Morgunblaðið - 22.04.1972, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 22. APRlL 1972
111111
í KVIKMYNDA
HÚSUNUM
iinmmuj
uu
*★ góð,
★ sæmileg,
Slg. Sverrir
Pálsson
★★★ mjög góð,
léleg,
Björn Vignir
★ ★★★ Frábær,
Sæbjörn
Sigurpálsson Valdimarsson
Kópavogsbíó
UPPREISN
ÆSKUNNAR
Max Frost er skærasta popp-
stjarnan X Bandaríkjunum. Þegar
Max kemst aö þvS að 52% aí
þjóðinni er undir 25 ára aldri, íær
hann ýmsar hugmyndir. Þegar
hann er fenginn til að skemmta
á Xramboðsfundi hjá fremur ung-
um frambjóðanda (35 ára) not-
ar Max tækifærið til að æsa ungl
ingana til fylgis við sig og
heimtar, að kosningaaldurinn
verði lækkaður niður X IX ár.
Tekst honum með múgsefjun að
kollvarpa kerfinu og er kosinn
forseti Bandarikjanna, 24 ára
gamall. Max gerir strax röttækar
breytingar og lætur m.a. setja
alla, sem eru eldri en 30 ára, á
afgirt svæði 1 eins konar íangelsi,
þar sem þeim er haldið uppi á
L.S.D.. En Max rekur sig fljótlega
á það, að liugtakið „aldur“ er
afstætt.
A Frumhugmyndin, sem hér
liggur að baki, er ef til vill
ekki svo mjög fjarstæð, þegar
vel er að gáð. Hins vegar nær
leikstjórinn hvergi tökum á
efninu og þaðan af siður tekst
honum að færa það í viðun-
andi kvikmyndabúning.
Nýja Bíó:
M.A.S.H.
Styrjöldin 1 Kóreu er í algleym-
ingi. Bandarískir hermenn falla
og særast, og miklar annir eru
hjá lækna- og hjúkrunariiði, sem
hefur bækistöðvar skammt frá
viglinunni. Þar hefur verið safn-
að saman hinni íurðulegustu
blöndu manntegunda, sem reyna
að hafa ofan af fyrir sér meö
ýmsum hætti milli þess sem þeir
krukka í landa sina. Leikstjóri er
ltobert Altman, en í adalhlutverk
um eru Elliot Gouid og Donald
Sutherland.
•k'k'k Þótt M-A-S-H sé ekki
kvikmyndalega merkileg, má
hafa af henni allmikið gam-
an, ekki sízt fyrir leik þeirra
Goulds og Sutherlands. Þetta
er bitur stríðsádeila, en virð-
ist jafnframt vera víðtækari
þjóðfélagsádeila. Lifum við
ekki öll við meira eða minna
brjálaðar kringumstæður, þar
sem eina lífsvonin virðist vera
í þvi fólgin, að taka veru-
leikann ekki of hátíðlega.
★★★ Altman hefur hér gert
niðbeitt stríðssatíru. Mein-
fyndin kaldhæðni svífur yfir
vötnunum, og undirstrikar
hún á áhrifamikinn hátt til-
gangsleyai styrjaldarinnar og
virðingarleysið fyrir manns-
lífum. Altman lætur leikar-
ana óspart „impróvisera“
með eftirtektarverðum ár-
angri.
kkkk Tvímælalaust ein
fyndnasta mynd æm ég hef
séð. Skörp stríðsádeilan, sem
liggur á bak við allt háðið og
grínið kemst mjög vel til skila
í Oscarsverðlaunahandriti
Ring Lardners Jr. Leókur
allra er stórkostlegur. Ein af
beztu myndum ársins.
Austurbæjarbíó:
Á BIÐILSBUXUNUM
Ungur maður og ung stúlka
etla að fara að gifta sig, eins og
;engur. Þau hafa búið saman
háskólaár sin, en leynt þvi fyrir
foreldrum sinum. Nú er hin stóra
stund að renna upp, og þó allt
sé kyrrt á yfirborðinu, eru ýmsar
hræringar undir niðri, sem engan
óraði fyrir. Unga parid er nefni-
ega ekki eitt um það, að eigá
eitthvað gruggugt i pokahorninu,
og eftir þvi sem nær líður hrúð-
kaupinu opinberast bessi leyndar-
nál — eitt af öðru. Myndin
spannár yfir allstóran aðstand-
mdahóp unga parsins — foreldra,
iystkini og vini, og alls staðar
remur Amor við sögu — i ýms-
im myndum.
★ ★ Að mörgu leyti mjög
þokkaleg gamanmynd — með
hnyttnum sannleikskornum á
stangli. Handrit og leikur eru
mátulega yfirdrifin og hæfa
vel brúðkaiupum af þessu
tagi.
Hafnarbíó:
SIÐASTA AFREKIÐ
Hér greinlr frá virðulegum
veitingastaðareiganda, sem hefur
grunsamlega fortið, en hefur
sengið að eiga menntakonu og
aætt ráð sitt. Honum dauðleiðist
lið kyrrláta iíf og grípur hann
)\i fyrsta tækifæri, þegar hann
’yrir tilviljun hittir gamlan vin
Crá iiöinni tíð. Þeir skipuleggja
bankarán, sem skipulagt hefur
verið í þaula. Allt gengur sem í
sögu nema hvað þeir reka sig á
það eins og fleiri að erl’itt getur
verið að losna undan refsivendi
réttvísinnar.
★ Það skortir alltaf herzlu-
muninn að úr myndinni verði
það, sem efni standa til. At-
burðarásin er of hæg og
myndin því aldrei verulega
spennandi.
