Morgunblaðið - 27.02.1972, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐJÐ, SUNNUDAGUR 27. FEBRÚAR 1972
Stýrimannaskólinn í Vestmannaeyjum:
Veglegar gjafir til skólans
,, í slandsæ v intýr i‘ ‘1972
FYRIR nokkru barst Stýri-
mannaskólanum í Vestmanna-
eyjum vegleg gjöf frá Lofti
Bjarnasyni, útgerðarmanni í
Hafnarfirði.
Sendi Loftur skólanum að gjöf
mjög fallegt og nákvæml líkan
af iandgrunni íslands og hafs-
Loftur Bjarnason
botninum frá Grænlandi og suð-
ur fyrir Færeyjar.
Líkanið er mjög vandað að
aiiri gerð og sýnir vel sjávar-
botninn. Höfundur er Páll Ragn-
arsson, aðstoðarsiglingamála-
stjóri, en módelsmiður Baldur
Ásigeirsson. Hefur Páll áður gert
þrjú sams konar Mkön. Eru þau
i danska fiskasafninu í Chariott-
enhjnd, Hafrannsóknastofnun-
inni og Stýrimannaskólanum í
Reykjavík, en bekkjarárgangur
Lofts gaf skóianum það líkan,
er þeir félagar minntust 40 ára
stýrimannaafmælis.
Á afmælisfagnaði skipstjóra-
og stýrimannafélagsins Verð-
anda í Ye®t;rriiannaey.) um> sem
haldinn var fyrir skömmu var
nýja líkanið til sýnis og vakti
mikla athygli og hrifningu sam-
komugesta.
Gefandi líkansins, Loftur
Bjamason, útgerðarmaður, sýn-
ir Stýrimannaskólanum í Vest-
mannaeyjum og öllum sjómönn-
um í Vestm.eyjum mikla vin-
semd með þessari veglegu gjöí.
Hann er löngu landskunnur at-
hafnamaður á mörgum sviðum
þjóðlífsins. Loftur lauk far-
mannaprófi frá Stýrimannaskól-
anum í Reykjavík 1916, og var
sáðan í nokkur ár stýrimaður
hjá Eimskipafélagi íslands, sem
hann jafnframt var og er stór
hluthafi i. Hefur hann iðulega
setið í stjóm íélagsins. En árið
1926, þegar hann var orðinn 1.
stýrimaður á Lagarfossi, fór
hann í iand og hóf atvinnurekst-
ur í Hafnarfirði.
I>að var á landsfundi islenzkra
útvegsmanna, sem haldinn var í
Vestmannaeyjum i fyrra, að það
barst Lofti til eyma, að skóla-
stjóri og nemendur Stýrimanna-
skólans í Eyjum hefðu við heim-
sókn í Stýrimannaskólann í
Reykjavik sýnt líkani af land-
grunninu sérstakan áhuga og
þótt það girnilegt til fróðleiks.
Taidi þá Loftur ekkert sjálfsagð-
ara, en að gefa skólanum og
sjómönnum í Vestmannaeyjum
sams konar líkan, enda hefði
farið vel um sig í Eyjunum.
Stýrimannaskólinn i Vest-
mannaeyjum og aHir Vestmanna
eyingar þakka Lofti höfðings-
skap hans og velvild og óska
honum alls velfarnaðar á ókomn-
um árum.
Þá hefur Fiskiðjan h.f. í Vest-
mannaeyjum gefið vandað sjón-
varp af nýjustu gerð, þýzkri, til
skólans. Er sjónvarpið fyrir nem
endur, sem búa á heimavist
skólans, en þar em nú 8 nem-
endur viðs vegar að aí landinu.
Auk þess hafa not af þvi þeir
' : p' iplássmenn, sem ekki íengu
rúm i heimavist, svo og nem-
endur frá Vélskölanum í Eyj-
um. Með reglulegu skólasjón-
varpi í framtíðinni gætu auk
þess orðið góð bein not við
kennsluna af þannig tæki. Þess-
um eigulega grip er komið fyr-
ir í einni kennslustofunni, þar
eð ekki er til setustofa fyrir
nemendur.
Þrengsla fer nú að gæta i
skólanum og er fuU þörf á að
Aðalfundur Fnlltrúaráðs sjálf-
stæðisfélaganna í Kjösarsýslu
var haldinn í Félagsheimilinu á
Seltjarnarnesi 27. janúar s. 1.
