Morgunblaðið - 24.02.1971, Page 3

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 24. FEBRÚAR 1971
3
.i
J>að var geysierfitt
En ég þekkti þetta málfar
— sagði Sigríður Hagalín um leik sinn á Kristrúnu í Hamravík
HÚN Krdisttrúji Stauomairdóttir
í BaimraivSk var í hvers miamiras
sticxfu á fsttamidi »1. ®ummiudaig»-
kvöld. Sigríð'Uir Hagaldm. fæmði
ottdcur hiamia á sjómivarp®sikierm-
imm. Það Jrefur efkki verið
létt veirfk. Og eimhver vimmia
heÆuir víSt legið þar á bak
við. Þess vegmia spoirðiuin við
Sigríði hvort húm hetfði ekki
verið lemigi að umdiirhúa og
íklæðaisit þessiu hlutveitki.
— Jú, það tók lamigam tíma'.
Og var geysimilkil vimma,
svaraði Sigríðuir. Textimm er
svo ertfiður. Ég hefi aldrei
ttcomizt í 'að læra ammam eimis
texta á mtaiuim leifcfer'li. Og
þatrmia má efcki sfceitoa orði.
— Em ég þefckiti þetta vest-
firZka mátttfar og það geirðd
miumimm bæitti húm við. Afi
miinm, Gísfli Krdstjámssiom, tal-
aði svoma mál og ég þekkti
(hamm, var miflcið hjá þeim í
æáku. Og ég þefckti lífca Sig-
rúrniu í Smiðjuvík, sem attlir
sögðiu að vseri fjoiirmyinddm að
Kristrúnu. Húm tirúði þvi
reymdar sjáif. Húm hefði Mfca
getað verið fyrirmymdiim að
Kristrúnu,- en var það raiumar
ökttd. Og seimma atfgreiddi ég
í kauptféliagilnu á ísafiirði og
lcymmitist þessium 'körlum aif
Ströndum, setn voru að koma
í búðma i sttáturtíðimmi
— En aimmla þín?
— Ég miam ettcki til að amma
tattiaði svorna. Húm motaði
efkfci þessi sérfcenmittegu d að
mimmista kosti. Em húrn gjör-
þekkti málið, þegair húm lék
þetta httiutveirfc á staium tíma.
Ég þefclcti þetta mátt lífca. Eg
talaði svomia sjálllf, þegatr ég
lcom suður, motaði lamigt a í
lamga og gamiga og ttaigði á-
herzlu á fortsetminjgamar, eims
og þegar saigt er „mig lamigar
í það“. Það var ettcki fyrr en
ég lcom í leikskólia að ég felldi
það alveg niðuir.
— Það væri fróðlegt að
viita hvemig þú byrjaðir að
vimma þetta mittda hliutverk.
Þú hefur þekttct ixvkimia?
— Já, paibbi lais allILtatf fyrir
okkuir það sem hamm sttcrilfaði.
Og þótt ég væri umig, þeigar
hiamm sflcrilfaði Kristrúmu í
HamraVfk, edtthvað 7 eða 8
ára gomul, þá heyrði ég till-
svördm fyrst með réttum
firamlbuirði. Þegar ég fékk svo
þetta verkefini miúna, þá for
ég fynst í gegmurn hamdritið
og strifcaði umdir allam d-
fnam'buirðimm og lammað sem ég
hélt að ættá að vema aifbrigði-
iegt í firamsögm, og byirjaði
elakert að fásit við httutverfcið
fyrr em ég var viss um fram-
buirðdmm. öll vatfaatriði bar eg
undir pábba. Mér fammst
hvengi mega skeifca í máli,
þvi málið fimmist mér það dá-
samlegia'Sta í liófcimmii.
— Em pertsómam sjátttf —
Kristrún í Hamravik?
— Ég hefi aflitatf verið hritf-
irn atf þessiari bók. Og Kirisitirúm
er svo steirttcur persómiutteittd að
húrn helltelcur miamm alveg.
Húm er svo hugstæð fóttki fyrir
vestam, Sem dæmi um það
ákafl ég segja þér, að það átti
að vera gamalmiemmasfcemmt-
um á ísatfiirði, em það var efcki
hægt að ákveða dagimm fyrr
en búið var að ttirimgja suður
og gamiga úr sfcugga um að
Kristrúm yrði efcki í sjómvairp-
imu sama kvöldið.
— Persómuflega hetfði ég
sarnt heldur vittjað leika
Kriistrúmu eftir 20 ár, hélt
Siigríður áfinam. Því ég er í
raumimmi otf umg fyxdr það
h'liutvenk. Ég vair saitt að seigja
ákaiflega hrædd og efims um
að ég ætti að taka það að
mér. Og gerði það naumiar
ékki fyrx en ég hatfði rætt
málið vamdttega bæði við leifc-
stjórainm og höfumdimm. Sjádfri
fammist mér ég kanmœki haifa
það firam yfir aðra, að mér
var þetta mál í blóð ttxyrið og
því yrði það mér auðveldara
Kristrún Símonardóttir í Hamravík, eins og hún var á sjón-
varpsskerminum í túlkun Sigriðar Hagalín.
en öðrum. Samt var ég mittcið
búim að liiggja ytfir textamum
við að læra hamm. Þetta enu
svo laragar orðairæður og
maður verður að ttiaflda h’lut-
venkimu uppi alQiam ttaiiamm á
meðam farið er með þær.
