Morgunblaðið - 27.10.1972, Blaðsíða 28
28 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 27. OKTÓBER 1972
SAI BAI N | ífrjálsuriki eftir VS. Naipaul
með stóran fisk, bros-
andi í glampandi sól. Þar hékk
líka dagatal frá beligísku ölgerð-
arhúsi með nöfruum borga
í Belgíu og Afríku prentuðum
rauðum stöfum. Málningin á hill-
unum var íarin að flagna. 1
einu hominu stóðu um tuttugu
tómar vinflöskur með snjáðum
og óhreinum merkimiðum.
Loks dró úr veinunum.
Bobby gat greint rödd of-
urstans. Snöggvast jukust vein-
in á ný en síðan varð þögn.
Bobby gekk út af baraum og
út á veröndina að lokaða gang-
inum. Hurðin út í húsagajrðinn
var í hálfa gátt. Hann leit ekki
út, en sá bara út undan sér að
þar voru Ijós og menn á ferli.
Hann vissi, að eftir honum
hafði verið tekið.
Um leið og hann opnaði her-
bergisdyrnar hjá sér, kom
Linda fram á ga/nginm. Hún var
í stuttum bómultamáttkjól og
gramntr fótLeggimir sýndust al-
veg eins hvassir og olnbogam-
ir.
Hún hvíslaði: „Var það Péfcur?
Ég vissi það. Ég vissi það.“
Aftur fannst honum hún ætl-
ast til eimhvers hjónasamspiis í
trúnaðartón á miMi þeirra. Enda
þótt hann þráði hálfpartinn sam
neyfci við einhvem, setti hann
upp þyrrkingsliegan svip, eins
og honum hefði orðið sérlega
mikið um það sem hafði gcrzt í
húsagarðinum, sneri sér undan
og fór inn i sitt herbergi.
Þar var bjart inni vegna end
urskinsins frá ljósumum úti.
Hann lokaði á eftiir sér
og ákvað á siðustu stundu að
rykkja hurðinni aftur með smá-
skell. Um leið rak hann fótinn í
eitthvað sem þeyttist eftir góltf
inu. Hann þurfti ekki að
kveikja til að sjá að þarna voru
lyklarnir að bilnum hans.
Hann var farinn að hátta, þeg
ar honum varð Ijóst hvað hafði
nærri gerzt. Og honurn varð
órótt við tilhugsumina. Einhver
hafði brotizt hér inn. Þetta hefði
getað farið verr. Hann
hefði getað staðið hér eftir bíl-
laus i gildru. Þá ákvað hann að
setja dótið sitt niður i töskuna
og vera reiðubúinn að leggja
af stað án tafair. Hann raðaði
öliu kringum einn stólimm, ferða
töskunni, buxunum, gulu inn-
fæddraskyrtunni, skónum, sokk
unum Svo lagðist hann út af í
nærfötunum. Þetta var auðvitað
fájráhlieg ráðstöfim, en þegar bú
ið var að slökkva öll ljós fyrir
utan og hann lá þarna eimm í
myrkrinu, var hann þó feg-
inm.
Þá var barið að dyrum, en
svo létt að hann var ekki viss.
Hann beið. Aftur var bar-
ið. Hamrn settist upp en kveikti
ekki ljós. Dyrnar opnuðust. Loft
Ijósið var kveikt. Þetfca var
ekki Linda. Það var Caro-
lus með tebakka.
Allt var komið í fasitar skorð-
ur á ný, veröldln var söm. „Þú
loka dyrunum,“ sagði Bobby.
Carolus liokaði á eftir sér.
„Þú faera mér te, Carolus? Þú
vænn pilfcur. Þú koma með teið
hingað."
Carolus setti bakkann á
náttborðið. öll mýkt var horf-
inn úr limiaburði hans, hreyfing
arnar voru klunnalegar, andlits
svipurinn breyfcfcur. Augun voru
blóðhlaupin, varirnar þykk-
air, þurrar og sprungnar og hvít
skárn í munruvikunwn. Andlitið
í þýðingu
Huldu Valtýsdóttur.
allt eins og torfcryggnin uppmál
uð.
„Þú setjasfc hér. Þú tala við
mig. Ég kenna þér.“
Carolus dró bréfmáða upp úr
þröngum buxmavasammm.
