Morgunblaðið - 25.08.1970, Blaðsíða 28

28
MORGUNBL.AÐI©, í>RIÐJUDAGUR 25. ÁGÚST 1970
JohnBell i J
í NÆ Tim l /v" ‘ ■'
1 M HITA ;1UK NUM
48
Sam Wood fann, að allir
horfðu nú á hann. Hann vissi vel
að svona hafði hann ekki hugs-
að málið, en það var engin á-
stæða til að fara að láta þess get
ið. Að minnsta kosti hafði hann
hagað sér eins og nú var verið
að hrósa honum fyrir. Hann and
aði því rólega og hélt sér vand-
lega saman.
— En þá kom það fyrir, sem
beindi mér ákveðið á rétta braut.
Gillespie lögreglustjóri tók hr.
Wood fastan, fyrir einhvem
grun, sem mér er ekki kunnur,
en hann hafði fengið. Nú var
aðaltilgangur minn ekki lengur
sá, að elta uppi hr. Kaufmann,
heldur að sanna sakleysi hr.
Woods og fá hann látinn lausan.
En þar varð ungfrú Purdy mér
að liði — þegar hún hélt, að hr.
Wood væri í vanda staddur,
kærði hún hann fyrir að hafa
verið henni of nærgöngull, þar
eð henni fannst hann enga að-
stöðu hafa til að bera það af sér.
— Dáfalleg stúlka það, sagði
hr. Jennings.
Virgil hélt áfram: — Hr. Wood
gaf mér bendingu, sem vakti at-
hygli mína á húsi Purdys og ég
fór að gefa stúlkunni nánari gæt
ur. Svo var fyrir að þakka snar
ræði hr. Gillespie, þá gat ég hler
að samtal, sem hann átti við þau
feðgin, og þar sagði hún beinum
orðum, að hr. Wood hefði verið
vanur að koma við hjá henni á
Ieiðinni í vinnuna. Vitanlega var
það ekki svo, en þá rann upp
ljós fyrir mér: þarna var um að
ræða mann, sem fór í vinnu á
þessum tíma og væri miklu lík-
legri til að vera pilturinn henn-
ar. Og þá mundi ég um leið eftir
því, hvernig Ralph reyndi á sinn
bjánalega hátt, að blanda sak-
lausum manni inn í morðmálið.
Nú fór þetta allt saman að
koma heim og saman. Ég náði í
sex menn, sem höfðu séð hr.
Wood á eftirlitsferð hans um nótt
ina, og fjórir þeirra, sem vildu
virða mig svars, gáfu honum sam
anlagt nægilega fjarverusönnun.
Ég fann þessa menn með því að
fara í húsin, þar sem ég hafði
séð ljós í glugga, er ég var i eftir
litsferðinni með hr. Wood. Menn,
sem fara á fætur síðla nætur, gera
það nokkuð reglulega og nokkrir
þeirra höfðu tekið eftir lögreglu
bílnum á ferðinni.
Loksins áttaði ég mig á tveim-
ur mikilvægum atriðum: Maður-
inn, sem hafði skilið eftir lík Man
tolis á veginum, hlaut að vera vel
kunnugur umferðinni á þessum
tíma nætur, — og það átti við
Ralph. Og svo sá ég þýðíngu
þess, að þarna var afskaplega
heitt um nóttina.
— Eigið þér við, að veðrið hafi
haft einhver áhrif á morðið?
spurði Frank Schubert.
— Já, áreiðanlega og það á
tvennan hátt. Hvort tveggja
stuðlaði að því að gefa Ralph
góða fjarverusönnun, sem hann
hafði sjálfur alls ekki reiknað
út. Undir eins og ég mundi eftir
þessum mikla næturhita, hvarf
um leið mikilvæg bending, Ralph
í hag, og um leið vissi ég, að nú
var ég búinn að finna rétta mann
inn. Ég vissi tilganginn, ég hafði
fundið tækifærið, og sem ein-
staklingur féll hann alveg inn í
hlutverk morðingjans, eins og
hann hagaði sér.
— Hvað gerði hann eiginlega?
spurði Endicott.
— Hann lagði snemma af stað
í vinnuna, til þess að hitta De-
lores. Hún gerði honum það ljóst,
að annaðhvort yrði hann að „sjá
um hana", eða taka afleiðingun-
um. Allt, sem honum fannst hann
þurfa til þess að sleppa úr vand
ræðunum, var peningar, en hann
átti ekkert sparifé, og var á
vesældarlegri knæpu. Hann sat
þarna fastur, eða hélt sig að
minnsta kosti gera það.
— En stúlkan var bara alls
ekki ófrísk, greip Duena fram í.
— Það stendur heima, sagði
Tibbs. — Hvernig komuzt þér að
því.
Duena leit á hann. — Daginn
sem ég hitti hana, hafði henni
létt svo mjög, að það var alveg
áberandi. Hún vildi ekki heimta
neitt af neinum — aðeins vera
látin afskiptalaus. Og hún sagði,
að það þyrfti ekki að rannsaka
sig.
— Haldið þér áfram, sagði Gill
espie við Tibbs.
