Morgunblaðið - 12.06.1970, Blaðsíða 17
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 12. JÚN>Í H970
17
Lítið magn af síld
selt til Finnlands
SÍLDARÚTVEGSNEFND hefur
gert samning uim sölu á nahkur
þúsund tunnuim af síld til Finn-
lands ,og á að afhenda þá síld
fyrir jú'lílok. Er þarna gert ráð
fyrir síld, sem íslenzku bátarnir
veiða við Hjaltland og er magnið
aðeins 4000—5000 tun:nur.
í Hufvudstadsbladet í Helsiniki
er getið um þessa samninga og
sagt að eklki sé gert ráð fyrir
neinu magni af síld úr Norður-
Atlantslhafi í ár, eftir þeirri veiði
sem þar hefur verið undanfarin
— Jórdanía
Framhald af hls. 1
uinigiis sem „blió,ðbaðii“, heldur
eininig sem haattu, „seim óigwair
örlögium oikíkar allna“.
Foirseitllnin sagiðti, aið dkæinuMð-
lanrtir vaeru ledltlt milkilvælgaisitia iafl-
áð í banáitltiu Anaba, rtn hamm bæittii
því við, 'að „váið einuim elklki bliiind
'iir gagtmvairt 'Suimiuim þeirwa imiiis-
tiatoa, sam suimiar dtoæruMðialhreyf-
ilngannar hafa fnarruið“. Sagðii for-
seftiiimn, að ‘tiaítoa yrðli tiillit til hags-
miuma allna laðila, sam deilam
smertii.
SÍÐASTA TÆKIFÆRIÐ
Huisiseiin, toomiuirngur Jóndaniíu
Itiltoymniti bnottviltoninigu þeliirria
tveggjia ihersfhiöfðliinigjia, seim gneinlt
var frlá hér að fnaimam, í ávairpá,
er hianm fluitJti í últiviarip í Amiman.
Sagtðii toomiuiniguir'iinin., að þeitlta væri
„sáðlaista tæltoifænilð til þass iaið
tooma á frilðli mlilli dkænuliðia og
hieriiðls lairadisins. Þia@ rniiun etotoi
©eflaist mditt amniaið tækifæ'ri".
Koniuinigurinm aaigðli eminifineimiur,
að .niú ætltfi áð vana kleiilflt aið friaim
tovæmia það vopmialhlé, semi áæitl-
uin heiflðli áðiur veriið gerð uim í
10 liðuim og hiamin hefði Sam-
þytotot áaaimt Yassar Arafiait, leið-
toga stoænuliða ®1. þriilðljiud.ag, em
virt hefðii verlið að vettuigi síð-
uiátiu daiga.
„Ef ástanidiilð helzit, eiinls og það
er miú,“ sagiðli toomiuntgiur, „þá murn
ég venðia tilnieydduir tál þess áð
gena náðlstaflniir í þvi skyni að
vermda höfuiðlboirgim'a oig þjóðlimia
fná hörimumguim, sem dunið hafa
yffiir."
Husseim fór lofsaimlegum orð-
um um þá tvo menm, s-em hann
hafði vilkið frá og sagði, aðþeir
hefðu báðiir aðeins farið eftir
fyrirmædum, scm han.n hefði
sjáifur gefið þekn.
Stoæriuliðar hafa haldið því
fraim, að þeir Ben Jamil og Ben
Shakser hefðu farið eftir fyrir-
mælum frá CIA, leyniþjónuistu
Bandarikjanna, sem ymni að því
að koima saimtötoum skærulliða
fyrir kattarnef.
ÁSTANDIÐ ÓLJÓST
Ástandið í Jórdamíu var afar
óljóst í dag. Samltov. frásögn
ferðafólks, sem toom frá Amm-
an tiil Beirút, höfuðhorgar Líb-
anons í dag, átti Hussein kon-
umgur að hafa særat lítiMega, er
skærúliðar gerðu honium fyrir-
sát á máinudag. Margir af líf-
vörð.um konungs voru drepnir í
árásinni. Sjálfur greip konung-
ur einnig tiil vélbyisisu og svar-
aði stoothríðininii ásamit lífvörðuri-
um ag voru árás'armienmirnir
hratotir á flótta. Sex úr hópi
þeirra voru drepnir og eimn teto-
inn till faniga, Átti þessi fyrir-
sát að hafa gerzt, er toonungur
var á leið frá Amman tiil sum-
arihallar sinnar.
