Morgunblaðið - 16.05.1971, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. MAl 1971
Martin Vanderhoí (PáH I»6r Kristinsson) og Anthony Kirby
(Kári Sigwðsson).
Höfundar:
Moss Hart
George S. Kaufman.
Þýðandi:
Sverrir Thoroddsen.
Leikstjóri:
Sigurður Hallniarsson.
Ég brá mér inn í notalegt smá-
leiMiús á Húsaviik, til að gamna
mér við gamalkunnan farsa
Harts og Kaufmans, „Er á með-
an ©r". Efcki er það tilgamgur
minn með þessum línum, að
■upphefja snjáðan lofsöng, né
skjaffia gott fólk ' gamaJkunnum
utndrunartón yfir því kraftaverki
að „list um landið" geti jafnvel
sBtapazt án virðingarverðrar til-
3«omu sérlegra sendiboða. Aftur
é móti langar mig til að fara
noflckrum orðum um góða leik-
eýningu og ferska ieikgleði.
í>að, sem fyrst vakti athygii
mflna þefcta kvöld, von: hnitmið-
sðar staðsetningar, hnökralaus
léfctleiki, áberandi nýting á litl-u
leiksviði, styrkieikastiMingar og
greining aðalatriða frá auka-
etriðum — allt var þetta mjög
vefl gert, einkum í fjöldasenum.
Yíir sýningunni hviidi ósvikinn
kímniblær, sem náði áhorfend-
um þegar á vaid sitt. Hvað þessi
orð merkja, þekkja þeir bezt,
setm kyn-nzt hafa öllum þeim
©rðugleikum, sem yfirstíga þarf
1 rúmlitlu leikhúsi, að sýning
megi verða óþvinguð — og
listræn að auki. Slíkt gerir hinar
ströngustu kröfur til allra aðila,
naamrar tiifinningar <yg vakandi
auiga leikstjóra fyrir þvi sem má
og má ekki á sviði. Og þar brást
Sigurði hvergi bogailistin, enda
reyndur og velmenntaður ieik-
ari og stjómandi. Hann er kom-
inn af ieikgáfuðu fólki, og leik-
hús er honum í blóð borið frá
bamæsku — andi leikhússins
sveif yfir vötnunum á heimili
hans. Aðrir hafa gert leikferii
Siigurðar skil, frá því er hann
sviðsetti Gaidra-Loft tvítugur að
aldri, og lék þá einnig aðailMut-
verkið með þeim ágætum, að
enn er á orði haft. Síðan hefur
hvert vandaverkið rekið annað,
©g aflað honum reynstu og vaids
á iist sinni. Tel ég Sigurð það
kunnan orðinn aí mörgum og
égæfcum störfum á þvi sviði, að
eflcki sé ástæða til að „slá honum
upp" eins og nýjum fundi. Hitt
er ekki kunnugt mörgum þeim,
sem fylgzt hafa með leikhús-
störfum Sigurðar, að hann er
góðum hæfileikum gæddur sem
leiktjaldainálari, auk þess er
Fna/u Musica honum ekki fram-
endi, hann hefur unnið tónllistar-
3öfi Húsavikur mikið gagn, bæði
eetm almennur þátfctalcandi og
sfcjómandi. 1 leikstjóm er hann
bæði djarfur og næmur. Á þess-
ari sýningu gætti engra vand-
ræðaeyða, engir steinrunnir
sfcatistar i bakgrunni: glas í
hönd, tveir og tveir, frosin bros,
þrjár hneigingar á mínútu, takk.
Engar vaðandi stjömur með
andflitslausar skuggaverur að
baki, eðlilegt samræmi rikti í
þess stað. Ekki gæfcti hefldur
þrúgandi „ja — já — uh“ —
byrjana, né bakfettinga þeirra
og senustuida háværra, sem af
hoildum 'ástæðum hafa of váða
gengið undir virðingarheitinu
,Æfcerkur leikur"(!) Þaulhuglsað-
ar hreyfingar, þéttingar, dreif-
ingar í hópsenum minntu á létt-
sfclgan sflcuiggadans á stuindum.
Tvennt var au-gsýniflega bann-
að: ýkingar og „frosnar senur".
Að öflflu samainiögðu bar sýnimg-
in það yíirbragð kimni og geð-
brigða, sem landann hefúr löng-
um þótt sflcorfca — að sumra
dómi. Emginn skiflji orð mín svo
— sázt það átgæfca iistafóflflc, sem
þama kom fram — að ekkiert
hadfi mábt befcur fara; — etf leik-
urinn gatf manni þá tóma tifl
smásmuguflegrar leitar að hverí-
ulum smámunum. Ekki hefldur
svo, að allt hafi ávaMt verið í
„stakasta himnailagi". Það er
nefnilega aldrei .JMt í „sfcakasta
himnalagi" þar sem vandaðir
iistamenn eru að startfi. Það
væri ekki í iagi.
