Morgunblaðið - 03.09.1970, Blaðsíða 24
24
MORGUNTBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 3. SEPTEMBER 1970
En hér kemur fleira til greina.
Ég vildi gjarna, að þér læsuð
þetta bréf. Konan mín skrifaði
það systur sinni í Suður-Afríku,
en setti það aldrei i póst. Það
fannst á henni, en svo var mér
skilað því, ásamt öðrum munum
hennar. Vafalaust hefur lögregl-
an ljósmyndað það. Hann tók
upp veskið sitt, dró úr þvi bréf
og rétti Mark. Skriftin var
sterkleg og bréfið ritað á venju
legan pappír.
„Elsku J.: —
Mig langar til að vita, hvort
ég gæti komið svolítið fyrr en
umtalað var? Væri það i lagi, að
ég kæmi strax? Fyrir þig og
barnið? Ég veit, að þetta gæti
verið óþægilegt fyrir þig, og þú
ættir að geta komizt eitthvað
burt sjálf fyrst, en ef ég mætti
koma, skyldi ég reyna að verða
ekki til óþæginda.
Sannleikurinn er sá að mér
finnst ég verði að komast eitt-
hvað burt sem allra fyrst. Þessi
nýi læknir, Busch, sem er Freud-
sinni, er jafnvel ennþá verri en
Birnbaum eða jafnvel Wilkes,
sem ég gekk til áður, og hann
sagði mér að minnsta kosti ekki,
7.
að allt væri vonlaust. 1 seinni
tíð hef ég gengið til nýs læknis.
En ég verð að komast burt frá
honum Alec. Hann hefur versn-
að svo í seinni tíð. Þegar gestir
eru viðstaddir, er hann afskap-
lega góður og lætur sér annt um
mig, og allir eru að tala um,
hvað Alec Desmond sé indæll
maður og konan hans andstyggi-
leg, því að auðvitað eitrar hann
Góður fiskibátur
30—80 tonn óskast til leigu.
Upplýsingar i síma 18398 og 81971.
bladburðarVolk
OSKAST í eftirtalin hverfi
Lindargötu
Skerjafjörður, sunnan flugvallar
Laufásveg frá 2-57 — Sœviðarsund
Háfún — Miðbœr — Aðalstrœti
TALIÐ VIÐ AFGREIÐSLUNA í SÍMA 10100
aðra gegn mér á sinn hógværa
hátt. En svo heima fyrir er hann
andstyggilegur við mig og er sí-
fellt að tala um drykkjuskap og
karlmenn, og er alveg brjálaður
undir þessari isköldu framkomu
sinni.
Hamingjan skal vita, að ég hef
aldrei leynt því fyrir þér, Jean
að þótt ég sé svona veik, þá veit
ég vel, að ég þarf að taka mig
saman. Ég er í hreinustu vand-
ræðum. En Alec! Fyrir svo sem
mánuði, reif hann glas úr hendi
mér og barði mig með því
og fyrir viku lamdi hann mig af
því að hann hélt, að ég hefði
brosað til gluggahreinsara. Og
guð skal vita, að þetta er satt,
og einhvern tíma sleppir hann
sér alveg. Enginn, sem ekki hef-
ur búið með Alec hefur hug-
mynd um upp á hverju hann get-
ur tekið.
— Þér finnst þetta nú sjálf-
sagt óhemjulegt bréf, Jean. Ég
hef lesið það yfir aftur og jafn-
vel mér sjálfri finnst það vera
það. Ég veit ekki, hvort ég sendi
það. Ég ætla að reyna að vera
skynsöm og geyma það þangað
til á morgun. Ef ég sendi það,
þá sérðu, hvað djúpt ég er sokk-
in, og að ég hef ástæðu til að
leita til þin. En svo langar mig
til að sjá hann Tinky, hann er
virkilega fallegur og ef hann
fær ekki bolabítshökuna hans
Tony, verður hann fallegur
áfram.
Kveðja til ykkar allra,
Þegar Raeburn hafði lokið við
bréfið, horfði hann á það og lézt
vera enn að lesa það, en keppt-
ist við að hugsa. Það var ryk-
lag á borðinu frá niðurrifsvinn-
unni úti fyrir. Svo leit hann
upp og framan í Desmond, sem
var sviplaus eins og hann sjálf-
ur. Þeir hefðu getað verið að
spila póker.
— Konan mín, sagði Desmond
dræmt, — var geðsjúklingur. Og
í æði sinu snerist hún gegn mér.
Hún varð sannfærð um, að
ég hataði hana. Hún rangfærði
allt, sem ég sagði eða gerði. Ég
reyndi að fá hana til að draga
úr drykkjuskapnum, og fór með
hana til eins læknis á fætur öðr-
um. Ég gætti þess vandlega að
gera ekkert, sem henni væri um
geð . . . Aftur hikaði hann. —
En þér skiljið, að hún tók sér
þetta afskaplega nærri. Hún
fékk hræðileg iðrunarköst og
var þá alveg frá sér. En
svo snerist hún gegn mér . . .
Nú gat Mark loksins greint ein
hverja viðkvæmni í rödd manns
ins. Hann var eins og eldfjall
með jökli ofan á.
— Eins og til dæmis það, sem
stendur þarna i bréfinu. Vist tók
ég glasið úr hendinni á henni.
Hún var búin að drekka of mik-
ið. Ég rann ofurlitið til um leið
og ég gerði það. Hún hélt að ég
ætlaði að berja sig. Þetta með
gluggahreinsarann var ekki ann
að en bjánaleg ímyndun. Des-
mond hafði lækkað röddina. En
hann áttaði sig fljótt og hélt svo
áfram í óbreyttum tón frá því,
sem hann hafði byrjað.
