Morgunblaðið - 15.02.1972, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRHXJUDAGUR 15. FEBROAR 1972
FÉLAGSSTARF
SJÁLFSTÆÐISFLOKKSINS
45 ÁRA
Heimdallor minnir é afmaelisfagnaðinn, sem haldinn verður
þríðjudaginn 15. febrúar að Hótel Loftleiðum.
Miðasala og upplýsingar i Galtafellí, Laufásvegi 46, og Val-
höll, Suðorgötu 39. sími 17102.
Stjórnmálanámskeiö Óðins
Næsti fundur verður í Valhöll, miðviku-
dagínn 16. febrúar kl. 20.30.
Frummælandi: Jónas G. Hafnar, banka-
stjóri, sem ræðir um FUNDARSTJÓRN
og FUNDARREGLUR.
Stjóm Óðins.
Fyrirtæki
Hef fengið til sölumeðferðar töluvert
af fyrirtækjum í ýmsum greinum.
★
Hef kaupendur að stærri og minni fyrir-
tækjum,
Ragnar Tómasson hdl.,
Austurstræti 17,
Sími: 26666
Heima: 30150.
óskar ef tir starfsf ólki
í eftirtalin
störf=
BLAÐBURÐARFÓLK
ÓSKAST
Þingholtsstrœti Sörlaskjól
Laufásvegur 2-57 Ingólfsstrœti
og Ármúli Suðurlandsbraut
Afgreiðslan. Sími 10100.
Gerðahverfi (Garði)
Fyrst um sinn verður Morgunbiaðið afhent
til kaupenda í verzl. Björns Finnbogasonar,
jafnframt vantar okkur umboðsmann á
staðnum til að annast dreifingu og inn-
heimtu.

— Óþelló
Framhald af bls. 15.
mennska og kuJdi þessarar
hörðu sálar að bera si.g,
það veröur að koma í Ijós að
hér er hættulegur maður á ferð-
jnni. 1 túikun Gunnars íannst
mér oí mikið á það skorta að
persónan fengi þann svip, se<m
hún þarí til að skiijast. Jagó er
búinn að sjá í gegnum
manneskjurnar, sjá hvilíkir
þrælar tilfinninga og annarra
óskynsarrdegra hvata þær eru,
hann íyrirlitur, en athugar
efkki að um leið er hann að
þjóna sinni tilfinningu, sinni
ástriðu. Ástríða hans er öðru-
visi en Eestra manna, þegar aðr
ir skipuieggja stefnumót, ásta-
fundi, ieynda og ekki Jeynda,
smíðar hann öðrum ógsefu
og íær sina fullnægingu við að
sjá smíðina takast. Þessar ástríð
ur berar hann, hiýtur að bera í
eintölum sinum við áhoríendur
og verða þá hættuiegur, óhugn
anlegur svo hrollur fari
um fólkið í salnum. Það fór eng-
inn hrollur um neinn og ill-
mennskan hafði yfir sér góðlát-
legan svip, kom ekki óþægiiega
við mig að minnsta kosti. Eiflaust
er maður í viðhorfum sínum til
hlutverksins mótaður af eigin
viðhorfum til þess og einn-
ig þeim skilum sem maður hef-
ur séð því gerð fram að þessu.
Kannski var ýmsum nóg það
sem manni sjálíum fannst of lít-
ið —- en þvi verður ekki breytt
að Jagó er iJ.lmenni af nokkurri
ástríðu þótt hann hafi vald til að
fela það í umgengni sinni við
fólk. Hins vegar á Gunnar skil-
ið mikið hrós fyrir meðferð text
ans, sem einnig á við um ajla
leikara sýnin.garinnar, því hér
var textameðferð á hærra stigi
en ég hef áður heyrt.
Jón Laxdal Halldórsson leik-
ur Óþelló. Hann Jeikur Márann
innanfrá eins og vera ber, en
gerir það af meiri krafti og dýpt
en maður á að venjast á leilksviði
hér, enda er Jón gestur, kom-
inn þaðan sem atvinnuleikhús er
gamalt og stundað af mikiaii al-
vöru, ögun og átaki. Márinn í
túlkun hans er útlendingur á
meðal Feneyinganna í kringum
hann, hann hreyfir sig öðru visi
og tunga hans er ekki eins lip-
ur, fljót til þjónustu og þeirra
hinna. Það kemst vel til skila.
Márinn er senniiega nýkristinn
og tekur boð og siðgæðishug-
myndir trúarinnar alvarlega,
þrætubókin I þjónustu lifsnautn
anna er honum ekki handgeng.