— En hvemnig fellur ttui'gs-
anaigamigur Kristrúnar að þím-
um. Ertu trúuð sjáttf?
— Já, ég er trúuð. Og
skaimmasf min ekkert fyrir
það.
— Á sama hátt og Krilstt-
rún?
— N-ei, ekki get ég nú sagt
það.
— Hvemig lízt þér á að
túttika Kniœtrúmu fyrir enlemd-
um áhorfendum. Nú skittst
miér að eiigi að sýma mymdina
Framh. á bls. 24
STAKSTEINAR
Kosninga-
smalarnir
Tíminn virðbt vera næsta
dapur í bragði í gær vegna úr-
slita í Iðjukosningunum og
reynir að skýra þau úrslit
með því að „kosningavélar
Sjálfstæðisflokksins og Alþýðu-
bandalagsins voru settar í full-
an gang um helgina.“ Tirninn
skýrir þó ekki frá þeim kosn-
ingasmölunum sem mesta at-
hygli vöktu i þessum Iðjukosn-
ingum, en það voru forystu-
menn í Framsóknarflokknum,
sem töldu svo mikið við liggja,
að þeir komu sjálfir með kjós-
endur á kjörstað!
Vinstri
fylking?
Nokkur hópur ungra Fram-
sóknarmanna hefur mikinn
áhuga á því að koma á fót ein-
livers konar vinstri fylkingu, og
af því tilefni hafa tveir fyrr-
verandi forystumenn þeirra ver-
ið á ferðalagi um landið til þess
að prédika nauðsyn slíkrar fylk
ingar. Eru það þeir Baidur Ósk-
arsson og Ólafur Ragnar Gríms-
son. Að vísu er erfitt að sjá
hvaða grundvöllur er til slíkrar
fylkingar með þátttöku Fram-
sóknarflokksins. Eins og menn
muna var því algerlega hafnað,
að Framsóknarflokkurinn tæki
þátt í vinstri viðræðunum svo-
nefndu ,á þeirri forsendu, að
Framsóknarflokkurinn væri
hvorki vinstri flokkur né jafn-
aðarmannaflokkur. En vera má,
að sú vinstri fylking, sem hina
ungu Framsóknarmenn dreymi
um sé aðeins kosningabandalag
þeirra og SFV — eða hvað?
FLUCFÉLAC ÍSLANDS
Konan þarf ekki að sitja heima,
þegar eiginmaðurinn flýgur
með Flugfélaginu í viðskiptaerindum.
Hún borgar bara hálft fargjald -
það gerir fjölskylduafslátfurinn. Þegar
fjölskyldan ferðast saman, greiðir einn
fullt gjald - allir hinir hálft.
Fjölskylduafsláttur gildir allt árið innan-
lands og 1. nóv. - 31. marz til Norður-
Ianda og Bretlands.
Veitið konu yðar hvíld og
50°/« afsláttup
Konan
þarf cfthi
að sitja
hcima
Hver er vilji
Flokksins?
Þjóðviljinn hirti í gær for-
ystugrein undir fyrirsögninni:
Hver er vilji fólksins? I for-
ystugrein þessari er fjallað um
þá staðreynd, að greiðsla á 1,3
vísitöiustigum verður frestað til
1. september n.k. í samræmi við
verðstöðvunarlögin, sem sett
voru á Alþingi. Þjóðviljinn seg-
ir m.a.: „Og nú er að vartda
spurt: Hverjum aðgerðum beit-
ir verkalýðshreyfingin til þess
að ná fram rétti sínum? Það
getur að sönnu verið eðlilegt að
ræða málin við atvinnurekend-
ur á nefndafundum, en það mik
ilvægasta er þó að spyrja fólk-
ið sjálft í verkalýðsfélögunum.
Hver er viiji fólksins og hvern-
ig getur það beitt samtakamætti
sínum til þess að knýja á um
úrbætur?" Slíkar spurningar á
síðum Þjóðviljans eru auðvitað
einber hræsni og yfirdrepsskaþ-
ur. Fyrir nokkrum misserum
var því lýst yfir í Þjóðviljan-
um, að eitt af hlutverkum Al-
þýðubandalagsins væri að segja
verkalýðshreyfingunni fyrir
verkum um það hvernig hún
ætti að haga sér og starfa í
kjarabaráttunni. i samræmi við
þá yfirlýstu stefnu mega menn
vænta þess að lcsa á síðum
Þjóðviljans næstu vikur ögran-
ir og áskoranir til verkalýðs-
leiðtoganna um að efna til ein-
hvers óvinafagnaðar á vinnu-
markaðnum. Leiðari Þjóðviljans
hefði þvi átt að hera fyrirsögn-
ina: Hver er vilji Flokksins?