Morgunblaðið - 01.07.1972, Síða 23

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 1. JÚLÍ 1972
23
Halldór Diðriksson
járnsmiður—Minning
(HINN 20. j únií dl. íléat HaHidór
Diðrikstson, bónidi á BúríeMi, á
ihet'tnLIi dóbbuir sinniair og terugda-
son-ar á Selfossi, eftir laingvar-
andi og erfiðain sjúlkdóm. Hálf-
itum mánuði áður amdaðist Pálll,
bróðir, hans, og má þvi segja, að
hér sé sflíatmimt stóara högga
millLi.
Haliidór var fæddur að Vabns-
hóLti í Gríimsiniesi 5. jiöli 1899. —
Voru fareldrar hams hin kum n/u
mierfldshjóin Ölöf EyjóLfsdóbtir og
Diðrilk Sbefánsson,, er bjuiggu
myimdaribúi í Vatnsholiti um ára-
tuigaskeið. Voru þau rómuð fyr-
ir imikiinin duignað og manmikosti.
Oallldór ölisit upp með forelidrum
siíniuim, ásamit mörguim systkim-
um. Eins og vemja var á þeim
itHmiuim, er Vatnskotasystlkímin
voru að alast upp, vair þeim frá
æsku haldið til vimnu við öil
venjiúLeg sveitasitörf, og smemima
*var það álit þeirra, er till þðkfcbu,
að þau stæðu flesbuim jafmöldrum
siíniuim framar að dugnaði. Eftir
fermimgu vamm HalMór miorg ár
é búi foreldra simma, en érið
1927 keypti hamm, ásamt Páli
bmóðuir sínum, jörðina Búrfiell í
Grflimismiesi. Bjuiggu þeiir bræður
þar félagsbúi um nokkur ár, en
skipbu jörðinni og bjuiggu efitir
það hvor á sinum hluiba, þair til
fyrir tveimur árurn, að HaJlldór
hæbti búskap að mestu.
Hirnm 12. des. 1936 kvæntist
Hallfldör Krisbínu Guðjónsdótbur
iflrá Ásgarði i Gtiímsmiesi. Lifir
hiúm mamn sinn. Kriistín er mikifl
man nko.stakona. Voru þau hjón
mjög samlhent og hjónabamidið
móbað af virðimgu og ásitúð. —
Bæði voru þau gesitrisin og góð
heiim að sœkja,
í>au hjón eignuðust tvær dæt-
ur. Þær eru: Guðrún Ásgerður,
igift Bimi Jensisen, reminismið. —
Œ>au eru búsiett á Seiifossi. Ólöf,
siem starfar í útihúi Lamdsbanik-
ans á Selfiossi. Ðáðar eru þær
systur búniajr miklum mar.nkost-
uim, og milili þeirra og fioreldr-
amraa var mikið ásitrilki.
Ekki sitimdaði Hálidór anmað
nám en i bamaskóla. Var hann
þó vel igreinduir. Em á þedrn árum
voru úinglinigum ekki ailllar leiðir
opmiair táíl skóliagömgu, svo sem
niú er. Hánm var hægiátuir og
iháJttvis, og öfll opiinber umsvif
voru honum mjög fjairri skapi.
Heimiiið var honuim alllt, og þvi
fórnaði hamrn kröftuim sínuim af
ailúð og umhyggju meðam heilsa
leyfði.
HaLLdór stundaði sjó á vefirar-
veritiðum um árabifl. Hafði hanm
þar orð á sér fyrir duignað,
áhiuga og ósérhllfni. Hið sama
áfliiit fyligdi honum hvarvetna, þar
sem hanm laigði hönd að verki.
Það hef ég eftir mönnum, er
ihomum voru samtiða, að hamm
hafi verið elsikaður og viirtur af
Skipsfélögum simum. Undir þetta
mumu aliir taka, er af honum
höfðu nokkur kymmi. Og fiúllyrða
má, að óviidanmen n hefiur hamn
eraga átt uim ævina.
