Morgunblaðið - 21.06.1970, Blaðsíða 28

28
MOBGUNBLAÐIÐ, SUMSTUDAGUR 21. JÚNÍ 1970
o GEORGES SIMENON: EINKENNILEGUR ARFUR

Það var gamalil mað/ur, hálf-
heyrnarlaus, sem hafði verið í
búðinni síðan á fermingaralidri,
sem kom með hætbulegustu upp-
lýsingarnar, áin þess að hafa hug
mjmd um, hvað hann var að
gera.
— Oi>in dós? Já, ég tók eftir
henni. Ég fór að velta þvi fyrir
mér, hvernig lokið hetfði farið af.
Ég hristi hana.
— Og vantaði mikið i hana?
— Dálítið, en þó eikki mikið.
Ég þefaði úr henni og fann sama
sem enga lykt. Líklegia hverfur
lyktin þegar loft kemst að.
— Já, það hefur yðiur dottið í
hug þá. Og hvenær var þetta?
— Það var í sumar og í júlí,
ég man það vegn a þess að hann
Jósep var þá í fríinu sínu, og
hann tebur það alltaf í júlí.
— Getið þér sagt, hvaða dag?
— Nei, því að þá kom maður í
búðina, svo að ég lét dósina vera
þar sem hún var komin. En svo
nokkrum dögum seinna, þegar
við tókum almenniilega til. . .
— Þér eruð vfes um að geta
ekki munað það upp á dag.
— Andartak . . . Skipakvíin
var full af skemmtisfcútum, svo
að það hlýtuir að hafa verið rétt
kringum kappsiglinguna.
Hún var 26 júilí . . . Haldið þér
átfram.
— Ég var hræddur um, að dós
in færi um boll, og ætlaði að
sýna frú Eloi hana, en þegar ég
ætlaði að finna dósina, þá var
hún farin. Líklega hetfur hún ver
ið seld.
Enginn virtist skeyta neitit um
persónulega misklíð, sem hafði
verið með þeim Ottave Mauivois-
in og Gerardine BLoi. Bob var
ekki kærður, þar eð engin emb
ættisileg kæra hafði komið fram
gegn honum viðvikjandi víxil-
falsuninni.
— Það fer varla hjá þvi, frú,
að þér gerið yður ljóst, hve þýð
ingarmikil þessi dós er í málinu
Hún var þarna bak við jámstig
ann, 19. júlí. Tvö vitni, sem eng-
in ástæða er til að vefengja hafa
1000 fm lóð fyrir einbýlishús í Fossvogi til
sölu.
Uppl. gefa Örn Clausen hrl., Guðrún Er-
lendsdóttir hrl. Símar 18499 og 12994, Bar-
ónstíg 21, Reykjavík.
Lausar stöður
Opinber stofnun óskar eftir að ráða þrjár
stúlkur til eftirtalinna starfa:
1. Símavörzlu,
2. Vélritunar,
3. Ljósprentunar.
Laun skv. kjarasamningi opinberra starfs-
manna.
Umsóknir berist afgreiðslu blaðsins, merkt:
„Framtíðaratvinna — 4907“ fyrir 1. júlí 1970.
OSRAM
PERUR
Ljfsa 20% betur
Með TVÖFÖLDUM
Ijósgormi, sérstaklega
gerðum, framleiða
OSRAM verksmiðjurnar
liósaperur, sem lýsa
allt að 20% betur, — án
aukinnar rafmagnseyðslu.
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Rómantikin kemnr án þess a8 gera boð á undan sér, og |>að gerist
margt forvitnilegt.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Það verður heilmikið skemmtilegt um að vera þessa dagana.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Gerðu ráðstafanir fyrir verkefni, sem þú ætlar að vinna langt
fram í tímann.
Krabbinn, 21. júní — 22. júli.
Þú ættir að reyna að forðast öll illindi. Reyndu kara að njóta lífs-
ins.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Gerðu nákvæmar fyrirætlanir fyrir daginn i dag, og reyndu sið-
an að halda þig við þær.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Gömui iilindi liverfa i spenningnum i dag.
Vogin, 23. september — 22. október.
Reyndu að hygla dálitið að gömlu fólki, og lagfærðu heimili þitt.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Þú hefur allt of mörgu að sinna í svipinn. Þú kannt að missa tæki-
færi til að bæta afkomn þina á brauðstritinu.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Ekkert vcrður alveg eins og þú ætlaðir að hafa það.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Þú færð mátulega mikinn mótbyr til að hvetja þig til dáða. Þú
hittir gamla vini, og þér græðist fé.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Alvörugefni þín fleytir þér fram hjá ólieiðarlegum manneskjum.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20 marz.
Þú verður að reyna að sætta þig við Iciðinlcgar manneskjur í dag,
hvort sem þér þykir það betra eða vcrra.
borið það. Og bæði hatfa þau bor
ið, að dósin hafi verið opim.
— Þér hatfið verið sannfærð
um, að enginn gæti h;tiigs>an:lega
grunað yðair uim að hatfa vaidið
dauða Octave Mauivoisin, og því
ekki hirt um að losa yður við
hana. Þér gtetið meira að sieigja
aiiveg hafa steingleymt henni.
— En þagar Hoiard skipstjóri
tók hana upp og vakti athygli
yðar á þvi, að hún var opin,
gerðuð þér ýður ljóst, að hún
gat verið yðiur hættuleg.
