Morgunblaðið - 24.09.1970, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. SEPT. 1970
3 i
H

(Myndimar tók ljósm. Mbl.: Ói. K. M.)
Frá aefingu í Þjóð leikhúsinu í gær.
Vill örva áhuga á
á Islandi
án peninga er ekkert hægt að
gera.
Ekiinig er það nauösynlegur
þáttuir í dansferlinum að
leggja land undir fót og
spreyta sig meðail erlendra
danisara, þá fyrst veit dainsair-
inn 'hvar hann sitendur og get-
ur losnað við vanmátta.r-
kenndina sam í hoanuim býr
gagnvart því sem hamm þakikir
ekki af eigiin raum. Ég vildi
óslka þess að í framtíðinni
gæti orðið að því a@ íslenzk-
ur hópur ballettdansaira fari
utan, t. d. á Edinborgarhátíð-
ina. Yrði það ef til vill til
þess að hópurimm öðlaðist
sjálfstrauist oig aug'u alimetnn-
ihigs hér opnuðu.st fyrir því að
þarna er á ferðinmi failleg list-
grein vel þess verð að að
henni sé hlúð.
í dansfllolklknium. sem ikemur
fram í Þjóðleikhúsiinu á mánu
daginn, eru 20 mamnis, þar af
5 piltair. Segir Alexander
Benmett að stöðugt séu vamd-
ræði með að fá piilita til þess
að leggja stumd á ballettdams.
— Ég geri rað fyrir að þeim
Framhald á hls. 24
ballett
þarna eru bæði háklassiisk at
riði og létt og gamansöm at-
riði. Það hefur vprið gaman
að starfa með íslendingunum
og mér finnst dönsurunum
ganga vel við að túlka atrið-
in og dáist að þeim fyrir hve
duglegir og áhugasamir þeir
hafa verið við æfingar og und
irbúning sýningarinnar.
Að sögn Alexanders Benn
etts eru sýningar sem þessi
mjög kostnaðarsamar, en hins
vegar nauðsynlegur þáttur í
ferli hvers dansara.
Dansinn er uppþyggður til
að á hann sé horft, heldur
hann áfram, og óhugsamdi er
að hægt sé að viðhalda áhuga
dansairanna og ná góðum
árangri án þess að haldnar
séu sýningar af og til. En til
þess að hægt sé að halda sýn
ingar þarf áhugi yfirvald-
anna að vera fyrir hendi, því
Afl MÍNU áliti er fólk af ís-
lenzka kynstofninum frá nátt
úrunnar hendi vel til þess fall
ið að verða dansarar. Það er
sterkbyggt, háfætt og ákveðið
í skapi, en þetta þrennt eru
allt mikilvægir eiginleikar fyr
ir ballettdansara. — Þessa
skoðun lét hinn víðkunni
skozki dansari og ballettmeist
ari Alexander Bennett i Ijós
í stuttu samtali við Morgun-
blaðið í gær.
Alexander Bennett kom
hingað til lands í ágúst sl. en
það var fyrir frumkvæði Fé-
lags íslenzkra listdansara og
Bandalags íslenzkra lista-
manna að íslenzka Unesco-
nefndin útvegaði styrk til þess
að fá hann hingað til þess að
þjálf'a íslenzka dansara um
þriggja mánaða skeið. Mun
hann halda utan í lok októ-
ber.
Alexander Bennett hóf feril
sinn sem dansari við „Ballet
Tambert“ í London og var þar
aðaldansari í '2 ár. Þaðan fór
hann til „Sadler’s Wellis The-
atre Baller", en varð svo aðal
dansari við Konunglega
brezka baliettinn í mörg ár
og ferðaðist með honum víða
um heim. — Árið 1963 hóf
hann feril sinn sem ballett-

Alexander Bennett, skozki
dansarinn og ballettmeistar-
lllÍlfSii
meistari og hefur starfað m.a.
í Suður-Afríku, víða um
Bandarikin, en nú síðast sem
ballettmeistari konunglegu óp
erunnar í London.
Frá því Bennett kom til ís
lands hefur hann þjálfað isl.
ballettkennara í listdans-
kennslu og þjálfað ballett-
flokk, sem stofnaður var í
sumar af Félagi íslienzfcra list
dansara og auk þesis nokkra
aðra dansara, sem flestir eru
nemendur í Listdanisskóla
Þj óðleikhússins.
Nk. mánudag mun himn nýi
ballettflokkur standa fyrir
sinni fyrstu sýnimgu í Þjóð-
leikhúsinu undir stjórn Alex-
anders Bennett, en á dag-
Skránni verða tveir þættir úr
svaniavatninu eftir Tjiaikovski
og Pas de Deux úr Hnotu-
brjótnum. Einnig verður ball
ettinn Dauðinn og unga stúlk
an eftir Schubert, og Facade,
góðlátlegt grin um vinsæla
dansa, eftir Wiíliam Walton
á dagskránni.
— Ég hef reynt að setja dag
s*k,ráinia þainnig sannian að þar
sé að finna eitthvað fyrir alla,
sagði Alexander Bennett,