í skeyti, sem, Arafat, leiðtagi
skæruliða sendi til Nasser for-
seta sagði hann, að það væru
heimisvaldasinmar, zíonistar og
fllugumenm þeirra, sem hefðu
varpað Jórdaniu út í borgara-
styrjö'ld. Mörg hundruð manns
hefðu miest líf ið vegna þessa
samisæriis.
sumur, og muni ekki margir sov-
ézkir, norskir, danskir eða ís-
lenzkir bátar stunda þær veiðar
á þessu sumri.
— Kerensky
Framhald af bls. 1
geigndi embætti dóm'Simálaráð
hierra í nOkkrar vikur, en
varð síðan stríðs'ráðherra og
reyndi með mædstou sinni að
endiurvekja baráttúþrek rúss
neskiu hermannanma á víg-
stöðviunuim. Hann átti í deil-
um við samistarfsimenn sína
ag tótost efcki að berj.a á bol-
sévitokum, en áhrif þeirra
mögnuðu'st óðum þessa mán-
uði. Þegar bolsóvikkar gerðu
byltinigu sína þa.nn 7. nóv-
ember sama ár, varð Keren-
sky að fllýja land. Hann bjó
þá um natokura ár.a skeið í
Frakfclandi og ritstýrði þar
blaði, sem var gefið út á
rússnestou. Einmig skrifaði
hamn nofckrar bæbur.
— Ferðafólk
Framhald af bls. 15
nlaUðsyiniegair tlil þess, að Kefla-
vítourflugvöllur venði í firem.situ
röð alþjóðlafluigvalla.
6. Teluir miauðsynlegt, iaið hiilð
fyrsta vemðli mótiuð ébefma uim
flramitóSiainslkipuIag fluigvallanmiála
h öfluiðbarigaingvæðisimis.
7. Biöilnlilr þeim tiilmælum til
FeriðamálaPálðs, .alð toaninialð venðii
hvant tímábæirft sé aið umidimbúa
Ferðamálaráðstefniu með öðrium
hætti en mú er gent.
8. Vill vékjia laflhygli hluitoaiðeiig-
andli áðiia á því, að flökkiuin
hóitela er talin höfuðn/aiulðsym í
öllum lömduim, þair sem flenðaimál-
irn 'emu tetoiin föisltluim tötoum.
9. Vekur aflhygLi á því, iað
flanðamálatfélög enu eiran iatf þe/im
hormstéinium, sem byggjia þartf á
við skli'pulaigníiinigu og uippbygg-
imigu fleir'ð'amála í einslflötouim
byggðarlöguim ag hvetur ráð-
dtieflnia'n Femðaimálaináð til aIð
dtuðla ‘a® því, að slík féíög verði
stoflrauð þair sem þau atíanfa ektoi
raú þagmr.
10. Bieáraiir þelilm tilmiæluim ttl
hæstv. ráitoiigsltjánrtar, aið startfs-
gnunidvöllur Fenðiamiálaráðs verði
stónbætituir hið fynsita rmeið 'aiukrn-
um fjánfnaimlögu/m.
11. Legguir til, með Ian|giin(gu
fleinðamiairaraatíimlalbiilslimis í huiga,
að þeiim aðilum, sem raú þegar
hafa varfð miiltouim fjárimumium
til uippbygginigar étoíðastaiða,
verði vefiltt raauðisiynieg laiðsiböð t.
d. mieð toaigtovæmiuim lánum, svo
að þefiir geflii ^em fyrsrt toamiilð upp
að'Stöðu tlil sltoíiðaiiðtaamia, er upp-
fylli þær 'kiilöflur, sem ganðatr enu
til skíðiastaða.
