Morgunblaðið - 06.05.1971, Blaðsíða 13

MORGUNBL.AÐIÐ, FIMMTUDAGUR 6. MAl 1971
13
Ti íu al þingismenn ] kveð ja nú A1 þingi
Sigiirvrn Einarsson
oiim sem þú befur vierið þirig-
inaður ?
— Bkkd svo ýikja mikið .að
ŒníMuim dfnni, nema tevað kjör-
öaan atee yllngÍTi haiði að sjálf-
sögftu verulega bi’eytÍTtgti á för
mneö sér á kosnirtgaba ráttu yfir
leitt. Breytingin er fyrst <ag
Ifipeanst föigin í Jwí, að áður
ffyrr barðist hver frambjóðandi
fjegn himim fr.ambjóðsndum í
kjördæminu em eftrr kjördæma
breyting'U’na stendur baráttan
á WW'I'M hópa.
— Var hún ekki persónulegri
hér áður fyrr?
— Ég ihéld að toaráttan nú
geti orðið ®llt eins persónuleg,
ef menn eru 'þarmig gerðir, þó
að nú séu það hópar sem eigisít
við en ekki einstaklingar. Ég
var ætlð mjög andvigur allri
persónutegri baráttu ag það
vax áikaflega gott samkoTnulag
milM min qg Gísla Jónssonar..
Var þó oft mjótt á mSUi ókkar.
I kosningunum 1956 var þanda
iag miili Framsóknarmanna og
Alþýðuflokksins, sem bauð þá
ekki fram í Barð aretran dar -
sýsiu, og hafði ég þá aSeins 14
atkvæði yfir Gísla. f vor’kosn-
ipgunum 1959 féTl ég hins veg-
ar fyxir Gísla með 11 atkvæða
mun, en fékk þá þö hlutfalls-
lega meira fylgi en í kosning-
unum 1956, og hafði ég þó eng
an stuðning af Alþ.fl. þá. Það
var því barizt um hvert at-
kvæði, en þrátt fyrir þetta fór
kunningsskapurinn með okkur
Gisla vaxandi eftir þvi sem við
börðumst oftar. Var ,þar nánast:
um vinátttu að ræSa, sem bélKt
allt. til loka, að ég heimsótti
hann á spítalann fjórum dög-
um áður en hann lézt.
— Hvað finnst þér yfirleitt
um 'Stförf Alþingis núna?
— Mér finnfit aðstaðan á
margan hátt erfið innan þings-
ins tffyæst pg frem&t vegna
þrengsla og lélegxar aðstöðu
þimgmanna til að vinna nægi-
lega vei .að hinum ýmsu málum.
Ber þó mest á þessu þegar fer
«ð nálgast (þingslit, og tel ég að
vMmubrögðin séu þá litt viðun
andi. Málum er hraðað miklu
meira en svo, að þingmönnum
péfist íímni tal «B undirbúa ág
uæigilega og set ja sig inn í mál
án að gagmi. Það « öærrú þsess,
að JnngmeSna hefur orðið :bíS aff
greifia Bffhmfkiilsverfi mál á
«ram kl ukkustu’nfl, -og alMr sjá
að slík viTmuíbrögtð fern xnaefi
öllu öbæf.
— Jffit sr oft rsett om afi A3-
|si'ngx sé samJkarrm ölðunga, -em
«r |mfi nú ékJki svo, afi reymsl-
<am er yíktaar mnfcfisverB?
— Já,, mér fftonst afi manmsfca
'toosífci ég íbetsur mefi afi
vinxra afi málum effStar þvS ssm
ég feeff öSlazt roeiri reymsta á
þiTtgsl'cVrf utn, en þó tieJ ég æski-
ikeigit afi þingimenn fari ekki 1
fframbofi -éfitár afi þeir «r u orðn-
ir sjöt ugÍT. Afftbar á móttá vdl éjg
ekki segja, að aidurinn einn
skeri úr um það, hwort menn
eru góðir þingmenn eða ekki.
— Eff þú lítur yfir farinn
veg, hvaða mál er það, sem þú
ert .'Sfcotttastar yfir að hafa átt
þátt í að koma í höfn?