„Ég kenna þér flrönsku? Ég
kenna þér hundrað?"
Miðinm var kvittun fyrir teið.
Á hann var skriíað með mjúk-
um blýaniti og Bobby þekfcti rit-
hönd ofurstams.
Reiðim sauð í Bobby og hún
óx enn, þegar hann leit framan
í OaroOlus.
„Blýant," sagði hann skip-
andi.
Carolus var með blýamtinn fcil
reiðu.
„Farðu svo,“ sagði Bobby um
leið og hann rétti blýamtiinn og
miðann til baba.
Carolus hreyfði sig ekki og
svipurinn var samuir, lokaður
og tortrygginm,
„Flarðu."
„Þú gefa mér.“
„Gefa þér? Ég ekki gefa þér
neitt. Ég lemja þig frekar."
Þetta voru þó ekki hans eig-
in orð, heldur orð að láni ein-
hvers staðar flrá. Hann var að
misþyrma sjáifum sér. En þegar
hann settist upp í rúm-
OPIÐ til kl. 20 í kvöld
H ERRADE
Skólavörðustig 3 A, 2. 'hæð,
sími 22911 og 19255.
Raðhús - Skeiðarvogur
með sérlega glæsilegri íbúð 3 — 4 svefnherbergjum, 2 stof-
um. Suðursvalir. Laust fljótlega. Bílskúrsréttur.
Kvöldsími 84326.
Símaskráin 1973
TILKYNNING TIL SIMNOTENDA
Munið að frestur til að koma breytingum í símaskrána 1973
rennur út 1. nóvember n.k.
BÆJARSlMI REYKJAVÍKUR.
velvakandi
Velvakandi svarar í síma
10100 frá mánudegi til
föstudags kl. 14—15.
• Hvar er Lögberg?
Ásgeir L. Jónsson skrifar:
Ekki veit ég, hvort annar
smánarblettur er til stærri á
nútíma Islendingum en sá, að
hægt skuli vera að deila um,
ALLIR VEGIR
FÆRIR Á
Yokohama
SNJÓBÖRÐUM
ESSO - STÖÐIN
AKRANESI
hvar Lögberg, helgasita stað
þjóðarinnar að fornu og nýju,
sé að finna. Ekki hef ég þekk-
ingu til að blanda mér inn í
þá deilu. Hins vegar virðist
mér ómaksins vert, að gerð sé
gangskör að ótvlræðri úrlausn
þessa mális, annað eir ekki sæm-
andi — það verður að takast.
Nákvæm rannsókn á Þingvöll-
um; og ef til vill gagnger könm
un ýmiss konar ritverka ætti
að bera árangur.
1 hinu vandaða sagnfræðiriti
Lúðvlks Kristján'ssonar,
„Vestlendingar", síðara bindi,
fyrri hl'uta, bls. 290, birtist
kafli úr bréfi Daníels Thoria-
cius, dags. 18. nóv. 1875, til
Jóns Sigurðssonar, sem hljóð-
ar svo: „Það er mesta nauðsyn
að sýna hinum foma þingstað
vorum þann sóma að hressa
upp á hann. Að minni hygigju
ætti þjóðvegurinn ekki að
liggja um á ÞimgvöUium, því að
uimiferðin hefur miest eyðilagt
vellina, sem ekki eru orðnir
nerna tómar götur. Ég vil ekki
láta nota Lögberg eins og
hingað til með því að bæla þar
fé. (Auðkennt af mér, Á.L.J.)"
Nauméist þarf að efa, að á
þessum tíma hafa íslendingar
þekkt Lögberg og væntanlega
miklu lengur. En hvemig væri
hald eða aðstaða á Þingvölluim
til að bæla búsmala? Ef til vili
getur það gefið visbend-
ingu u-m staðinn.
Ásgeir L. Jónsson.
• Þættirnir af Ashton-
fjölskyldunni verða
ekki endursýndir
Eygló Stefánsdóttir, hjúkr
unarkona á Borgarsjúkrahús-
inu hringdi og spurði, hvort
svar hefði borizt við óskuim um
endurtekningu þáfctanna um
Ashton-fjöiiskylduna, sem kom-
ið hafa fram, bæði hér í dálk-
umim og anmars sfcaðar.
Eygló sagðist tala fyrir
miunn margra, bæði samstarfs-
fólks síns og sjúklmga, sem
vilja láta endurtaka þæfctina.
