Morgunblaðið - 12.06.1970, Blaðsíða 11

MORGOTTBfLAÐIÐ, FÖSTUÍDAGUR 12. JtJNÍ 1®70
11
Vel hefur gefizt að planta trjám í plógförin í Heiðimörfk.
útlendium trjáan, greni, fluru
og leriki. Þeir, sem hafa uppi
þann söng, vitta sjálfsagt ékki,
að öll þeisisi tré uxu hér fyrir
ævalön,gu, oig þótt birki, reyn
ir og einiberj artmhinn séiu fal
leg, þá erU þau rauniar ekk-
ert íslienzikari en hiinar teg-
undimar, ag með sígrænum
barrtrjám eram við nún,a að
auka lit við ökkar láglega
land.
En áfram hörduim við Vil
hjáilmur inn í Heiðdnörtoina.
Við sleppum því í þetta sikipt-
ið >að toanna féSagareitina,
beygjum af til hæigri, þvi að
ætíumin er að aka í gegnum
þetta fagra land, og tooma út
aftur við Mariulhella hjá Víf-
illsisitaðahlíð.
„Hv>að eru veigir í Hleið-
mörlk liangir, Viil'hjáiLmur?“
„Eiitthviað mil'li 20—30 kílló-
rnetrar, og það er einmitf ver
ið að la,ga þá nú fyrir sumar-
umferðina. Við viljum hafa
Heiðimörkina fyrst og fremst
sem opið, friðað svæ®i fyrir
Reytovíkmga og, nágranna
þeirra. Þeir eiiga að geta toom-
ið hingað í hvaða veðri, s'em
vera sfcal, sól og regni, hér
em gönguteiðir í aiLLar áttir.
Og þeir hafa sannarlega geng
ið hér veíl um. — En sjáðu
þeissi plógfor hérna til hæigri.
Það heiflur gefið mjög góða
raun að planta þanmig, og eig
inlaga næstum ÖU þeasi pilönt
un er unnin af krökfcunum
í Vinmiuistoóllanum, og þessi
litlu stoimn hafa alltaf verið
álhutgasöm. Stelpumar, sem
einu sinni voru hér að stinga
niðlur KtilíLi isiittoaigreniiplöntu
eru máiski nú fyrir löngu orðn
ar mæ'ðuir, hafa eignazt börn.
ag buru, og ektoi síður strák-
amir, sem héldu varlega um
litla bergfluru, eru orðnir feð-
ur, og svo Mður ekki á löngu,
að þau tooma með sína toratoka
upp í Hieiðmörk og siegj a:
,,iSjáðu, þebta eru trén mín.“
Þannig tekur ein kynsilóð við
af annairri."
Svo komium við þar að, sem
Ólafur Sigurjónsisian var að
flaga veginn geignum Heið-
mörkina ásamt ungum vin.i sín
um, Árna Brynjari Bragasyni.
Vegirnir eru nú orðnir sæmi-
lega þurrir, og eiga að vera
öLLuiin greiðfærir í þeisisari
vitou, þegar Heiðmörkiin verð
ur opnuð fyrir ailmienning.
Vfflhjálmur saigði, einmitt í
þessu sambandi, þegar við
vöruim rétt að komasit í Þver-
hjallad'ail:
„Sá ósiður hefur viðgengizt
hér stundum, að untgir sitrák-
ar á jeppumn, hafa „spælt“
upp landið, bnetotournar utan
við þessa góðu vegi, sem um
Heiðmörkina liggjia. Ættum
við nú ekfci að beina þeim til-
mæluim tifl. þeinra, að þeiir létu
af þessari ósvinmu. Sjáðiu t.d.
þetta óþarfa fflag eftir billana.