— OitÆærKla iamdhelginnar i
12 mtilur árið 1958. Og þar af
'leiðarKii Mt ég sv>ð á að það
mál, sem nú <er á döffani — út-
ffaBrsla lamdhelgininar 'i 59 xrmi-
<ur, sé enmþá stærra og aaáMte-
vierfiara mál. Ég tei geta orðið
mjög affdriffarikt ffyrir þjóðina
hverríig það mái verfiur ieyst.
En að sjáifsöfjðu hafa möng
mikilsverð mál komið fram •ag
verið afgreidd frá Alþingi á
þessum 15árum, sem ég heí þar
isetið, og of lam,gt mál að telja
þau öil upp.
Að -endingu segir Sigurvin.:
— 6g vil gþurnan nota tæki-
faerið i«g koma þvi að ibér, að
mér fffanst .alTnermingur i lamd-
imu «ekiö fá nægilega vátrae^ju
uuran sttrarff þfaigman'raa ng fiokka
á Alþdngi. Mann imymda sér, »ð
þarna sitjum við <og þráttum
a!Ma daga en það «r öðria nær.
Mikx]’] merrihlnfi málla <er aff-
gnpóddur í sátt og samlyndi.
þó ,að auðvitað sé oftt ágrefa-
fagar um ýmis rnejriháttar mál
iqg draigi þá fil átaika. Sg hygg,
að þjófiin hafi femgið mjög
1-a.rtga mynd aff sfförffum Aljfflng-
is. þegar hún foeyrir ekbent íná
þvi nema deilur þiiigmamra i
eiidh:úsu.mrí3-'ðuTn, c>g tiel ég ifia
Sarið, eff þjöðŒn er ékíd látÍTi
ffylgjaöt með þvi hv.er eru
vfanutorfögð AJþfagas í raun tOig
veru.
„Ætli ég taki póli-
tíkina eins hátíðlega“
— segir Jón í»orstefnssoii
,,Ég heff engan áhuiga á að
gera þfagmennskuna að ævi-
stairffi. Lát revndar einnig sx»o
á, að það eigd ekSci að vena,“
sagði Jón Þorsfcemssom, þriðji
landskjörirm þfagmaður, ien
Jón hefur skipað efsta sæti á
lista Alþýðuflokksins í Norður
landskjördæmi vestra — kom
fyrst á þing haustið 3959.
,;Stöku smnum í lífffau verður
maður að jgera hreint borð og
þar sem mér fffanst póHtiskur
áhugi minn minni nú en áður,
ffanst mér rótt að hætta. Auk
þess er ég orðiren dálitið leiður
á þingmennskunni og því, sem
hertni fylglr.“
— Hvað hyggstu nú fyrir ?
-— Ég ffer bara að stnnda iög
fræðistörf. Satt að seg'ja er ég
enginn embættismaður í mér.
— Hvaða mál eru þér minn-
isstæðu&t frá þinum þfagferli?
— Það getur nú reynzt .erfitt
að gera u,pp á milli mála. En
ég miaanist vel frá mínu fyrsta
þingi efnahagsaðgerðanna
fyrri hluta árs 1960 og svo síð
ar 1 an'dhe'lg i smál sins; samn-
inganna við Breta.
Hvað sjálfan mig snertir, tel
ég lögin um launajöfnuð
kvenna og karla eitt þýðingar
mesta málið, sem ég flutti.
— En af kjördæmamálum?
— I Norðmrlandskjördænii
vestra hafa orðið miklar fram
farir þessi árin sem alls -staðar
anmiars staðar. Ég get netnt. at-
vinnumál, samgöngumál, skóla-
mál og hafnarmál. Sem betur
fer hefur .yfirleitt rikt sam-
staða með þingmönnum kjör-
dæmisfas um málefni þess og
þau aldrei orðið togstréituefni
okkar i milM.
— Eitthvað heffur að likind-
um verið um nefndastörf?
—: Já. Það segir sig sjálft,
þegar uim lítiinin flokk er .að
ræða, að nefnda-störf leggjast
þungt á þinglið hans; ekki hvað
rizt, þar sem ráBhenrar sitja
•efcfci 5 þiTignefndum. Ég hef
■ÖH mm þingár setið i sex neffnd
ira og jafnan -werið formaSur
þriggja þeirra. A.uk þess heff >ég
svo setið í mötrguTn svcmefnd-
u-m milliiþmjgineÍTiid urm vifi und-
irbúning lagáfrumvainpa.
