Morgunblaðið - 06.10.1970, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 6. OKTÓBER 1970
23
vorum við saman á nærrlhverj
um degi og verður að segjast að
Bjarni var hugmyndaríkur um
hvernig hægt var að eyða dög
unum, og undrar engan sem
þekkti hann. Þó að við báðir
snerum að miklu leyti baki við
sporti þegar við helguðum okk
ur flugmálum, verður ekki það
sama sagt um veru okkar í sveit
inni.
Margur dagurinn leið við sil
ungsveiðar, skytteri, útreiða
túra, siglingar eða sund, og var
Bjarni á þessum árum mikill
áhugamaður um hvers kyns
sport. Geð hans og kímnigáfa var
þegar í æsku sterkt mótað af
áhrifum frá foreldrum hans,
þetta fann ég glöggt siðar er ég
fluttist til Reykjavikur eftir lát
föður míns. Þá voru foreldrar
Bjarna stoð og stytta fjölskyldu
minnar á erfiðum tímum. Það
var enginn eins hógvær leið-
beinandi og vinur eins og Jens
Bjarnason, þegar ég ungur kom
til Reykjavíkur. Því miður dó
hann fyrir aldur fram, en hans
samrýnda kona, Guðrún Helga
dóttir gaf honum ekkert eftir i
stjórnsemi og vizku, og hefur
verið einingartákn þessarar
góðu fjölskyldu síðan. Bjarni
átti tvo bræður, Helga og Björn,
sem ekki hafa farið varhluta af
arfleifð frá foreldrunum báðir
hógværir og vel gefnir menn.
Flugið heillaði Bjarna
snemma. Þegar á striðsárunum
kunni hann deili á hverri flug-
vél frá striðsaðilum, með slíkri
nákvæmni, að ég kynntist eng
um öðrum með slíka þekkingu.
Óneitanlega vakti þessi þekk-
ing Bjama áhuga okkar á flug
málum og þegar ég var að ljúka
stúdentsprófi vorið 1951, tók ég
fegins hendi boði hans um starf
í Flugumsjónardeildinni á Kefla
víkurflugvelli, þar sem Bjarni
hafði starfað í rúm 2 ár og var
orðinn yfirmaður. Samstarfið
við Bjarna og handleiðsla hans
við okkur samstarfsmennina var
til fyrirmyndar. Nákvæmni
hans og samvizkusemi var við
brugðið. Snyrtimennska var að-
alsmerki deildarinnar og hefi ég
heyrt á samstarfsmönnum min
um frá þessum árum, að þeir
eru sammála mér um, að með
hógværð sinni og mikilli kímni-
gáfu gerði Bjarni starf okkar
bæði létt og skemmtilegt.
Árið 1955 ákveður Bjarni að
láta langþráðan draum rætast
og tekur starf, sem flugmaður
hjá Flugfélagi Islands. Tveim
árum síðar fær hann því til leið
ar komið, að ég er ráðinn hjá
félaginu, sem flugumsjónarmað
ur, og hefur hann ávallt siðan
verið reiðubúinn að aðstoða mig
í starfi mínu.
Bjarni var að eðlisfari hlé-
drægur, en sem flugstjóri var
hann fyrirmannlegur og afger
andi. Vinur vina sinna var
hann einstæður, hjálpfús og nær
gætinn, en fyrir aðra nokkuð
seintekinn og stundum fjarlæg
ur.
Engan þekki ég, sem efaðist
um gáfur hans og þekkingu á
flugmálum, enda leituðum við
oft til hans til þess að kenna á
námskeiðum, og var það svo
sjálfsagður hlutur að ég man
ekki til að annar hafi komið til
greina í ákveðnum fögum, á með
an hans naut við.
Nú að leiðarlokum þökkum
við samstarfsfólk Bjarna honum
fyrir gott starf og góða viðkynn
ingu og í vissu þess að fyrir
mynd hans verði börnunum,
Dagbjörtu, Jens og Áskeli gott
fordæmi, sendum við þeim og
Halldóru, hans ungu eiginkonu,
ásamt Guðrúnu, bræðrunum og
öðrum nánum ættingjum okkar
samúðarkveðj ur.
Guðmundur Snorrason.
LAUGARDAGINN 26. septem-
ber si. fréttist að það hefðii orðið
flugslyis á eyjumni „Myggenæs"
í Færeyjum.