Fyriir nókkrum áruim tðk Hall-
dór að þjást af sjúikdómi, er
leiddi til þess, að homuim var að
miestu varnað iganigs, söfcum
kölikunar í mjöðmum. Einmig
hafði Kristim, korna hams, átt við
vanheilisu að búa um árafoil. Eifit-
ir að þammig var komið heilsu
þeirra hjóma beggja, hvíldi rekst
ur búsims að mestu á yngri dótt-
ur þeirra, Ólöfu. Leysti hún þau
störtf af hendi af miiklúim manm-
dómi, og mátti segja, að síðusbu
árin væri húm skjól og skjöldur
heimifliislms.
Minning;
Jónas E. Einarsson
Fæddur 22. janúar 1921.
Dáinn 23. júni 1972.
ÞAÐ vair mitt í önmum dagsims
að okkur við filugumiferðarstjárm
ina í Reyikjavíik barst sbuitt en
harmiþrumigim fregm. „Hann Jón-
ias á Akureyri er láitinn".
Hjá okkur var aðeins um einm
Jóinas á Akuireyri að ræða. Þanm
sam hafði uindanfama tvo ára-
bugi verið svo miáinm samastarfs-
maðuir okkar að í hugum flestra
ókkar var hanm óaðskiljanlegur
hlliúti þeirrar stofnumar, sem
hiainn vamn fyrir og virti svo mik-
fflis.
Sameiginieg áhugamál og hið
máiraa saimstarf, sem starf oikfkar
Iknefst gerir það að verflcuim að
iamdafræðileg fjarlægð hverfur
og menm kymmast og tenigjast
jafnvei vimáJttúbömdúm án þess
aö sjásat eða hitbast.
Þamnig hafði óg á fjórða ár
áitt máið og mœstum daglegt sam-
starf við þennam góða dremg áð-
iur en fiundúm okkar bar samam,
,er við úrðúm sammfierða tifl firam-
tialdsmiáims í starfsgreiín okkar
erlendis.
Það voru heldur ekki ókunm-
ujgir menm, sem sbiigu í farkost-
iinm siaiman, heldur góðir kunm-
fagjar, sem höfðu lernigi þefltkzt.
Fjarvist frá lamdi sSmu, heim-
ffl og ásrtjvinum tengir menm enm
námari foönduim og heim komum
við Jónas sem mitolir vimir og
SJú vimáJtta heflur haldizt og firek-
ar aukizit, þótt lamgt sé mú um
Iiðið síðan við gemgum saman
uni skóga Indiíána og Jónas trúði
imér ifyrir því siem Reykvíkingi að
itrén á Aikuireyri væru miklu
stærri og fialflegri, en þar. Þertta
vænu kallaðir mjðlar fyrir morð-
tara. Jómas elsikaði svo sammaaflega
heiimilll sáitit, starf og heimabæ.
Heimi'l Báru og haras bar ijós-
ian voöt þeimrar simielkkvisi og
samhiefldni, sem góð hjón prýðir
og yndisflegt var að heimsœkja
þau og mjóta satmvista þeirra
og gestrisni.
Starf sitrt tók Jóraas mjög al-
varlega og simnti því afi alúð og
festu. Hann hafði verið með frá
byrjum flúgumiferðarstjó'rnar á
Akuireyri ailrt frá því að þar var
aðeiras fjarskiptastöð og til nú-
veramdi þjónusbu og átrt stærstam
þátt í að skapa þamn góða orð-
þátt í að skapa þann góða orðs-
flír, er þjónustunni þar fylgir.
Jórnas þreyttist aldrei að lýsa
flegurð heimabæjar síms, hanm
hafði mæmam smekk fyrir feg-
urð og ein tómsbundaiðja hams
var fljósmyndum og þar naut Ak-
ureyri mikils. Hann fanm þar
óteljandi fyrirmyndir og ártti gott
safn Ijósmynda, sem hamn sýndi
er við átti.
