Morgunblaðið - 02.02.1972, Blaðsíða 12

12
MORGtnNTBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 2; FEBRÚ AR 1972 ’ ' 1
Jens R. Ingólfsson.
IT1MI
Fylkingarnar riðlast
— viðreisn væntanleg
Allt frá því að Trúbrot mynd-
aðist úr Hljómum og Flowers,
og Náttúra og Ævintýri urðu til
hefur pop-lifið íslenzka haldizt
nokkurn veginn í sömu rásinni.
Og síðan Kalli hœtti í Trúbrot
hefur að segja má ekkert mark-
vert gerzt, annað en að hljóm-
sveitunum hefur hrakað undan-
farna mánuði, smátt og smátt orð
ið lélegri þar til nú, að þróun
in hefur hlotið þann endi,
að Ævintýri er að hætt- og Nátt-
úra að breytast stórlega.
Trúbrot fóru í öldudal, þegar
Kalli yfirgaf þá, en eru nú smátt
og smátt að rétta úr kútnum og
það er vist óumdeilanlegt, að
þeir eru nú bezta starfandi pop-
hljómsveitin, auk þess að vera
næstum því sú eina. Þrálátur
orðrómur hefur verið á kreiki
um, að Björgvin Halldórs-
son ætli að ganga þar i liðið, en
hann hefur ekki fengizt staðfest
ur, heidur þvert á móti.
Náttúra hefur ekki starfað um
nokkurn tíma eftir miklar hörm
ungar hjá hljómsveitinni. Fyrst
kom trommuleikarinn og fór
nokkrum sinnum, og síðan
ákvað Sigurður Rúnar, org-
elleikari hljómsveitarinnar að
hætta og fara til Svíþjóðar. Á
meðan á þessu gekk lék hljóm-
sveitin aðallega i Hárinu og virt
. ist gæðunum hraka með hverj-
um degi. Endirinn varð svo sá,
að allt stóð í björtu báli (Glaum
bser), og hljóðfærin skemmdust
mikið af vatni.
Áskeil Másson, þekktur úr
Combó, hafði ætlað að taka við
af Sigurði Rúnari og spila á ým-
is hljóðfæri, og stóðu æfingar
yfir, er hljóðfærin fóru forgörð-
um. Eftir bálið varð svo ljóst,
að hljómsveitin Ævintýri var að
hætta, og tveir ævintýramenn,
Sigufður trommuleikari og Birg-
ir gítarleiikari kræktu í bæði
Sigurð Rúnar, og Pétur, söngv-
ara Náttúru til að stofna nýja
hljómsveit.
Ekki vildi Náttúra gefast upp
við svo búið, og er nú búið að
fylla skörðin og æfingar ný-
1 Náttúru hafa staðið í tvær vik-
ur. Hljómsveitin er skipuð Sig-
urði bassalei'kara, sem einn-
i'g raular nokkuð, Björgvini
Gíslasyni gítarieikara, sem á til
að spila einnig á munnhörpu,
flautu, og sítar (þekkist á eld-
spýtunni í munnvikinu), Ólafi
Garðarssyni á trommur, se-m leik
ið hefur með Trúbrot, Tilveru
og Óðmönnum sálugu, og hefur
nú loksins ákveðið að vera í
Náttúru; Áskeli Mássyni, sem
leika mun á eonga- og bongó-
trommur, víbrafón og næstum
því öll önnur hljóðfæri og loks
söngvaranum Jóhanni G. Jó-
hannssyni, sem þekktari er sem
lagasmiður ársins 1970 (þá í Óð-
mönnum), málari o.fl.
Það má sem sagt ætlast til mik
ils af Náttúru, þegar hún byrjar
að spila upp úr miðjum febrúar.
Með Jóhann innanborðs gæti ef
til vili rætzt úr skífuleysi Nátt-
úrumanna, sem aldrei hljóð-
rituðu tónlist sína fyrir hljóm-
skífuunnendur meðan hljóm-
sveitin var í fyrra ástandi. Pop
áhugamenn munu einnig ætlast
til þess að fá nú að heyra meira
af frumsömdu efni frá þeim fé-
lögum á dansleikjum og hljóm-
leikum.