í flugvélinni voru 30 farþegar
og fjögurra manna íslenzk áhöfn.
í fyrstu voru fregnir óljósar af
slysinu, en fljótlega barst sú
gleðilega frétt að mannfojörg
hefði orðið. Þrír farþeganna
höfðu komizt til byggða af eigin
rammleik. Töldu þeir að allir
hefðu komizt lífs af úr flugvél-
inni.
Við þessi tíðindi var sem
þungu fargi væri af okkur létt,
þó að flestir hefðu gert sér grein
fyrir því að þar með væri ekki
öll sagan sögð.
Vegna mjög erfiðra aðstæðna
á slysstaðnum, gekk seinlega að
fá frekari fréttir af líðan fólks-
ins.
Um síðir bárust svo þær
hryggilegu fregnir að átta
manns hefðu látið lifið, sjö Fær-
eyimgar og einn íslendingur, flug-
stjórinn á flugvélinni, Bjarni
Jensson.
Hinar litlu bræðraþjóðir er
byggja eyjarnar nyrzt í Atlants-
hafi, lutu höfði í djúpri sorg.
Þetta var þungt áfail fyrix hina
fámiannu færeySku þjóð og ís-
lenzka þjóðin missti einn af sín-
um traustustu flugstjórum.
Fynstu kynni mín af Bjarna
Jemssyni urðu um það leyti er
hann var að búa sig undir það
að hefja störf sem flugmaður.
Var hann þá að læra blindflug.
Hann starfaði um þær mundir
sem yfirmaður flugumsjónar-
deildar Flugmálastjói’narinnar á
Keflavíkurflugvelli.
Leiðir okkar Bjarna lágu enn
saman, er hann réðst til flug-
starfa hjá Flugfélagi íslands h.f.
árið 1955. Starfaði hann fyrst
sem aðstoðarflugmaður en síðar
sem flugstjóri frá árinu 1957.
Við Bjarni flugum talsvert
saman, einkum fyrstu árin, Var
samstarf okkar í stjórnklefanum
ætíð þægilegt og eins og bezt
verður á kosið.
Frá okkar fyrstu kynnum er
mér minnisstætt hve nákvæmni
í öllum hans störfum var hon-
um í blóð borin. Hann mátti
hvergi vamrn sitt vita. Allt yarð
að vera rétt gert, helzt eins og
stóð í bókunum. Þetta ásamt
öðrum mannkostum Bj ama
gerði hann einn af okkar beztu
flugstjórum.
í Félagi íslenzkra atvinnuflug-
manna var Bjarni virkur félags-
maður. Þar sem annars staðar
komu menn fljótt auga á hæfi-
leika hans og var hann því lengst
af valinn til hinna ýmsu trún-
aðarstarfa.
Hann var m.a. fulltrúi F. í. A.
á mörgum þingum alþjóðasam-
bands flugmanna erlendis. í ör-
yggisnefnd F. í. A. hefur hann
átt sseti frá stofnun þeirrar
nefndar. Bjarni var valinn í þá
nefnd að völ yfirlögðu ráði. Hann
var ednn þeirxa manna, sem bezt
var treyst til þess að vinna að
auknu öryggi flugsiins hér á
landi.
Þeim sem kynntust Bjarna
Jenssynd, hefur sumum e.t.v. þótt
hann vera dulur og jafnvel
ómannblendinn í upphafi, en við
nánari kynni kom í ljós að hann
var einkar viðfeldinn og
skemmitilegur maður; hafði til
að bera sérstæðan og sterkan
persónuleika.
Hann var vel af guði gerður,
mikill tungumálamaður, víðles-
inn og fróður og óspar á að miðla
öðrum af þekkingu sinni. Frá-
sagnarilist hans var viðbrugðið
og í vinahópi var hann hrókur
alls faguaðar.
Við fráfall hans er vissulega
skarð fyrir skildi og verður hans
sárt saknað af okkur starfsfélö'g-
um og öðrum vinum.
Yfir minningu Bjarna Jens-
sonar verður ætíð bjart og nú er
leiðir skiljast að sánni, kveð ég
hann þakklátum huga fyrir það,
að hafa notið samfylgdar hans
þetta spölkom á lífsbrautinni.