Tónabíó:
ÞÚ LIFIR ADEINS
TVISVAR
Geimför stórveldanna taka að
hverfa með furðulegum hætti, og
auðvitað er James Bond gerður
út af örkinni til að kanna hverju
þetta sæti. Leið hans liggur til
Japan, og þannig er búið um
hnútana að allir telja hann dauð-
an. Hann gengur jafnvel svo
langt að hann útbýr sig sem jap-
anslcan fislíimann og kvænist
japanskrl stúlku í þokkabót til
að geta unnið óáreittur. Engu að
síður lendir hann hvað eftir ann-
að I bráðri lifshættu, enda upp-
götvar Bond fljótlega að hann á
í höggi við Speetre-glæpahring-
inn með Blofeld nokkurn i broddi
fylkingar. Lokaleikurinn verður
því tvísýnni en Bond óraði fyrir
í upphafi.
A James Bond og Sean Conn-
ery er ákveðin trygging fyr-
ir vandvirknislegri tækni-
vinnu, enda er ekkert til spar-
að. Af Bond-mynd að vera er
þessi heldur slakari en hinar
en það má vera af því, að
tæknihliðin er orðin svo flók-
in og stórfengleg, að myndin
minnir oft frekar á vel upp-
settan ballett en hasarmynd.
kk Ein lakasta Bond-myndin
Tæknibrellurnar sitja algjör
lega í fyrirrúmi, jafnvel svo
að efniþráðurinn gleymist á
köflum. Ágæt skemmtun fyr
ir þá sem ánægju hafa af has
ar, fallegum stúlkum og vís
indafantasíum.
Stjörnubíó:
MEÐ KOLDU BI.OÐI
Myndin er byggð á samnefndri
bók eftir Truman Capote um morð
tveggja fyrrverandi fanga á
heilli fjölskyldu í Kansas. Er hér
ireginn fram aðdragandinn að
þessu sjúklega athæfi, moröinu
lýst.flótta þeirra féiaga til Mexi-
kó og loks handtöku þeirra, er
þeir snúa aftur til Kansas eftir að
hafa oröiö peningalausir 1
Mexíkó.
kkk Er rétt í siðmenntuðu
þjóðfélagi að iðka dauðarefs-
ingu? Capote segir nei, og not
ar sér til stuðnings einn hrylli
legasta glæp, sem um getur.
í myndinni er hinum raun-
verulegu atburðum fylgt
mjög nákvæmlega, og reynt
að forðast nokkra hlutdrægni.
Hér verður áhorfandinn að
taka sjálfstæða afstöðu, hún
verður ekki tekin fyrir hann.
★★★ Þessi mynd er að ýmsu
leyti einstæð. Aldrei fyrr hef
ég séð afbrot og aðdraganda
þess brotin til mergjar á eins
raunsannan hátt. Hún vekur
alla til umhugsunar og spyr
ótal spurninga.
★ ★★ Frábær mynd, sem
fylgir sannleikanum og efnis
þræði bókar Capotes nákvæm
lega. Leikur og myndataka
með afbrigðum góð. Músikin
er einnig sérþáttur. Þetta er
kvikmynd sem á lengi eftir að
sækja á huga manns með öli
um sínum vansvöruðu spurn
ingum.
Laugarásbíó:
SYSTIR SARA
Eastwood cr hér enn einu sinni
á ferð í villta vestrinu með byss
una á sinum stað, og kemur nú
að hópi illmenna, sem hyggjast
nauðga nunnu (Shirley McLaine).
Eastwood lcemur i veg fyrlr þær
fyrirætlanir og að sjálfsögðu
tekst siðan vinátta með honuin
og nunnunni. Kemur brátt i ljós
að nunnan er ekki öll þar sem
hún er séö, heldur hefur hún ver
ið gerð út af örklnni til að afla
vopna til uppreisnar i Mexikó. —
Veröur Eastvvood liðsmaður henn
ar, og áður en yfir lýkur eiga þau
eftir að há marga hildi saman.
★ Snöggtum lélegri en Coog-
ans Bluff, sem gerð var af
sama leikstjóra, Don Siegel.
Oft snyrtilega unnin tækni-
lega, en fremur langdregin og
fer lítið fyrir frumlegum hug
myndum í efnismeðferðinni.
★★ Þrátt fyrir að margt megi
finna að leikstjórn Siegels er
það fyrst og fremst lélegt
handrit hins gamalreynda
vestraleikstj óra, Bud Boettic
her, sem fellir myndina niður
í meðallag. En músíkin, Mac'
Laine og kvikmyndatakan er
góð.
Gamla bíó:
ÁHVERFANDA
IIVELI
Saga Margaret Mitchell, sem
gerist á árunum 1861—1873 í Ge-
orgia-ríki 1 Norður-Ameriku, er
nokkurt vit sé i því að reyna að
þylja söguþráöinn hér. Inn 1
myndiná fléttast Þrælastríðið og
örlög kvenna eins og Scarlett O’
Hara og Melanie Hamiltons og
manna eins og Rhett Butlers og
Ashley Wilkes. Er þetta i stuttu
máli saga þeirra um auðlegðar
missi, baráttu við fáta'ktina og
eignamyndun á ný, ástir þeirra
3g afbrýðl.
l'rssi 33 ára gamla næst-mest-
sótta-mynd veraldar er mér nu-ir.i
forv’itniefni en gagnrýnis, þar eð
■itilokað er að da-ma hana á siimu
forsendu og aðrar myndir hér á
síðunni. Krgo: engin st.jörnuK.iöf.
Kn sem glæstasta framleiðsla
Draumaverksmiðjunnar er mynd
in verðugt minnismerki um þann
ótiilulega fjiilda álinrfeuda, sein
nýtur þess að láta sulla stefnu-
laust i tilfinniiiKum símim.