112. Teiur I samlbaradi við vænlt-
laraiega enidumStoaðuin vegaáætluin-
ar, að mieima tillilt beri að taltoa
‘flil flerðlamlaraniasjánianmiðla við
lagmiinigu, eradiuinbyggliirtgu ag við-
hald þjóð'vega ag fjallvega, en
gent hatfii verið. Bnimflneimuir teluir
hún æstóilegt ag gjálflsagt, að við
vega- ag brúarigeirð vagraa áðij'U-
og ortouverta veirði höfð hliðsijóm
af þönflum flenðamaniraa, efltir því,
sem tök enu á.
13. Lögð verði áhierzla á miauð-
syn þess, iað stónaoiltoin varðli að-
is'tiaða til mieninitiumar í hiirauim ýmisu
gneinium, er varða þjómiuisitu viið
ferðiamienira.
14. Baimlþytokiir að senida þalktoir
til útvampsiráðis fyniir þá áfcvörðun
Ritoisútvairpsinis að hetfjia frðtta-
lestiur á eradkiu með tiliiti tíil er-
loradna flerðiaimianinia, eiiiras ag fynri
Fenðamáianáðstefmur haifla hvatt
'flil.
15. LýSiir áraægju siinmii mieð
þær sértflnæðilegu latlhuigarair um
flnamltíðar(þróiun ferðiamála á te-
laradii, sem gerðair haifa verið að
fnumkvæði Ferðamálaráðs. Legg-
ur ráðstefrtan miikla áherzlu á,
að þessu þýðiintgarmilkla stainfli
verðii haldið áfram.
— Læknatal
Framhald af bls. 28
inm féll í nóvamibeir 1963, aug-
lýstu útgefemiduir alð þeir, sem
óstouðiu etftir breytingu eða
raiðurfellir.gu á því sem í rit-
inu væn, gerðrn aðvart. Rit-
uðu lækniarnii'r þá bróf, þar
sem þeir órkuiðiu eftir að vð-
kcmér.di raafraa yrðli eklkii get-
ið. Hafa þc.u veirið ffelld nið-
ur, en hornk lotfaxmir sta-arla
auðir.
I ficrmála að ritimiu sfcýrir
annar htiVmidia, Yiirrmmd.ur
Jórassan, fyrrveramdi land-
lækniir, sjóranaimfð sím varð-
andi slíkar birtiragar. Auk
þess segir m.a. eftir að skýrt
er frá náðunsitöðiumri: „Eins ag
allt var í pottimm búið, duld-
ist höfurad'um þamnig ekki
saimfcvæmit framiamsögðu, í
hverja óvfcisiu yrði stefnt mieð
preratun ag útgófu rits þeirra,
erada þótt að sjálfsögðu yrði
fcappto'nstað aið fama að öllu
eftir bókstaf dórnsn iðurstöð-
uniraar i iögbaminismáliniu. Sjálf
um hiefði þeim verið kæirast
að mega leggja imn árar ag
segja sig frá störfum ag allri
ábyngð verksinis, en slíks var
enigimn kostur. Báðiuim útgef-
ernduim var kappsmál aið koma
ritirau út og þá eimitaanlega for
lagirau, seiin fest hatfði milljón
ir í fyrirtækimiu . .
Og síðar í formáilamum seg
ir: „Seimast verka var að
færa ritið til samræmis við
dómsniðurstöðuna í lögbamirus-
miálinu. Það var tætingslegt
nákvæmnisverk, sem ekki
hentaði að gerðar væru marg
ar atrennur að, etf eklki átti
að fara í handaskalum. Þótti
þá önuggast, ef ekki átti að
skeika eða leiða til apjailla á
öðnu etfmi ritsiras, að láta það
bíða síðiuistu stundar, er verki
væri að öðru leyti óhaggan-
lega ag með vissu endanilega
lakið ag þá með það eitt í
huga að fdllla niður það, sem
skylt var, á þann há’tt að
öðru væri í engu haggað. Ef
samt sem áður skeika.r, sem
áhæittusamt væri að sverja
fyrir, er það vissuitega ófor-
varandiis, ag verður að skeika
að sköpuðiu."
— Góð byrjun
Framhald af bls. 12
inni, fleiri en lofað var í árs-
byrjun. Þær virtust suimar hafa
furðu lítið aðdráttara.fl, því að
aðsóknin var yfirleitt slæm í all
an vetur. Hér virðist því hafa
skort upplýsinga- og auglý®inga-
starfsemi, því að ekki geta allir
snillingar komið því við að vera
tengdasynir eða dætur íslands!
