Morgunblaðið - 12.02.1972, Blaðsíða 16

16
MORGÖNRLAÐŒ), LAUGARDAGUR 12. FE3RRÚAR 1972
ttögeíandi hff, Án/akuc R&y'hiavfk
FVam'kvæmda&tjóri Harafdur Sveinsaon,
•Ri'tiatjórar Mattihías Johannessen/
Eýjótfui' Konráð Jórisson.
Aðstoðarritstjóri Sitýrmlr Gunnarsson.
Rits’tjómarfultoúi Þtorbjjönn Guðmundsson
Fréttastjórl Björn Jólhannsson.
Augliýsingastjöri Arni Garðar Kristlnsson,
Ritstjórn og afgreiðsla Aða'lstraeti 6, sími 10400.
Augíýsingar Aðal'Str'æti S, sfmr 22-4-80.
Áskriftargjatd 225,00 kr á imánuðl innanfands
I iaíusasöTu 15,00 Ikr eintakið
HÚSBYGGJENDUM GERT
ERFIÐARA FYRIR
l^rá og með 1. apríl n.k. taka
* gildi nýjar reglur, sem
settar hafa verið um tak-
markanir á þeim erlenda
greiðslufresti, sem verið hef-
ur á innfluttum vörum. Til-
gangurinn með þessum ráð-
stöfunum er sá, að draga úr
framkvæmdum og viðskipt-
um í landinú. Þegar stjórn-
völd grípa til slíkra úrræða,
vaknar að sjálfsögðu sú
spurning, hvaða afleiðingar
þær hafa, — á hvaða starf-
semi í landinu þær muni
bitna.
Meðal þeirra vara, sem
óheimilt verður að flytja inn
gegn erlendum greiðslufresti
samkvæmt nýju reglunum,
eru ýmsar byggingavörur.
Með því er tvímælalaust
stefnt að því að draga úr
byggingaframkvæmdum í
landinu, annars vegar með
því að torvelda húsbyggj-
endum að fá lánafyrir-
greiðslu hjá verktökum eða
byggingavöruverzlunum, en
hins vegar með því að hinar
nýju reglur munu tvímæla-
laust valda hækkunum á
byggingakostnaðinum. Þann-
ig sagði Leifur ísleifsson,
formaður Félags íslenzkra
byggingaefnakaupmanna, í
viðtali við Morgunblaðið
hinn 4. febrúar sl., að regl-
urnar stuðluðu að því að
minna magn væri keypt í
einu erlendis frá og stuðlaði
það að hækkuðu vöruverði
og hækkuðum byggingakostn
aði. Reglurnar gerðu og hin-
um efnaminni húsbyggjend-
um erfiðara fyrir, þyrftu
•kaupmenn að grípa til stað-
greiðslukerfis. Aðeins þeir,
sem hafi handbæra peninga,
geti haldið áfram með hús
sín, en hinir þurfi að bíða
eftir lánum og geti þar af
leiðandi orðið fyrir töfum
svo mánuðum skiptir.
í sama streng tóku Gunn-
ar Björnsson, formaður
Meistarasambands bygginga-
manna og Ólafur Jónsson,
formaður Málarameistarafé-
lagsins, í Morgunblaðinu hinn
6. febrúar sl. Og hinn 5. febrú
ar sl. mótmælti fundur Meist-
arasambands byggingamanna
„harðlega ákvörðun um nið-
urfellingu gjaldfrests á er-
lendum byggingavörum".
Eins og ljóst er af framan-
sögðu, orkar ekki tvímælis,
að hinar nýju reglur koma
mjög illa við þá, sem nú
eru að byggja. Og myndin
verður ennþá dekkri, þegar
þess er gætt, að samtímis
stefnir ríkisstjómin að um-
byltingu skattkerfisins til
þess að standa undir helm-
ingsaukningu útgjalda frá
fjárlögum sl. árs. Þyngst
munu skattabreytingamar
bitna á þeim, sem svo stend-
ur á hjá, að eiginkonan vinn-
ur úti en það er ekki hvað sízt
haldreipi ungra hjóna, sem
eru að berjast við að koma
sér upp þaki yfir höfuðið.