Við skulum nú sameinast í
þeirri bæn að almáttugur Guð
veiti styrk og þrek þeim, sem
mest hafa misst og sárast sakna,
eiiginkonu, börnum, móður og
bræðrum Bjarna heitins Jens-
soinar,
Guð blessi minningu hans.
Henning Á. Bjarnason.
Það eru stór skörð höggvin í
raðir okkar flugliðanna þessa
dagana. Fyrir skömmu síðan
fórst Bergur Eysteinn Pétursson
flugvélstjóri, og nú er Bjarni
Jensson flugstjóri fallinn í val-
inn.
Það virðist óskiljanlegt, þegar
menn i blóma lífsins hverfa svo
skyndilega af sjónarsviðinu og
lað er erfitt að sætta sig við,
að þeir séu í einni svipan horfn-
ir fjölskyldum sínum og vinum
og, að starfskrafta þeirra njóti
ekki lengur við, jafnvel þó að
Deir hafi þegar skilað góðu lífs-
starfi. Það er torskilið eins og
óræður stjörnugeimurinn.
Ég kynntist Bjarna Jenssyni
fyrst árið 1954, er hann, sem yfir
maður flugumsjónardeildar Flug
málastjórnarinnar á Keflavíkur-
flugvelli, hlutaðist til um, að ég
var ráðinn þar til starfa um eins
árs skeið. Skömmu síðar réðst
Bjarni sem flugmaður til Flug-
félags íslands og þar lágu leiðir
okkar aftur saman. Vegna vin-
áttutengsla fjölskyldna okkar og
starfs Bjarna fyrir Félag ís-
lenzkra atvinnuflugmanna kynnt
umst við nánar. Bjarni var hóg-
vær maður, góðum gáfum gædd
ur, skemmtilega fróður um ýmsa
hluti, bókhneigður, söguhneigð
ur og sérlega vel að sér um allt,
er að flugi og flugmálum laut,
enda var hann fenginn til ýmissa
trúnaðarstarfa fyrir stéttarfélag
sitt, þar sem þekking hans kom
að góðu gagni.
Bjarni lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum í Reykjavík ár
ið 1945, hann hóf flugnám árið
1946, tók einkaflugmannspróf ár
ið 1947 og lauk atvinnuflug
mannsprófi árið 1954. Árið 1949
var Bjarni sendur á vegum Flug
málastjórnarinnar til Bandaríkj
anna, til að nema flugumsjón.
Hann var fyrsti íslenzki flugum
sjónarmaðurinn og því brautryðj
andi á því sviði hér á landi.
Árið 1951 var Bjarni siðan skip
aður yfirmaður flugumsjónar á
Keflavíkurflugvelli. Árið 1955
réðst hann sem flugmaður til
Flugfélags Islands og varð flug
stjóri þar árið 1957.
Bjarni gegndi fjölmörgum trún
aðarstörfum fyrir Félag Is
lenzlkra atvinnuflugmanna. Hann
var í stjórn félagsins frá 1956 til
1964, auk þess starfaði hann i
samninganefnd, starfsráði og var
annar tveggja fulltrúa félagsins
hjá Alþjóðasambandi atvinnu
flugmanna, IFALPA og sat með
al annars þing samtakanna í Bo
gota árið 1958.
Bjarni starfaði I öryggisnefnd
F.I.A., hann var mjög áhugasam
ur um allt, er að flugöryggi laut
og nákvæmur og gætinn með
allt, er varðaði flug svo að til
fyrirmyndar var. Ég hygg að öll
um, sem til þekkja sé eins innan
brjósts og kunnugum manni, sem
varð að orði, er minnzt var á
störf Bjarna fyrir öryggisnefnd
ina, að vandfundinn yrði maður
í hans stað, svo ágæta þekkingu
hafði hann á þeim málum.
Fyrir hönd Félags íslenzkra
atvinnuflugmanna þakka ég
Bjarna samfylgdina, hans ágætu
störf í þágu félagsins og sendi
Halldóru konu hans, börnum
þeirra, móður og öðrum vanda
mönnum innilegustu samúðar
kveðjur.
Skúli Br. Steinþórsson.
Fregnin af hinu hörmulega
flugslysi i Færeyjum hefur
reynzt mörgum þungbær. Mun
það þó ekki sízt eiga við um ást-
vini og vini Bjarna Jenssonar
fluigstjóra, sem þarna lét lífið og
var þarunig endi bundinn á lífs-
starf hans með sorglegum hætti.