— Þessa nótt var Ralph að
aka til vinnunnar og brjóta heil
ann um einhver úrræði. Hann
þóttist verða að ræna einhvern,
en spurningin var bara, hver það
ætti að vera. Fáum mínútum áður
en hr. Endicott skildi við Maest
ro Mantoli við gistihúsið, sem er
iélegt og með enga lofthreinsun
var Mantoli í uppnámi og fullur
áhuga í sambandi við hátíðina og
Notið frístundirnar
Vélritunar- og
hraðritun arskóli
Vélritun — blindskrift, uppsetning og frá-
gangur verzlunarbréfa, samninga o. fl.
Notkun og meðferð rafmagnsvéla.
Dag- og kvöldtímar.
Upplýsingar og innritun í sima 21768.
Hildigunnur Eggertsdóttir — Stórholti 27, — sími 21768.
allét
INNRITUN DAGLEGA KL. 1—7, SÍMI 14081. SÉRSTAKIR BARNA-
FLOKKAR, 6 ÁRA OG ELDRI, UNGLINGAFLOKKAR, FL. FYRIR
16 ÁRA OG ELDRI, OG FRAMHALDSFLOKKAR.
JAZZBALLETTBÚNINGAR FÁANLEGIR Á STAÐNUM.
, SIGVALDI ÞORGILSSON
.............. ■■■■■■»■■■ »» ■ ---mmtmmmm mma maj
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Ef þú gætir að eyðsluseminni, er allt annað í lagi í dag.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Reyndu að ljúka öllum verkum, sem hægt er að koma frá í dag.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Þú átt afar annríkt fyrri partinn. Þú þarft ekki að gefa gaum að
fráganginum.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Einkamálin eru þér ofarlega í huga, og þú gleymir stað og stund
við að sinna þeim.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
öll áform þín standast, og það skiptir þig miklu.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Þú sinnir félagslífinu mikið um þessar mundir.
Vogin, 23. september — 22. október.
Nú skaltu endilega færa þig upp á skaftið og innheimta það, sem
þú átt skilið.
Sporðdrekinn, 23. októb-er — 21. nóvember.
Þú ert haldinn vinnusemi og það kemur sér vel.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember
Leggðu vinum þínum lið, jafnt í starfi sem leik.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Reyndu að semja við þá, sem eru þér ósammála, og mundu, að
það er til í dæminu, að þú sért ekki óskeikull. Farðu á ball.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Reyndu að njóta dagsins, þótt lítið gerist. Komdu hugmyndum
þínum á framfæri.
Fiskamir, 19. febrúar — 20 marz.
Þú lætur algerlega hugmyndaflugið fara með þig. Reyndu að hvíla
þig oft og stutt, svo að þú ofreynir þig ekki.
hefur sennilega haldið, að hann
mundi ekki geta sofnað, og því
ákveðið að fá sér gönguferð.
Munið þér, að ég spurði um,
hvort hann hefði verið fljótur til
að taka snöggar ákvarðanir? Um
leið spurði ég, hvort hann hefði
verið fljótur að komast í kunn-
ingsskap við fólk, og hvort hann
mundi leiða hjá sér nokkurn
mann fyrir þá sök eina, að hann
væri af lægri stigum?
— Og ég sagði, að hann hafði
verið fljótur að taka ákvarðanir
og fljótur að komast í kunnings
skap við fólk, sagði Duena.
— Það gerðuð þér. Og þá sá
ég, hvernig þetta hefði allt geng
ið til. Ralph, sem kom akandi
eftir veginum, sá og þekkti meist
arann, sem var einkennilegur út
lits, að minnsta kosti hér i bæn-
um. Þarna sá Ralph tækifærið.
Hann bauð Mantoli að aka með
sér og hinn þá það.
-— Þegar ég heyrði, að morð-
vopnið hefði fundizt hjá tón-
íeikasvæðinu, fannst mér það
enn benda á hr. Kaufmann. En
þar skjátlaðist mér alveg. Ralph
sagðist ekki hafa séð tónleika-
svæðið og Mantoli bauðst til að
sýna honum það. Hann langaði
líka sjálfan til að sjá það, þar eð
einmitt þetta kvöld hafði verið
gengið endanlega frá tónleika-
haldinu.
Svo óku þeir þangað — Man-
toli af ástæðunum, sem ég var
að nefna, en Ralph til þess að
ræna af honum nægilegu fé til
þess að losna úr vandræðum sín
um. Þeir stigu út rétt við svæð-
ið og horfðu á það, sem þar hafði
verið gert. Áhorfendurnir —
eða öllu heldur áheyrendurnir
— verða að sitja á trjábolum,
fyrsta sumarið að minnsta kosti.
Síðustu sætaráðirnar höfðu ein-
mitt verið settar upp og alls kon
ar spýtnarusl var þarna um allt.
Ralph tók upp eina spýtuna og
hugsaði sig um, hvernig hann
skyldi beita henni. Svo datt hon
um í hug, að hann skyldi slá
meistarann í rot og bera það svo
Allar tegundfr f útvarpstækl, vasaljós og teik-
föng alltaf fyrirliggjandt.
Aðeins I helldsölu til venlana.
Fljót afgreiðsla.
HNITBERG HF.
öfdugötu 15. Rvik, — Sbni 2 28 12.
Einu sinni
ARRA
og svo
aítur og aftur...
SMJÖRLÍKISGERÐ AKUREYRAR HF.
UMBOÐSMENN:
JOHN LINDSAY. Sfmi 26400. KARL OG BIRGIR.SÍmi 40620