En nefndast.örí haffa falliö
mér vei ag ég get neínt aff vieitt
vangi miiHiþfaganefndarma lög-
fa ann fcjarasaimmnga Ðpinberra
starffimanna, iögin um Húsnæð
ismálastofnun ríkiKins, tekju-
sfcaitt og fagnarsikBtt pg ýimis
iöfi á sviði landbúnaðaTmála.
— Einftiver þfagmeffnáfa .öSr-
,on feetri?
— Eff qg aetti a® ©eœa .ragafp á
miHi þeinra, held ég, a® beii
brigðis- <fg félagsmáianefndin
og iandbúnaöameffnflfa ypfiti
■effstar á miniu felaði.
— En hvafia kosnfagar eru
þér mfanissfcærðastar?
— *Þær -siðustu —1967, þegaT
ég var nærri búfan að fefla
Bjöm Páteson irraér mjög á
•óvart. En i lokin skiiðu 19 aff-
kvæði.
— Hættir ‘þú tiú öMum aff
skíptum af stjómmálum ?
— Já. Ég geri hrefat feorð.
R.eyndar verð ég í tíunda sæti
9ön Þorsteinsson
listans við kosningarnar í vor,
en það er nú bara svona heið-
nrssæfci. Qg ég reifcna ekki með
að koma aftur, þó að vdsu geti
enginn spáð um sjálffan sig. En
.ég hverf nú af fúsum vilja og
aðrir koma í staðinn. Þannig á
það aðvéra.
—Hver fffanst þér nú ’helzti
visdómurinn t.il að draga aff
:sefcu þinfa á Alþfagi ?
— Nú skyldi ertginn mtla að
ég sjái eftir þingárum minum.
Þvert á möt'i. Þau hafa véitt
mér mikia «g maTgháttaða Hffs
meynslu. Það sem •ég fcem senrri
lega til með að sakna mest, þeg
ar ég hverff af þingi, .er mitt
ágaeita stuðningsfólk og sam-
starfið vxð það. En ætli ég talíi
pólitíkina éfas hátiðllega eftir
á og þegar ég var að byrja.
— Utur fcannsiki ekki .éins
sfóint á húsið við Austurvöll?
— Ekki er það nú rétt. En
það ex' eitt, sem mér finnst ffóTk
ekki gera sér nægilega ffjóst. A1
þing.i er ekki aðeins löggjaffar-
samkoma. Það er lika áróðurs-
vet.tvang.ur fyrir stjórnmála-
flokkana og mikiö .ivotað þann-
ig. Kannski „þverrandi vdrð-
ing“ Alþfagás, sem margir hafa
á orði, .eigi rætur sínar að
Tiokkru í þessu.
-— Nú er oft tálað ,um visist
íyigi <einstafcra þinigmanna.
Þessi á itíil danrris SigBuf jörð ,og
hiran Saufiárfcrófc. Hvar faxmst
þrá jþitt ffyflgi ?
— FftdKfcuirfaaa «r au&vrteð
rx íssl.eirknr ‘j h icx um lefasfcöfcu
•sveifcarféJögum og rrritt fyigi ffór
þar (elfitar.
HJutíaiIlslega hef óg áltt meira
ffyflgá við sjá vai'.sifiima. Saé hef
é.g .alHaff átt dálitið fyigi í sweit
utnum lflka, þó að mörgum
fcuTmx ,að ffininast það Skýriið
.uœn Alþýðuffiofcksimanin,. Og xnér
heí.ux alitaf þótt dálitið vaent
um þeffta sveitaíylgi mitt ffyrir
marSan.
,,Hef nóg að gera í
mínu nýja starfi“
— Rætt við Sigurð Ingimundarson
STGUTSiÐTjIK. Inginxu ndaraon «r
émm þrima, SEan mú læífcnr af
þfagmennskxi um leið og hanu
verður Í.OT'stjóri Trygginga-
stofnunar rífcisins.
— Ég varð þingmaður haust-
ið 1959, -er eg var í þriðja
sæti listans hérna í KeykjavSk
fyrir Alþýðuflokkinn, sagði
Sigurður í samtali vdð Morgun
blaöið. Síðan heff ég verið á
þfagi alls þrjú kjörtímafeil.
