Morgunblaðið - 24.02.1971, Blaðsíða 10
f
10
MORGUNBLAÐEÐ, MIÐVTKUDAGUR 24. FEBRÚAR 1971
t
Gengið með Sveinbirni Jónssyni um húsakynni
Ofnasmiðjunnar eftir eldsvoðann í fyrrinótt
í þessari deild, lökkuninni, er talið að eldurinn hafi komið
upp.
i - í--:
vagkaverkstæðið. Ekluirinn hef
uir látið það eiga silg, en vatn
og reykur hins vegar gert það
lítt fýsileigt tiil starfræksliu
fyrst uim sinin. Sveiinhjörn er
þó bjartsýnn á að komia því
fljótlega í gang aftuir. Þarnia
er lika ómissandi herbergis-
krókuir til rafsuðu með tiil-
heyrandi rafsuðurvél, sem
Sveinbjörn segir að ekki sé
enrn vi'tað hvort skemimzt hafi.
Áður hefur verið vikið að á-
sigkomiulagi ofinaverkstæðis-
ins sjálifis og ilökkunairdeild-
in þar sem eldurinn
brauzt út, er að sjálf-
sögðu farin veg al'lrar verald-
ar. Hún verður nú fLutt í verk
smiðjuma í Hafinarfirði, enda
stóð það til fyritr eldsvoðann,
að sögn Sveinfojöms. Þó að
vélaskemimdirnair séu vafa-
ilauist mieistar, tjáðu starfs-
menn okkur, að slkemmdir á
efni væru eirmiig verulagar.
Þá eru ótaldar skemimdir á
rafmagnisleiðsiuim af völdum
vatnis, sem Sveinibjöm tatdi
að gætu á ýmsan hátt reynzt
erfiðastar viðfangs.
síðast fyirir fjóruan áruim. En
aldrei eins mikið og niúna.
I Maður hefur stegizt í hóp-
inn á ferð okkar um sali þá,
sem verst urðu úti í eldinum.
Hann er frá tryggingunum,
Skilst okkuir helzt.
— Heldutr er þetta ófögur
sjón, segir hann, en Sveim-
björn svarar, næstum því ann
ars hugar: — Ég læt það nú
vera; varla liótari en mann-
lífið. Svo brosa allir.
* SKEMMDIRNAR
Sl'ípunardeildin hefur orð-
ið verst úti. Hún er undir súð
í norðuráimu hússins, en edd-
urinn hefur læstst upp um
trégólfið frá lökkuninni. Þar
hafur silöklkvi'liðið orðið að
rjúfa gat á þakið til að kom-
ast að eldinum, og gólfið virð-
ist veikburða eftir átök næt-
urinnar en stendur þó. Sveiu-
bjöm segist sjálifiuir hafa skipu
iagt og unnáð sTípunardeild-
UnniS við hreinsun í Ofnasmiðjuiml.
— Nei, ég er ekki svartsýnn,
það er ekki tffl neinis, sagði
hann. — Auðvitað er þetta
mikið tjón, milljóniatjón, einis
og þið blaðamenn kallið það,
en við ékuilUm líka hafa í
huiga, að ekki þartf mikið til
að mililljóniinni sé náð, bara ein
vél getur kostað allt að hálfri
mfflijón.
Svo leit hann yfiir hálf-
myrkvaðan vininusal etfnadeild
arinniar, þar sem vatn diraup
úr lofti yfir vélar og hálfklár-
aða ofna, og safinaðist í polla
á gólfinu.
— Já, sagði hann og brosti.
— Þefcta veirðuir að teljast anzi
myndarteg afimælisgjöf. Ég
varð nefnilega 75 ára í viík-
umni.