Hams ákveðmu en glaðværu
rödd heyrum við ekki firaimar
fleiðbeima, gefa upplýsingar eða
senda góðliátlegt glems, en Jónas
er cxkkur ekki gfleymidur, minn-
img uim góðam dreng gleymist ei.
Ég bið guð að blessa og styrkja
koniu hans og böm.
Jens A. Guðtmmdsson.
1 síðasrtliðnum desemibermiám-
uði veiktist Halldór skymidilega.
Eftir það var hann rúmliggjamdi,
íyrst á sjúkrahúsi, en síðar á
heimiLi dótitur simnar og tengda-
somar á Seltflossd, þar setm hanm
flézt 'hinm 20. júmí, eims og fyrr
segir. Naut hamm þar aðdáumair-
verðrar umhyggju konu sinnar
og annarra ástvina.
Sem sveitumgar ðitfeum við Halfll
dór samleið alla feíð, og sem má-
grammar meira en fjóra feugi ára.
Það fler því að lífcum, að nú, þeg-
ar vegir skillja sé mmrgs að mimm
ast. Á þær mimmimgair ber engan
slkugga. En fram í hugann kem-
ur mynd af huglúfiu góðmenni,
er i engu miáfeti vaimim sifet viita.
Og með þessum fáu kveðjuorð-
um vil ég fiæra himium láfena vimá
og samifierðamiainni djúpa þökk
fiyrlr þanm sjóð mitnminga, er ég
igeymi um hamm í buga mímium.
Við hjónin vottuim Kristímu,
dætrum henmar og temgdasyrai,
okkar inmilegustu samiúð í sorg
þeirra.
Guðmwndiir Guðmuudsson.
Þorfinnur
Búrfelli —
Fæddur 9. septemfoer 1895.
Dátan 26. júmi 1972.
Kveðja frá starfsmöimminni
.vélsm. Héðins M.
ÞORFINNUR Hamsson, jám-
smáður, andaðist að heimiLi sínu,
Hátúmi 9, Rvík, 26. júraí ’72, og
verður jarðsumgimn frá Foss-
vogskirkju laugardagmn 1. júlí
’72.
Þorfinmur fæddist á Sigiunesi
við Sigluifjörð þanm 9. septemfoer
1895, sonur hjónanma Arnbjarg-
ar Sumarliðadóttur og Hams
Kristjánissonar. Fór hann ungur
til sjós og var mörg ár vélstjóri.
Fyrri kona Þorfimms hét Svan-
hiiilúur Krisitjánsdóttir og eign-
uðust þau 7 börn, 2 sonu og 5
dætur. Hún dó eítir 14 ára sam-
búð.
í vélsm. Héðni sflarfaði Þor-
fimnur í rösk 30 ár eða frá 1940,
þar til fyrir u.þ.b. einu ári að
hamn hætrti störfum vegna veik-
fada þá rúmlega háflif áttræður.
Samstarfsmemm Finna, eins og
hann kallaðist í daglegu tali,
kveðja hamn nú himztu kveðju
með þakklæti fyrir samstarfiið
og margar góðar minnfagar frá
löngum starfistSma.
Börmium hans og eftirlifandi
konu, Heligu Frímammsdóttur,
vottum við okkar inniflegustu
samúð og hiluttelkningu við firá-
faifl þessa mæta manms.
Þorfinmis minmuimisit við Héð-
insmenm sem góðs félaga og
Sverrir Kristinsson
— Kveðja
Kæri viniur.
ÉG er hér og þú ert þar, og emg-
imn timi er til að láta æsku-
drauimana rætast.
Þegar ég riif ja upp allt það siem
við ætluiðum að gera, þá er því
sterkiega hvislað að mér að eng-
inm fiær filúið sín forlög. Það er
svo erfitt að hugsa tii þesis, að
við höfum átt samieiginlega svo
margar framtíðarvonir. Nú virð-
ist von heita minning. Eða get-
um við kannski lika kalllað mimn
ingarnar vonir. Ég hef margoft
komið upp á Nýja Garð á teið úr
skólanium, og ætlað að líta við
hjá þér, en þá verður mér ljóst
að þú ert hér ekki meir.
