Morgunblaðið - 23.01.1971, Blaðsíða 18

Morgunblaðið - 23.01.1971, Blaðsíða 18
18 MOKGUNBLAÐH), LAUGARDAGUR 23. JANÚAR 1971 Rafn Guðmundsson Sauðárkróki - Minning ÞANN 13. janúar sl. andaðist að heimíli sínu Ægisstíg 8 á Sauð árkróki, Rafn Guðmundsson. — Haisn var fæddur að Ketu á Skaga 21. júní 1912. Poreldrar hans voru Guðmumd ur Rafnsson og Sigurbjörg Sveinsdóttil'. Þau slitu samvist- um en hún giftist aftur Magnúsi Ámasyni og bjuggu þau á Ketu. Hjá móður sirtni og stjúpa ólst Rafn upp til sextán ára aldurs, ásamt fjórum hálfsystkinum. Hann var í æsku bráðger og naut mikils ástríkis hjá fjöl- ekyldunni. Stjúpi hans var hon um sem góður faðir og gerði engan mun hana og sona si'nna, eimiig átti hann góð samskipti við föður sinn, því að vinátta hélzt með foreldrum hans þótt þau slitu sambúðinni og hjóna bandinu. Það var því bjart yfir uppvaxtarárunum og framtíðin eýndist lofa góðu. Eftir sextán ára aldur fór Rafn að heiman og vann fyrir sér ýmist við sjómennsku, vega gerð eða annað, sem til félL Hugur hans stóð þó alltaf til frekari mennta en þeirra, sem barnaskólinn hafði veitt honum íyrir fermingu og veturinsn 1934 til 1935, stundaði hann nám við Alþýðuskólann á Eiðum. Enda þótt hann væri á þess- um árum farfugl vegna atvinnu sinnar, hélt hann þó alltaf sam- bandi við æskuheimilið og kom þangað heim haust og vor. Var honum þá vel fagnað af fjöl- skyldunni. Sérstaklega mun hafa verið kært með þeim bræðrum öllum. Vorið eftir námsveturinn á Eiðum lá því leiðin heim að venju. Þá var það dag eimn að fund ur var haldinn inná í Skagafirði og fóru þau þangað rnóðir hans og stjúpi. Um morguninn kenndi Rafn smá lasleika, sem hann þó taldi ekki alvarlegan. En þegar á daginn leið þyngdi honum mjög og fékk lítt af sér borið fyrir kvölum, var hann þó karl menni mikið og ekki vílsamur. Systkini hans sáu, að hér var alvara á ferðum og fór einn bræðra hans á eftir þeim hjón um til þess að gera þeim aðvart. Þau brugðu við skjótt og fóru heim, hafði þá Rafni enn versn t Systír mín, Gunnlaug Baldvinsdóttir, andaðíst að VífiJsstöðum 21. þ. m. Fyrrr hönd ættángja og vina, Júlíus Raidvinsson. t Rmilegar þakkir færum við ölilium þekn er sýndu okkur samúð við aindlát og jarðar- för móður okkar, tengda- móður og ömmu, í*óru Þórarinsflóttiir, Hásteinsvegi 35, Vestm. Sigriin R. Eymundsdóttir, Karl Þór Þorkelsson, Ingigerður R. Eymundsdóttir, Þórður Rafn Sigurðsson og barnabörn. að og var nú orðinn lamaður svo, að han-n mátti sig hvergi iiræra. Ekki tókst að ná í lækni fyrr en að lifbium tveim sólar- hrhigum og varð sú koma hans sjúklingnum engin meinabót né fjölskyldunni styrkur. í því nær tvo mánuði lá hann svo heima, þvi að á sjúkrahús inn til Sauðárkróks varð aðeins komizt með sjúkan mann sjó- leiðina, en allan þertnan tíma var hún ófær vegna veðuns. Það hefur verið þolraun fjöl- skyldunni á Ketu, að sjá þetta glæsilega unga karlmenni þjáð og hjálparvana, án þess að fá nokkuð að gert. Að siðustu tókst að koma sjúklmgnum til Sauðárkróks, en þar varð aðeins um skamma dvöl að ræða áður en hann fór