Formaður Snæbjörn Ásgeirsson,
setti fundinn, en fundarstjóri
var -lón Gtiðmundsson, Beykj-
um.
Við stjómarkjör var Snæbjörn
Ásgeirsson endurkjörinn formað
ur og aðrir í stjóm: Gísli
Andrésson, Karl B. Gtiðmunds-
son og Stefán Ágiistsson, en for-
menn sjálfstæðisfélaganna á fé-
lagssvæðinu eiga einnig sæti í
Snæbjörn Ásgeirsson.
stjórninni, en þeir eru: Sæberg
Þórðarson frá Sjálfstæðisfélag-
inu Þorsteini Ingólfssyni, Sveinn
Frímannsson frá F.UJS. í Kjós-
arsýslu og Giiðmundur Hjalta-
son frá Sjálfstæðisfélagi Seltirn
inga.
1 varastjóm voru kjörnir:
Gunniaugur J. Briem, Sigsteinn
Pálsson og Sigurgeir Sigurðsson.
1 Kjördæmisráð voru kjörnir:
Gísli Andrésson, Magnús Er-
lendsson, Sigurður Eyjólfisson
og Karl B. Guðmundsson. Til
vara: Sigsteinn Pálsson, Stefán
Ágústsson, Bjami Þórðarson og
Axel Aspelund.
Á fundinum flutti Pálmi Jóns
son, alþingismaður ræðu. Véik
hann að þeim málum, sem efst
eru á baugi á Aiþingi. Var ræðu
Pálma mjög vel tekið. Svaraði
hann, ásamt þingmönnum Sjólf-
stæðisflokksins í Reykjaneskjör
dæmi, fjölda fyrirspuma fundar
manna.
Á fundinum var samþykkt svo
hijóðandi tillaga frá Magnúsi Er
lendssyni:
„Aðalfundur Fulltrúaráðs
sjálfstæðisfélaganna í Kjósar-
sýslu haldinn í Félagsheimilinu
á Seltjarnamesi, fimmtudaginn
27. janúar 1972, beinir þeirri ein
dregnu áskorun til þingmanna
flokksins í Reykjaneskjördæmi,
að þeir á hinu háia Alþingi kveði
sér hijóðs, og bendi á hið gífur-
lega misræmi sem nú er orðið á
þingmannatölu Reykjaneskjör
dæmis annars vegar og annarra
kjördæma landsins hins vegar
miðað við íbúatölu, að höí-
uítoorginni einni undanskilinni.
Til rökstuðnings bendir fund
huga að nýrri byggingu íyrir
skóla sjávarútvegsins í Vest-
mannaeyjum.
Forstjóri Fiskiðjunnar er Guð-
mundur Karlsson, sem hefur sýnt
Stýrimannaskólanum og mennt-
un sjómanna og fiskiðnaðar-
manna lofsverðan áhuga.
Sjómannaskólunum og sjó-
mannastéttinni er mikið happ að
eiga slika stuðningsmenn.
G. Á. E.
■urinn á, að samkvæmt nýjustu
tölum um ibúafjölda og au’kn-
ingu íbúa síðasta áratug, kemur
í ljós, að íbúar i Reykjaneskjör-
dæmi voru um s. 1. áramót um
38.600 og áukning á áratugnum
46,2%, meðan t.d. Vestfirð-
ir eru með 10.040 íbúa og fækk-
un varð þar um 4,8% en þó
hafa bæði þessi kjördæmi sama
fjöida þingmanna kjördæmis-
kosna.
Sama er um Austuriand að
segja, þar eru um s. 1. áramót
11.296 ibúar og á Vesturiandi
13.193 íbúar. Jafnrvel á Suður-
landi eru íbúar aðeins 18.047 og
hafa þó Sunnlendingar fleiri
þingmenn en ibúar Reykjanes-
kjördæmis.
Slíkt hróplegt ranglæti verð-
ur ei liðið til lengdar, enda i
rauninni lýðræðinu hættulegt.
Teiur fundurinn að nú þegar
verði að skera upp herör til
leiðréttingar þessum máhim."