— Nú lítur þetta svona út,
eins og ég sé það, hr. Raeburn.
Hann leit beint á Mark. Ég er
alveg viss um, að lögreglan tek-
ur mig ekki einu sinni fastan.
En ég þarfnast hjálpar yðar.
Mark leit á hinn á móti. -— Á
hvern hátt?
— Með því að komast að því,
hver myrti konuna mina, en það
hefur ekki verið brjálæðingur.
— Haldið þér sjálfur, að það
hafi ekki verið brjálaður mað-
ur?
— Ég veit ekki. En það þarf
ekki að hafa verið. Ég held, að
konan mín hafi verið við eitt-
hvað riðin, sem hún var hrædd
við, og hafði áhyggjur af.
- Hvers konar mál ?
Það veit ég ekki. Hún
trúðí mér aldrei fyrir neinu.
— Og af hverju haldið þér
þetta ?
— Hvers vegna heldur maður
slíkt um konuna sína? Þar koma
ýmis smáatriði til greina, næstum
ósýnileg. Þér megið ekki halda
að konan mín hafi ulltaf verið
geðveik eða hafi hagað sér
þannig að ekki væri mark á
henni takandi. Hún var tauga-
óstyrk og áhyggjufull. Hún var
stundum náföl, og hún tautaði
stundum eitthvað upp úr svefn-
inum.
— Var það nokkuð, sem þér
gátuð skilið?
— Nei, ég segi yður þetta ekki
eins og það væri vitnaframburð-
ur, heldur er ég bara að gefa
yður bendingu.
— Sögðuð þér lögreglunni
nokkuð frá þessu ?
— Já. Wemer spurði mig,
hvernig konan mín hefði verið
síðustu vikurnar og ég sagði
honum þetta, að nokkru leyti.
— Og?
— Ég held, að honum hafi dott
ið í hug, að ég væri með þessu
að leiða frá mér grun.
— Ég skil. Við skulum nú at-
huga málið. Mark velti fyrir sér
í snatri öllum þeim mörgu sög-
um, sem hann hafði heyrt um
áhyggjufullar eiginkonur.
— Spilaði konan yðar fjár-
hættuspil?
— Ja . . . hún fór á veðhlaup
og hún spilaði bridge. Stundum
tapaði hún talsverðu. En þá sagði
hún mér alltaf frá því. Og hún
hafði ekki sagt mér frá neinu
teljandi tapi í seinni tíð.
— Hún hafði ekki ekið á
neinn ?
— Hún . . . Nú hikaði hann.
— Hún var búin að missa öku-
leyfið fyrir ári.
— Hvernig komst hún þá
ferða sinna?
— Hún leigði bíl og bílstjóra.
— Ég skil. Raeburn hugsaði
sig um stundarkorn. — Gott og
vel. Ég skal reyna, hvort ég
get komizt að nokkru. Svo
ræddu þeir um þóknunina.
Tveimur mínútum eftir aðDes
mond var farinn, hringdi sím-
inn.
— Hr. Raeburn ?
— Það er hann.
— Er hr. Desmond hjá yður?
Þetta er einkaritarinn hans og
hann gaf mér númerið yðar.
— Hann er alveg nýfarinn.
— Æ, guð minn góður! Hitt-
ið þér hann aftur?
— Þvi býst ég ekki við.
— Ef þér skylduð hitta hann,
viljið þér þá biðja hann að
hringja til mín.
— Ég býst ekki við, að hann
geti sinnt neinum embættisstörf-
um.
— Þetta er einkamál. 1 sama
bili tók loftborinn til aftur, og
nú meir en nokkru sinni áður.
— Hvað sögðuð þér,
— Ég sagði að það væri einka
mál og mjög áríðandi.
IV.
Þegar Sally Evans opnaði
dyrnar, sá hann undrunarsvip á
henni.
— Halló! sagði hún. — Viljið
þér ekki koma inn.
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
1 Þú skalt rcyna að vinna dálítið meira en nauðsyn krefur.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Þú verður að vera dálitið aðgangsharðari, ef þú ætlar þér að kom-
ast eitthvað með verk það, sem þú hefur liafið.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Freistigin að eyða kröftunum í skemmtanir er þér yfirsterkari.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Þú átt endilega að scmja frið í dag. Það er nauðsynlegt.
I.jónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Reyndu að vera starfsamur, cnda þótt margt sé til þess að tefja
Þig.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Mjög lítið gerist, sem er í frásögur færandi. Reyndu að losa þig
við gagnslausar eigur.
Vogin, 23. september — 22. október.
Geymdu öll stórræði. Dagurinn er því sem næst ágætur. Gera má
breytingar og bætur á einkamálum er fram líða stundir.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Reyndu að hagnýta þér ýmis verkefni á öðrum sviðum en þú átt
að venjast.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember
Þú færð tækifæri tU þess að tjá þig á óvenjulegan hátt.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Reyndu að vinna verk þitt samvizkusamlega en með sæmilegu
geði og bættu eitt og annað, sem beðið hefur.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Vinir þínir aðstoða þig á öllum sviðum núna, og því er tími til að
leggja á ráðin um framtíðina, og þan vcrk, sem vinna þarf á næst-
unni.
Fiskamir, 19. febrúar — 20 marz.
Það er meira virði að gera endurbætur á málefnum þínum núna,
en að byrja á nýjum verkefnum.