Morgunblaðið - 16.08.1970, Blaðsíða 28

28
MORGUN'BLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. ÁGÚST 1970
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Vertu einstaklega varkár við kunningja eða maka. Það er samvinnu
vUji í kringum þig. Notfærðu l>ér hann út i æsar.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Þér gengur vel að bæta ráð þitt. lui skalt gjarnan færa út kvíarnar.
Forðastu allt gaspur i sambandi við rómantikina.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Gerðu ekki ráð fyrir neinu í þínum hjartans málum, eða viðskipt-
um. Gakktu vel frá verkinu í vikulok þvi að ekki er víst, að þú getir
tekið upp þráðinn á ný í slælega unnu málefni.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Annað fólk er greiðugt á einkamál þín.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Þú mátt ekki láta uppiskátt neitt um skoðanir þínar eða tilfinning
ar. Reyndu að vera eins vinsamlegur og þú mátt. Reyndu að koma
verkum þínum fijótt frá.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Þú færð tæknilegar upplýsingar í vissu máli, án þess að minnast
á neitt ... Gríptu tækifærið, þótt þú sjáir engan tilgang í því.
Vogin, 23. september — 22. október.
Óvæntar kringumstæður kunna að vera þér í hag, þótt það sé ekki
kcnnilegt. Þú færð ágætt tækifæri til að miðla málum.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Láttu ekki uppi, en eitthvað kemur í veg fyrir, að þú getir unnið
verk þitt i áföngum. Kvöldið boðar eitthvað í sambandi við tilfinninga
málln.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember
Gerðu meira, en þú þarft að gera. Leitaðu lengra, en þú átt vanda
til. Reyndu að forðast heimtufrekju gagnvart ættingjum þínum.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Viðskiptamálin ganga prýðisvel, með því, að þú leggir þig allan
fram. Það er dálítið annað en einkamálin. Þau eru öll í óvissu, og mik
ið veltur á skapferli annarra. Þolinmæðin dregur langt.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Reyndu að vera ekki alltaf í sviðsljósinu Þú getur betur athugað
þinn gang í ró og næði.
Fiskamir, 19. febrúar — 20 marz.
Einkamálin eru f dálítilli súpu í dag.
42
bankinn hans, og sá banki, sem
hann skiptir við hér, hefur mik-
ið álit á hr. Wood, að eigin
sögn.
— Að öllu samanlögðu, sagði
Virgil og dró andann djúpt, —
þá er þessi kæra Delores Purdy
á hr. Wood, að mínu áliti ekkert
annað en haugalygi.
— Gætuð þér fengið hana til
að játa það? spurði Endicott.
Það suðaði í símanum.
Gillespie tók símann.
— Purdy og dóttir hans eru
komiri og vilja tala við yður, var
sagt.
Gillespie athugaði vandlega
andlitin á öllum gestum sín-
um. — Komið þér með þau inn
og tvo stóla, sagði hann.
Það varð dauðaþögn í skrif-
stofunni, meðan fótatak þeirra
feðgina heyrðist úti í ganginum.
Allir horfðu til dyranna.
Dolores kom fyrst inn. Hún
gekk hægt og var smástíg. And
litið á föður hennar var
jafn hörkulegt og endranær, og
hrukkurnar við munninn virtust
orðnar enn dýpri. Arnold, sem
kom á eftir þeim, bar tvo stóla,
sem hann setti á gólfið. Enginn
sagði neitt fyrr en hann var far-
inn út.
— Setjizt þið niður, sagði Gill
espie.
Purdy leit á Tibbs. — Látið
hann fara út, skipaði hann.
Gillespie sýndist hækka i
stólnum. — Hann verður hér
kyrr, sagði hann og benti þeim
tilsætis. Þau settust.
— Ég tala ekkert með negra hér
inni, sagði Delores.
Gillespie lét sem hann heyrði
þetta ekki. — Það er hérna ýmis
legt, sem við þurfum að athuga
I sambandi við ykkur, sagði
hann feðginunum. — Læknis-
fræðilegi hlutinn af því getur
tekið nokkum tíma. Vilduð þið
nokkuð segja, áður en hafizt
verður handa við hann.
Delores kveinkaði sér í
sætinu og sléttaði úr pils-
inu sínu. — Ég held kannski, að
mér hafi skjátlazt, sagði hún.
-— Það sagðirðu okkur seinast,
sagði Gillespie.
— Nei, ég á við, að ég er ekki
viss um, að það hafi verið hann.
— Áttu við hr. Wood?
Purdy ræskti sig og tók til
máls. — Þið skiljið, að hún Del-
ores á stundum bágt með svefn.
Hún sá lögreglubílinn koma og
vissi, hver í honum var. Svo þeg
ar hún sofnaði, þá dreymdi hana
þetta, og þannig datt henni það
í hug.
— Þér eigið við, sagði lög-
reglustjórinn, — að dóttir yðar
hafi séð hr. Wood í lögreglubíln
um og svo hafi hana dreymt að
hún hafi átt samfarir við hann.
Vöðvarnir á kjálkunum á
Purdy voru eitthvað ókyrrir, áð
ur en hann svaraði. — Já, eitt-
hvað i þá átt, sagði hann.
Gillespie hallaði sér fram. —
Mér finnst það næsta ótrúlegt,
að stúlka eins og Delores gæti
átt svo lifandi drauma um ann-
að eins og þetta, að hún gæti
komið og lagt fram kæru. Hefði
hún verið nokkrum mánuðum
yngri, hefði hún getað stofnað
manni í bráða lífshættú.