Þegar ég 22. janúar sl. stóð
yfir moldium Helgu Sigurðar-
dóttur á Stóru-Borg, minnar
gömlu vinkonu, (en hún lézt að-
faranótt þess 12. sl. m.) flaug
mér í hug hið gulMallega kvæði
skáldsins á Sandi „Ekkjan við
ána“, því flest af því er þar er
sagt, gat átt svo vel við þá lifs-
baráttu, sem Helga háði með mik
illi sæmd, enda þótt þar skildi
á mi'Md að Helga giftist aldrei, og
hvítvoðungar hafa aldrei sogið
brjóst hennar. „Um héraðisbrest
ei getur þó hrökkvi sprek i
tvennt". — Það er að
visu ekkert sorgarefni þó
að kona komin á 84. aldurs-
ár, þrotin að heilsu og kröftum,
eftir ævilang.t strit við erfið lífs
kjör, faili frá og kveðji þetta Mf.
En þegar um er að ræða sam-
ferðafólk, sem allt lííið hefur
verið manni samtiða og vakið
hefur aðdáun manns með fram-
komu sinni og láfsstarfi, fer ekki
hjá þvi, að fram i hugann ryðj-
ist minningar blandnar trega og
þakklæti tii þess, sem er að
kveðja. Mér finnst því hlýða að
minnast hennar með örfáum
þakkarorðum fyrir þá vináttu,
er ég og aðrir sveitiungar okkar
nutum frá hennar hendi.
Helga var framfarasinnuð með
skarpa náttúrugreind, sem ávallt
kom skýrt fram i athöfn og
hugsunarhætti, þótt örlögin og
aðstæður sköpuðu henni óvenju
stranga lífisbaráttu, og næðingar
lnfsins léku um hana tíðum napr
ir, veikindi og ástvinamissir á-
samt þröngum efnahag og ein-
anigrun og vegleysi heim að býli
hennar, en ekkert aí þessu gat
ÚT ER kominn bæklingurinn
„Iceland Adventure 1972“, sem
Loftleiðir gefa út. Hann er gef-
inn út í 150 þúsund eintökum og
einkum dreift i Bamdaríkjunum.
Loftleiðir hófu útgáfu „ævintýra-
bæklinganna" árið 1967 og hefur
félagið síðan gefið þá út árlega.
í þeim eru myndir og upplýsing-
ar um þær skipulögðu ferðir,
sem boðnar eru hér af ferðaskrif
AF gefnu tilefni óskar Náttúru-
verridarráð, að eftirfarandi bók-
un frá fundi ráðsins 10. des.
1971 verði birt:
„Lögð fram tiliaga til ályktun
ar frá Sdgurði Thioroddsen um
lífkerfi Mývatns og hugmyndir
um laxarækt í eíri hiuta Laxár.
Tillagan var rædd og gerðar á
henni smávægiiegar orðaiags-
breytingar en hún siðan sam
þykkt samhljóða. Tillagan hijóð-
ar svo:
Lifkerfi Mývatns er með af-
brigðum sérstætt um alla Evr-
ópu, og þótt víðar sé leitað, og
efri hluti Laxár í S-Þingi er að
áliti flestra óaðskiljanlegur hiuti
þessa Mfkerfis.
Eíns og er, er enginn lax í
Laxá efri eða í Mývatni og til-
koma lax á þessu lokaða svæði
er breyting, sem kann að valda
röskun á lífkerfi þess með þeim
þó deytt þann gróanda, sem
vakti innst í sál hennar, gleðina
yfir þeim framförum, sem hún
sá og fékk að verða þátttakandi
í hin siðari ár — og góðviijann
til alls og allra. — Hún gladd-
ist hjartanlega yfir veigengn;
allra manna. — Ég man t.d. vel,
hve innilega hún var glöð, er
Ræktunarsamband Eyfellinga
var stofnað 1947, og það stóð
ekki á að greiða stofnsjóðstiilag
ið til Búnaðarfélagsins, þegar
fyrstu vélarnar voru keyptar.
Kannski heíur hún séð að þær
yllu straumhvörfum i ræiktun og
afkomu sveitafól'ks og þúfna
karginn, sem hún hafði orðið að
glíma við frá bamæsku viki fyr
ir nýrri tækni, og í staðinn fyr-
ir hann sæi hún sléttar, rækt-
aðar grundir á hinu frjó-
sama landi Stóru-Borgar. Enda
li'fði hún það að sjá þá draum
sýn rætast og verða að veru-
leika, er systursonur hennar óx
úr grasi, sem nú um árabil hef
ur verið stoð og forsjá heimilis-
ins. Kýmnigáfa Heigu var frá-
bær og hélt hún henni fram tii
hins síðasta, og hafði yndi af að
rifja upp gamiar minningar og
glettinn „húmor" var henni i
blóð borinn. Átti hún hægt með
að koma máli víð hvern sem var.
