Morgunblaðið - 13.06.1970, Blaðsíða 14

14
MORGUMBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. JÚNÍ liflTO
í? >;
Linker h j ónin 1
ar við erum búin að vera okk
ar hálfa mánuð hérna, förum
við til Ítalíu og Austurríkis,
og þar ætlum við að skoða
heilmikið af stórkostlegum
hlutum.
— Davíð Þór verður með
okkur. Hann var annars að
ljúka öðru ári sínu í Stam-
ford háskóla.
— Hvernig gengur þáttur-
inn ykkar, meðan þið eruð að
heiman?
— Við gerðum þrjá þætti
áður en við lögðum af stað,
þar af einn með nýja heitinu.
Þetta verður svo sýnt, meðan
við erum á ferðalaginu. Til
uppbótar verða nokkrir þætt-
ir endurteknir, sem ekki hafa
verið sýndir lengi.
— f dag (13.6.), verðiur sýnd
ur sérstakur þáttur, sem við
gerðum í tilefni af 17. júní.
— Sjáið þið miklar breyt-
ingar hérna frá því þið kom-
uð síðast?
— Ég er viss um, segir Hal,
að við verðúm allra breytinga
m'eira vör en þið. Hieil hverfi
rísa upp í hverri fjarvistokk
ar, og þá er ekki nema eðli-
legt að við tökum meira eftir
breytingunni.
— Vdð ófcum um Hvera-
gerði um daginn, þegar við
— Þietita er eklki veigna þeiss,
að við höfum ekki verið
ánægð með hinn titilinn. Nei,
síður en svo. Heldur er því
þannig farið, að við erum að
reyna að ná til fleiri áhorf-
enda og þar m/eð talinn stór
hópur unga fólksins. Til þess
höfðar maður á allt annan
hátt. Ekki jafn hógværan. Og
það tel ég, að við getum gert
með þessu móti (að breyta
Frú Halla og Hal Linker
eru í stuttri heimsókn. Þó
kannske lengri en þau eru
vön að koma í. Tilefnið: Halla
á tuttugu ára stúdentsafmæli
og hyggst halda upp á það
með árgangi sínum. David
Þór sonur þeirra kemur í dag.
Svo heppilega vildi til að
blaðamanni tókst að ná í þau
sem annars eru mjög upptek-
in, og venjulega ekki hægt að
lltlÉiSIÍ
f *
Halla dansar stríðsdans með hermönnum á Nýju Guíneu,

tré frá Kaliforníu, og þau
voru send hingað með Trölla-
fossi, og myndir voru teknar,
er þau voru flutt í land. Við
sendum fleira. Ananasplöntur
frá Hawaii og Kona kaffi-
plöntur sömuleiðis. Eplatré
fengum við líka í Washington
ríki.
— Hvað færðu mikið mynda
efni á ferð þinni í sumar?
— Nægilega mikið til ársins.
Svo eii@um við líka heilmilkið
heima, sem við eigum eftir að
vinna úr.
— Hvernig farið þið að
muna allt, sem þið gerið.
— Við skrifum auðvitað
helztu punktana hjá okkur,
og svo kemur þetta leikandi.
— Það er ekki ósvipað
starfi l'eilkara'nna. Það er
geymt, en ekki gleymt.
Ég, sieigir Had, bjó til
fyrstu fræðslufilmuna um Is-
land. Það var fyrir sendiráð
íslands í Washington D.C. Ég
gerði það ókeypis, Fyrir ekki
neitt.
Siem sagt, tengdasonur
fslands?
— Mér fiinimst éig vera það.
% fjölskyldu minnar eru ís-
lenzkir. Davíð Þór er fæddur
hér líka.
— Hann er eiginlega fremur
sonur íslands en tengdasonur.
Það sannar framkoma hans
bezt, segir Halla, og horfir
brosandi oig áistúðllega á mann
miimin..
fórum að Heklu. Það var
fleira fólk með í bílnum, og
það var að tala um appelsínu
trén í Hveragerði. Svo undar-
lega vill nú til, að það vorum
við, sem sendum þessi tré
hingað upprunalega. Við út-
veguðum Sunkist appelsínu

Ayres Klettur í Ástralíu. „Heilinn“ er hluti af fjallinu,
titlinum). Tímarnir hafa líka
breytzt, og það verður að
taka með í reikninginn.
— Hvaðan komið þið núna?
— Við komum frá Frakk-
landi. Við ákváðum að taka
þetta sumar dálítið rólega,
gera sér vonir um að sjá þau
nema í mýflugumynd, en nú
dvelja þau hér í tvær vikur.
Þau voru í herbergjum sín-
um úti á Hótel Sögu, dálítið
þreytt. Halla hafði verið í
saumaklúbbi fyrsta kvöildið,
sem þau voru hérna, og næsta
dag fóru þau austur að
Heklu til að taka myndir og
voru mjög ánægð með ferð-
— Við náðum miklu af góð-
um myndum. Þetta verður stór
kostlegt efni, þegar við erum
búin að ganga frá því, sagði
Halla, sem aðstoðar mann
sinn í öllu, sem hann gerir.
Þetta er 14. árið í röð, sem
við erum með sjónvarpslþátt-
inn olkkar h'eiima, ha,nn, heit-
ir, eitns og við höifiuim á'ður
sagt frá: „Wonders otf the
Worild."

— Ja, segir Hal, en nu
hyggjumst við breyta um
nafn á honum og kalla hann
eftir fyrstu bókinni okkar,
„Þrjú Vegabréf". Sú bók var
þýdd á íslenzku.
Stríðspiaður í fullum skrúða.
þ.e.a.s hafa ekki jafn ströng
vinnubrögð og í fyrra Þá vor
um við í 2ié mánuð í Kyrra-
hafinu á Filippseyjum, Borneó
oig mynduðiuim menningararf
Igorote Indiána á Lúzoin, Zam
bóanga, syð&c á Fiiliippseyjium,
komum til Bali, Java, á Ástra
llíiu, iinn á FijTeyjiar, til
Tonga og ytri Hawai eyja,
ma. Kauai, og til Singapore
og Nýju ‘Guineu. Þetta er vel
hægt að gera einu sinni. En
að gera þetta ár eftir ár,
fara svona víða, og vinna
þa>u ósfcöip, seim vdð unnuim í
svona slæmu loftslagi, það er
alger ógerningur. Það hrein
lega fer með mann.
— Svo að í sumar er það
frí, frí og aftur frí, eða
a.m.k. létt vinna í góðu og
hollu loftslagi
— Við vorum að taka mynd
ir í Norður-iFrafcklandi af
gömlum kastölum, og komum
beina leið þaðan hingað. Þeg

' —....
■m
Skip á Zamboanga á Filipps-
eyjum.
Myndirnar tók Halla sjálf,
aðrar en þær, sem hún er
sjálf með á.
ISllilllÍÍÉl
W ■’ ’v
Linker fjölskyldan í heimsókn hjá kónginum af Tonga.