Morgunblaðið - 19.04.1972, Blaðsíða 7

7
MÖRGtMBLABIÐ, MIÐVIKUDAGUR 19. APRÍL 1972
Sminútna
krossgata
Lárétt: 1 fistour, 6 liána, 8
DSkaimsihiliuti, 10 tempOarar, 11
álhættumikill staðu r, 12 tiveir
eins, 13 bagi, 14 leðja, 16 pen-
ingar.
Lóðrétt: 2 verkfæri (iþcf) 3
ommur, 4 líta eítir, 5 ræna 7
giápa, 9 fisikiur, 10 mikill háivaði,
14 tvtihljlóði 15 frumefni.
Káðning: síðustu krossgrátu
JArétt: 1, frosit, 6 afO, 8 Iiæ, 10
«m, 11 skúrana, 12 æi, 13 dl.
14 ofn, 16 uglan.
Lóðrétt: 2 Ra, 3 ofuraffl, 4
stt. 5 alsæi, 7 srnala 9 æki, 10
■und, 14 og 15 na.
I'"
iii
iliiiniiiliiliiliiiiiiiiiiilliiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiDniiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii||]i
jCrnað heilla
liiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiininiiiiilll
24. des. sl. voru gefiin saman
1 hjónaband af séra Sig'urði
Krisitjánssyni prófas*ti á Ísaíitði
wnigifrú Siigrún Ás,geirsdóttir og
Hafsteinn Oddsson. Heimifli
wnigu hjónanna er að Hranmar-
igötu 6, Isafiirði.
Ljósmvndast ofa*n Bnigjaveigi 28,
ísafiirði.
CAMALT&GOTT I
Ittliiiiúiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiill
Nokkrar visiir um sól og suniar,
jjafndægTÍn, sólkerfið og dýra-
hringinn.
Eftir Halldór Brienn.
(Teknar úr þriðju úitgáifiu af
„áigripi af islenzikr: máCfræð.“,
með Ileyfi hof.).
Seinkar sól, er niáíigast náir
nyrðri bvarfbauiginn,
iviku fær þvi fagurt sumar
fram yfir vetiurinn.
Fyrsta og þriðja tuga tvtegigja
tel óg jafndiæg.rin :
önmur í marz og s>vo hin seinn:
í sieptember éig finm.
Merkúr, Venus, móðir Jörð,
Marz og smáhivel, Júppíter,
Satúrm, Úran, sv*o þá hjörð
sól með Neptún temgir sér.
Hrátur, tarfiur, tiviburar,
teljium þar til krabba' og Ijón,
mey og vog þá vitum þar,
vorri birtist drek: sjón.
Bogmaðúr, steingeit stamda
næst,
stiika, vatnisberi1 og fisikar nær;
— sivo eru merkim sólar læsit
í sam'hendur þessar liitlar tviær.
Hér eru sumar og vetur taíöm
sem missiri, sumarið flrá vor-
jafmdiægrum (21. marz) til haust
jaifndægra (23. september). Vet-
ur hinn hluti ársims. Af sögm-
imnd ná var núfíð framsögiuhátt-
er áður nái, nú næ. Smáhvel
sama sem smáhnettir, hér hinar
svonefndu smástjömur (asteroi-
dur).
DAGBÓK
B4RMNNA..
BANGSIMON
og vinir hans
„Ég er að hugsa um það,“
sagði Grislingurinn, „að
við ættum að heimsækja
Jakob, en hann er bara
ekki heima, svo það er til-
gangslaust að hugsa um
það.
„Við skulum heimsækja
alla,“ sagði Bangsímon,
„því þegar gengið er úti
langar leiðir í svona hvass-
viðri og komið er síðan
inn til einhvers og þessi
„einhver“ segir: „Góðan
daginn, Bangsímon. Þú
kemur einmitt í tæka tíð til
að fá eitthvað gómsætt,“ og
það reynist svo vera, þá
finnst mér dagurinn vera
sérlega ánægjulegur dag-
ur.“
Grislingnum fannst þeir
| þurfa að eiga eitthvert er-
indi til að heimsækja alla
og hann spurði hvort
Bangsímon gæti ekki fund-
ið þeim eitthvert tilefni.
Það gat Bangsímon vel.
„Við komum í heimsókn,
vegna þess að það er
fimmtudagur. Við förum
og óskum öllum gleðilegs
fimmtudags,“ sagði hann.
„Komdu, Grislingur.“
Þeir stóðu upp, og þegar
Grislingurinn hafði setzt
niður aftur, af því hann
vissi ekki, að það var svona
hvasst og Bangsímon hafði
hjálpað honum á fætur, þá
lögðú þeir af stað. Fyrst
fóru þeir heim til Bangsí-
monar og til allrar ham-
ingju kom Bangsímon ein-
mitt heim í því og bauð
þeim inn, og þeir fengu sér
eitthvað gómsætt. Síðan
héldu þeir heim til Keng-
úru og alla leiðina þangað
urðu þeir að hrópa og kalla
því annars heyrðu þeir
ekki hvor til annars í hvass
viðrinu.
Þegar þeir komu heim
til Kengúru voru þeir
orðnir svo þjakaðir, að þeir
biðu eftir hádegismatnum
þar. Og þegar' þeir komu
út þaðan, var svo kalt, að
þeir flýttu sér allt hvað af
tók heim til Kaninku.
„Við erum komnir til að
óska þér gleðilegs fimmtu-
dags,“ sagði Bangsímon,
þegar hann var kominn inn
fyrir. En fyrst fór hann út
og inn nokkrum sinnum til
að vera viss um að hann
kæmist út aftur.
„Því þá það?“ spurði
Kaninka. „Hvað er um að
vera á fimmtudögum?“
Bangsímon útskýrði það
og Kaninka, sem lifði fyrir
það eitt að framkvæma
Markverða hluti, sagði:
„Og ég sem hélt, að þið
ættuð Mjög markverð er-
indi,“ þá settust þeir niður
svolitla stund — og lögðu
svo aftur af stað. Þá var
vindurinn í bakið á þeim,
svo þeir þurftu ekki að
tala eins hátt og áður.
„Kaninka er vitur,“ sagði
Bangsímon hugsi.
„Já,“ sagði Grislingur-
inn. „Kaninka er vitur.“
„Hún er lika nokkuð
greind,“ sagði Bangsímon.
„Já,“ sagði Grislingur-
inn. „Hún er nokkuð
greind.“
Og svo varð löng þögn.
„Það hlýtur að vera þess
vegna,“ sagði Bangsímon,
„að hún skilur aldrei
neitt.“
Jakob var heima, af því
nú var komið fram yfir há-
degi og honum þótti svo
gaman að sjá þá, að þeir
sátu hjá honum þangað til
klukkan var að verða fjög-
FRflMHflLBS
Sfl&fl
BflRNflNNfl
SMAFOLK
I AT£ A PEANt/T WTTÉR5ANPUICH,
AN APPL6 ANP TtJO COOKIfc?,
m l‘M STILL HUN6KV..
Ég er erniþá svangitr .
Ég borðaði þó smurða hianð Þetta hefnr alltaf verið nóg Ég hiýt að vera vaxinn upp
sneið, epii og tvær smáköktir fyrtr mig ... úr nesfinu minu!
og samf er ég svangur.
DRATTHAGI BLYANTURINN
"V..— ...
FERDIN AND
mmmrnf/