á Landspitalann I Reykjavík. Þar dvaldiist hann í fjögur ár án þesa að um nokkum bata væri að ræða. Eðlilegt er að álykta, að lífs þyrstum ungum manni yrði það andleg ofraun að sjá fram á þau örlög að búa við lömun alla ævi, en með Rafn var því ekki þanmig farið, frá sjúkrabeði hans streymdi kraftur og þrek til þeirra þjáningabræðra, sem hann hafði samskipti við, og hann varð mörgum þeirra svo minnasstæður að þeir höfðu sam band við hann allt til hinztu stundar. Eftir hina vonlausu sjúkravist á Landspítalanum lá leiðin aft ur norður til Sauðárkróks og þar á sjúkrahúsið, sem var svo samastaður hans í fjögur ár. En liklega eru það fáir, sem standa fullkomlega beinir án þess að Vera studdir. Á Sauðár króki var hjúkrunarkona, sem Hallfríður hét Jónisdóttir og nú er látin. Hún var óvenjulega elskuleg kona, sem sýndi honum vináttu, ræddi við hanm og létti sjúkdómsbyrðina eftir því sem henni var unnt. Á Sauðárkróks sjúkrahúsi vann eimnig ung stúlka, Amdís Jónsdóttir, þau Rafn felldu hugí saman og þrátt fyrir sjúkleika hans, sem þá var, að því er virtist full séð að ekki yrði bót á ráðin, gekk hún með honum í hjóna- band og þau stofnuðu heimJli, sem allt til hinztu stundar varð Berurjóður þess lífs, sem hann bezt gat lifað við þær aðstæður er örlögin höfðu búið honum. Þau áttu saman sex börn. Það elzta misstu þau tveggja ára gamalt. Það áfall mun Rafn hafa átt erfiðast að sætta sig við af öllu því, sem lífið hefur á hann lagt. En svo komu hin börnin, greind og manmvænleg, sem urðu bjartir logar á lífs- t Alúðarþakkir öilmm þeim er auðsýndu mér samúð við amdlát og jarðaríör komj mimmar, Guðrúnar Jónu Brynjólfsdóttur. Dagbjartur Björgvin Gíslason. t Þökkuim hjartamiega vimahug og sam ú ðarkveðj ur við andlát Sigríðar Hannesdóttur Hansen. D. Hansen, hörn og aðrir aðstandendur. kveik himis fatlaða manms. — Og eiginkonan, sem varð að fórna flestum þeim munaði, sem mörgum virðist svo mikils verður fyrir ást sína. Skyldi nokkur efast um hamingju henm air mitt í erfiði og þjáningu ár- anma. — Enginm, sem komið hefur á heimilið og séð þau saman. Það var hinn 7. desember 1943, að þau Rafn og Arndís gengu í hjónaband. Fyrst voru þau heima á Fögrubrekku hjá móður hans og stjúpa, en svo byggðu þau sér hús, sem síðan hefur verið heimili þeirra. Þrátt fyrir vanhei'lsu sína og fötlun hafði Rafn talsverð at- vmnuleg umsvif á tímabili æv- imnar, hanm gerði út bíla og átti verzlun í félagi við annan, sjálf ur gat hann unmið við bókhald þessara fyrirtækja og fylgzt með rekstrimum. Það var á björtum sólskins- degi að ég kom fyrst á heimili þeirra Rafns og Amdísar, þá hafði ég hvorugt þeirra áður séð. Tilefmi þessa fundar, var það, að skíra átti lítiran dreng, sem á okkur báða fyrir afa. Þessi síðdegisstund, þegar litli drengurinn var vatná aus inn við sjúkrabeð Rafns afa síns og hlaut nafn hans, er eitt þeirra augnablika, sem fsári'r menm guði nær, og styrkÍT þá trú, að lífsfylling sé ekki ein- göngu háð völtu veraldargengi. Síðam þetta vair hef ég átt þess kosit að kynmaisit Rafnd og fjölslkyldu hams