Áður hafði ég haft .dálitil aff-
skipti af félagsmálum — m. a.
verið farmaður BSRB um tíma
Og ®ins verið áður á lista —
i Sja saeti í vorkosningunum
1959 en náði þá ekki kjöri og
þar áður enn ofar ,á listanum.
— Hvernig hefur þér liíkað
þixtgm ennskan ?
— Vél. Það er töluverð lífs-
Teynsla að vera álþingismað-
ut. Maður kymTtet þj óðf'éla-g-
inu mikhx betuT en ella ve©na
allra þeirra mörgu en ólfku
mála, sem koma 'þar I gegn.
Hinu er ekki að neiia, að
vinnuaðstaða fyrir þmgmenn-
ina hefur verið mjög .slæm,
en ’batnaði þó mikið með fíl-
komu Þórshamars; raunar á ég
erfitt að ímynda mér hveraxig
þingmennirnir gátu unniið áð-
ur.
— Að hvaða málum þykir
þér vænst um að hafa unndð?
— Þ.að er erfitt að gera upp
á milU þeirra. Uppbyggingin
hefur verið geysimikil og ör
hér síðustu árfa, ekki hvað
sízt í iðnaðinum eftir aðildina
að ÉFTA. Ég feef veriö í ifin-
aðarnefnd og fjárhagsnefnd,
•og voria að .ég hafi lagt mitt af
mörfcum til framgangs þes&um
málum. Merkustu fr.amkvsemd
ir ,enu án efa stórvirfcjan-
fanar en arenars hefur mtkil
Ætflin'g veriS á .öllum sviðum
iðnaðarins — t.d. x skipasmíð-
um, svo að ég nefrri eitt-
hivað. Þá má ,ekkd gleyma
nýju tryggingalöggjöfumi, sem
Æarsælléga f.éfckst samþykkt
áSar <en aíðasta þingi iauik.
— Iffvað vittu segja itm
■srifaramálafbaixátfcnina siú?
— Ytfiriteitt heid ég, að ihún
haifii mdidazt fesér meS árim-
um þó aS feún feafi ®fc3ci i aHE
■um tfcil'viifcaam orðið ranátefova-
legri. Einfcum .sýniist mér
Sigui'ður IngirtuinðarsMi
■gtjórnarandstaðan feér vera
tillitslausari en víða annars
staðar, sérstaklega þegar xam
ar að x:æða venutega alvarieg
málefn.i, sem .efcfci ætti .að
ger.a að pólitískum flokks-
nnálnm. ff
— Þú ifeeffur tatevert tekið
þátt í n'oi'ræmxi -samvfanu?
— Já, ég feef verið þann
tíma, sem ég sat á þfagi, í
efnabagsmalanefnd Ktorður-
landaráðs, og komizt að raun
um, að norræn samvinna er
■ofckuT afar þýSipgarmikiT og
ekki aðeins í orði heldur
einnig á boi’Si. Mafiur «ér
ál-ðrei fylBJega þróitn mála
nema Titfð sé yffir iengra trma-
fefl, en ég vil i 'þessu sam-
■bandi Tnin-na á EFTA-tnngöngu
fekkar og velviija Norður-
landanna i fekkar garfi og -skifa
'ing á byrjunarörfiu'gleikuTn
ofcfcar.
— Hver er ástæfian ffyrir
því, að þú dregur þig nú út
úr ■stjórnmáTavaístrinu?
— Fyrst og fremst er
ástæðan sú, .að ,ég feef .nogu
öðru að .sfana. Eins feef ég
talið cnétt að vxfcja ffy.rfa mér
yngri mömraum ipg yragja
'þarnriig Alþfagi >up(p. ílins
vegar held -ég áfiram :að hafa
■áfeuga á þjóðtféiagemáfeim og
taika þátt ú fiéfagsBtartEi innan
flokks míns, þó að ég láti
þar af allri framámennsku. Að
ciðru ieyti iþykist .ég feafa xxióg
að gsr.a í míniu inýja staitfi.
Til sölu
Intieraiatiana] Soout -300, árgerS 1966 og 1:967
í .góðu lagi.
UppJ. í simiim 51587 og 82972 <eftir M. l'Ö.ÓO.
Stýrimaður og 1. véistjori óskost:
■á '200 lesta fagbát.
Upplýsingar í AÍmiUEm (:92 )2064 og :(:92 jI954. \
IfraSíí ystiíi wwiíi .Wknli |*í.