— Annars hef ég svo sem
komizt í kynni við eldinn áð-
ur, hélt hann áfram. — Þetta
er í fjórða sinn, sem eldur
kernur uipp hér í þessu húsi,
— AUÐVITAÐ er hábölv-
að að fá þetta á sig núna
í annatímanum, en fyrir
mestu er þó að ekki varð
mannskaði, sagði Svein-
bjöm Jónsson, forstjóri,
er blaðamaður Morgun-
blaðsins gekk með honum
um húsakynni Ofnasmiðj-
unnar eftir stórbrunann
þar í fyrrinótt.
ardeild smiðjuninar eir. En að
hæfcti góðira ranmsóknarflög-
reglutmanna var Njörður spar
á uppdýsingar og ályktanir til
fjöhniðla á þessu stigi rann-
sóknarinnar.
★ VERKEFNI TEFJAST
Ofnasimiðjan er með möng
verkefni uim þessar mundir.
— Það bíða núna 40—50 í-
búðir eftir otfnum frá okkuir,
segir Sveinlbjöm. — Búast miá
við að einhver seinkun verði
á afhendimgu þeirra, en von-
andi varla miklu meiri en hálf
ur mánuður. Þá eruim við
einnig með þrjú stór Skápa-
verkafini, en stærsta verkefn-
ið samt fyrir Sambandið;
vaskar, neniniur og fleiira i
Slátuirhús — verkefni upp á
800 þúsund krónur. Það verð-
ur okkur sennilliegast ertfiðast.
Og hvenær áætiar Svein-
bjönn að koma smiðjuinni afit-
ur í gang?
— Æi. Get ekki um það
sagt. Ég er ómöguAegur í á-
ætllanaigerð, segir Sveinbjöm.
★ LÍTIÐ UM UPPSAGNIR
Að sögn starfsmanna Ofna
smiðjumnar vissu þeir fæstir
um eddisvoðann fyrr en þeir
mættu till viinnu í gænmorgum,
og brá þá eðflileiga illa í brún.
azt klukkan 0.58.
ina árið 1936 og þar hafa startf
að sex menn. En nú er hún
úr sögunni — að minnsta kosti
í bili. — Ég verð að fá hús-
pláss undir slllpunina annars
staðar, segir Sveinbjörn.
Út finá slípuninnd gengur
d
Lögreglan ræðir við Sveinbjöm Jónsson í Ofnasmiðjunni elds-
voðanóttina.
Ýmsir þeirra voru við sín
venjuilegu störtf í gær eftir því
sem þvi varð við komið, en aðr
ir uinmu að því að hreinsa til
í smiðjumni eftir efldsvoðann.
Sveinbjöm taldi sig ekki
þurtfa að segja upp mörgum
startfsmönmum vegna atburðar
þesisa.
— Við munum reyna að
flytja einhveirja þeiirra ytfir í
nýju smiðjuna á Flatahrauni
við Hafnartfjörð, en hinir
verða sér áfram, eims margir
og kleift er, sagði hann.
★ 0.58
í stigaganiginum framan
við skriflstofur fýrirtækisins
er rafimagnisklukka á vegg.
Hún hetfur stöðvazt kl. 0.58
og þá varfla verið liðinn lanig-
ur tími firá þvi að eldurinm
kom upp. Lítill vafi er talinm
ieika á þvi að rekja miegi upp
tök hans til inmibrots í Ofna-
amiðjuna. Helzit bendir til
þess að ikveilkj an hafi átt sér
3tað í löfckunardeild smiðj-
unnar eða a. m. k. beindi
Njörður Snæhóltm, varðstjóri
í raninígókmarlögreglunni, at-
hygii sinni að þeim stað, með-
an við stöfldruðum við í Ofna-
amiðjummi. Þaðan hetfur eld-
urinn svo að öllum likindum
breiðzt upp um trégóltf á þak-
hæð hússins, þar sem slípun-
★ ELDUR í FJÓRÐA SINN
Annars var enginn barlóm-
ur í Sveinbirni að vanda,
emda þótt ljóst sé að tjónið er
gífurlllegt.
Þannig er slípunardeildin útlitandi eftir eldsvoðann, en hún varð verst úti.