nokkru námar og þau kymiá haÆa verið góð. Ég ber ótaikmarkaða viröimgu fyrir hetjuskap hans og beizkju lamsu viðhorfl til lúfsims, þrrátt fyrir erfiðleikana, og fórnfýsi komunmar hams og óvemjuiliegu matá á amdlegri reásm makams, sem emgin lömium náði að huga. LWá dremguirinm, sem leiddi okkur fyrst saman, varð auga- srteimn afa síns og hefuir verið hjá homuim fltesta sumardaga. Og þó að hann sé ennþá of ung- ur til að fylgja honum síðasta spölinm, eða skynja til fulls þau umskipti, sem orðim eru, munu þó hinar ljúfu samverustundir með afanum verða ljósvaki í vitund hans á ókominni ævi. 1 þrjáttu og sex ár var Raín Guðmundsson bundimm beði sín- um. Þraiuitaleið hamimgjunmar er lokið um srnm. Sterk persóna er liaus við lamaðam lSkaima og sikil- ur efttr ljúfa mámmimgu þeim lifamdi. Við hjón'im og fjölsíryidur okk- ar sendum komu hans, bömum og vfeium öiflium samúðarkveðj- ur. Þökik fyrir kynmiimguma, Rafn. Þorsteinn frá Kaldrananesi. t Þökkum inmillega sýnda sam- úð við amdlát og jarðarför, Rögnu Ásmundsdóttur, frá Tindstöðum. Systkin og aðrir aðstandendur. Hilma Vigfúsdóttir HILMA Vigfúsdóttir frá Leir- höfm er látin. Kynmd okkar voru ekki löng; aðeins 5 vikur á sjúkrastofu. Hún ko mtil mín á hádegi með sólargeiiSlanum og þar var hún, þegar ég fór heim. Af tilviljun þekktum við sama fólkið og við styttum okk ur stundir við að ræða um það en mjög skemmtilegt var að ræða við Hilmu. Nú ert þú komin yfir móðuma miklu. Far þú í friði og firiður Guðs þig blesisi. Hafðu þökk fyrir viðkynmimguna. Manni henmar og börmium sendi ég vinarkveðjur. Hólmfriður Kristjánsdóttir. SVAR MITT EFTIR BILLY GRAHAM HVAÐ áttí Jesús við, þegar hamn sagði: „Þú skalt elska Drottinn, Guð þinn, af öllu hjarta þínu og af allri sálu þinni og af öllum huga þínum og náunga þinn eins og sjálfan þig“? Annars staðar í Biblíunni stendur, að við eig- um að hata okkur sjálf. Hvort eigum við þá að elska eða hata okkur sjáif? ÞEGAR við erum í ósamræmi við okkur sjálf, erum við í ósamræmi við Guð og við aðra memn. Við verð- um að minnast þess, að þegar við erum orðin kristin, höfum við tvö „sjálf“. Við höfum hið gamla eðli, sem smýst í kringum sjálft sig, og nýja eðlið, sem miðar við Guð. Þetta tvemnt stendur hvort gegn öðru. Þetta er það, sem Páll postuli hafði í huga, er hamn sagði, að þegar hann vildi gera hið góða, gerði hann hið illa. Það er hið náttúrlega eða holdlega „sjálf“, sem okkux ber að afneita, en hið andlega „sjálf“, það sem smýst um Guð, eigum við að elska og annast. Því aðeins getur af- staða okkar verið rétt til okkar sjálfra og annarra, að hún sé rétt til Guðs. Mælt er, að Frans frá Assísí hafi haft þessi einkunn- arorð á veggnum í herbergi sínu: „Guð fyrst, aðrir síð- an, ég síðast.