Skyldu þeir ekki vita, að þeir
eru að gera- tslandi ógagn,
iseim tekur mláaki aldiæ að
igræða upp.“
Nú erum við komnir að
Lömgubnekkum. Hér myndi
vena tiflivalinn staður fyrir
veitingaskála, því að ekki er
að efast um, að t.d. útitending-
ar, siem hér dveljast stuitta
stund, myndu kiunna veil að
Vegimir í Heáðmörfk þarfnast viðgarðaa: eftir veturinn.
meta Heiðmörkina. Loftleiðir,
Zoega og Sunna, Útsýn og
Fenðaskrifstofa ríkisins, gætu
tekið höndium saman um að
skipulegigja ferðir í Heið-
mönk. Þótt mér bafi dvalizt
einma Lengist við stoógræktina
þar, er ðhætt að benda á aðra
hLuti, eins og t.d. Búrf&Il,
sem er í seilingarfjiarliæigð frá
veginum, fjailið, þaðan, siem
aflit Hafnarfj'arðarhraun hef-
ur runnið, Helgafeii1 á næsta
leiti, mióhergsistapi, þar sem
hægaist eir upp aið komast bak
dynamegin, Kaidársel, með
einhvlerri einlklennileigustu á á
landinu, Kaidá, sem kemur
þar upp rétt ofan við vatns-
bófl. Hafnfirðimga, renniur s-vo
Svoma spælia ungu jeppakapp
arnir upp jarðvegiun, og tek-
ur og jafnved allliir að giræða
sár.
framhjá Kaidáriseli, þar sem
KFUMmenn hafa um mörg
undianfarin ár rekið suimar-
starf, og varð séra Friðrik að
yrkisefni vegna Sölva, — og
síðan hverfur hún niður í
hraiunið aftur, og gamiiar til-
gáitur eru til um það, að hún
toomi dkki aftur fram fyrr en
í Straumi. Enn aðrar tfflgátur
eru þær, eftir Ólaf Priðrilks-
syni hafðar, að Kafldá kæmi
úr KJ'eifarvaitni, vffldi hann
helzt Lita vatnið tffl að færa
sönnur á það, en það fórst
fyrr, svo að ennþá er þetta
óvíst.
Já, gönguileiði'r eru margar í
Heiðimörk og margt að sjá,
Komið hefur tiil orða að reisa
útsýnisakífu á Hjallalhálsi. Þar
í grennd eru margair og fal-
legar gön,guLeí©ir tifl. viðbótar
þeim, sem ég áðúr hefndi, t.d.
til Undinhlíða og Kleifaxvatns.
Rétt þaxna hjá er Snípur. Þar
var fáltoahreiður, og fuglarn-
iir létu e'kki hieldur standa á
sér. Krummi gamli var þar
toaminn, hrafnsvartur, steypti
sér tooiiLhnís á fluginu, svona
rétt til að beiflsa okfkur; hrossa
giaukurinn, frændi hansi,
hneggjaði af hjartans li-st, að
vísu úr nangri átt, en það
gerði etokert tffl, við vorum
löngu búin að heyna til hans
í vor.
Þagar br'ekkan hjá Hjalla'
háflsi var á enda, blasti við
otokur uppá'haldið okklar, Víf-
-iissitaðahlíðiin. Þar er margt
mjög mierkffllegt að gerast.
Þtama sjáium við Penfield-
brekltou. Penfield var is-endi-
herra Bandaríikjanna á ís
l'andi í nókk'ur áir, eignaðist
bæði vini meðai íslendinga,
og ekki síður í náittúrunni í
fcringum ototouir, ferðaðist mik
ið, unni landinu, og félklk sinn
reit suðiur í Hleiðimark. Mætti '
þar oft á tíðum me'ð starfs-
menn sína til að planta trjám,
og þótt Penfieldhjónin séu
farin af iandi brott, loðir
þetta- ennþá við bandaríska
sendiráðið, að starfsmiennirn
ir smiituðust af Penfield, tooona
hingað ailltaf eftir það, og
þess vegna verður Penfiield-
brekka í Vífil'sstað'ahlíð hon-
um til heiðurs í framtíðinni.
