Morgunblaðið - 10.03.1971, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 10. MARZ 1971
3
Löndunarbiðin er þreytandi
LODNUVEIÐISKIPIN komu
inn hvert af öðru í aUan gær
dag: og stanzlaus lönðun er
allan sölarhringinn í Reykja-
víkurhöfn. Mbl. brá sér niður
á bryg-gju og ræddi við nokkra
sjómenn og er óhætt að
segja að almennt hafi menn
verið mjög ánægðir með veið
arnar — hið eina, sem skyggði
á var að geta ekki iosnað
nógu fljótt við a.flann, er í
land var komið — og sækja
að nýju á miðin.
Fyrstan hittum við Guð-
björn Þorsteinsson, skipstjóra
á Þorsteini RE og spurðum
han.n, hivort hægt væri að kom
ast. hjá því að fá fullilfetnmi
eins o.g nú væri ástatt á mið
unum út undan Grindavík.
Hann svaraði:
— Það er mofcveiði og ég
hugsa að það sé rétt hjá þér.
Jafnvel fiskifælur geta ekki
annað en fengið hann.
— Hve mikið eruð þið bún
ir að fá?
— Við erum nú komnir
að latndi imieð 2.700 lestir, sem
við höfum landað allt frá
Stöðvarfirði og hingað vest-
ur. 1 nótt lönduðum við full-
fleinmi i Þorfákshöfh, aifla, sem
einnig fékkst út aí Grinda-
vik.
— Hefur nokkuð farið i
vinnslu?
•— Já, 500 Jestir hafa veir-
ið frystar af afianium flyrir
Japansmarkað.
— Hvenær ætiið þið út af.t-
ur?
hluturinn nú 100 þúsund krón
ur.
— Entu ánægður með Murta
skiptin?
— Er maður nokkurn tíma
ánægður með þau?, svaraði
Jón, en miðað við timann,
sem þetta hefur tekið er af-
koman ágæt. Biðin er aðeins
pirrandi, sérstaklega þegar
svo stutt er á miðin.
— Ertu bjartsýnn á fram-
haldið?
— Já, .mjög svo — ef ný
ganga er að koma. Þá má
líka búast við þvi að rýmkist
um hér syðra og Austfjarða-
bátannir fari austur. Hið eina,
sem vist er nú er að ég er
ánægður með iiifið og vona að
þessi hrota standi sem iengst
— sagði Jón Alfreðsson.
Skipverjarnir á Magnúsi
NK voru rétt að ijúka lönd-
un, er okkur bar að. Þrjú önn
ur skip lágu utan á Magnúsi
og hafði yzti báturinn pantað
mj ól'k ag visrtir. Eir mjólkur-
maðurinn var að klöngrast í
land eftir að hafa afhent
mjólkina, hafði hann nærri
orðið strandaglópur um borð,
þvi að skipverjarnir voru að
flýta sér á miðin og rétt í
þann mund er hann var um
borð, lagði skipið frá. Mjólk-
urmaðurinn kornst þó á taug
í land og var hent gaman aí.
Áður en Magnús NK lét frá
bryggju tókum við tali Sæ-
mund Sigurjónsson háseta.
Sæmundur sagði:
meira fyrir kilóið — 1.40 krón
ur á móti 1.25 hér.
, — Hve mikinn afla voruð
þið að koma með og hvar
fenguð þið hann ?
— Þetta voru 270 lestir,
sem við fengum rétt austan
við Grindavik. Miðin þar eru
heldur erfið — hraunbotn —
sagði Sæmundur um leið og
við kvöddum hann.
Næst bittum við Hrafnkel
Steinþórsson háseta á Helgu
II. Hrafnkel'i er Akureyring-
ur og við spurðum hann um
aflann: -
— Við erum með . 280 til
290 lestir — fullfermi, sem
við fengum út af Krísuvikur-
bergi. Við fengum allan afl-

Jón Alfreðsson.
Spjallað við loðnuveiðinienn í Reyk|avíkurhöfn
— Nú, um leið og löndun
hjá okkur er lokið. Hér er
nú töiuverð löndunarbið eins
og þú sérð og við síðastir aí
8 skipum, sem biða. Klukkan
er nú 5 og mér sýnist ekki
likiegt að við komumst að
fyrr en i nótt — svo að taka
verður á þoiinmæðinni og
bíða, sagði Guðbjöm að iok-
Næst hittum við að máii
Jón Alfreðsson, háseta á Þor
steini RE. Hann sagði:
— Ég hef ekkert nema gott
um ioðnuna að segja. Við er
um komnir með góðan afla
i vinnslu og líklegast losar
wmm
Hrafnkell Sigurjónsson.
- Bein Hóla-
biskups
Frainh. af bls. 32
tollinn yfir ffljótið Styx. Því
vekur það umdrurn, er krisrtinn
maðuff — biskup að Hólum —
fflnnlsit tneð sMkian óbólus í
miuininii.
