Morgunblaðið - 27.06.1970, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 27. JÚNÍ 1970
1. kafli.
Kluikkan tíiu mlíiniúltiur fytríir
þrjú um nóttina, lá borgiin Wells
grafkyrr, heit og kæfandi. Flest
ir hinna ellefu þúsund íbúa
heraniar byltu sér í rúmimu, óró-
lega í svefninum, en þeir fáu,
sem vakandi voru, bölvuðu því,
að ekki skyldi vera neiin gola til
þess að létta af þeim mesta hit-
anum. En næturhitinn hékk yfir
öllu, þungur og kæfandi.
Máninn var horfinn. Nokkrir
berir strætislampar í verzlunar-
hverfinu köstuðu hörkulegum
skuggum á lokaðar búðirnar,
kviikmyndalhúsiið og þögiar beinis-
ínis'töðvaroar. Við hoimiið á aðal-
vegimium gegnum bongiina, var
vindsnældan í apótekinu hjá
Símoni í gangi og suðan í henni
var það eina, sem rauf nætur-
þögnina. Handan við götuna
stóð eftirlitsbíllinm, sem lögregla
Wellsborgar hafði í gangi alla
nóttina, upp við gangstéttar-
brúnina.
Sam Wood, ekillinn, hélt kúlu
pennanum sínum fast í sterkleg-
um fimgrunum og fyllti út skýrsl
una sína. Hann hallaði brettimu
sem eyðublöðin voru á, niður á
stýrið, og dró snyrtilaga upp-
hafsstafi sem hann gat rétt
gnillt í daiuifri birtuinmli, sem sá-
aðist inn í bílinn. Hann stafaði
sig gegnuim dkýrsluma uim, að
hann hefðd eftirlitið vandlega öll
BJORNINN
Njálsgötu 49 - Sími: 15105
íbúðahverfin, eins og honum bar,
ag fundið þar allt í lagi. Hann
var stoltur af að geta skrifað
þetta niður. Það ýtti undir með-
vitund hans um það nú, eins og
það var búið að gera, síðustu
þrjú árin, að hann værd mikil-
vægasti maðurinn, sem nú var
vakandi og að starfi í allri borg-
innL
Hann lauk við innfærsluna,
latgði brettið á sætið við hliðina
á sér og leit enn á úrið sitt.
Klukkan var alveg að verða
þrjú og þá gat hann gert hlé og
femgið sér kaffibolla í veitinga-
stofunni. En þessi óskaplegi hdti
gerði það að verkum, að hann
gaf aftur frá sér kaffið — eitt-
hvað kalt væri sjálfsagt betra.
Ætti hann að fá sér það núna,
eða fara fyrst gegn um skúra-
hverfið, sem var fátækrahverfi
borgarinnar? Þetta var eini þátt
urinn í starfi hans, sem hann
hafði verulega óbeit á, en þurfti
sarnit að framikvæmia. Enin miminitd
hann sjálfan sig á mikilvægi
stöðu sinnar og ákvað að láta
hressinguna bíða dálítið. Hann
ók bílnum frá gangs'téttinnd, með
mýbt hins þaulvana ekils.
Hann fór yfir aðalveginn, þar
sem enginn maður sást í hvora
áttina, sem litið var, og yfir í
negrahverfið með holóttu götun
um. Hann ók mjög hægt, því að
hann mundi eftir nóttinni fyrir
mörgum ménuðum, þegar hann
hafði ekið á hund. Skepnan
hafði legið sofandi á götunni og
Sam hafði ekki séð hann nógu
snemma til þess að beygja fyrir
hann. Sam sá aftur sjálfan sig,
þar sem hann hélt um höfuðið á
hundinum og horfði í hrædd og
biðjandi augu hans. Svo hafði
hann séð dauðann ná tökum á
honum, og enda þótt hann færi
oft á veiðar og væri almennt tal
inn harðlyndur maður, hafði
hann orðið gripinn meðaumkun
með hundinum og gremju yfir
því að hafa orðið honum að
bana. Sam hafði ebki augun af
veginum, sneiddi fram hjá
verstu holunum og aðgætti,
hvortt nokkur hundur væri á
ferli.
Þegar hann hafði lokið stuttu
beygjunmi gegwum niegrahverf-
ið, hægði hann á sér meðan
hann komst yfir ójöfnurnar á
járnbrautarsporinu og ók hægt
upp eftir götu, þar sem öðru-
megin voru fátækleg hús —
þetta var hvíta fá’tækrahverfið,
þar bjuggu þeir, sem enga áttu
aurana, og heldur ekki von á
neinum, eða kærðu sig yfirleitt
kollóttan um allt slíkt. Sam
renndi bílnum vandlega framhjá
holunum í veginum. Svo ledt
hann upp og sá skammt fram-
Viljum ráða röskan ungan mann sem
afgreiðslustjóra
til þess að sjá um og stjórna afhendingu og útsendingu á vörum frá
vörugeymslum okkar.
Hér er um framtíðarstarf að ræða fyrir duglegan og samvizkusaman
mann. Aðeins reglusamur maður kemur til greina.