Ævintýri hefur lýst þeirri ætl
un sinni að hætta samleik sín-
um nú um mánaðamótin. Munu
þeir félagar vera fullákveðnir
og ákvörðunin óafturkallanleg.
Það hefur gengið á ýmsu hjá
hljómsveitinni frá því hún var
stofnuð úr brotunum, sem mynd
uðust við áðurgreindar umbylt-
ingar Hljóma og Flowers.
Fyrst var það „kommörsjal-
músikkin“, eins og það.heitir og
Björgvin súper-pop-stjarna.
Voru það miklir uppgangstímar
hjá hljómsveitinni og hef-
ur varla nokkrum manni verið
hampað eins í fjölmiðlum fyrir
popástundun og Björvini Ilali-
dórssyni þeirra tíma. En svo fór,
að fólki fór að finnast nóg um,
ekki sízt Björgvini sjálfum. og
dró mjög úr vinsældum hljóm
sveitarinnar.
Þá ventu Ævintýramenn sínu
kvæði i kross, fóru af spila
„heavy“. Björgvin reyndi að
hverfa inn í heildina og tókst
það nokkurn veginn með árun-
um. Eftir að skipt hafði verið
um trommuleikara, og villihest-
urinn Sigurður Karlsson tók að
strá skæðadrífu högga yfir
skinnin, sveigðist vinsældalína
Ævintýris rólega upp aftur.
Mjög gott samstarf tókst
og hægt og sigandi varð Ævi.n-
týri bezta hljómsveitin að
margra áliti. í sumar stóð veldi
þeirra í mestum blóma og hafa
ekki margar hljómsveitir ís-
lenzkar orðið betri en þeir voru
þá.
Eftir að hafa tekið sér gott
sumarfrí og farið erlendis til að
sjá þarlendar hljómsveitir og
heyra, tóku þeir hins vegar að
þróast sinn í hverja áttina, og
loks var svo komið, að smekkur
þeirra á tóniistinni fór alls ekki
saman og þeir sáu sig nauð-
beygða til að hætta samstárfinu.
Þeir félagar hafa allir látið í
ljós ósk um, að það komi skýrt
fram að þeir hafi ákveðið að
hætta í mesta bróðerni og með
vinsemd og virðingu.
Hvað tekur við? Það er ekki
búið að ákveða. Eins og fram
kemur í umtali um Náttúru hér
að framan hafa þeir Siggi og
Biggi í Ævintýri ákveðið að
stofna hljómsveit með Pétri úr
Náttúru og Sigurði Rúnari úr
sömu sveit. Nú mun Didda (títt-
nefndum f#rgurði Rúnari) hins
vegar hafa snúizt hugur og
stefnir hann nú út fyrir land-
steinana enn einu sinni. Eftir
standa Sigurður og Birgir, sem
var nýlega búinn að vinna sig i
verulegt, álit hjá aðdáendum Æv-
intýris fyrir gítarleik, Pét
ur söngvari ásamt með bassa-
leikaranum úr Tilveru. Þessi
breyting á Tilveru mun vera 7
eða 8 breytingin á þeirri hljóm
sveit á stuttum tíma. Ekki er
annað vitað en að fjórmenning-
arnir stundi æfingarnar af
kappi, en um útgáfudag hljóm-
sveitarinnar nýju er allt á
huldu. Fyrirfram er hægt að bú
ast við mikiu, eins og af Nátt-
úru, þar sem margir góðir menn
eru samankomnir. Og enn bíðum
við þolinmóð.
Mörgum leikur eflaust hugur
á að vita hvað hinir þrír ajvin-
týramennirnir ætla sér. Eitt er
víst. Þeir ætla ekki að stofna
hljómsveit saman. Björgvin mun
vera að dunda við önnur störf
en sönginn og velta fyrir sér
framtíðinni. Sömu sögu er að
segja af Arnari. Hann er nú að
Ijúka iðnskólanámi, og ætlar að
eigin sögn að gera það sem hann
langar til að því loknu.