Upplýsingastarfseimi hl'jómsveit-
arinnar um einleikara og tónverk
verður því hérlendis að koma í
stað þeirrar þjónustu, eem músíto
tímarit veita tónlistarunnendum
erlendis.
Aðalatriðið er að fylla salinn,
og ætti hiíklaust að gefa alla þá
miða, sam efkfki seljast, því að
tónleikar eru ekki aðeins list-
ræn nautn, heidur og félagsleg.
Annars er engin hætta á því, að
kassinn fái ekki sitt, ef „tambólu
aðferðin" er aflögð og fóiki vand
lega kynnt, hvað til boða er á
hverjum tónleikum.
Gaiman hefði verið, ef gestir
seinustu tónleika hefðú getað
fengið einhverja vitnedkju um
frarrahaldið næsta haust, væntan
lega stjórnendur, einleiikara og
stærstu viðfangsefni. Eitthvað
hefiur kvisast út, og er áhugavert
mjög. Annað er, að 9. sinfónía
Beethovens verður flutt, áður en
árið er úti og hitt, að Bahdan
Wodiczko er væntanlegur aftur
á miðju næsta starfsári. Hann
kom hér eins og eldibrandur í
janúar, þegar hljómsveitin var
langt niðri, og hefur hvergi hiíft
sér eða sínum mönnum, sópað
burtu værðarsfcýjum.
Seinustu tónleikar starfsársins
voru þvi ekki aðeiras „góður end
ir“, heldur (vonandi) „góð byrj-
un“ á nýjum uppgangi Sinfóníu
hljómsveitar íslands.
Þorkell Sigurbjörnsson.
BergljótÓlafía Einars-
dóttirfrá Firði-Minning
Fædd 29. marz 1886.
Dáin 8. júní 1970.
ÞEIM fælkkar óðum, sem fremst
ir stóðu í foryst’uliði um og eftir
aldamótin í dreifðum byggðum,
sem nú eyðast að fóliki. Greinar
brotna, stofnar faila. En vart
má þó gleymast, að rótarslitinn
visnar vísir.
Minningtarraar, sagan er sá þráð
ur, sem teragir nútíð og fortíð,
hinn gullni þráður lífs, sem knýt
ir perlur kynslóðanna, leynityg
illinn, sem varðveitir lífið sjálft
undir bylgjugangi örlaga og alda.
Stórt og tiginlegt var hlutverk
sumra húsfreyjanna, sem unnu
sitt starf við hlóðir eða elda-
vél og gerðu heimili sitft að hæli
aldraðra um leið og það var gisti
heimili um þjóðbraut þvera og
uppeldisreitur bernsku og æsku.
Slik húsfreyja var Bergljót
Einarsdóttir á Firði. Hún var
sannur fulltrúi úr hópi þeirra
kvenna, sem kunnu með dreng
lund og skörungsskap að gera
m'eira en ákyldu sína eins og ekk
ert væri sjálfsagðara, gera mi'kið
úr litlu.
'Hún vann samt sitt hlutverk í
fámennri, afskekktri sveit. En
hún var 'húsfreyjan á fjölmenn-
asta iheimilinu þar um áratugi.
Hún vann þetta hlutvenk af
slkörungsskap, dugnaði og gest-
risni.
Fjöldi sumargesta dvaldist á
heimilinu surnar eftir sumar,
börn á farsfcóla á vetrum, verka
menn við hauststörf á haustum,
sem flestir þágu bæði fæði og
gistingu og hygg ég fáir hafi
goldið vist sína og eraginn kraf-
inn þess. Árum jafnvel áratuig-
um saman dvöldust á Firði gam
almenni, sem nutu þar allrar að
hlynningar og mun húsfreyjan
aldrei hafa talið vist þeirra til
erfiðleiika og sama var að segja
um varagefna 'Stúlku, sem hefur
dvalið þar mestalla ævi.
