Morgunblaðið - 07.05.1971, Qupperneq 5

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 7. MAÍ 1971
Hafnarbréf
frá Freymóði Jóhannssyni
Heilir og sælir heiðursmenn
við Morgunblaðið, og aðrir vin-
ir og kunningjar heima.
Eins og sjá má á blaðadóm-
um, hefur okkur félögunum og
listsýningu okkar hér á
Karlottuborgarhöll, ekki verið
tekið ýkja fagurlega hingað til
í blöðunum, þótt nokkuð sé það
á misjafnan hátt. Einkum virði-
ist gagnrýnanda „Politiken“
vera illt í þeim endanum, sem í
norður snýr, — sömuleiðis
Klemmesen gamla í kristilegu
dagblaði.
Ágæta fyrirgreiðslu höfum
við þó fengið og mikilli vinsemd
mætt hér á margan hátt. Bæði
hefur Hallgrímur Thomsen, mála
fiutningsmaður við landsréttinn
danska, unnið okkur mikilvægt
undirbúningsstarf, markvisst og
vel, svo og fleiri innlendir sem
erlendir listunnendur.
Sendiherra okkar, Sigurður
Bjarnason, opnaði sýninguna á
virðulegan hátt með ágætri
ræðu, 17. apríl, en sjónvarpið
heima lét kvikmynda at-
höfnina og hafið þið þvi, vænt-
anlega, séð þetta og heyrt. Mót-
taka þeirra sendiherrahjón-
anna, Sigurðar Bjarnasonar og
Ólafar Pálsdóttur, en hún er vel
metin listakona hér i Danmörk,
fór fram siðar sama dag í hin-
um vistlega sendiherrabústað
úti í Hellerup i viðurvist ýmissa
leiðandi manna hér í listum og
andlegum málum, svo og
íslenzkra vina hér i Höfn. Þar
flutti sendiherra einnig ræðu,
mjög hnittna og skemmtilega, og
fannst mönnum samkvæmið hið
ánægjulegasta.
Okkur virðist þó, á vissan
hátt, hafa borið hér að á óheppi
legum tíma, en slíkt gátum við
ekki vitað löngu fyrirfram. Vel
mætti orða þetta á þá leið, að
við hefðum lent í kafi undir
handritamálinu og fyrstu
afhendingu, sem þegar hefur far
ið fram, — en komizt þó lífs af.
Þvi er sem sé ekki að neita,
að undir niðri virðist rikja
veruieg, — jafnvel mögnuð
gremja, meðai ýmissa ráða-
manna hér i Danmörku, útaf
afhendingu handritanna, sér i
lagi þeim mistökum nokkurra
ininnihlutamanna hér, að hafa
lagt út i málaferli vegna hand-
ritanna, — og tapað. Mörgum
finnst, að engum hefði átt að
dyljast, að þessi síðustu mála-
ferli væru vonlaus og hlytu
því að tapast. Það væri iilþol-
Kona gælir við listaverk
andi. Reynt væri að sjálfsögðu
að bæta þetta upp á yfirborðinu
með glæsilegri afhendingu, svo
sem heilu herskipi með tvær
bækur, sem hlyti náttúrulega að
teljast Dönum til sóma í hinum
herskáa heimi, — og afmá óþæg-
índi þeirra staðreynda, að hafa
beðið lægri hlut.
Orð menntamálaráðherra um
„den store handling" virðast
hins vegar hafa fallið í góðan
jarðveg hér í Danmörku og lögð
er áherzla á, að hér hafi verið
um irjöf að ræða, frá Dönum.
Sést hefur þó í blöðum hér, að
Danir hafi fengið lófaklapp og
orður í stað handrita og kennir
þar hógværrar beizkju. Aðrir eru
hins vegar yfir sig hrifnir a.±
móttökunum heima.
Ymprað hefur verið á þvi við
mig, að ekki sé lengur ástæða
til að fara með okkur íslend-
inga eins og umkomulausa ung
linga. Hér eftir ættum við nú
að hafa gott af smá gus-
um, svona annað veifið, sögðu
tveir vel-.meðalgreindir Danir
við mig nú fyrir helgina.
Án þess að vanþakka vinsemd
og hjálp margra góðra Dana,
fyrr og síðar, lít ég sjálfur
þannig á, að ástæðulaust sé að
ætlast til neinnar linkindar eða
sérstakrar hlífðar Dana í okkar
garð. Jafnrétti og sanngirni
finnst mér hins vegar mikils
virði. Við eigum alveg að geta
bjargað okkur sjálfir, hér sem
heima, þótt við séum íslendingar,
eða öllu fremur, af því að við
erum íslendingar. Fyrst forfeð-
ur okkar, með sína aðstöðu þá,
voru þess megnugir að skapa
heimsverðmæti með ritsnilli
sinni, þá ættum við, með hina
góðu nútíma-aðstöðu, að geta
ýmislegt, t.d. i listum, sem eftir-
tektarverð heimsverðmæti gætu
talizt, engu síður en t.d. Thor-
valdsen forðum, enda er
slík staðreynd, þótt ýmsir reyni
að gera lítið úr.
Ekki er þvi að leyna, að enda
þótt við félagar værum við ýmsu
búnir, er við bjuggumst heiman
að, áttum við þó von á öllu
hlýlegri viðtökum nú af hendi
danskra gagnrýnenda, vegna
fyrri kynna, heldur en raun hef
ur orðið á, og fór ekki hjá því,
að sumum okkar flygi í hug
„heillaósk“ frá einum félaga
okkar heima, rétt áður en við
fórum, — þess efnis, að hann
óskaði af heilum huga, að við
fengjum að kenna á því „ytra“
ti Kaupmannahöfn), að honum
hefði ekki verið boðin þátttaka,
En þó margt skrýtið eigi sér
nú óneitanlega stað, þá á ég
mjög bágt með að trúa því, að
Danir láti aðra segja sér fyrir
verkum.
Mér hefur einmitt verið tjáð,
að aðrar listsýningar hér i Höfn,
undanfarið, — en þær skipta
hundruðum, hafi ekki hlotið
betri dóma blaðagagnrýnenda,
yfirleitt, heldur en sýning okk-
ar. Er þó meðtalin vorsýningin
árlega hér á Karlottuborg, en
Framh. á bls, 18
BIFVÉLAVIRKJAR
Vi/#/ð þér auka tekjur yðar?
Fullkominn varahlutalager, vinnu-
skilyrði tœkjabúnaður og sérverkfœri,
ásamt kennslu sérfrœðinga frá Skoda-
verksmiðjunum gera okkur kleift
að bjóða yður ákvœðisvinnu.
Þér aukið tekjur yðar og viðskipta-
vinurinn fœr öruggari og ódýrari
þjónustu.
Cjörið svo vel og hafið samband við
okkur, vanti yður betri vinnu.
SKODAVERKSTÆÐIÐ HF,
AUDBREKKU 44-46
KÓPAVOCI — SÍMI 42604
(
(
I
i
!

OPIÐ ALLA
LAUGARDAGA
TIL KL.4