Rébt hjá er Svarthamar, og
þá tetour við Sveiusiundur, en
Svemn var starfsmaður hjá
skóigræktinni og gaf stórfé ti'l
gróðursetningar til minningar
um son sinn, og Magnúsar
lundur er ekki aflfltfjarri. Þau
hjónin, Magnúis Kristjánsson
og toonia ha*ns gáiflu stórfé til
stoógrætotar, og só lundur,
sem fyrir það fé var ræktað-
ur, ber nafn hans,
é
Þegar við hötfum ekið fram-
hjá þessum eftiirminnile'gu
lundum, komum við aðSvarta
skóigi, staðnum, sieim einhverj-
ir óviitar brenndu fyrir einu
ári í tómri vitleysu með sinu-
bruna.
Þar á mörkunum sjáium við
bæði bergfuru og stafafuru.
Þær eru ættaðar sín frá
hvorri heiinsálfunni, en þarna
í Vflffflisstaðaihlíðinni getum við
séð þær hlið við hlið, grænar
og fallegar, bergfuran eilítið
íægri, en seig, stafafuran bein
vaxnari, sú fyrri ættuð frá
Pyreneafjöllum, suður við
Spán, hin fró Aiaska. Þær
voru 'rþlantaðar út í beran
svörð, varla stingandi strá í
kring, fengu aburð frá hon-
um Reyni á Biliðavaitni fyrstu
árin, síðan látnar eiga sig, og
hafa dafnað vefl.
Og þá komum við að hiið-
inu hjá MaríuiheiLlum, gömlu
fjárhellunnm þeirra Hafnfirð
iniga. VífiLsstaðir blasa við,
Platahverfið í Garðaihreppi,
og við vitum, að Hafnarfjörð
ur er ekiki fjarri, ámióta og
Bneiðholtið og Árbæjarhverí-
ið. Þéiss veigna verður Heið-
mörto óskaland, griðiland og
friðland þesea fó'.ks um langa
framtíð, og enn á ný skulu
endurteknar þaikkir tifl frum
berjanna, undanfaranna, sem
áttu hugsjón, sem nú er þegar
kamin í framitovæmd. — Fr.S.
Efnahags-
bati i
Bretlandi
LomidrOin, 9. júinlí. AP. .
GREIÐSLUJÖFNUÐUR Breta
var hagstæður nm 606 milljónir
steirlingspunda á síffasta fjárhags-
ári, aff því er brezka fjármála-
ráffuneytið tilkynnti í dag. —
Greiffslujöfnuffurinn hefur ekki
veriff hagstæffur á einu fjárhags-
ári, síðan 1962.
StjórinimiálafrétíhairíiibaKiar teljia,
að þessi tlilíkyniniinig igieibi haflt .álhritf
á fcognilnlgabairlátbuinla, þair sem
ðfnlalhagamáliin hJelflur bordlð ihæst
í hetnmli. Wlilaan florHaeltfllsiróðlheinra
tófc við 776 mliHjóin sltieirllilntgls-
piutnda ihalla flriá stjónn íflualdls-
fiofldklsinis þegair hamm tók vliið
dtjóainartaulmiuniuim fyrir ajö ár-
tím. Melð atnömlgum apannlaíðlairráð -
stöflumium Ibókat a® múnmltoa hiall-
amm í 467 imílljóintir inuinida ánið
11968.
Jemkkus fjáaimlálairáðlheinria selttó
aár þaið taflomanik, a/ð 300 mlilljóm
punidia Ihagnaiðúir yrtðli á fjárhaigB'
árimu H9©9—1970, em eflnialhiaigisbait
imln heflur flarið flriam úr öllum
vonium og igneliiasluaflgainigunkim eir
300 mfilljónlum þuinlda mlðkli em
rá® var fyirliir gleiilt.
Á fyrsbu þnemiur mámiuSlum
þessa áns miam ,gndi!ðsluaifigamiguir-
iinin 11® mlilljónium punda.
HÚN
ER AO PRESSA
FYRIR PABBA ? !!!
Sé pobbi svo hygginn oð kaupa KORATRON
buxur þarf einungis að setja þ»r I
þvettavélina og síðan i þurrkarann.
BUXUR ÞARF ALDREI AÐ PRESSA
SKIPAMÁLNING