Samt var heimilið þar að auki
mannmargt og störfin fjölbreytt
við eyjaheySkap á suimrum, varp
að vori og fjárleitir á haustum,
sem allt þurfti sína fyrirhyggju í
tæka tíð. Og sú fyrirhyggja um
undirbúning hvíldi efcki sízt á
herðum húsmóður.
Svo samvalin, sem hjónin voru
í gestrisni sinni og góðvild, þá
var ekki safnað í fjárhirzlur, en
uppeldi barraa þeirra fimim var
þó sannarlega akki vanrækt.
Þau voru öll, send til náms,
sem ekki var þá auðvelt á tím-
um kreppu og styrjalda. Húsmóð
irin eyddi því margri stund jafn-
vel svefntíma sínum til prjóna
með fádæma dugnaði og seldi
suður plögg og sjöl, peysur og
rósavettlinga, en fékk börnum
sínum aurana, er þau bjuggust
að heknan.
Bergljót Einarsdóttir, hrepp-
stjórafirúin okkar á Firði var í
erugu smá. Hugumistór, örlát og
rausnarieg, fáorð, gagnorð, hrein
skiptin en þó svo friðsöm, að
heldur lét hún smámuni sem ó-
séða ef um mótgjörð var, en láta
nokkuð skerða sína stillingu.
Um sjálfa sig ræddi hún sjald
an, en var þó stolt að hugarfari
og vönd að allri virðinigu, niotaði
aldrei stór orð né mörg.
Ekki var hugsanlegt betra
hjónaband en þeirra Fjarðar-
hjóna, Bergljótar og Þórðar Jóna
sonar, hreppstjóra og í raun og
veru lifði hann áfram í vitund
hennar þau tæp tvö ár, sem voru
á milli þeirra. En Þórður lézt
1968.
Allir afkomendur og tengda-
börn ásamt börnum þeirra báru
mikla virðingu fyrir henni, svo
mikla, að hún þurfti naum^st
orð til að vilji hennar væri gjörð
ur í öllu til hins ýtrasta. Og fáir
foreldrar hafa átt umhyggjusam-
ari börra, sam vildu gjöra óskir
þeirra svo sem í mannlegu valdi
stóð. Það var ljúf sfcylda.
Það er margs að minnast. frá
langri og bjartri leið. Bergljót
var hamingju'söm kona.
Við kveðjuim hana nú í virð-
ingu Oig þökk sem einn hinna
beztu fulitrúa sinraar kyraslóðar.
Og hún er síðust eldra fólfcsins
frá Firði, fullorðna fólksins,
sem við nefndum svo þá. Og
gaman er að hafa litfað svo lang
an dag öðrum til heilla.
Þökk fyrir allt. Fáum var gef
ið slíkt þrek til starfa og þér.
Þú varst stórbrotin kona, sterk
og viðkvæm í senn, söngur og
ljóð átthaganna og æsfcunnar
lifðu á vörum þér og ómiuðu í
sál þinni ti'l hinztu stundar og
virðuleika þinn tókst hvorki elli
né dauða að yfirstíga.
Árelius Níelsson.
HINN 8. þ.m. andaðist frú Berg
ljót Einarsdóttir frá Firði 84 ára
að aldri. Með henni er giengin
merk og mikilhæf kona.
Bergljót var fædd 29. marz
1886 að Bæ á Bæjarnesi í Múla-
hreppi. Foreldrar hennar voru
þau hjónin Jensína Eyjólfsdóttir
og Einar Ásgeirsson, síðar bóndi
og kaupmaður á Firði í sömu
sveit, hinn merkasti maður, fram
sýnn og duglegur, en féll frá í
blóma lífsins frá mörgurai börn
um, sem tvístruðust við aradlát
hans. Kom það í h.lut Bergljótar,
sem var elzt systkinanna, að að-
stoða móðurina við að fram-
fleyta barnahópnum.
Framhald á bls. 19
ÚTBOÐ
Stéttarsamband bænda óskar eftir tiiboðum í smíði öryggis-
grinda fyrir dráttarvélar.
Tilboðsfrestur er til 14. ágúst 1970.
Útboðsgagna má vitja á skrifstofu vora Sóleyjargötu 17.
HF. ÚTBOD OG SAMNINGAR.