Morgunblaðið - 29.10.1970, Síða 22

f 22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 29. OKTÓBBR 1970
Friðfinnur Sigurðsson
Minning
frá Bæ —
„Mlnir vinir fara f jöld
feigðin þessa heimtar köld
Ég kem eftir, kannski í kvöld
með klofinn hjálm og rofinn
skjöld
brynju slitna, sundrað sverð og
syndagjöld.“
Bólu-Hjálmar.
Þessar ljóðlínur komu mér í
hug er ég frétti lát vinar míns
Friðfinns Sigurðssonar bónda að
Bæ í Miðdölum er andaðist 21.
júlí s.l. á sjúkrahúsi í Reykja-
vlk, eftir stutta legu. I>að kom
mér og öðrum á óvart, því hann
t
Móðdr okikar, tangdaimóðdr og
aanfrrua,
Kristín Ólafsdóttir,
frá Traðarbakka, Akranesi,
lézit í Borgarsj úkralhÚKÍnu
þriöj udaiginn 27. okt.
Börn, tengdadóttir og
harnabörn.
t
Maiðiurimm minin,
Eiríkur Narfason,
andialðist í Laodspítalaniuirn að
kvöldi þrijðjuidaigsins 27. októ-
ber s.l.
F. h. ættiinigjia,
var í fullu starfi til þess er
hann veiktist snögglega.
Ég hefði átt og viljað vera bú
inn að minnast þessa góða vinar
míns og fyrrverandi sveitunga,
en ýms atvik liggja til þess að
svo lengi hefir tafizt.
Fyrsta samvinna okkar á opin
berum vettvangi var í sóknar-
nefhdarstarfi, á árunum eftir að
sóknarkirkja var byggð á
Kvennabrekku en lögð niðurað
Sauðafelli og allt logaði i deil-
um út af færslunni. Þá sem
endranær kom Friðfinnur fram
t
Eiigi nimattur mimm,
Sveinn Ólafsson,
vélstjóri,
Safamýri 50,
verðiur jarðsumiginm frá Ha-
teiigisikirkáu föstiudia/giinm 30.
Október kl. 15.
Hansína F. Guðjónsdóttir.
t
MóðLr mím, stjúpmióð'ir okkar
og aimma,
Thyra Loftsson,
tannlæknir,
verðúr jarðsumgim frá Dóim-
kirkjiummá föstudaiginm 30.
október kl. 14.00.
Björg Fálmadóttir,
Guðriður Pálmadóttir,
Sigriður Pálmadóttir,
tengdaböm og bamaböm.
sem raunsær friðflytjandi. Sátt
og samlyndi komst líka á að lok
um.
Um margra ára skeið vorum
við saman í skattanefnd hrepps-
ins, þar sem endranær var
hann sanngjarn og athugull og
öllum vildi rétt gjöra.
1 landsmálaskoðunum var
hann ólíkur mörgum sínum
flokksmönnum. Hann mat og
virti skoðanir andstæðinga effir
sínu eigin hyggjuviti og hélt því
fram að tveir stærstu flokkam-
ir ættu sem mest að vinna sam
an, þannig væri bezt séð fyrir
landsheildinni. Hann bar því
nafn sitt með heiðri, að vera
ætið og al-ls staðar friðflytj-
andi, ásamt glaðlyndi og góðlát-
legri framkomu.
Hestamaður var hann, og átti
ágæta reiðhesta, var unnandi
þeirrar skemmtunar og heilsu-
bótar er hesturinn veitir hverj-
um er rétt kann með að fara,
enda félagi í Hestamannafélag-
inu „Giað“ alla tið er ég var
í Miðdölum — frá stofnun þess
— og kannski lengi síðan, hann
fór vel með hestinn sinn i notk-
un og umhirðu, sem öll önnur
húsdýr, enda báru þvi vitni í
útliti og arði.
Það var á fyrstu búskaparár-
um Friðfinns, að ég kom að Bæ
og sá umgengni hans um hús og
heystæður. Var mér þá ljóst að
hann var alveg sérstæður mað-
ur í allri umgengni og hirðu,
heystabbamir eins og lóðrétt f jöl
þó leyst væri með heynál og
höndum, þar var ekki hroði á
króargölfi né heldur margra
daga moðrusl í jötum, allt fág-
að sem bezt mátti verða. Kom
mér þá í huga mannlýsing úr
fornsögum vorum hnitmiðuð og
fáorð, lýsingin er þannig: „Hann
var þrifinn um hendur.“ Ég
t
Móðir og fóstiunmóðiir okkar,
Guðlaug Hannesdóttir,
frá Skipum,
verðorr jarðsumgin fná Frí-
kirkjiummd laiuigardiagimn 31.
okitóber kl. 10,30.
Þeiim, sema vil'diu mimmast hemm
air er vimsaimleigiasf bemt á
líkriiareiboifniain.ir.