Tilfinningar hans eru mjög rík-
ar og einhver efi fljótur að
kveikja hugarfiug hans. Kvöl
hans er meiri en dagvitund hans
þolir svo hann fær flog og feM-
ur i öngvit af þjáningu. Öliu
þessu skilar Jón á svo sannfær-
andi hátt að unun er á að horfa.
Hreyfingar leikarans eru mjög
sérkenniiegar og eiga að tjá
framandleika Márans. En ieik-
stjórinn, sem sá ekki þörf fyrir
stílhreyfingar hjá öðrum en hon
um og Ródrígó (eða voru þær
kannski verk Baldvins eins?)
hefði nrtátt drega örlitið úr þeim
í upphafi til þess að áhrifamátt-
ur þeirra yrði meiri i lokin, þvi
þessar hreyfingar eru margar
skýr tjáning manns í vöm.
Kassíó leiteur Jón Gunn-
arsson. Hlutverkið gerir ekfki
sérlega mildar kröfur til lefkar-
ans, en al)a vega þær að hann
sé ungur, myndarlegur og glæsi-
leigur — það verður að vera
meira en smáástæða fyrir af-
brýði Óþellós. Jón Gunnarsson
gæti líka verið það, en hann
kann ekki að bera si.g vel, hon-
um er ekki eðlilegt að ganga
uppré-ttur, maðurinn er stór og
stendur oft eins og nokkuð
teygt S á sviðihu. Raddbeiting-
in er heidiur ekki í iagi, orð-
myndunin gerist of aftarlega i
munninum.
Desdemánu leikur Kristín
Magnús Guðbjartsdóttir. Víst
ein af þeim sem litla náð hefur
fengið fyrir augum aivaldanna í
íslenzku leiikbúslífi. Það munu
vera nokkur ár síðan Ieikkonan
Iauk námi erlendis. Þessí Desde-
móna, sem hlýtur að vera eins
og leikstjórinn hugsar sér hana,
er glæsilega kleedd kona, ekki
lengur bráðung en falleg, elkki
sérlega tilfinningarik, vera, sem
hefur ytra borð, sem hrífur Már
ann, fin og frúarleg en um leið
dálítið barnsleg. Þegar þau sjást
á sviðinu i fyrsta sinn, ber hún
fyrst og fremst búnin.ginn, í leik
hennar örlar ekki á tjáningu ást
ar á þessum manni og þó var
hún að koana frá (leynilegum)
ástafundi með honum. Þegar
hann kemur til Kýpur og Jón
Laxdal ieikur einhverja sterk-
ustu ástarjátningu, sem lengi
hefur sézt á sviði á ísiandi, hún
er orðlaus en ekki veikari fyrir
það, kemur ekkert á móti honum
frá henni. Að minnsta kosti ekk
ert sem skynjað varð í salnum.
En í atriðinu á undan, viðskipt
um þeirra Kassiós og hennar var
töluverð erótiik, meiri erótík en
í öllum viðskiptum þeirra Óþell-
ós og hennar — og það hefur
varla verið ætlunin. Þar
hefði t.d. aimennilegt hreyfinga
kerfi haldið hiutunum í
jafnvægi. 1 seinni hluta verks-
ins er leikur hennar betri.
Emiliu, konu Jagós, leik-
ur Herdís Þorvaldsdóttir. Vanda
málið, hjónaband hennar og
Jagós leiðir leikstjórinn hjá sér.
Fyrir bragðið fær leiikur henn-
ar ekki þá dýpt sem hann gæti
íengið. En þar fyrir utan var
leikur hennar góður.
Bjönku, vinkonu Kassíós leik
ur Brynja Benediktsdóttir. Það
er meiri kona, sem elsikar mann,
kona, sem vill veita ást snna og
skammast sín ekki fyrir að veita
hana, i tjáningu hennar í þeim
fáu og stuttu atriðum, sem hún
kemur fram í en í allri tjáningu
Kristínar M. Guðbjartsdóttur.
Leikstjórinn leyfir berleg-
ar kynferðilegar undirstrikanir
í hátterni karlanna — þar með
undirstrikar hann kynferðisvið
horf tímans, sem hann hugsar
sér að leikurinn gerist á, í sam-
ræmi við það hefði hann átt að
undirstrika karlmannlegan iima-
burð karianna og skýra ástae-
tjánirjgu Desdemówu.
Hér hafa verið höifð mörg orð
■um hið neikvæða þessarar sýn-
ingar, en eins og ég sagði í upp-
haii, hefur hún lika marga kosti,
hina áður nefndu afbragðs góðu
meðferð textans, hraða fín-
ar stöður og heildaráorfkan, sem
er sterk og hrífandi.