Hinrik biskup mun hafa ver
áð eriendur maður og var vigð
ur til þess að vera biskup á
Hólum sama sumarið og Há-
kon konungur var krýndur
undir kórónu. Þá voru þeir
einnig í Noregi Þórður kakali
©g Gissur ÞorvaJdsson og
virðast þeir Þórður og Hin-
rik hafa verið mikiir vinir,
því að þeir sigldu út til Is-
lands saman um sumarið —
Sæmundur Sigurjónsson.
— Við komum inn kiukkan
10 í gærkvöldi og erum rétt
nú að iosna út. Heidur er
þessi bið þreytandi, einkum
þegar mikil veiði er.
— Og þið farið nú aftur á
miðin hér úti?
— Ja, það veit ég ekki.
Senniiega förum við austur
vegna þessarar löndunarbiðar.
Árni Friðriksson var að fá
loðnu við Kvíisker og þvi er
hagstæðara fyrir okkur að
sækja á þau mið, þótt við
náum ekki að landa þaðan
nema einu sinni á sóiarhring.
Á Neskaupstað gefa þeir mun
að því er segir i Sturlungu.
Þess má þó geta, að í Presta-
tali og prófasta eftir séra
Svein Nielsson er Hinriks
Kárasonar ekki getið sem
biskups á Hólum, «n það
þarf þó ekki að vera að
marka, þar sem fyrir kom á
þeim dögum, að biskup gat
maður orðið án þess að vera
prestlærður.
1 Túnsbergi er mikið um
sögulegar minjar og hafa und
anfarin ár farið fram víðtsek-
ar fornieifarannsóknir þar.
Sagan segir, að Björn farmað
ur, sonur Haralds hárfagra
hafi stofnað bæinn, en miðald
ir eru þó mesta biómaskeið
Túnsbergs.
Stefán Björnsson.
Heildaraíllnn:
ann í tveimur köstum —
fyHltt/uim sána hvora lieeltina í
kasti.
— Hvenær komuð þið að?
— Við komiuim hinigað kl.
02 i nótt eða rúmléga það. Við
búumst hins vegar ekki við
þvi að komast að lönduninni
fyrr en undir miðnætti. Það
er hreint afleitt að þurfa að
biða svona. Mér finnst um að
gera að reyna að berja á þessu
eitthvað, en ekki er hægt að
gera annað en vonast til að
komast út sem fyrst.
— Nú eru 3 vikur frá þvi
að þessi loðnuhffota hótfst.
Hve hár er afflahluituirmn orð- -
inn?

Tæpl. 6000 tonniim
minni en í fyrra
STAKSTEIMAB
Guðbjörn Þorsteinsson.
— Frá áramótum er hann
um 110 þúsund krónur. Ég er
ánægður með útkomúna, en
vona jafníramt að þetta sé
ekki búið. Mér skiisit, að önn-
ur ganga sé að koma, og því
held ég að þeir hér þurfi anzi
mikið að bæta löndunina,
vilji þeir fá skipin hingað og
þar með meiri loðnu — sagði
Hrafnkeli Steinþórason.
Loks hittum við Stefán
Bjömsson, háseta á Njörfa
frá Reyðarfirði. Stefán sagði:
— Við erum með 240 til
250 lestir, sem við fengum
við Hamraberg, þ.e. rétt við
Grindavíkurkjaftinn.
— Hefurðu áður verið á
loðnu til þess að geta gert
samanburð á veiðum ?
— Já. Ég var á loðnu í
fyrra, en ég verð að segja
það satt — ég hef aldrei upp
lifað aðra eins veiði og nú.
Skipið er kannski aðeins kom
ið mieð hálifa niórt og þá þegar
er óhætt að faira að háfa. Ég
héilt bara að við TOynduim
missa allt. En það eir aiveg
furða, hvað skipin þola.
— Biðin er þreytandi?
— Já, og ég vona bara að
þeir geti tekið betur við. Við
erum t.d. búnir að bíða frá
þvá kiukkan 7 i morgun og
gætum hreinlega verið búnir
að fara einn túr nú rétt á
meðan við höfum beðið.
Ætli iöndun hefjist ekki hjá
okkur um kl. 7 eða 8 og verð
um við þá búnir um M. 12
á miðnætti. Það er hrylilegt
að þurfa að biða.
— Já, og veiðin er slikt af
bcnaigð?
— Loðnuveiðin í fyrra var
smávægiieg miðað við þetta
nú. Við erum búnir að vera
tæpan hálfan mánuð við
þetta og býst ég við að hlut-
urinn sé um 30 þúsund krón-
ur. Áður vorum við á trolii
og gekk það heldur brösótt
— bræia hamlaði og fyrir
vestan gaf aðeins 3 daga á
heilum mánuði. 88 tonn af
loðnu höfum við og seit S
fryistingu — sagði Stefán að
lokum.
HEILD A R AFLINN í verstöðv-
uJittm sunnanlands ©g vestan
eða frá Höfn í Hornafirði ©g
vestur um til Stykkishólms var
orðinn samtals 26.639 lestir hinn
1. marz sl. Þar af var rækja 62
lestir og 880 lestir af hörpu-
diski.