Minm gamli herberigisfélagi,
hversu ég sakna þín. Þagar við
hittumst á Laugarvatni, eign-
aðist ég traustan vin. Samyrkju-
búið G.A.S. er minning, sem hef-
ur afllfltaf verið mér kær. Per-
sóniulieiki þinn var þanmig að
ekki var til ákjósanlegri herberg-
isfiélagi. Hversu auðvelt það
reyndist okkur að telja hvor öðr-
uim trú um, að þörf væri á hvMd
frá leistrinium. Þú raunsæi skyn-
sami Sverrir, það var aflltaf svo
'gaimiam að tala við þig, hvort
heldur til umræðu var mamn-
eskjan eða bananafiflugan, þá
hafði raunisæið ailltaf símar
björtu hliðar. Þú varst afllra
manraa siztur til að reita menn
til reiði og afldrei þráttaðir þú við
nokkurm. Svo varst þú ailtaf svo
duglegur. Námið var alltaf
stkemmitilegur fleikur í þinium
auiguim.
Ég semdi þér hinztu kveðjur
Sverrir minn og vona að þér hafi
liðið vel frá því þú fórst og þú
hafir haft hiýj'u, eins og við hér
núliðna sumardaga.
Þinn vtaur frá Laugarvatni.
Hansson
Minning
tnausts saamstarfsinamns.
Friður hims æðri máttar fylgi
þér að leiðarlokuim.
F.h. saimstarfismanna,
Sv. P.
Vöru- j
skipta-
jofnuður
VÖRUSKIPTAJÖFNUÐURINN
var hagstæður uim 11,8 mifllj. kr.
í m'aímánuði, en óhagstæðiur um
660.9 miillj. kr. á tímabilinu frá
janúar til maí. í miaímámuði í
fyrra var hann óhagstæður um
417.9 milllj. og á tímabiLiniu frá
janúar tfll maí í fyrra óbagstæði-
ur um 1.767.6 milij.
AUs var nú útfiutt í maí fyr-
ir 1.837.4 miflljónir, þar af ál og
áflmelmi fyrir 213.7 milflj. Fyrstn
siex mánuði árásirts var útfiurtt
fyrir 6.685.2 milflj. kr., þar af áŒ
og álmelmii fyrir 946.9 milflj. Inira
flutt var 'í maí fyrir 1.825.6 milllj-
kr., þar af til Búrfiellsvirkjundr
fyrir 3.7 millj. og tii ísil. átféflagu
ins fyrir 52.0 miEj. Á fyratu sex
mánuðum ársins vtar innfflutt
fyrir 7.346.1 mililj., þar af 18.1
milij. til Búrfeflisvirkj'unar og
452.4 milij. til Ísíl. álifélagsins.
— Tannlæknar
Framfoald af bls. 10.
uraa. Það væti aliltaf hægt að
læra af reynslu þeirra, sem starf
að hefðu lengur. Sjálfar sögðust
þær aðeims hafa starfiað eitt ár
við tannilækningar. Við spurðum
þær út í störf þeirra sem barrn-
taninlækna.
— Okkar verksvið er að fylgj-
ast með tönmum sikólabarna á
aldrinium 6—16 ára. Við störfum
sín í hvorum skólanum, gerum
við tennu.r ef með þarf, — já,
mieira að segja fraimkvætmtm
skuxðaðgerðir í munmi. Það
eima sem er ekki inrnan okkar
verksviðs í tannlækningum, eru
tarararéttimgar.
— Jú, við erum ríkisstarfö-
mienn og kunmum því bara vel,
enda eru launim svipuð og hjá
öðrum taranlækm'Um, setn hafa
einíkastofur.
SKÓR Í FERÐALAGIÐ
Mikið úrval af kven-, kairlmanna- og unglingaskóm.
Opið á laugardögum frá kl. 9—12. — Póstsendum.
SKÓVERZLUN PÉTURS ÁNDRÉSSONAR
Laugavegi 17 — Framnesvegi 2.