og alla vim-
semd mór auðsýmdia, og fyrir
hömd gamalla vim og kummimgja
Þorsteáms og komiu hiams, bæðd flrí-
múrarabræðra, en þar var hann
meðlimur, og allra hinna færi
ég hér með þakkir fyrir
hams góða framlag í þágu Akur-
eyrar og órotfa tryggð og vimáttu.
Og öll vottum við efltdrliifaindi
erigimkonu, bönrvuttn, tengdaböm-
um og öðm venzlafólki okkar
dýpsbu samúð og hlufcfceknánigu
vegna fráfalls hirns látmia ágætis-
mianinis.
Egill Jóhannsson.
t
Víð þökkum innilega þá miklu samúð, sem okkur var sýnd
vegna veikinda og andláts sonar okkar, bróður og mágs,
ÓSKARS LILLIENDAHL
Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkrunarliði
(1. hæð a) Landakotsspítala, Kiwanisbræðrum, stjórn Spari-
sjóðs Reykjavíkur og nágrennis og Einari B. Waage ásamt
félögum hans. — Guð blessi ykkur öll.
Hulda og Theodór Lilliendahl,
Dagný Lilliendahl,
Karl Lilliendahl,
Hermína J. Lilliendahi,
og aðrir vandamenn.
Jón Jónsson skip-
herra — Kveðja
ENN hefur verið höggvið skarð
í forusbusveit Lamdhelgisgæzl-
unnar með frafalli Jóns Jónsson
ar skipherra, sem til moldar var
borinn í gær.
Jón var aðeins 14 ára gamall
er hann hóf störf hjá Landhelgis
gæzlunni, sem vikadrengur á
Vestmannaeyja-Þór. Það má því
með sanni segja, að Jón Jónsison,
hafi alizt upp með Landhelgis-
gæzlunni og séð hana vaxa.
Að visu var Jón nokkurn tíma
á togurum og farákipum, en þar
hlaurt hann reynsldi, sem kom
honum vel siðar á lífsleiðinni,
sem jrfirmanni hjá Landhelgis-
gæzlunni.
Að loknu prófi úr Stýrimanna
Skólanum árið 1932 var Jón um
tíma háseti á elzta Óðni, þar sem
hann átti m.a. þátt í björgun á-
hafnar af belgiákum togaira, sem
strandað hafði í vonzíkuveðri við
Reykjanes. Þetta þótti frækileg
björgun og sæmdi konungur
Belgíu hann og félaga hans, alls 8
mjenn, heiðdirsmerkjum.
Nokkru siðar varð Jón svo stýri
maður og var falin vaxandi á-
byrgð á þeim varðls'kipum, sem þá
voru. Á þeim tíma voru varðiskip
in fá og smá, en landsmenn settu
traust sitt á þau og treyistu
á stjórnendur þeirra, sem fylli-
lega srtóðu í stöðu sinni. Hinir ís-
lenzlku varðskipsmenn, eins og
Jón Jónsson, áttu því láni að
fagna að byggja upp hina ís-
lenzflcu Landihelgisgæzlu.
Árið 1948 varð Jón fastráðinn
úkipherra. Á þessum tíma voru
miklar annir hjá Landhel'gisgæzl
unni. Þá var gamli Ægir srtærsta
varðridpið, hitt voru allt varð-
bátar, eins og Óðinn litli og Sæ-
björg, leigubátar eins og Faxa-
borg. Finnbjörn o. fl. Fiskveiði-
takmörkin voru 3 sjómílur inn
um firði og flóa. Erlendir togarar
voru ágengir við fidkveiðimörk-
in og erlendur síldveiðifl'oti
horfði gráðugum augum á síldar
torfurnar, sem óðu fyrir innan
fidkveiðimörkin. Yfir öllu þessu
varð hinn litli varðlskipaflorti að
vaka og á sinum litla varðbáti
lagði Jón sitt af mörtoum til að
láta hin erlendu veiðiskip bera
fulla virðingu fyrir fiákveiðitak
mörkunum.
Fislkveiðitakmörkin færðust
út í 4 sjómálur frá yztu ítoerj-
um. Ný barátta hófst fyrir til-
verurétti íslenzkra fiskiimanna
og þar með þjóðarinnar allrar
og í þeirri baráttu átti Jón Jóns
son mikinn þátt.
Fiskveiðknörkin færðust út í
12 sjómílur. Þorskastríðið hófst.
Hættur voru á hverju leiti og
varðskipsmenn, undir stjórn
sinna skipherra, stóðu á vígvell
inum og vörðust ásókn brezkra
herskipa og togara, sem ýmsan
óskunda reyndu að gera þeim.
Á þessum tíma var Jón skip-
herra á Albert.
Tóltf mflna baráttunni lauk,
Jðn Jónsson skipherra var einn
af sigurvegurunum. Hann átti
sinn stóra þátt í því að þessi
ójafni leikur vannst.
Jón Jónsson hélt upp metorða
stigann, hann varð flaggskip-
herra á Óðni og síðan sótti hann
sitt draumaskip, nýja Ægi, sem
hann stjómaði allt til þess að
hann varð að fara í land sökum
veikinda, sem hann átti efcki aft-
urkvæmt frá.
Ég sigldi með Jóni Jónssyni,
þessum ágæta dreng. Ég vissi
vel, að hann hafði skel, sem sum
ir komust ekki í gegnum. En
þegar þessi skel var brotin var
fyrir innan góður drengur, sem
ég hef ætíð roetið mikils.
Minn ágærti skipherra Jón
Jónsson átti við mikla vanheiisu
að stríða frá því hann yfirgaf
sitt draumaslfcip, Ægi, en hans
elskulega eiginkona stundaði
hann af mikilli ástúð og er ekki
að efia að sú ástúð hafi létt hon-
um sjúkdómsleguna.
Jón Jónsson var góður dreng-
ur, hann var félagi og traustur
yfirmaður, hann var góður sjó-
maðúr, sem hjálpað hefur mörg
um sjómanninum, sem í nauð-
um hefur verið staddur og fyrir
það var hann sæmdur heiðurs-
merki Slysavarnafélagsins.
Eftirlifandi eiginkonu Jóns
Jónssonar, Friðbjörgu Sigurðar-
dóttur, bömum hans, tengda-
bömum og öðrum ástvinum,
votta ég fyrir hönd ókkar varð-
skipsmanna, okfear dýpstu sam-
úð og bið Drottin að styrkja
þau og blessa minningu Jóns
Jónssonar, skipherra.
Sigldu heill á Drottins fund.
Helgi Hallvarðsson.
Inindleg þökk til hjónianina
Unmar Guðmiuinidsdóttur og
miamms henmar Magnúsiar. Þau
gerðu mér glaðam dag á átt-
ræðisiafmæli mímiu 30. maá sL
Einmiig þökk til allra sem
heimsóttu mig með gjöfum,
sikieytum og heillaósikium.
Guðrún Sveinsdóttir
kennslukona
frá Bjarnastaðahlíð.
Nú í Sjúkrahúsi Sauðár-
króks.
Hjartams þatokir færi ég öllum
þeim sem mimmtust mín á 75
ára afmæli minu 26. maí sl.
með heimsóknum, gjöfum,
skeytum og blómum.
Guð blessi vkkur öll.
Magnús Brynjólfsson
Seljaveg 13.
Þaflrika hjartamlega öllum
þeim, sem minntuist min á
áttræðisafmæli mínu 3. júní
síðastL
Jensína Jensdóttir
Sörlaskjóli 6.