Morgunblaðið - 07.02.1971, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 7. BEBRÚAR 1971
Tryggvi Jónsson
Magnús Tryggvason
VIÐ Kársnesbraut 86 í Kópa-
vogi, stendur verksmiðja sem
ekki tekst mikið eftir þegar
ekið er framhjá henni. En
þrátt fyrir það er þarna um
að ræða það fyrirtæki í Kópa-
vogi, sem veitir flestum at-
vinnu og fyrirtæki sem hefur
haslað sér völl á ýmsum svið-
um matvælaiðnaðarins. Hér er
um að ræða fyrirtækið Ora-
Kjöt og Rengi h.f., en sem í
daglegu tali gengur undir
nafninu Ora. Eigendur Ora
eru Tryggvi Jónsson og Magnús
Brynjólfsson og fl. og hefur
verksmiðjan verið starfrækt
síðan 1953.
Við heitmsóttum verksmiðj-
una Ora fyrir skömmu og kom
þá m.a. í ljó® að fyrirtækið
er að stórauka útfiutnirKg til
ýmissa landa uon þessar murndir
og er að gera ýmsar athygiLis-
•verðar tilraumiir í sambandi við
rúðursuðu á matvælum. Einni'g
eru ráðgerðar allt að tvöföld
Stækkun á verksmiðjuhúsnæð-
imi á næstunni.
Aðspurður sagði Tryggvi
Jónsson að fyrirtækið Ora-
Kjöt og Rengi hefði upphaf-
lega verið tvö aðskilíin fyTÍr-
tæki, en árið 1953 var þeim
skeilít sarnan í eitt. Til að byrja
með vax unninn hvaliur í verk-
amiðjunni auk niðursuðumnar,
en síðar lagðist sú vinnsia
aiveg niður. Er nafnið á fyrir-
tækinu leifar frá þessuim tíma,
en nú er verið að breyta nafn-
inu og felila kjöt og renigi aftan
af og kallla fyrirtækið Ora.
FJÖLBREYTTAR
FR AMLEIÐ SLU V ÖRUR
Verksmiðjan Ora framllleiddi
fyrstu árim mest megnis fyrir
inmlendan markað. Voru soðn-
ar niður fiskibolilur og græn-
meti al.ls konar, og framfeiðir
Ora enm 60—70% af niður-
soðnu grænmeti og fiskiboll-
um, sem eru á markaðnum hér.
Af grænmetinu sem soðið er
miður má nefna grænar baunir,
blandað grænmeti, gulrætur,
rauðrófur, eplamauik, agúrku-
salat, og asíur. Er notað ís-
fenzkt grænmeti að svo miklu
feyti sem möguiegt er, en það
sem er ófáanlegt hér, er aðal-
lega keypt frá Bamdaríkjunium
og Norðurttöndum.
Að sögn Tryggva tekiur það
45%
framleiðslu-
aukning hjá
Ora árið 1970
- stóraukinn útflutningur
á döfinni
- franskur kokkur væntanlegur
verksmiðjuna aðeins 5—6
mánuði að framleiða vörur
fyrir íglenzkan markað ef vél-
arnar væru fuilllnýttar og hefur
því þróumin að umdanfömu
orðið sú að sífeiílt meiri áherzla
er lögð á að framfeiða vörur
fyrir ertendan markað.
ÍSLENZKA MURTAN
VINSÆL
íslenzka rnurtan er mjög vin-
sæá vara, sagði Tryggvi og
höfum við soðið niður murtu
fyrir Amieríkumarkað í möng
ár, og einnig höifum við sellt
talsvert af henni til Frak'k-
lands og Vestur-Þýzlkalands.
Murtuna fáum við úr Þinig-
vailavatai og er það mjög
breytilegt frá éxi tiíl árs hversu
mikið magm fæst af henmi.
Getur það verið alllt firá 5 tomnr
um upp í 70—80 tonm. Mér er
sagt að murta sé einniig fáam-
ieg í Hestivatni, Svínavatni,
Hraumvatai og einu eða tveim-
ur vötnium þar að aufci, em
ég haf emgöngu fengið hana úr
Þingvallavatni. Eftirspum efitir
murtu hefiur aukizt mikið og
við gætam auðveddfega sei't
meira af henni. Enm siem komið
er höfum við ekki reynt að fá
murtu úr öðrum vötnum, em
hins vegar höfium við oft vellt
fyrir okkur að reyna að rækta
murtu í Þimgva'llavatnd, en
jafnan fallið frá því þar sem
fóður yrði mjög dýrt og fiisk-
urinm að jafnaði aðeims 90—100
gr. að þymgd svo hagnaður að
fyrirtækiniu yrði mjög vafia-
samur.
20% Á BANDARÍKJA-
MARKAÐ
Aðrar tegundir sem Ora
framífeiðir fyrir erflendan mark-
að eða ráðgerir að fara að
framflieiða eru rækjur, kavíar,
þorskhrogn, gaffalibitar og
kryddsíld og fiskboMur, em
einnig er verið að gera tíllraum-
ir mieð vimmslu á kræklimgi og
hörpudiski. Um 20% af því sem
Gra framlieiðir nú fyrir erlend-
an markað fer til Bandaríkj-
anma. Þangað er seld rækja,
fiskbollur, og murta og kavíar
úr grásfeppuhrogmum. Ti)l Enig-
lands er ráðgert að eelja á
næstummi ndðursoðin þonsk-
hrogn, en þar fæst hagstætt
verð fyriir hrogmin. í Sviss er
eimn kaupandi sem er rteiðubú-
imn að kaup hörpudisk af
verksmiðjunnd og verða værut-
antega gerðar tiHraunir með út-
flutnmg þangað ffljótlega, em
tilraumir mieð niðursuðu hörpu-
disfcs hafa gefizt vel. EVam tíl
þessa hafa Frakkar mest keypt
af murtu, en núna í þessum
mánuði er von á fröniskum
kokki til verksmiðjunmar, sem
mum gafa teiðbeinimigar uim
framlfeiðsílu á fiskbolfllum fyrir
franSkan mankað.