Þefcta fóflk gerir kröfur til
sjálfs sin. Áheyrendur gera sin-
ar krötfur. Leikféiag Húsavíkur
hetfur ávalflt gert krötfur til liðs-
manna sinna í u. þ. h. þrjá
mannsaldra. Það er gamafl-gróið,
og á sér hefð.
Auk ágætra aðfcomukrafta gat
þama að Mta aðra-þriðju kyn-
sflóð frá „gömlu leitourunum".
Bæjarbúar skeggræða leilcsýn-
ingar á götum úti og heirna fyr-
ir á la itafliano — hiitnar sfcund-
um í hamsi í bezta bróðemi.
Góðri leiksýningu er aflmennt
fagnað, en það jaðrar láflca við
gagnkvæma samúð ef miður
hefur tekizt. Einfaldlega vegna
þess að leiklist er þessu fóflki
látfsfyUing og nauðsyn — og hetf-
ur verið það um ianigan afldur.
Ég vona að sú nauðsyn, sú
ferska leikgleði gflatist ekki, ef
betur fer að blása verafldlega
fyrir Leikféflagi Húsaviflcur.
Það fór að hvarfla að mér
hvaða merkingu margir höfuð-
borgarbúar ieggja i orðin „leik-
sýning úti á iandi", með ósýni-
legu upphrópunarmerki, oft og
tíðum. Eða hvað skyldu þeir í
„stóru löndunum" hugsa, ef tafl-
ið bærist að störfum ágætra
listamanna í „rekkjavikkiceland
... eða hvað það nú heitir"? Mér
vitanlega hefur góð flist aldrei
gert sér breiddargráðumun. —
Merkiflegt rannsöknareíni .......
Að loflcum nokfcur orð um .eifc-
endiur.
Védís Bjamadót.tir (Peneflope
Syoaimore). Þófct ófcrúfliegt kunni
að virðasfc þeim, er á hortfðu, þá
mun Védás hatfa feomið hér fram
í tfyrata sinn á sviðL Hiún er
ágæfcur fuflltrúi þesis er við netfn-
um „meðtfædda hætfileika", iist-
gáfru, sem eftir einhverjum ó-
könnuðum leiðum virðist búa
ytfir „reynsflu", jatfnvefl teeflcnifleg
vandamál fleysaöt auðveldfle/ga.
Efflaust má vænta mikifls af
Védási Bjamadófctur, etftir sivo
ágæfta byrjun.
PáH Þór Kristinsson CMartin
Vanderfhotf, atfi). Páflll mun hatfa
verið „sjarmör" flcvöldBins. Þefcfca
var líflca prýðileigur Vandertiof,
káminn ljútflingur, hnyfctinn oig
Sitflsreyndur. Páfll sýndi skap-
hatfnarleik og vafld. Hann kamn
þann galdur að ná tökum á
áheyrendum með ffitiflfli hreyf-
ingu, smápraifckara i góðflegu
uppfliti. Manni fór að þykja
vænt um atfa gamfla.
Björg Friðriksdóttir (Miriam
Kirby). Maður þurftí að hatfa
auigun hjá sér, svo fyrinferðar-
Mtið og „disikret" var mynd
Bjargar atf þessari hreflldu anda-
trúarflconu. Björgu tóflcst að flcoma
5 fas hennar einhverju atf þvá
umflcomuleysi sállarinnar, sem atf-
hjúpar leyndustu vandamál sán
í Skyndiflegu uppnámi við sak-
lausan leik hjá þessu gæðatfóflld,
sem heilsar gesfcum sánum með
skofchveflllum og púðurreyk neð-
an úr kjalflara, og fcann etkki á
heiminn.
Kári Sigrurðsson (Anthony
Kirby). Með Kára hetfur L. H.
borizt góður liðsmaður austan
atf Fjörðum. Manni kann að finn-
ast þessi aflþýðflegi og fótfasti
náungi vera fremur óisanntfær-
andi kaupsýslumaður frá Wall
Street. Seinna kemur þó 5 ljós
að hann gætl verið „gflafcaði"
sonur þessarar heiðurstfjöl-
slcyfldu. Múeltinigartruifflanir, ást
á orfeádeu-rækt, faflinn saxófónn
í klæðaskápnum, smáhégóma-
semi, aflflfc styður það þá mynd,
sem Kári dregur upp strax i
byrjun. Ágæfcia karf, Kirby, loflcs-
ins komnran heim etftir iaraga úti-
vist.