Morgunblaðið er ekki á
móti því, að dregið sé úr
þenslunni. Afgreiðsla fjár-
laganna, en tekjuhlið þeirra
markast af gegndarlausum
innflutningi á þessu ári, gef-
ur vissulega ástæðu til svart-
sýni, ekki sízt, þegar þess er
gætt, að vöruskiptajöfnuður-
inn var óhagstæður um 5,3
milljarða króna á sl. ári á
móti 0,9 milljörðum 1970. En
það er ekki sama, hvernig
við er brugðizt. Og vissulega
er ástæða til þess að benda
á það í þessu sambandi, að
fátt má telja hinu íslenzka
þjóðfélagi eins til gildis og
það, hversu margir eiga hér
híbýli sín. Það er í senn
varasjóður til elliáranna og
gefur öryggis- og ánægju-
kennd þeim, sem þess njóta.
Þess vegna ber fremur að
styrkja þessa viðleitni þegn-
anna en grípa til þeirra ráð-
stafana fyrst, að torvelda
fólki að koma sér upp þaki
yfir höfuðið.
Framsókn komin í hnappelduna
Á þeim fundum, sem Fram-
sóknarflokkurinn hefur á
undanförnum vikum boðað
til víðs vegar um landið, hef-
ur komið fram mikil gagn-
rýni á flokksforystuna fyrir
undanlátsemi hennar við
kommúnista. Er það raunar
ekki annað en við mátti bú-
ast, svo skarðan hlut sem
Framsóknarflokkurinn hef-
ur borið frá borði, ef hlið-
sjón er höfð af þingfylgi og
ráðherratölu.
Verkaskiptingunni í ríkis-
stjóm Ólafs Jóhannessonar er
svo háttað, að viðskipta- og
bankamál eru í höndum
kommúnista, svo og öll at-
vinnumálin, ef undan er skil-
inn landbúnaður. Svo heitir,
að utanríkismálin séu í hönd-
um framsóknarmanns, en þó
sáu samstarfsflokkarnir á-
stæðu til að setja tvo fyrr-
Óðum styttist í að Richard
Nixon, Bandaríkjaforseti, leggi
upp í 'hina umtöluðu ferð sína
til Kína, þar sem hann mun
væntanlega hitta alla helztu
málsmetandi menn. Erlendir
blaðamenn hafa undanfarið ver
ið á þönum um Kína og kannað
viðhorf kínverskra borgara til
heimsóknar Bandaríkjaforseta. í
tveimur greinum verður nú fjall
að um þetta efni og eru grein-
arnar byggðar á samantekt úr
ýmsu’m skandinaviskum og ensk-
um blöðum.
um á diplómatisku plani í Var-
sj'á við Bandaríkjamenn í sextán
ár. Nú færast þessar viðræður
á annað stig.
— Kinverjar og Bandaríkja-
menn eiga að ræða um mál, sem
snerta þessar tvær þjóðir. Við
styðjum þjóðir Indókína, en
spumingunni um sitríð eða frið í
þessum heimshluta verða Banda
rikjamenn og Indókínaþjóðir að
svara.
Hvað
segir
hinn
almenni
borgari
í Kína?
Gerum okkur engar
gyllivonir
Áhrifaminni embættismenn
létu hafa eftir sér í haust:
— Við bindum ekki sérlega
miklar vonir við heimsókn
Bandarikjaflorseta og erum und
ir al'lt búnir. Greinilegt er, að
Nixon á í vök að verjast heima
fyrir. Það skiptir ókikur engu,
þótt við stuðl-um að endurkjöri
hans, með því að leyfa honum að
koma. Demókratar oig repúblik-
anar — allt er þetta sama tóbak
ið. Báðir flokkarnir þjóna hags
miunum heimsvaldastefnunnar.