FRANSKUR KOKKUR
TIL ORA
Tildrögin að komu franSka
kokksins voru þau að héT var
á ferð í sumar hinn víðfrægi
franiski matreiðslumaður Ray-
mond Oliveir. Oliveir stjómar
mötu'nieyti jánnbraultartesta í
Frakklandi og sér um 120 þús-
und málitíðir á dag víðs vegar
uim Frakkland. Hann heimsótti
Ora á ferð sinmi hér og bauðst
til þess að kaupa náðursoðnar
bolfliuir af fyrirtækimu ef þær
yrðu framteiddar 1 samræmi
við þær kröfur sem Frakkar
gera, en þeir eru vamir krydd-
mieiri mat og öðru vísi tilreidd-
um en ísfendinigar. Varð það að
samlkoamiilagi að Oliveir sendi
mann hirngað til þess að stjóma
frairJleiðsliuinni í boílunum og
er hann eins og áður segir
væntantegur í þessum mánuði.
Sagðist Tryggvd gera sér mjög
góðar vonir um þessi viðskioti.
Verksmiðjan Ora í Kópavogi.
sem gætu orðið milkil í frarn-
tíðinni.
ÁRANGURSRÍK HEIMSÓKN
Á ALÞ.TÓÐAMATVÆLA-
SÝNINGUNA SÍAL
Sl. haust fór Magnús Tryggva
son á Alþjóða-matvælasýninig-
una í París SÍAL og sýndi þar
ýmsar tagumdir af miðursuðu-
vöruim frá Ora. Sagði Magnús
að þessi ferð hefði orðið mjög
jákvæð fyrir fyrirtækið og
hefðu þeir fenigið ótal fyrir-
spumir og bréf varðandi kaup
á vörum frá Ora. í gagnum
Síal barst t. d. reynislupön'tun
frá Afríku um 500 kassa af
kavíar úr grásfeppuhrognwim
og verða þeir sendir þangað í
næsta mánuði, svo eitthvað sé
neifnt.
UMBÚÐIR OG NÝIR
MERKIMIÐAR Á DÓSIR
AJlIt frá upphafi hefur Dósa-
gerðin h.f. framteitt dósir fyrir
verksmiðjuma að meetu leyti.
Að sögn Tryggrva eru allar
líkur á því að Dósagerðin taki
upp samvinmu að einhverju
teyti við norska dósaverksmiðju
ti'l þesis að framiteiða dósir fyrir
útfluitinimgsvöruifnar þvi mjög
verður að vanda til umbúðannm
á þeim. Við framieiðsflú á fuilit-
komnum dósum þarf rmjög dýr
tæki sem ekki eru til hér. Enm
sam kornið er er ófcki grund-
völflur fyrir kaupum á alífcutm
vélum og virðist því vera eina
lausnin að táka upp samvinmu
við Norðmenn á þessu sviði.
Ráðgert er að sjóða þorsk-
hrognim niður í dósategund
sem ékki er hægt að firamleiða
hér einis og er. Dósir þessar
eru ekki opnar að ofan eiins
og venjullíegar dósir heldur um
það biil 1—2 sm frá brún, em
að inman eru dósirnar lakkað-
ar með sérstöku sleipu lakki.
Má þá heflila innii-aldinu úr
dósinmi í hellu lag; og síðan er
hægt að skera matinn niður
í beiflilagar sneiðar í stað þasis
að þunfa að taka það úr dós-
inni með skeið eða öðru áhaldi.
Ýmiss ikomar miðar hafa verið
notaðir á vörur Ora frá því
fyrirtækið tók til startfa. En
núna er unnið að því að skipta
um miða á ölflium tegundum og
fá í stað gömfliu miðanna nýja
og falfliega miða sem uppfylfla
kröfuir mútímans. Augflýsinga-
stofa Kristínar Þorkeflisdóttur í
Kópavogi er að endurSkipu-
leggja miðana. Eru nýir miðar
þagar kommir á rauðrófnadós-
irnar, en alveg á næstunmi
koma nýir miðar á fiskiboffl-
urnar, búðinginm og rækjuma
og síðan eitt af öðru. Á nýju
miðunum eru nálkvæmar notk-
unarreglur fyrir inmihaldið og
faliegar myndir sem sýna vör-
una eins og hún iítar út þegar
hún er komin tilbúin á mat-
borðið. Einhver texti er á mið-
um sem settir eru á útfflutnings-
vöruna.
MIKIL STÆKKUN RÁÐGERÐ
í byrjun var verksmiðju-
húsnæðið aðeims 200 fermetrar,
en niú er verksmdðjan í 1800
fermetra húsmæði. Ora hetfuir
nýlega sótt um lán tól Iðnþró-
unarsjóðsins og ef það fæstf
verður ráðizt í ailtf að helim-
ings stækkum á húsnæðimu, em
aðalllega verður hið nýja hús-
næði notað fyrir kæfligeymisliuir
og frystigeymislur. Ef af þesa-
ari stækkum verður getur verk-
Úr vörugeymslu Ora.