Krist jana Helgadóttir (Rheba),
Einar Njálsson (Tony Kirby).
Etf til vffl eru þefcta óþægifleigusfcu
Mutverk leiflcsins. Þráfct fyrir erf-
iða atfstöðu þeirra, skötuhjúanna,
neita ég því ekki að álcafi þeiirra
var eflcki aflveg sannfærandi, sér-
flega máfcti greina í fari Rhebu
eitthvert „ekki nær", sem kflotfn-
inigur hennar milfli hieimiafóllcs-
ins og metnaðar réfctflætti eflcki
aflveg. Það er viswulega vandi að
gera Rhebu þau slkifl, að útkom-
an verði ekki misskilniragur á
ætflun höfunda. Njáfll kom, tfannst
mér, Tony raoflcikuð vel tifl skifla,
dálítið áköfum funa, öfllu trúaðri
á fyrirtæki þeirira en Rheba.
Þetta var herzflnimunur eiran, þvi
á kötflum fór Rheba á kostum.
Ingvar Þorvaldsson (Paufl
Leikfélag Ilúsavíkur:
Er á meðan er
Sviðsmytid.
Sycanraore), Jón Guðlaugsson (De
Piraraa). Þefcta eru tilraunamenm-
irnir okkar, sfcóru bðrmin I kjafll-
aramum. Maður slkynjar eirafafld-
leik hjartaras, hreflcflclLeysi og fyr-
irferðarfausan góðlleik hjá Inigv-
ari — og seiraraa irarahverfa
igrundun haras og Peneflope konu
haras: Icararaski hetfði .. *
Jón var álkatflega sflcerramtilleg-
ur De Piinna, ofurilítið háfct uppi,
tfuflflur atf áhuga — einkum á
sprengifcilrauraum! Hjéflpi ofldkur
þegar þeir hverfa báðir samara í
sandflcassann i kjafllararaum!
Iðvinn Steinsdóttir (Essie),
Ingimundur Jónsson (Ed). Mjög
saramfærandi sáflir. Imgimumdur
er hversdagsflegur í bezfcu merk-
inigu, sama vamariausa gæða-
blóðið og fjöflskyflda Essie, sem
Iðunra Steinsdófctir gerði prýði-
flega. Hætfileikalaus darasraemi —
„d5alke“, alveg glært falke, grun-
flaus og í fullri sáfct við guð og
menn, réfct eiras og móðirin,
Penélope, með sina umdeillarallegu
fontáð sem lisfcmálari, og áflcaf-
lega sflæmu leilkrit, af því herarai
banst rifcvéfl óvænt!
Jón Fr. Benónýsson (Boris
Kolenkov) kenraari Esisie. Séð hef
ég gflannalegri Koierakova. Ekki
svo að skilja að Jón skorti
hæpraa umgengismenningu þessa
æðisgewgma baflletfcmeistara, era
— sflcorfti efldci vænftanllegt „sflys"
í aradrúmsflotftið?
Sigriður M. Amórsdóttir (Oliga
Kafcrára). Prima, Ofliga Katrín!
Það sfcal nofldkuð til að Syca-
imore-fjölskyldara reflci upp stór
augu! Má vera að raddlhreimur-
iran hatfi ekki beinffinis getfið til
lcynma lceisaralegan uppruraa, og
ef tifl viflll minrati Olga oklkar
tfreimur á myndiarfega puntutertu
flöragu liðiras „bless-partís", era
hirðveizlu — alflt eins og vera
bar. Enda vaitlt þessi röggsama
stórkoraa sér tfaglega íram í rSki
sitt — eldhúsið.
Kristján Eysteinsson (Hender-
son). Hætfileiga æsfcur sflcatt-
heimtumaður, enginra smáflcalli
— þar til atfi hafði gefið honum
eistkuflega lexáu i hirau og þessu,
m. ö. o. heilaþvegið haran bróður-
lega, þar til haran fékk eðlilega
löragun tiíl að viðra sig í góða
dotftirau!
Ámína Dúadóttir (Alioe), Gíslt
Salómonsson (Donafld) Árraáma
lcom vell til skifla þeirri myrad atf
igóðllegu blölklkukoraurarai á heim-
iflinu, sem Vesfcarameran eiga sér
bezrta í leikjuim og flcviflcmynduim.
Gásfli dró efldcert undan kæru-
leysi og tiflætfluraarsemi „at-
vinrauleysiragjaras" Doraald, „er á
meðara er — siama er mér".
Steimmn Yatdeniarsdóttir (Gay
Weflflingfcon). Gay Weffiington!
Segár natfnið ekki aflffit. Það tfór
varfa á milli mála í höradum
Sfceinuranár, að þessi lúraa Msfta-
kona hatfði ekki fleifltíð á Broad-
way nýveríð!