Er sárt til þess að vita að slík ör
lög skuli vera búin jafnvel hin-
um færustu og beztu mönnurn.
Ég, sem þessar fáu línur rita
átti því láni að fagna að kynnast
Bjarna Jenssyni er hann var ung
ur að árum og tengjast síðan vin
áttuböndum við hann og fjöl-
skyldu hans. Kynni okkar hóf-
ust er hann dvaldi í nokkur sum
ur á heimili föður míns að Breiða
bólistað á Siðu. En einmitt á
Breiðabólstað var Jens faðir
Bjarna fæddur og uppaiinn. Var
mikil vinátta með feðrum okkar
frá þvi á skólaárum í Reykjavík.
Jens var sonur Bjarna Jens-
sonar læknis er var bróðurson-
ur Jóns Sigurðssonar forseta.
Oft rifjuðum við Bjarni upp
skemmtilega atburði og unaðs-
stundir frá samverunni á Breiða-
bólstað og síðast er við áttum
ógleymanlega stund saman á
heimili móður hans, Guðrúnar
Helgadóttur — Helga Skúlason-
ar, Gíslasonar prófasts á Breiða
bólstað í Fljótshlíð.
Kynni okkar Bjarna héldu síð-
an áfram er ég dvaldi í marga
vetur á heimili foreldra hans og
bræðra á Hólum við Kleppsveg.
Heimilið að Hólum var mikið
menningar- og rausnarheimili.
Voru þau hjónin Guðrún og
Jens samhent um al'lt, sem mátti
efla og þrýða heimilið og heim-
ilislífið. Höfðingslund húsbænd-
anna lýsti sér ekki sízt í því að
þau lögðu jafnan hart að sér að
styrkja og styðja þá, sem erfitt
áttu í lífsbaráttunni. Þau
greiddu götu ótalinna náms-
manna og margir þeiirra dvöldu
um lengri eða skémmri tíma á
heimili þeirra og nutu þar um-
hyggju og ástúðar í rikum mæli
og að því er bezt varð séð til
jafns við synina þrjá.
Bjarni Jensson átti þvi láni að
fagna að alast upp á slíku menn
ingarheimili, þar sem ástúð og
eindrægni ríkti og ekki þarf að
draga í efa að áhrifin frá því
hafa skilið eftir óafmáanleg á-
hrif á lífsviðhorf hans og skap-
höfn og reynzt honum heilla-
drjúgt veganesti.
Bjarni var góðum gáfum gædd
ur, eins og hann átti kyn til.
Námsmaður var hann ágætur og
fróðleiksfús í bezta lagi. Hann
hafði yndi af músík og lestri
góðra bóka og hafði snemma
þroskaðan og mótaðan lista-
smekk. Skoðanir hans mótuðust
af þekkingu og víðsýni enda var
hann fróður um menn og mál-
efni þvi að hann hafði traust
minni og var víðlesinn.
Bjami var hvers manns hug-
Ijúfi, glaður og reifur í vina-
hópi, vinmargur og vinfastur.
Hann var gæddur sterkri skap-
höfn og viljafestu. Framkoma
hans einkenndist af djarfmann-
legu og drengilegu fasi, hógværð
og jafnaðargeði.
Bjarni lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum í Reykjavik ár
ið 1945. Hóf hann því næst nám
við lagadeild Háskóla Islands.
Þegar hér var komið sögu hafði
flugið tekið hug hans allan,
Hvarf hann þvi frá námi við Há-
skólann og helgaði alla krafta
sína eftir það störfum í þágu
flugsins. Er al'kunna að hann
þótti ávallt leysa störf sín af
hendi af stakri samvizkusemi og
enginn dró í efa þekkingu hans
eða hæfni.
Bjami Jensson kvæntist árið
1958 eftirlifandi konu sinni Hall-
dóru Áskelsdóttur, Sigurjónsson
ar, Friðjónssonar skálds. Móðir
Halldóru er Dagbjört Gísladótt-
ir frá Hofi í Svarfaðardal. Böm
þeirra eru þrjú, Dagbjört Sigríð
ur f. 22. 5. 1958, Jens f. 11. 10.
1960 og Áskell f. 27. 10. 1965.