Ljósmyndari einn, 25 ára gam
all, búsettur í Slhangfhaj sagði:
— Við eiigum eftir að sjá,
hversu miikil alvara er að baki
heimsókninni.
Ghen, 28 ára gamall túlkur við
sjómannastofu í Shanghaj, sagði
í septemlber 1971:
— Nixon kemur til Kína til að
bjarga sínu eigin skinni.
Yi Ohung, 73 ára gamal'l,
ftokksibundton, búsettbur í Pek-
ing sagði i óktóber 1971:
— Hvers vegna kemur heims-
valdasinni á borð við Nixon til
Kína? Vegna þess að hann hef-
ur verið ofurliði borinn af þjóð-
um heims. En för hans hingað er
sigur fyrir utanríkisstefnu Mao
formanns. Þessi heimsókn þýðir
ekki að. heimsvaldastefna Banda
ríkjamanna hafi breytzt i neinu.
Þegar við heyrðum að hann ætl
aði að koma, ræddum við það
fram og aftur. Við komumst að
Framhaid á bls. 28.
Nixon bað um að
mega koma
— Það var Riöhard Nixon,
sem bað um að fá að koma. Þann
ig tökur hinn almenni kínverski
borgari til orða, þegar Peking-
heimsókn Nixons berst í tal.
Flestir hafa eittihvað til málanna
að leggja og blaðamönnium ber
saman um., að fréttin um heim-
sókn Nixions til Kína hafi vak-
ið mjög mikla athygl'i þar i landi
og verið óspart rædd manna á
meðal sem í blöðum.
Trúlegt er að margir Kínverj
ar hafi verið búnir að sjá að ti)
þessara tiðinda myndi draga,
áður en fréttin var send út opin
berlega. Vitað er til dæmis, að
viðtal blaðamannsins Edgar
Snows við Mao Tse-tung, för-
mann kínverska kommúnista-
flokfcsins, sem var birt s.l. vor,
hafði verið umtalsefni í Kína,
þó að greinin kærni ekki í þeim
blöðum, sem útlendingar hafa að
gang að.
Mörgum leikur forvitni á að
vita, hvernig þessari frétt hafi
verið tekið utan Kfaa og þá auð
vitað alveg sérstaklega í Banda
rikjunum.
1 viðtali við blaðamenn sögðu
háttsettir, ónafngreindir embætt
ismenn í október 1971:
— Nixon hefur margoft látið í
ljós óskir um að koma tii Kína.
Svo að við gátum ekki sagt nei.
Við höfum haldið uppi viðræð-
mm;
Unnið af kappi í þágu Maós olmgsjónanna — en þó gefa menn sér tíma til að fagna komu
Nixons.
verandi ritstjóra Þjóðviljans
til höfuðs honum og hittast
þeir reglulega á vikulegum
fundum, eftir því sem þriðji
Þjóðviljaritstjórinn hefur
upplýst. Formaður fjárveit-
inganefndar er úr röðum
kommúnista, og formaður
Framkvæmdastofnunarinnar,
en hún hefur m. a. það hlut-
verk að móta stefnuna í
byggðamálum.
En með þessu er þó ekki
öll sagan sögð. Þannig nota
ráðherrar kommúnista í rík-
isstjórninni hvert tækifæri
til þess að auðmýkja samráð-
herra sína úr röðum Fram-
sóknarflokksins, eins og
skemmst er að minnast frá
borgarafundinum í Háskóla-
bíói, þar sem Lúðvík Jóseps-
son þóttist ekkert hafa um
það vitað, þegar forystu-
mönnum BSRB var neitað
um viðræður.
Þegar höfð er hliðsjón af-
framansögðu þarf engan að
undra, þótt vaxandi kurrs
gæti nú í röðum framsóknar-
manna. Þeir eiga erfitt með
að una því, að kommúnist-
um skuli hafa tekizt að
koma hnappeldunni á for-
ystumenn Framsóknarflokks-
ins.