Grímur Leifsson, Magnús Ösk-
arsscn, Jón Ágúst Bjamauson
(þrár meran). Losft-innflcoma þees-
ara samfcaflca rusfca, fúllitrúa rétfc-
vásinraar, irara i eflskullegt, dáfláltið
hvumpið seflsflcap, hófsitfflfcur,
jámflcaldur tónn, sfcufctaraflegar
skipamir, minrafcu á opið skamm-
byissuWiaup, náði tiflœtluðum á-
hrifum.
Seraubúnaður, ljós, leikhfljóð og
samstifl'Iing voru lýfcaflaus.
Ég þaJkka L. H. tfyrir ónægju-
legt kvöfld, og óslfca því gætfú og
geragis.
Egffl Jónasson, Húsavik.
Bíldudalur:
Unnið á ný í
frystihúsinn
Bifldudal, 14. maá.
STARFSFÓLK hraðfrystitiáss
Arnfirðings h.f. á Bíldndal iióf
aftnr í dag vinnu eftir nokknrm
daga verkfaU. Fór starfsfólkíð
í verkfall vegna ógreiddra vinmri
launa, en í gær var því greidd-
ur sá Muti launanna sem gjald-
faiiinn var.
Verður lokið við að virana atffl-
ann úr Pétri Thorsteinssyni, serai
er um 30 tonn, en sáðan er ekki
vitað hvað verður. Eins og er er
ekki tekið á móti atffla úr öðrum
bátum til vinnslu í írystSiúsinu.
— Fréttaritari.
Aðalfundur Tækni-
fræðingafélagsins
AÐALFUNDUR Tæknifræð-
ingaféiags Islands var haidinn
að Hótel Loftleiðum mánudag-
inn 19. apríl sl.
Formaður íélagsins, Stefán
Guðjónsen, setti fundinn og
gerði grein fyrir starfsemi fé-
lagsins á síðasta starfsári. I
skýrslu hans kom fram, að fé-
lagar í Tæknifræðingaféiagi ls-
iands væru nú 214, en nokkrir
af þeim væru starfandi erlendis,
eða alis um 20.
Einnig minntist Stefán á inn-
tökuskilyrði fyrir ætlað tækni-
fræðinám í Tækniskóla Isiands,
sem hann taidi í alia stað ófull-
nægjandi.
Miklar umræður urðu á íund-
inum um nýsamþykkta breyt-
ingu á 11. gr. byggingarsam-
þykktar Reykjavíkur um rétt
manna til að skila húsateikn-
ingum til Byggingamefndar
borgarinnar, en með þeirri sam-
þykkt var freklega gengið á rétt
tæknifræðinga.
Forsendur borgarstjórnar
Reykjavikur fyrir þessum breyt-
ingum telja tæknifræðingar
rangar, þar sem borgarstjóm
miðaði samþykkt sína við bygg-
ingatækninám i Tækniskóia ls-
lands, sem Tæknifræðingafélag
Islands hefur ekki viðurkennt
sem fullgildan skóla til að braut-
skrá tæknifræðinga. I þessu
sambandi var eftirfarandi álykt-
un samþykkt með atkvæðum
allra fundarmanna:
„Aðalfundur T.F.l. haldinn í
Reykjavík mánudaginn 19. apríl
1971 harmar þá afgreiðslu, sem
borgarstjórn Reykjavíkur við-
hafði um breytingar á 11. gr.
byggingarsamþykktar Reykja-
vikur hinn 4. marz 1971, og
hversu lítið hún virðir rétt hins
almenna borgara og þá einkum
Jón Sveinsson
húsbyggjenda og tæknifræðinga,
að því er virðist án haldgóðs
rökstuðnings og í beinu ber-
höggi við niðurstöður sérfræO-
inganefndar O.E.C.D. (Organisa-
tion for Economic Cooperation
and Development) um tækni-
menntun.
Væntir fundurinn, að mál
þetta verði fljótlega tekið upp
og fært til betri vegar fyrir íbúa
Reykjavíkurborgar."
Því næst fór fram stjórnar-
kjör og var Jón Sveinsson kjör-
inn formaður, en aðrir í stjórn
voru kjörnir: Jónas Guðlaugs-
son, Kristján Björnsson, Bjöm
Einarsson og Ásmundur J. Jó-
hannsson. 1 varastjórn voru
kjörnir Magnús Stephensen og
Freyr Jóhannesson.
Nýkjörinn formaður þakkaði
fráfarandi stjórn fyrir vel unra-
in störf á síðasta starfsári.
(Fréttatilkynning frá Tækrai-
fræðingafélagi Islands).