Jonni er sem kunnugt er (eða
ókunnugt) í erfiðu lærdóms-
deildarnámi í Verzlunarskóla ís
Framhald á bls. 19.
Jóhann & Magnús
framúrskarandi á
íslenzkan mælikvarða
í POPP-sjónvarpsþætti sl. mámi-
dagskvöld vöktu mikla athygli
tveir ungir piltar frá Keflavík,
þeir Jóhann og Magnús, sem
fluttu tvo frumsamin lög, fram-
úrskarandi á íslenzkan mæli-
kvarða, léku betur á gítara sína
en flestir þekktir gítarleikarar
hérlendis og sungu með mjög svo
frumlegum röddum góðan ensk-
an texta eftir þá sjálla. Tvímenn-
ingar þessi eiga án nokkurs vafa
eftir að slá í gegn heima og ef til
vill erlendis. Þeir eru hvorki með
þessa sykursætu framkomu, sem
hefur einkennt kassagítarleikar-
ana okkar eins og i þrenning-
um, að þeim annars ólöstuðiim,
né brandara, heldur frumkomu
sviðsvanra hljóðfæraleikara,
sem flytja tónlist og texta sem
eru bæði frumlegir og flytja boð-
skap, ekki leikaraskap.
Emerson,
Lake & Palmer
til Islands?
Mikil deyfð ríkir nú yíir ís-
lenzka poppbeiminuni, þótt tals-
verðar hræringar séu í lionum
þessa dagaria. Þess vegna er eng
in furða, þótt fólk reki upp stór
augti, sé minnzt á poppliljóm-
leika.
Um hríð var talað um, að
nokkrar hljómsveitir a-tluðu að
slá saman og liakla hljómleika
til stuðnings Náttúru, vegna
tjóns þess, sem liljómsveitin varð
fyrir, þegar Glaumbær brann,
ósællar minningar það. En nú
munii öll slík áform bafa riinnið
út í sandinn.
Eins og kunmigt er, stiið til
Ævintýri hættir.
að hin afar vinsæla brezka
hljómsveit Jethro Tull, með
liinn stórsnjalla flaiituleikara
Ian Andersson í broddi fylking-
ar, kæmi hingað til lands
og héldi liljómleika í Laug-
ardalsliöll 4. janúar s.l. Það sem
iiiiiii liafa valdið því, að liijóm-
sveitin gat ekki komið, var slæm
aðstaða er bæði skapaðist vegna
prentaraverkfallsins í des<“mber,
og vegna þess að illa nmn liafa
staðið á nieð flugferðir. Þeim
hljómleikiim hefur því ver-
ið frestað um sinn. Skemmti-
kraftaskrifstofa Ingilx-rgs Þor-
kelssonar, er með Jethro Tull á
sínum snæriun, livað viðvikur fs
landsfiir hljómsveitarinnar, en
nú hefur frétzt, að Ingibergur
Þorkelsson standi í því þessu
dagana að fá aðalstjörnur popp
heimsins í dag, Emerson, Eake
& Palmer, til bljómleikabalds
hér í vor.
Auðvitað má ekki „of mikil“
bjartsýni ríkja um, að þremenn
ingarnir sjái sér fært að heim-
sækja okkur. Hins vegar er hér
um möguleika að rieða, sem vert
er að skýra frá. Emerson, Lake
& Palmer eiga annríkt þessa
dagana eins og undanfarið — en
liver veit?
Popphljómleikar liafa ekki
verið haldnir hér siðan frá því
i september s.l. — þá með Writ-
ing on the Wall Badfinger og
Man sem allir muna auðvitað eft
ir — svo að sannarlega er þörf á
því, að fá liressilega popphljóm
leika í Laugardalshöll á næst-
unni. Einhverjir áhugamenn
innan popphljómsveitanna okkar
hér á íslandi, ættu nú að safna
nokkrum Iiljómsveitanna saman
og hrinda einum slíkiim hljóm-
leikum í framkvæmd, áður en
við fáum aftnr poppliljómsveitir
erlendis frá. Það yrði
ábyggilega afar mörgum til mik-
illar upplyftingar, þótt septem
berliljómleikarnir hafi re.vndar
verið anzi illa sóttir.