— Fáum dögum seinnia gáði
búðarmaðurinn yðar að henmi og
fann, að hún var hortfin.
— Þér þurftuð ekki annað en
ganga yfir götuma og kasta henni
í sjóinm. Svo virðist sem skipa-
kvíin sé almennt notuð sem
ruisilatunna, svo að enginm mundi
taka eftir þessu.
LXXIII
Vikum saman hafði Gilles set-
ið í skrifstofunmi heima hjé sér,
oig verið að reyna að hjálpa
tfrænku sinni á allam huigsanleg-
an hátit. Þar var Rinquet honum
mjög hjálplegur, þar eð hann,
sökuan kunniugleika síns við lög-
regluna, gat all'taf látið Giiles
vita, hvað miálimu liði.
Næstum hv.ern morgun Wukk
an ellefu fór Giltes í Bar Lorra-
in. Og ungi maðurinn, sem gekk
til Babins og heilsaði honum þegj
andi með handabandi, var ekki
lengur hinn sami Giilles Mauvo-
isin.
Ekki svo að skilja, að hann
væri orðinn annar Oetarve Ma.u-
voiisim ennþá, en samt mátti
segja, að hann hetfði öðlazt nok'k
uð af þunga hans, ómannblendni
og þdigmæisku, sem hafði verið
eimkenmi á einmana mannin.um
við Ú-rsúlín a.bryggjun a.
— Hafið þér hitt hann?
Babin sivarað'i með því að
depla augunum.
— Hann skiilur þetta, er það
ekki? Hanm notar sér það ekki
út í æsar?
Hann átti líka símtöl við Pian-
tel og jafnveil Rataud. Það var
þingmaðurinn sem átti að verja
Gerardine E'loi, enda þótt henni
dytti aldrei í h-ug, að það væri
fyrir tilveriknað Gilles.
Klukbustundum saman bogr-
aði Giiltes yfir skjölum, undirrit
aði ávísanir, eyðilagðii einstaka
skjail, en stundum átti hann. við-
tal við kauprniianm eða verktaka,
sem síðan fór frá hon/um, án þess
að botna upp né niður í neinu.
Hvers vegna ætti hann ekki að
fara tiil Royan mieð Alice og for-
eldrum hennar? Hanm var alveg
eins mikið í félagsskap þeirra og
inniiokaður í herbergi sínu uppi.
Ekkert mein höfðu þau gert hon
um og hreyikni og gleði f-rú Lep-
art, er hún sveif imn í veitinga-
hús til tedrykkju var honum
bezta skemmtun..
— Hugsaðu þér, Alice, að eiga
svona mann,
— Já, mammia, ég veit það.
Hann gefur mér allt, sem mig
laingar í.
Og það var sannarlega ekki
miklu til kostað ! Hamn visisi '■fcki
af þvi — þetta var svo fjarlægt
honum, að hann tók ekki eftnr
því.
— Ætlarðiu ek'ki að finna h.ana
Colette?
Nei, ekki enn. Auðvitað færi
hann að heimisæfcja h an-a, en
hann viasi bara ebki, hvenær . . .
Þau voru komin framlhjá Roc-
hefort og þutu nú eftir þráðbein
um veginum og óku fraim úr hjól
reiðaimönmum, sem voru dauð-
þreyttir á heimteið úr hvíta-
sunnuferðinni sinni. í aftursæt-
inu var frú Lepart með sælu-
bros á vör, og veitfaði stundum
tii þeirra, sem þau fóru firam úr,
en maður henmar reýkti pípuna
sína þegjandi.
Höndin á Alioe færði siig yfir
á hné Gillee og þrýsti á það,
Hann lét sem hann yrði þess
ekki var. Þegar þau voru komin
tíu eða fiimmtán kiilómetirum
len.gra, hallaði hún sér að hon-
um og hvíslaði:
— Gillleis . . .
Hanm hafðí ekki augun af veg
— Ég þarf að tala við þiig,
Giilles.
Og án þess að bregða sér, svar
aði hann:
— Á morgum.
Þegar þau korniu aftur til La
Roohelle voru aliar kaftihúsa-
g-angstéttar þaktar fóliki. Til
þesis að sleppa framhjé, ók GiIIes
efitir útjaðragötum bæjariins, og
staðnæimdiist lokis við hús Lep-
ants í Jourdan/götu.
— Villjið þið ekki koma inn í
nokkrar mínútur? Virkil'ega . . .
Hvað óg get verið vitlaus. Gilles
hlýtur að vera orðinn þreyttur.
Enda þótit helgidagur væri,
fór hamn beint upp í skritfstof-
una sína, þegar hann kom heim.
Trutfla ég þig, Giltes?
Alice svipaðist um í skriÆstotf
unni og fannst hún verða þar að-
skotadýr. Giltes gaf henni þegj-
amdi mierki, sem gaf til kynma,
að svo væri og húm hörfaði út
um leið og hann greip simann.
Eftir nokkra klukkutíma yrði
þessu lofcið. Allan daginn hafði
aldrei ldðið hálftílmi, án þess að
síminm hrimgdi, og stundum beið
Stálhúsgagnagerðin
er flutt r Skeifan 8
Framleiöum eins og áður flesfar
gerðir sfálhúsgagna
Gjörið svo vel að líta inn
STÁLHÚSGAGNAGERÐ
STEINARS JÓHANNSSONAR