“ „Sjálfið“ skipar sinn sess, og svo ber að vera. Við erum þrátt fyrir allt sköpuð í Guðs mynd, og við erum dýrmæt. Sjálfs-hatur getur verið jafnrangt og óhófleg sjálfs-elska, þegar við lítum svo niður á okkur sjálf, að við leitum okkur ekki fullnægingar í Kristi. Þetta er mælikvarðinn, takmark lífsins: Að vera allt það, sem Guð vill að við séum. Og það er eina leiðin til innri friðar. — Bókmenntir Framhald af bls. 8 nýja lýðveldi engan veginn óblandin, þvi að i samningunum við brezku stjómina hafði alls ekki verið fjallað um það mál, sem öllum Suður-lrum og hinum kaþóiska þriðja hluta Ulsterbúa þótti mest um vert, sem sé sam- einingu Irlands í eitt sjálfstætt lýðveldi. Mótmælendur í Ulster unnu mikinn kosningasigur snemma árs 1938, og smátt og smátt jókst þiturleiki sameining armanna, . enda áttu kaþólskir menn í Ulster við að búa tvenns konar misrétti. Kosningalögin voru og eru þannig, að einung- is þrír fjórðu þeirra, sem náð hafa þeim aldri, sem er skilyrði fyrir kosningarétti, fá að ganga að kjörborðinu, og auk þess hafa mótmælendur gengið fyrir um vinnu — og þá ekki sízt þeim störfum, sem bezt eru launuð. Og í ársbyrjun 1939 hóf hinn ólöglegi Lýðveldisher skemmdarverkastarfsemi, bæði á Stóra-Bretlandi og Irlandi. De Valera lýsti mjög ákveðið van- þóknun sinni á atferli Lýðveldis hersins, en kvaðst hins vegar stefna að sama markmiði og hann, þ.e. sameiningu írlands. Heimsstyrjöldin dró hugi manna á Bretlandseyjum frá deilunum um Irlandsmálin. Úlst- erbúar voru herskyldir og jafnt kaþólskir menn sem mótmælend- ur urðu að berjast með Bretum. En Éire gætti fúllkomins hlut- leysis í styrjöldinni. Bretar fengu ekki að hafa flotastöðvar í suður-írskum höfnum, og þeg- ar Bandaríkjamenn skoruðu á stjórn Éire snemjna á árinu 1944 að slíta stjórnmálasamband við' Þýzkaland og Japan, var þv.. synjað i fullu samráði við þá þingflokka, sem voru í stjómar- andstöðu. Að lokinni styrjöldinni átti Éíre um skeið við að stríða mjög mikla fjárhagsörðugleika, en á sviði sjálfstæðismál- anna unnu Suður-lrar þann mikla sigur, að brezka þing ið samþykkti formlega stofnun Hins írska lýðveldis og ákvað, að slitið skyldi til fuils tengsl- um þess við brezku krúnuna. Þessi lög tóku gildi 18. april 1949. Um svipað leyti tók að birta yfir atvinnulifinu í Eire, og stjórnin tók sér fyrir hendur að koma á nýtízkulegum umbót- um á framleiðsluháttum bænda, sem bjuggu á löngu úrelta visu. Síðan versnaði hagur Suður- Ira á nýjan leik, atvinnuleysi varð tilfinnanlegt, vinnudeilur ollu nokkrum óeirðum og margt manna flutti úr landi, svo að í hinum sjálfstæða hluta írlands eru nú ekki nema rúmar þrjár milljónir manna eða aðeins rúm lega helmingi fleiri en á Norður írlandi. Þar urðu hatrömm átök árið 1956, og stóðu óeirðimar i sam- fellt sex ár. Þar áttust við að vanda ensksinnaðir mótmælend- ur og kaþólskir þjóðernissinnar og engu siður verkamenn en aðr ir, þó að þeir hefðu fæstir nokk uð við það að vinna að vegast á . . . Síðan komst á nokkum veginn ró á yfirborðinu, unz upp úr sauð síðla árs 1968 og þær óeirðir hófust, sem voru svo viðtækar, að þær vöktu undrun og skelfingu vitt um heim — og gerðu hina ennþá ekki hálfþritugu irsku stúlku Bernadettu Devlin frægari en nokkra af hinuin dáðustu kvik- ♦íyndastjörnum — og er þá mikið . sagt. 1 Giiðmundtir Gíslason Hagalin.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.