Bjamveig Bjarnadóttir,
Axel Bjamason.
t
Eiginikioma miín, mióðdr, temigda-
mióiðdr oig aimima,
Kristín Halldórsdóttir,
frá Seyðisfirffi,
verður jarðbumgiu frá Dóim-
kirkjiummá fiimimitudaigiinm 29.
þ.m. kl. 3,30.
Karl Sveinsson,
Guffrún Karlsdóttir,
Stefania Karlsdóttir,
Halldór Karlsson,
Fanney Sigurjónsdóttir,
Anna Karlsdóttir,
Pietro Segatta
og barnaböm.
t
Biginmiað'ur mdmm, faðir oig
temigdiaf'alðir okkiar,
Ámi Guðmundsson,
frá Súffavík,
verðiur jiairðisiuinigimin frá Frí-
kirkjiumind í Reykjiaivík föstiu-
daigiinm 30. þ.m. kl. 16.00.
Margit B. Guðmundsson,
Erling V. Amason,
Einar Róbert Amason,
Margrét Guffmundsdóttir,
Ingi R. Arnason,
Iliidur Theodórsdóttir.
Sesseija Jóhannesdóttir.
t
Útför
INGIBJARGAR SIGURÐARDÓTTUR
frá Búðardal,
verður gerð frá Dómkirkjunni, föstudaginn 30. október ki. 10,30.
Blóm eru afþökkuð, en þeim, sem vildu minnast hennar, er
bent á félagsskap blindra.
Bogi Þorsteinsson,
Ragnheiður Bogadóttir, Sigriður Bogadóttir,
t Jarðarför
INGU GUÐMUNDSDÓTTUR
Úthlíð 14.
fer fram frá Dómkirkjunni laugardaginn 31. okt., kl. 10,30 f.h.
Jóhartn J. Kristjánsson, fyrrv. héraðstæknir.
Haraldur Kr. Jóhannsson, Ingibjörg Gunnlaugsdóttir,
Guðmundur Kr. Jóhannsson, Ingibjörg Kristjánsdóttir.
Birgir J. Jóhannsson, Ásdis Jónasdóttir,
Heimir Br. Jóhannsson, Friðrikka Baldvinsdóttir,
Sigríður H. Jóhannsdóttir, Hannes Jóhannsson, Sveinn Sæmundsson,
t
Þökkum inniiega samúð og vinarhug við andlát og jarðarför
eiginmanns míns og föður okkar
SIGURÐAR MÖLLER
vélstjóra.
Guðrún Möller.
Valfr ður Möller,
Jón S. Möller,
Jóhann Georg Möller.
skildi þessi orð svo, að maður
þessi væri ekki eimungis með
þvegnar hendur heldur að allt
sem hann legði hendur að verk-
legu væri vel gert, og fannst
mér þessi orð falla svo vel að
verklýsingu Friðfinns að ekki
yrði betur gert.
Búskapur Friðfinns í Bæ og
framkvæmdir allar eru alveg
ótrúlegar á ekki lengri tima,
byrjar búskap efnaiitill en end
ar sinn lífsferil með þvi að Bær
er orðin ein bezta bújörðin í
hreppnum að ræktun og húsa-
kosti öllum. Mestar framkvæmd-
imar urðu eftir að sonur hans
Baldur varð uppkominn. Varð
samvinna þeirra og samstarf
allt með ágætum, allt til hinztu
stundar svo að til fyrirmyndar
var og eftirbreytni.
Friðfinnur kvæntist dugmikiili
og greindri gæðakonu Elínu
Guðmundsdóttur frá Skörðum í
sömu sveit, er með ráðum og
dáð aðstoðaði hann í öllu starfi.
Þau eignuðust þrjá sonu, Bald-
ur, kvæntur og býr blómlegu
búi í Bæ, Bragi raffræðingur,
kvæntur, búsettur í Reykjavík
og Hreinn myndlistarmaður,
kvæntur og býr nú í Frakk-
landi. Allir eru þeir bræður vel
gefnir eins og þeir eiga kyn til,
og duglegir hver i sínu starfi.
Ég kveð Friðfinn með innilegri
þökk fyrir öll hans störf og
ágætt samstarf frá fyrstu kynn
ingu.
Elínu og öllu hennar skyldu-
liði óska ég góðra stunda i íram
tíðinni.
-lón Simiarliðason
frá Breiðanólstað.
Jóhannes Magnússon
Krossnesi — Minning
Jóhannes Magnússon Kross
nesi Strandasýslu, andaðist á
Landsspítalanum -4. október sl.
eftir nokkra mánaða sjúkralegu.
Á Krossnesi hafði hann átt
heima átta siðustu æviár sín hjá
þeim Eyjólfi Valgeirssyni og
Sigurbjörgu Alexandersdóttur.
Hjá þeim hjónum og börnum
þeirra naut hann góðrar um-
hyggju og ástríkis, sem hann
væri nákominn ættingi þeirra.
