Morgunblaðið - 18.02.1972, Blaðsíða 7
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 18. FEBRÚAR 1972
7
5. Hann hleypur með barnið heim til Syrpu. Þau
Gestur og Syrpa ala nú upp barnið. Vex hann svo
skjótt, að varla þóttu líkindi á. Syrpa kvað mak-
legt að hann héti Urðarköttur, þar sem hann var
í urð fundinn. Hann óx dagvöxtum. Syrpa gerði
honum brækur og hettu. Krækil hafði hann í hendi
og hljóp svo úti um daga.
6. Þá er hann var þrevetur, var hann eigi minni
en þeir, er sex vetra voru gamlir. Urðarköttur
rann oft til fjöru, og var fiskimönnum vel til hans
og hendu mikið gaman að honum. Hafði hann
jafnan góða hjálp heim til Syrpu, fóstru sinnar.
Finnboga saga ramma — Teikningar eftir Ragnar Lár.
v A næstunni ferma skip voi®
^til Islands. sem hér segir:
^ANTWERPEN:
Reykjafoss 21. febrúar*
Skógafoss 1. marz
Reykjafoss 9. marz
'ROTTERDAM:
Laxfoss 23. febrúar *
Skógafoss 29. febrúar
Reykjafoss 8. marz
’FELIXSTOWE
Mánafoss 22. febrúar
Dettifoss 29. febrúar
Mánafoss 7. marz
Dettifoss 14. marz
►'HAMBORG:
Mánafoss 24. febrúar
Dettifoss 2. marz
Mánafoss 9. marz
Dettifoss 16. marz
fWESTON POINT:
Askja 22. febrúar
Askja 7. marz
ÍNORFOLK:
B rúarfoss 8. marz
Selfoss 24. marz
?HALIFAX:
Brúarfoss 11. marz
5 K AUPM ANM AHÖFN:
GuMfoss 26. febrúar
Tungufoss 2. marz
Bakkafoss 9. marz*
Guflfoss 10. marz
ÍHELSINGBORG
Tungufoss 3. marz
'GAUTABORG
Irafoss 21. febrúar*
T ungufoss 1. marz
Bakkafoss 8. marz*
{TRONDHEIM:
Múlafoss 28. febrúar
jKRISTIANSAND:
Mánafoss 26. febrúar
SGDYNIA:
Fjallfoss 18. febrúar*
Lagarfoss 11. marz
i KOTKA:
Fjallfoss 22. febrúar*
Lagarfoss 7. marz
, VENTSPILS:
Fjallfoss 24. febrúar
Lagarfoss 10. marz.
'Skip, sem ekki eru merkt^
fmeð stjömu, losa aðeins
jRvik.
Skipið lestar á allar aðal-*5
.hafnir, þ. e. Reykjavík, Hatn-^
'arfjörð, Keflavík, Vest-"
'mannaeyjar, Isafjörð, Akur-*
• eyri, Húsavik og Reyðarfj.
Upplýsingar um ferðir skip-'
^anna eru lesnar í sjálfvirkum*
v símsvara, 22070, allan sólar-1
’hringinn.
Klippið auglýsinguna úf
og geymið.
FERDINAND
ALLT MEÐ
EIMSKIP
STÚLKTJR ÓSKAST
að H-rafni>stu. Uppl. hjá bryta
í síma 36133.
DAGBOK
BARXAWA..
BANGSIMON
og vinir hans
sagði Grislingurinn. „Hvar
eigum við að byggja það?“
„Við skulum byggja það
hér,“ sagði Bangsímon.
„Einmitt hérna við skóg-
inn, þar sem er skjól fyr-
ir vindinum, því það er
hér, sem ég hef ákveðið að
það eigi að vera. Ég ætla
að kalla þennan stað
Bangsatorg, og við byggj-
um hús úr lurkum handa
Asnanum á Bangsatorgi.“
„Ég sá lurkahrúgu hin-
um megin í skóginum, þeg-
ar við gengum þar um,“
sagði Grislingurinn. „Það
var stór hrúga.“
„Þakka þér fyrir, Grisl-
ingur,“ sagði Bangsímon.
„Þetta, sem þú sagðir
núna, er afar mikilsvert og
þess vegna ætti ég ef til
vill að kalla staðinn
„Bangsa- og Grislinga-
torg“, en það er bara svo
langt og erfitt að segja
það. Komdu, við skulum
byrja.“
Þeir klifruðu niður af
hliðinu og fóru að sækja
lurkana.
Jakob hafði verið inni
allan morguninn, því hann
var að sigla til Afríku og
heim aftur og var einmitt
að stíga upp úr bátnum og
velta því fyrir sér,
hvernig veðrið væri, þegar
Asninn barði að dyrum.
„Góðan daginn, Asni,“
sagði Jakob. „Hvernig líð-
ur þér?“
„Það snjóar alltaf,“ sagði
Asninn dapur í bragði.
„Já, rétt er það.“
„Og það er frost.“
„Er það?“
„Já,“ sagði Asninn og
bætti svo við dálítið glað-
legri: „En það hafa þó ekki
verið neinir jarðskjálftar
undanfarið.“
„Hvað er að, Asni?“
„Ekkert, Jakob. Ekkert
sérstakt. Þú hefur vænti
ég ekki séð hús eða eitt-
hvað þvíumlíkt hér á
næstu grösum?“
„Hvers konar hús?“
"... • /17
^ t' %
r' V ; 6 , ‘
„Svona . . . bara svona
hús.“
„Hver á heima í því?“
„Ég. Ég hélt að minnsta
kosti að ég ætti heima í
því, en það er víst mis-
skilningur. Þegar öllu er á
botninn hvolft, þá getum
við víst ekki öll átt hús.“
„En Asni . . . ég vissi
ekki . . . ég . . . ég hef allt-
af haldið . . .“
„Ég veit ekki, hvernig
því víkur við, en í öll-
um þessum snjó . . . að
ógleymdum tröllakertun-
um og íshrönglinu . . . þá
skal ég segja þér að það
er ekkert sérstaklega nota-
legt úti á víðavangi hjá
mér um þrjúleytið á nótt-
unni. Ekki eins notalegt og
sumir kunna að halda. Það
er ekki beinlínis nein hita-
molla þar, ef þú skilur
hvað ég á við . . . ekki svo
að hitinn sé manni til
óþæginda. Það er ekki
þungt loft þar. Ef satt skal
segja, Jakob,“ sagði Asn-
inn og lækkaði róminn,
„okkar á milli sagt og í
trúnaði, þá er þar nokkuð
kalt.“
„Já, en Asni minn góð-
ur . . .“
„Og ég sagði við sjálfan
mig: Hinum leiðist það, ef
mér verður allt of kalt.
PRRMHRLDS
SflGfl
BflRNflNNfl