Það er þvi einlæg ósk mín að
sem fiestir íari að sjá þessa sýn
ingu og að hún eigi eftir að
ganga vel og iengi.
Þorvarður Helgason.
— Minning
Jóhanna
FramhaJd af bls. 19.
Mann sinn missti hún 1959. Þau
eignuðust 5 börn: Hannes, skurð-
lækní við Landspítalanm,
kvæntan Helgu Lárusdóttur úr
Grundarfirðá, Sigríði, dó 12 ára
göimul, mestu efnisstúlku, aS
allra sögn, tvíburana Kristján
Júlíus, kvæntan Þórunni Bjamna-
dóttur frá Flateyri, og Sigurð,
kvæntan Margréti Guðmunds-
dóttur frá Isafirði, en hún lézt
á s.l. ári langt um aldur fram.
Þeír Kristján og Sigurður eru
báðir vélstjórar að mennt og
reka nú saman stillingaverk-
stæðið Boga h.f. i Reykjavik.
Ymgst systkinanna er Elísabet,
húsfreyja á Flókagötu 14, gift
Gunnari ÓskaTSsyni, mótttöku-
stjóra á Hótel Sögu i Reykjavúk.
Öllum börnum Jóhönnu,
tengdabörnum og barnabörnum
sendi ég inniiegar samúðarkveðj
uir. Einkum leitar hugUTÍnn til
Elísabetar, manns hennar og
barna, en þeim var hún nánast
tengd síðustu æviárin. Og henni
sjálfri þakka ég og fjölskylda
mín allt, sem hún var okkur og
kenndi með lífi sínu.
Kristinn Kristmnndsson.
— Forseta-
heimsókn
Framhald af bls. 5.
forsetahjómmuim veizlu að Rest-
aurant Fiskatorpet.
Sunnudaginn 5. marz veirður
ekið til Lahti, þar sem forset-
inn mun opna sýninguna Island-
ia. Síðdiegiis veirður horít á skíða-
stökkkeppni og Asko húsgagna-
verksmiðjan skoðuð. Að þvi
loknu mun forseti hitta Islend-
inga í Fínmlamdi, ræðismenn Is-
lands í Finnlandi og Isilandsvini
á heimili Kurts Juiuranto aðal-
ræðismanns.
Mánudaginn 6. marz skoða for
setahjónin Tapiola, nýtt skip«-
lagshverfi rétt utan við Helsing-
fórs og islenzku bókasýninguna i
Akademiska Bokhaúdoln. Að því
loknu verður hádiegisiverður i for
setahöllinni og er þar með lokið
hinni opinberu heimsókn.
Frá Helsingfors halda forseta-
hjónin flugleiðis til StotókhóSms
og þaðan heim samdægurs með
fiugvél frá Loftleiðum h.f.
1 fyigdarliði forsetahjónanna
verða Einar Ágústsson, utanrik-
isráðherra og frú, Pétur Thor-
steinsson ráðuneytisstjóri og frú
og Birgir Möiier forsetaritari og
frú.
Reykjavik, 10. febrúar 1972.
Til Helga Vigfússonar,
Skagasírönd.
Þakka góða kveðju i fyrra
márvuði.
Ingibjörg.
|HMpnUa))í)t
nuciýsinGRR
4í«--»22480
I.O.O.F. 8 = 1532168 = O.
I.O.O.F. Rb4 s 1212158’/í - N.K.
I.O.OF. = Ob. IP. = 153215 8’/2
= N. K.
□ HAMAR 59722158 — 1
Verkakvennafélagið Framsókn
mififiif félagskonur og gesti á
spílakvöldíð nk. fifomtudags-
kvöld í APþýðuhúsinu. Mætið
vel og stundvístega.
Á ensku
Kristileg sam'koma i „Tjarnar-
lurvdi" í kvöld þriðjudag 15.
febr. kl. 8 30. K. Mac-kay og
I. Murray tala. AHir velkofnrvir.
Fíladelfia
Almennur biblíulestur kl. 8.30.
Einaf Gíslasoin talar.
Félagsstarf eldri borgara
í Tónabæ
Á morgun, viðvikudag, verður
opið hús frá ki. 1.30—5.30 e.h.
M. a. verður kvikmyn-dasýn-
»ng.
K.F.UJÍ. — Reykjavik
Saumefundur í kvöld kl. 20.30.
Þáttur um mátefni kvenna í
umsjá Vilborgar Ragmarsdótt-
ur. Friðrik Schram flytur hug-
leiðingu. Boll-ukaffi. AHar kom-
ur veikomnar.
Stjómin.