Upplýsingar á skrifstofum okkar n.k. mánudag kl. 1—5 e.h.
Engar upplýsingar veittar í síma.
MJÓLKURFÉLAG REYKJAVÍKUR.
SKUK
nvnni
YfHJR
Gí/>ÐARST. GRÍS.A KO'I'ELETi'l
GRIIJABA KJIJKIJNGA
ROAST BEEF
Gl/)ÐARSTi ;iKT LAMB
IIAM BORGARA
DJÚPSTEI K'l'AN

R
undan gulan, óreglulegan upp-
lýstan ferhyming, það vajr glugg
inn á húsinu hans Purdy.
Ljós á þessum tíma nætur gat
þýtt magaikveisu, eða þá líka ým
islegt annað. Sam fyrirleit
hvern þann mann, sem lagði í
v-ana sinn að kíkja inn um
glugga að næturlagi, en fyrir
lögreglumann á verði var allt
öðru máli að gegna. Hann
renndi bílnum varlega upp að
gangstéttinni, til þess að vekja
ekki neinn til óþarfa, og hægði
nægilega á sér til að sjá, að ljós
ið kom úr eldhúsinu hjá Purdy,
og vildi vita, hvernig á þvi stæði
enda þótt hann vissi það mœta-
vel fyrir.
Eldhúsið var upplýst af einni
berri hundraðkertaperu, sem
hékk í snúru úr miðju loftinu.
Þunn og ræfilsleg tjöldin, sem
héngu fyrir opnum glugganum,
gerðu ekkert til þess að trufla
útsýndð inn í birtuna. Þarnastóð
Delores Purdy og sneri að baki.
Eins og í tvö fyrri skiptin, síð-
ustu viburnar, var hún í engum
nátfkjói.
Rétt í því að lögreglubíllinn
kom þarna móts við, lyfti hún
skaftpotti af eldavéldnni, sneri
sér við og heliti úr honum í te-
bolla. Sam hafði gott útsýni yf-
ir sextán ára brjóstin á henni
og snotrar línur unglegra lær-
anna. Samt vakti eitthvað hjá
Delores óbeit hjá honum, svo að
það vakti engan verulegan
áhuga hjá honum að sjá hana
svona allsnakta. Ástæðuna hélt
hann vera þá, að húe var alltaf
óþvegin, eða virtist að minnsta
kosti vera það. Þegar Sam sá
hana bera bollann upp að vör-
unum, vissi hann, að enginn
mundi vera veifcur þarna, og leit
undan. Sem snöggvast datt hon-
um í hug að minna hana á, að
hnn væri að sýna sig bera á al-
mannafæri, en hætti við það, af
því að hann bjóst við, að högg
á dyrnar mundu vekja heilan
krakkahóp. Auk þess gæti hú.n
ekki aJmennilega komið till dyra
með enga spjör á kroppnum.
Sam beygði fyrir næsta horn og
ók út á aðalveiginn.
Þrátt fyriir enga sýnilega um-
ferð stanzaði Sam alveg við
gatnamótin og ók til norðurs.
Hann jók hraðann, þangað til
beita loftið streymdi inn um
gluggann og hægt vár að
ímynda sér það sem ofurlitla
golu. Svo hélt hann sömu ferð,
þangað tii hann sá til borgar-
markanna. Hann dró úr ferðinni,
.ók yfir markalínuna og sneri
inn í bilafcrána, sem var opin
allla nóttina. Hann steiig út fim-
lega, miðað við líkamsstærð og
gekik inn í krána.
Það vax ennþá heitara inni en
úti. í miðjum salnum var veit-
ingaborð, eins og U í laginu,
þakið slitnum dúk. Við veiggina
voru básar úr brosisviðii, sem lof
uðu litlum þægindum og ennþá
minna næði. í glugganum var
ónýt vindsnælda, sem dró inn
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Nú skeður svo ótal margt óvænt. I»ú ert svo snöggur á lagið, að
engu tali tekur. Gættu þín.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Frumhlaup gagna ekkert. Gerðu ekki ráð fyrir þolinmæði neins.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
öll safnbúð gengur afskaplega illa í dag. Peningar ráða þar miklu
um.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Nú er um að gera að fara varlega, ekki sízt með öll raftæki.
Ljónið, 23. júlí — 22. áffúst.
Taktu allt eftir réttri röð og hafðu augun opin.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Þótt þú fáir slæmar fréttir ættirðu ekki að láta hugfallast.
Vogin, 23. september — 22. október.
Það verður sjálfsagt nóg um breytingar og illsku samfara þeim,
án allra vitundar. Vertu við hinu versta búinn.
Sporðdrekinn, 23. októb-er — 21. nóvember.
Nú er ekki auðvelt fyrir þig að halda strikinu, en það er nauð-
synlegt
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember
I»að er allt I lagi með þig í dag og þú beinir kröftunum í rétta átt.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Það reynir á einkaframtak þitt. Þegðu.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Þú hefur ekkert gott af því að tala um of. Farðu varlega í um-
ferðinni.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20 marz.
Vertu ekki alltaf að treysta á aðra.
Reyndu að gera eitthvað sjálfur.
Það horgar sig alls ekki.