Merki ballettflokksins teikn
að af Herði Torfasyni.
Aiexander Bennett og Ingibjörg Björnsdóttir í hlutverkum
sínum í Svanavatninu.
Uraræður um
prófkjör
Allt er þetta gert í þeim ein
um tilgangi að bjarga eigin
skinni. Þessu moldviðri er þyrl
að upp einfaldlega vegna þess,
að „Þjóðviljaklíkan“, sem hefur
bæði tögl og hagldir í Alþýðu-
bandalaginu, samkvæmt frásögn
Karls Guðjónssonar, þorir ekki
að viðhafa slík vinnubrögð í eig
in samtökum. Það kynni að fara
svo, að hinn almenni flokksmað
ur vildi ýta „Þjóðviljaklíkunni“
til hliðar, ef hann ætti þess kost.
En til þess að koma í veg fyrir,
að nokkuð slíkt geti gerzt, þá
grípur Þjóðviljinn til Gróusagna
um framkvæmd prófkosninga
andstöðuflokkanna í þeim einum
tilgangi að kasta ryki í augun á
þeim félögum, sem ef til vill
kynnu að óska eftir lýðræðislegri
aðferðum við val frambjóðenda.
Vinnubrögð' af þessu tagi eru
dæmigerð fyrir íslenzka komm-
únista.
Kostirnir
yfirgnæfandi
Auðvitað ber ekki að draga
fjöður yfir þá staðreynd, að
nokkrir ókostir geta fylgt fram-
kvæmd prófkosninga, þó að þeir
raski í engu því mikilvæga hlut
verki, sem þær hafa að gegna.
Ekki verður til að mynda hjá því
komizt, að einhver átök eigi sér
stað. Sumum kann að finn-
ast þetta óeðlilegt. 'En á það er
hins vegar að líta, að prófkosn-
ingarnar opna ýmsum leið til á-
hrifa í stjórnmálum, sem ekki
hefðu átt þess kost meðan aðrar
aðferðir voru viðhafðar við val
frambjóðenda. Það er ekki ein
ungis, að almenningur fái að
ráða, hverjir veljist til framboðs
heldur auðveldar þetta mönnum
að taka þátt í stjómmálastarf-
seminni. Prófkosningamar
veikja ótvírætt vald fámennis-
stjórna eða ráða innan stjóm-
málaflokkanna.
En þegar stjórnmálastarfsemin
fer þannig fram fyrir opnum
tjöldum, þá eru gerðar enn meiri
kröfur um drengileg vinnubrögð.
Auuðvitað getur iit af þessu
brugðið í einstaka tilvikum, en
ástæðulaust er þó að vantreysta
almenningi í þessum efnum. Hitt
kann að vera, að þeir sem mest
andmæla prófkosningum treysti
ekki sjálfum sér til þess að við-
hafa eðlileg vinnubrögð fyrir
opnum tjöldum.
Þó að framkvæmd prófkosn-
inga sé þannig ekki með öllu
gallalaus, þá eru kostimir yfir-
gnæfandi og það skiptir raunar
mestu máli. Aðalatriðið er, að á
þennan hátt fær fólkið aukin
völd í sínar hendur, en það er
þýðingarmikið vegna breyttra að
stæðna í nútímaþjóðfélagi.
Mikilvægi prófkosninga í þessu
tilliti verður tæpast dregið í efa.
} En engu að síður hafa verið uppi
\ raddir, sem telja galla prófkosn
í inganna yfirgnæfandi. En í því
I tilviki er vert að leiða hugann að
J þeirri staðreynd, að það era eink
\ anlega vinstriöflin og þá sérstak
t lega kommúnistarnir í Alþýðu-
bandalaginu, sem fetta fingur nt
í prófkosningamar. Kommúnist-
ar stunda nú þá iðju að ala á
sundrungu og koma af stað Gróu
sögum vegna prófkosninganna
eða skoðanakannSna, sem fram
fara hjá andstöðuflokkunum.
Að vonum eiga sér nú stað
miklar umræður um prófkjör og
gildi þeirra í þeirri viðleitni, sem
nú á sér stað, að auka hið beina
ákvörðunarvald einstaklinganna.