— Nú, hún er nú ekki svo
ung, sagði Purdy. — Hún er
nógu gömul til þess að geta farið
sínu fram.
— Þarf þá ekki að rannsaka
mig? spurði Delores nú.
— Nei, sagði Gillespie. — Ef þið
faðir þinn berið það hér fram í
votta viðurvist, að kæran sem
þið komuð með á hendur hr.
Wood sé röng, þá er engin þörf
á svona rannsókn.
— Það væri nú ekki hægt,
hvort sem var, sagði Delores.
Duena Mantoli gaf eitthvert
hljóð frá sér, en svo varð aftur
þögn.
Það var Virgil Tibbs, sem
rauf þá þögn. — Þú sýndir af
þér mikið hugrekki með því að
koma hingað í kvöld, sagði hann
við Delores. Margar stúlkur
hefðu ekki verið fúsar til þess.
—■ Pabbi skipaði mér það,
sagði Delores, hreinskilnislega.
Það er eitt, sem þið getið
gert til þess að hjálpa, ef þið vilj
ið það, hélt Tibbs áfram. — Og
það er mikilvægara en þið hald-
ið. Geturðu sagt mér, hvernig
það gekk til, að þig dreymdi
hann hr. Wood?
— Ég var að segja, að hún
hefði einu sinni séð hann fara
fram hjá, og þá hafi henni dott-
ið þetta i hug, sagði Purdy
reiðilega.
Tibbs lét sem hann heyrði
þetta ekki, og horfði fast á
Delores. Loksins tók hún eftir
því. Hún sléttaði aftur úr pils-
niu sínu, og nú sýndi hún í
fyrsta sinn af sér nokkur merki
feimni.
— Ja, hann er bara almenni-
legur náungi. Ég hef nú aldrei
hitt hann, en ég hef heyrt hann
tala. Og hann hefur góða og
fasta atvinnu, og bíl, svo að ég
fór að hugsa upp á hann. Mér
datt í hug, að kannski litist hon
um á mig, sérstaklega af því að
ég hef heyrt að hann ætti enga
stúlku.
— Ég er stúlkan hans, sagði
Duena.
Sam Wood leit á hana eins og
hann tryði ekki sínum eigin
eyrum.
Delores leit lika á Duenu. Svo
leit hún hægt á Bill Gillespie.
Hún var alveg máttlaus og lík-
ust þvi, sem hún myndi velta um
koll ef komið væri við hana.
— Hann getur ekki fengið
hana dóttur mína — hann er of-
gamall fyrir hana, sagði Purdy.
Nú ákvað Bill Gillespie sig
allt í einu. -—■ Úr þvi að þið
komuð bæði með framburð, sem
hreinsar hr. Wood algjörlega,
hvað lögregluna snertir, þá segj
um við málinu lokið. En þar fyr-
ir getur hr. Wood vel saksótt
ykkur fyrir róg — og ég býst
eins vel við, að hann geri það.
— Ég ætla ekki neinn að
kæra, sagði Sam.
Purdy sneri sér að dóttur
sinni. — Við skulum fara heim,
sagði hann og stóð upp. Delores
gerði slíkt hið sama. Svo leit
hún við og reyndi að brosa til
Sams. — Mér þykir þetta mjög
leitt, sagði hún.
Sam mundi eftir því, að hann
var fínn maður, og stóð á fætur.
Sama gerði Virgil Tibbs. George
Endicott sat kyrr í sæti sínu.
Án frekari málalenginga gengu
Purdyfeðginin út. Það liðu nokk
ur augnablik, eftir að þau fóru,
að andrúmsloftið kæmist í samt
lag aftur.
— Jæja, hvað verður nú?
spurði Gillespie.
Virgil Tibbs svaraði honum.
— Við ljúkum við að hreinsa
hr. Wood. Þurfið þér að fá nokk
ur fleiri atriði afgerð, áður en
þér sleppið honum?
— Já, sagði Gillespie, —- ég
vil fá að vita hjá honum, hvern-
ig hann eignaðist sex hundruð
Hinar vinsœlu STOCKLETS sokka-
hlífar eru nú aftur fáanlegar
STOCKLETS-sokkahlífar
eru hverri konu þarfaþing.
Þær vernda sokkana og eru
einkar hentugar þeim er
vilja vera berfættar í skóm.
Fáið yður eitt par og reyn-
ið sjálfar.
)ákfc
Sumarfatnaður — sólfatnaður
UTANFARAR
Sparið yður dýrmætan tíma og peninga erlendis og gerið
innkaupin „Hjá Báru", Austurstræti 14, sími 15222.
F ramkvœmdarstjóri
Kaupmannasamtök islands óska eftir að ráða framkvæmdar-
stjóra fyrir samtökin.
Æskilegt er, að viðkomandi hafi viðskiptafræðimenntun eða
verzlunarskólamenntun og áhuga á viðskipta- og félagsmálum,
Umsóknir, er tilgreini menntun, fyrri störf og aðrar nauðsyn-
legar upplýsingar, sendist til formanns Kaupmannasamtakanna,
Marargötu 2, fyrir 1 september næstkomandi.
Farið verður með umsóknir sem trúnaðarmál.
Stjóm Kaupmannasamtakanna.
KAU PMAN NASAMTÖK
ÍSLANDS