Alþýðublaðið - 06.08.1920, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
rimm menn
vantar á mótorskip til síldveiða frá Siglufirði. Purfa
að fara með »Kóru« annað kvöld. — Uppl, á afgr.
Vísis og eftir kl. 7 hjá Ing-ólfi. O-íslasyni,
Veltusundi 1. Sími 463. JLgsett Irarip í boði.
Niðursoðnar vörur
frá Beauvais.
Meðal annars:
Ertur, fínar. Fiskaboilur. Asparges.
Lax.. Tomatar, Roast-beef - o. fl.
fást hjá
EL P. Duus.
Koli konnngnr.
Eftir Upton Sinclair.
Fjórða bók:
Erfðaskrá Kola konungs.
(Frh.).
Hallur tilkynti íundinum frétt-
ina, sem tekið var með ópum og
óh'jóðum. Nú já, já; þetta var
þá ætlun verkstjóranna! Sex, hin-
ir áköfustu verkamanna, stukku
jafnsnemma upp á kólabinginn og
reyndu að tala allir í einu. For-
ingjarnir urðu að beita valdi til
þess, að fá þessa alt of áköfu
menn til þess að hætta, og aftur
kom Hallur með áeggjan . sína:
„Engar illdeilur!" Þeir skyldu
treysta félagi sínu, standa eins
og klettur, og sýna félaginu, að
það gat ekkert verkfall unnið
með hótunum.
Um það urðu menn sammála
og nefndin lagði af stað til skrif-
stofu félagsins. Allur hópurinn
fylgdist með nefndinni og fylti
götuna fyrir framan skrifstofuhús-
ið. En hetjurnar f'óru upp tröpp-
urnar og inn í skrifstofuna. Wau-
chope spurði eftir herra Cartwright,
og fór einn skrifarinn inn og
sagði til þeirra.
Meðan þeir biðu, kom einn af
starfsmönnum félagsins og benti
Halli til sín. Hann rétti Halli
urnslag þegjandi. Utan á því stóð
Joe Smith, hann opnaði það og
fann í því lítið nafnspjald. Steini
lostinn af undrun las hann: Ed-
ward S, Warner, yngri.
Hann ætlaði ekki að trúa sín-
um eigin augum. Edward í Norð-
urdalnum! Hann snéri kortinu við
og las það sem skrifað var á það
nieð rithönd bróður hans: „Eg
er í húsi Cartwrights. Eg verð að
tala við þig. Það er viðvíkjandi
pabba. Komdu strax".
Hjartað í Halli barðist af ótta.
tívað áttu þessi boð að þýða?
Hann flýtti sér að útskýra málið
íyrir nefndinni.
„Er þetta ekki snara?“ spurði
Wauchope.
„Nei, óhugsandi“, svaraði Hall-
ur. „Eg þekki rithönd bróður
míns. Eg hiýt að tala við hann“.
„Gott og vel“, sagði Wauchope,
„þa bíðum við, unz þú _ kemur
aftur“.
Hallur hugsaði sig lítið eitt um.
„Mér finst það ónauðsynlegt. Þið
getið gert það sem þarf, án þess
eg sé með“.
„Eg vildi helzt, að þú hefðir
orð fyrir okkurl" sagði Englend-
ingurinn.
„Nei", kvað Hallur, „það er
þitt verk. Þú ert formaður félags-
ins. Þú veist eins vel og eg, hvað
verkamennirnir vilja. Auk þess,
er ástæðulaust að masa siokkuð
við Cartwright. Anaaðhvort geng-
ur hann að kröfum okkar eða
ekki.
X.
Hallur skundaði til heimils
námustjórans, sem var lítið eitt
afsíðis, þar sem útsýni var yfir
alt héraðið. Hann hringdi, og
bróðir hans Iauk sjálfur upp.
Kvíði Hails óx meðan hann
var á leiðinni. „Hvað er að
pabba?" sagði hann ákafur.
„Það er ekkert að honum“, var
svarið, „ekki í bráðina, að minsta
kosti".
„Svo, en því —?“
Dugleg kaapakona
óskast stuttan tíma nálægt Reykja-
vik. Uppl. á Laugaveg 50 b niðri,
kaupendur blaðsins, sem hafa bú-
staðaskifti eru beðnir að tilkynna
afgreiðslunni það, Sömuleiðis eru
menn ámintir um að gera að-
vart, ef vanskil eru á blaðinu.
Miltil vandræöi! Þvott-
urinn minn núna er allur með
ryðblettum, hvaða ráð er til að
ná þeim úr og forða honum við
eyðileggingu ? Bœta má úr því.
Sendu bara í verzlunina „Hlíf“ á
Hverfisgötu 56 A, hún er nýbúin
að fá þýzkt efni, er tekur alla ryð-
bletti strax úr þvottinum, án nokk-
urra skemda á honum. Palcka
þér hjartanlega fyrir bendinguna.
Góðar og 6®lcemd.a»
fást í pokum á 16 krónur hjá
Matthíasi Matthíassyni, 'Holti.
S'mi 497.
Ritstjóii og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentszniöjan Gutenberg.