Velvakandi hafði samband
við Jón Þórarinsson, dagskrár-
stjóra Sjónvarpsins. Sagði
hann, að endursýning þáttanna
væri ekki fyrirhuguð og iægju
til þess ýmsar ástæður. 1 fyrsta
lagi hefði Sjónvarpið aðeins
eina kliukkusbund i viku
hverri, sem ætluð vseri til end-
urtekningar sjónvarpsefnis og
ætti að endurtaka Ashton-þætt
ina, sem eru fimmfcíu og tveir
talsins, yrði ekki hægt að end
urtaka neifct ainnað sjónvarps-
efni í heilfc ár; ennfremur byggi
Sjónvarpið við þröngan húsa-
kost og væri ekki hægt að
lengja endursýningartima af
þeim sökum.
1 öðru lagi hljóðaði samning-
ur Sjónvarpsins við framleið-
endur þáttanna aðeins upp á
eina sýningu á hverjuim þætti
og endursýningarréttuir yrði of
dýr.
1 þriðja Lagi væri Ashton-
fjölskyldan vinsælt sjónvarps
efni víða urn lönd og væru fikn
urnar sendar héðan strax að
sýningu lokinni.
— Sem sagt, Ashton-unnend-
ur góðir, þættirnir verða því
miður ekki endursýndir.
• Glerbrotaregn í
Smáíbúðahverfi
Eva Helga Friðriksdóttir
skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Þvi miður er mér, þar sem ég
er af erlen'dum uppruna, ekki
tamt að rita á ísLenzka tungu
og biðst afsökunar á ritvilfcum,
en ég get ekki lengur
orða bundizt yfir skrílshætti
ungi'inga i ákveðnum gaign-
fræðaskóla hér í borg. 1 sum-
ar var ráðizt í það stórvirki á
vegum gatnagerðar Reykjavik
urborgar að steypa gangstéttir
í austurhluta Smáíbúðahverf-
isins. Því miður höfuim við íbú-
air hverfisins, Lítil not af þess-
um gangstéttum, vegna gler
brota.
Á hverjum morgni, í svoköU
uðum „löngu frímínúfcum" þessa
skóla, rignir yfir okkur gler-
brotum. Ölflöskum, keyptum í
sæLgætisbúðum, sem eingöngu
opna afgreiðsliu fyrir þenna-n
hóp unglinga, er grýfct í göfcur
og gangstéfctir og jafnvel inn í
garða fóiks. K.F.U.M. og K.-
heimilið, sem er hér i nágrenn-
inu verður einna mest fyriir
barðinu á þessum skríl svo og
yngsta kynslóðin, sem leikur
sér hér í kring og má kallaist
gott, ef ekki hlýzt stórslys af
fyrr eða síðar. Ég áfcti tal við
nokkra rmenn út af þessu leið-
indamáli, en svarið er alltaf
það sama „við getum lítið
gert“. Þar með virðist útséð um
annað en að við verðum
að þola þetta uppátæki ungl-
inga, sem Leiðir af sér
sprungna hjóllbarða bíla, slös-
uð börn og sóðalegt umihverfi.
Ég lái ekki ríkisstjórninni
þótt hún haldi, að skafctabyrð-
ar fólks megi gjaraan hækka,
þar sem þessir unglingar sýna
að nóg eru efnin, a.m.k. á heim
iluim þeirra.
Kærar kveðj-ur,
Eva Helga Friðriksd. J.
Langagerði 26,
Reykjavik."
að huga að, hvar bezt þæfcti að-
Utgerðarmenn!
90—150 lesta bátur óskast á leigu frá næstu áramótum.
Ennfremur óskar hraðfrystihús á Suðurnesjum eftir tveim ver-
tíðarbátum í viðskipti á komandi vetrarvertíð.
Upplýsingar gefur:
TRYGGINGAR OG FASTEIGNIR,
Austurstræti 10, 5. hæð.
Simi 26560, heimasími 30156.
Aðalfundur
STÚDENTAFÉLAGS REYKJAVÍKUR verður haldinn í Kristal-
sal Hótel Loftleiðum föstudaginn 27. október 1972.
FUNDAREFNI: VENJULEG AÐALFUNDARSTÖRF.
STJÓRNIN.