Mér er skylt og ljúft að þakka
það, því með sérstakri trú-
mennsku og góðvilja hafði Jó-
hannes unnið heimili minu um
þrjá áratugi, og við bundizt
þeim tryggðar og vináttubönd-
um, sem ekkert nema dauðinn
getur slitið.
Jóhannes fæddist 10. maí 1877
í Skjaldarbjarnarvík nyrzta bæ
Strandasýslu. Það ár fluttu for-
eldrar hans, þau Magnús Magn
ússon og Steinunn Guðmunds-
t
Þökkium auðsýmda samúð og
vináttu við amidlát og jarðar-
för föður oikíkiar, teogdaiföðiur
og afia,
Tryggva Jóhannssonar,
Ytri-Varffgjá.
Böm, tengdaböm og
bamaböm.
t
Alúðarlþiaikfcir semidium vilð öll-
um þeiim, er a/uðsýmdu oikíkur
samúð og vimiarihuig viið fráfall
og útför móðiur olklkar og
tenigidaimióður,
Þórhöllu Jónsdóttur.
Kristín Konráðsdóttir,
Steinunn Konráffsdóttir,
Friffþjófur Gunnlaugsson,
GLsli Konráffsson,
Sélveig Axelsdóttir.
t
Þökkum inimileiga aiuðsýnda
samúð og viináttu við andlát
og jiarðarför,
Margrétar
Guðmundsdóttur,
Bárugötu 19, Akranesi.
Sénstakiar þakkir til iækna og
starfsfóliks Sjúkraihúss Akra-
ruesis.
Asta Asgeirsdóttir,
Hiyni Eyjólfsson,
Jósefína Guffmundsdóttir,
Bjami Guffmnndsson,
Indíana Guffmundsdóttir.
dóttir að Krossnesi með fjöl-
skyldu sína, var Jöhannes þá
nokkurra daga gamall. Á Kross-
nesi og næstu bæjum ólst Jó-
hannes upp fram á unglingsár.
Snemma fór hann að vinna fyr-
ir sér, fyrst sem smali og sat
löngum yfir kviám á sumrum.
Þótti hann fóthvatur og sérlega
samvizkusamur og var vel lát-
inn af öllum er honum kynnt-
ust.
Skólaganga var engin á upp-
vaxtarárum Jóhannesar og
kennsla í heimahúsum af skorn-
um skammti. Þrátt fyrir það
varð Jöhannes snemma læs svo
orð var haft á, enda skarp-
næmur og hafði frábært minni.
Allar frístundir sínar notaði
hann til bókalesturs og lærði
fjöida af rímum, ljóðum og sálm
um sem hann söng og kvað
fram á elliár. Alla tið fylgdist
Jóhannes vel með því sem gerð
ist í þjóðmálum og ekki sízt
efnahagsmálum landsins. Dæmdi
hart alla óreiðu á fjármálasvið-
inu. Hjá honum var sparsemi
og nýtni höfuðdyggð og umfram
allt að skulda ekki neinum.
Um tvítugsaldur fluttist Jó-
hannes ásamt foreldrum sínum í
Reykjarfjörð í Grunnavíkur-
hreppi. Þar dvaldi hann um ára
bil og stundaði jöfnum höndum
sjómennsku og bústörf. Margar
verðtíðir repi hann á árabátum
frá ýmsum verstöðvum við Isa-
fjarðardjúp og bjó oft við rýr-
an kost og mikið erfiði og komst
oft í hann krappan. Á þessum
árum varð hann stundum áhorf-
andi að hörmulegum sjóslysum
sem hann aldrei gleymdi.
Árið 1908 giftist Jóhannes Sig
ríði Jakobsdóttur frá Nesi í
Grunnavík og sama ár fluttu
þau til Drangavíkur og hófu
þar búskap. Þar bjuggu þau til
ársins 1924 og eignuðust 6
böm en 3 af þeim dóu í æsku
og einkadóttur sína misstu þau
nýgifta af bamsburði. Eins og
að líkum lætur varð það þeim
mikil raun. Eftir lifa tveir syn-
ir, þeir Guðmundur Hólm og
Jóhannes Vagn báðir búsettir i
Reykjavik. Drangavík var erfið
jörð og afskekkt en fylgdu þó
hlunnindi t.d. viðarreki og sel-
veiði. Bústofn var alltaf lítill
sökum þess hve erfitt var að
afla heyja. Þess vegna varð
jafnframt að stunda sjó til að
sjá heimilinu farborða. Á vetr-
um var Jóhannes einn af skip-
Ininiilieigar þakkiir færi ég öll-
uim, niær oig fjeer, aem glöddiu
miiig á 70 ára aiflmiæli miínu
þanin 24. otetóber, með blóm
uim:, gtjöf'um, hieillaisteeytium oig
hieiimisntonium.
Guð blietsisii y'kkuir öli.
Sveinbjörg Sigfúsdóttir.