Þótt örlögin sköpuðu Helgu
þá aðstöðu, er olli því, að fram
kvæmdaþrá hennar og stórhug-
ur varð að bælast niður, og hún
gat ekki veitt sér mangt, sem al-
menningur naut, þekiki ég enga
manneskju, sem var lausari við
að fyllast beiskju til þeirra, er
meira gátu, en gladdist innilega
yfir velgengni annarra manna.
stofunum. Að þessu sinni eru
ferðirnar 32, auk Grænlands*
ferða Flugfélags íslands, sumax
fiarnar daglega, en aðrar — eink-
um sumarferðirnar — á vissum
dögum. Er hér úr mörgu og fjöl-
breytilegu að velja fyrir þá er-
lenda ferðamenn, sem ísland
vilja gista. Bæklingurinn er
prýddur 40 litmyndum, prentað-
ur í Litbrá.
afleiðingum sem ekki er hægt
án undangenginna itarlegra rann
sókna að segja fyrir um, hve al-
variegar kunna að verða.
Náttúruverndarráð litur því
svo á, að ekki sé rétt að ráðast
í gerð laxastiga við Brúará eða
fiutning lax á annan hátt upp í
efri hluta Laxár nema rannsókn
hafi verið látin fara fram og sú
rannsókn leitt í Ijós að ekki
þurfi að óttast tilfinnanlega rösk
un á jafnvægi Laxár — Mývatns-
svæðisins.
Ákveðið var að senda ályktun-
ina til iðnaðarráðuneytisins. Jafn
framt var dýrafræð ngi ráðsins,
Finni Guðmundssyni, falið að
hafa samband við líffræðinga þá,
sem unnu að rannsóknum við
Mývatn og Laxá sl. sumar út aí
áyktuninni."
Öfund og iilur hugur, held ég
að hafi verið kennd'r, sem a drei
ónáðuðu sálarró hennar. — Þar
held ég málshátturinn ,,Gu!i próf
ast í eld';“ e:gi við. Því veit ég,
að nú hefur hún kvatt þetta líf,
sáít við sjáifa sig og aðra, og
þeir, sem það getá af einiægni
eru góðir. Þrátt íyrir
óvenju m'klar fórnir og
erfið ytri skillyrð: held ég,
að Heliga haf; ver'ð mikil gæfu-
manneskja. Hún virt’st alitaf á-
nægð, henni auðnaðist að ’ifa
mesta þróunartímab'! í ísiai’ds-
sögunni og 'ékk að eggja bönd
að þeirri þroun.
Helga var mik' I dýrav'rur,
og iagin við að hjá’pa og h ynna
að sjúkum gr'num 'r.d. við 'æð-
ingar, enda oft le'tað til henn-
ar, þegar erfiðieikar steðjuðu að
í þeim efnum. Er ég e rin af þeim,
sem standa í þakkarskuid við
hana þess vegna. Hún var ein-
læg trúkona, sótti k'rkju sínr og
aðra mannafundi á m’ðan h sa
og kraftar leyfðu, af kostgæfni.
1 eðli sínu var hú i fé ag.- ga
þroskuð ot var ekki he'din
þeirri firru að má nalegt éut-
leys: væri kostur. Hún var of
gre'nd til j-.-ss að hi :sa þan i'g.
Föst var hún á g-smlar g ðar
venjur oe nægju'i'm, en n-
framt var hún op'v fvrir ö 'um
nýjungum. sem frair' ira
horfðu, og metnaði r henna> var
slikur að -:á'f v"d hún i:rfa
ítök í má um með atkvæði inu.
Nú er H ;a hori ,: á vit rðra
sinna, og þess guðs er hún tri ði á
og treysí'. Hennnr l'tðríka ..«vi-
starfs verður ien minn aí
þe'm, sem bekktu i '«na b? og
óg trúi þvý að henr ■ góðu . rir
bænir til b-'nda þe'm, sem '*ðu
henni hönd þegar mest re ð á,
haf: heyrzt tii þess, er ráð
manna he'u;- i hend' ?ér.
Því er hún kvö’d með ’rð-
ingu og þökk. því þsr er g ;• in
mikilhæf o,v góð kon«.
Gissur C iirat
Fulltrúaráöid í Kjósarsýslu:
Snæbjöm Ásgeirsson
endurk j örinn f ormaður
F.h. Náttúruverndapráðs
Giiðniiindur E. Sigvaldason.
Helga Sigurðardóttir,
Stóru-Borg — Minning
Lífkerfi Mývatns