Halldóra reyndist Bjarna hin
bezta eiginkona og tryggur lífs-
förunautur. Mannkostir hennar
voru okkur vinum Bjarna alltaf
augljósir, en kannski hafa þeir
aldrei komið betur í ljós en á
hinum erfiðu stundum undanfar-
andi daga. Hugarstyrkur hennar
og trúin á lífið og framtíð ungu
barnanna hefur hrært hjörtu
okkar.
Vinir Bjarna Jenssonar og hin
ir mörgu sem báru hlýjan hug
til hans hljóta að harma að
skuggi skyldi falla á gæfuferil
hans í þessu lífi.
Minningin um hinn góða dreng
og tryggan vin mun þó lifa á-
fram í hugum okkar og verða
ástvinum hans huggun í þung-
bærri raun.
Sno ri Páli Snorrason.
Þau sorgartíðindi bárust hing-
að til lands laugardaginn 26.
september að flugvél hefði far
izt í Færeyjum. Þótt fyrstu
fréttir hermdu að allir um borð
hefðu haldið lifi, lét hinn bitri
sanmleikur ekki lengi á sér
standa. Af þeim 34 sem í flug
vélinni voru fórust átta í slys
inu. Þar á meðal flugstjórinn,
Bjarni Jensson, sem kvaddur er
í dag.
1 flugliðasveitina íslenzku
hafa á stuttum tíma verið höggv
in tvö skörð. Tveir mætir menn
á bezta aldri hafa fallið, þó hvor
með sínum hætti. Annar ekur á
fögrum haustdegi ásamt börn
um sínum og vini í skemmtiferð,
en sú ferð verður hans síðasta.
Hinn fellur við skyldustörf í
öðru landi. Margir munu þeirr
ar skoðunar, að sá sem síðar
féll hafi eðli starfs síns vegna
verið í meiri hættu en hinn.
Sannleikurinn er hins vegar sá,
að allt lifið er hættuför. Hvar
hættur leynast og fjörtjón verð
ur er okkur að miklu hulið. Við
vitum það eitt að lífinu, sem við
tókum að láni við fæðingu, mun
um við verða að skila eftirlanga
eða skamma ævi.
Bjarni Jensson flugstjóri var
í orðsins fyllsta skilningi eftir
minnilegur maður. Þar kemur
margt til. Meðfæddir eðliskost
ir, fáguð framkoma. Hann átti
til að vera dulur og fáskiptinn
gagnvart ókunnugum, en því
meiri vinur vina sinna.
Bjarni var mjög vel menntað
ur, ekki einungis í þeim skiln
ingi að hafa hlotið góða skóla
göngu, heldur á þann veg, sem
lestur góðra bóka og íhygli um
hverg konar mannleg vandamál
skapar. Og þó að hann væri al-
vörumaður. skyldurækinn og
gagnrýninn var hann einnig eimn
þeirra, sem veita samferðamönn
um af innri gleði og hlýju. Und
ir alvarlegu yfirbragði leyndist
mikill húmoristi, sem vinir hans
þekktu þó bezt. Eftir fjórtán
ára kynni við Bjarna Jensson
þykist ég vita að fátt væri hon-
um fjær skapi en löng lofgrein
um hann genginn. Því skal hér
staðar numið þótt af mörgu sé að
taka, Bjarni var vinsæll meðal
samstarfsfólks og er því mjög
saknað úr hópnum. Þar er okk
ur horfinn mikilhæfur og góður
félagi og vinur. Mestur er þó
missir þeirra og söknuður, sem
næst stóðu.
Eiginkonu, barna og aldraðar
móður, svo og annarra aðstand
enda. Ég votta þeim öllum
dýpstu samúð I miklum raunum.
Sveinn Sæmundsson.
Verzlunarstarf
Óskum eftir að ráða ungan, reglusaman mann
til afgreiðslustarfa.
Umsóknir ásamt upplýsingum um menntun og fyrri störf
sendist í pósthólf 1219, Reykjavík, fyrir 10. þ.m.
ANDERSEN & LAUTH HF.
Keflavík
Ung stúlka óskast í vinnu hálfan daginn til afgreiðslustarfa
á Keflavíkurflugvelli.
Væntanlegir umsækjendur komi tii viðtals fimmtudaginn 8.
október milli kl. 1 og 3.
STYLECENTER, Keflavíkurflugvelli.