Hæstu verstöðvarnar það sem
af er, eru Grindavík með 7387
lestir, Vestmannaeyjar með 3419
lestir, Keflavík með 2406 lestir
og Þorlákshöfn með 2152 lestir.
Aflahæstu bátarnir í fiskiflot
anum á þessu svæði eru Arn-
firðingur með 420 lestir, Ásþór
með 348 lestir og Albert með
315 lestir.
Heildarafiinn á þessu sama
svæði i fyrra var 32.443 lesrtir.
Fáránlegar
ásakanir?
EFTIRFARANDI ummæli máttl
lesa í dálkum Austra í Þjóðvilj-
anum í gær: „Fátt er ömurlegra
í opinberum umræðum hér á
landi en sú aðferð að gera and-
stæðmgum upp skoðanir og norta
síðan uppspunann íil linnulausra
árása. Þannig ber Morgunblaðið
íslenzkum sósíalistum það ein-
att á brýn — og siðast i Reykja-
víkurbréfi Matthíasar á sunnn-
daginn var — að þeir aðhyMist
ritskoðun og rikisrekstur á Itet-
um, þótt þess sé að sjálfsögðn
enginn kostur að sanna jafn fá-
ránlegar ásakanir, 'Enda á lit-
skoðun, pólitísk fyrirmæli til rit-
höfunda og ofsókniar gegn þeim
sem þverskallast ekkert skylt
við sósíalisma — gengur öllu
heldur í berhögg við heilbrigð
sósíalisk viðhorf." Þetta ear
hreystilega mælt, ekki sízt þegar
staðreyndir málsins eru hafðar í
huga. Þess vegna vill Morgun-
blaðið beina afar einfaldri spum
ingu til Ausrtra. Vill hann ekki
nefna aðeins eitt sósíalískt riki,
þar sem ekki er í gildi ritskoðun,
þar sem stjórnarvöldin gefa rit-
höfundum ekkl pólitísk fyrir-
mæli og þar sem listamenn eru
ekki ofsóttir af pólitískum ástæð
um. Væntanlega vefst það ekki
fyrir Austra að svara þessari
spumingu úr þvi að þessi fyrir-
bæri eiga „ekkert skylt við sós-
íalisma."
Landkynnmg
Víglundur Þorsrteinsson, fram-
kvæmdastjóri, ritar grein í nýj-
asta tölublað af Stefni em
íþróttahreyfinguna og landkynn-
ingu. I lok þessarar greinar seg-
ir Víglundur m. a.: Sem lítið
sýnishorn af þvi, hvers má
vænta, skal tekið lítið dæmi og
enn úr handknattleiknum, en í
þeirri iþróttagrein höfum við
náð umtalsverðum árangri á
heimsmælikvarða, þrátt fyrir
mikinn aðstöðumun. Sem dæmi
um þá landkynningu, sem slíkur
íþróttaflokkur getur áorkað, má
nefna, að meðan á heimsmeist-
arakeppninni í handknattleik í
Frakkiandi stóð á sl. ári, marg-
földuðust skrif og umtal franskra
fjölmiðla um ísland og Islend-
inga og er það samdóma álxt
þeirra, sem til þekkja, að sjaldan
hafi ísland vakið aðra eins at-
hygli í Frakklandi. Þannig vörðu
frönsk dagblöð samtals a. m. k.
30---40 síðum til skrifa um ís-
lenzku íþróttamennina, tsland og
íslendinga og þá er ótalinn sá
tími, sem bæði sjónvarp ©g út-
varp vörðu til frétta og frásagna
af íslandi og íslenzku leikmönn-
unum. Einnig stóðu forráðamenn
íþróttahúsa, þar sem íslenzka
liðið lék, fyrir kynningu á lamd-
inu með ýmsu móti, m. a. öfluðu
þeir sér kynningarbæklinga og
myndspjalda hjá sendiráði Is-
lands í París. Til þess að tryggja
mikla og góða landkynningu á
þennan áhrifamikla hátt, þarf fé,
meira fé en svo, að það sé á færi
íþróttasamtakanna að afla þess
án aðstoðar ríkis og sveitarfélaga.
Framundan er mesta íþróttahá-
tið heimsins, ólympíuleikarnir,
sem haldnir verða í Munchen
1972. Ef vel verður á spöðubum
haldið, eiga íslendingar mikla
möguleika til þess að ná um-
talsverðum árangri í ýmsum
greinum á þeim leikum og jafn-
vel vinna til ólympíuverðlauna
í einhverjum eiius og t. d. hand-
knattleik, sem þá verður í fyrsta
sinn keppnisgrein á ólyntpíu-
leikum. Til þess, að sá árangur
náist þarf fé, eins og áður sagði,
fé, sem koma verður frá hinu
opinbera. Hér þarf því að taka
ákvörðun, pólitíska ákvörðun,
sem þolir ekki bið.“