Alþýðublaðið - 06.08.1958, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 6. ágúst 1958.
AlþýðublaðiS
LeiBir allra, sem œtla aS ]
kaupa eöa selja
BlL
liggja til okkar
Bílasaian
Klapparstíg 37. Sími 19032
önnuBast allskonar vatns-
og hitalagnir.
Hitalagnlr s.9.
Símar: 33712 og 12898.
n
Optiað aftur
Húsneeðismiðlunin
Bíla og fasteignasalan
Vitastíg 8 A. Sími 16205.
KAUPUM
prjónatuskur og vaC-
málstuskur
hæsta verði.
Álafoss,
Þingholtstræti 2,
Ákl Jakobsson
•f
Krislján Eiríksson
hæstaréttar- og héraBs
dómslögmenu.
Málflutningur, tonhelmta,
samningageirSir, fasteigna
og ‘skipasala.
Laugaveg 27. Síml 1-14--53.
Samúiarkori
Slysavarnafélag íslanda
kaupa flestir. Fást hjá slyaa
varnadeildum um land allt.
1 Reykjavík í HannyS'Caverzl
uninni í Bankastr. 6, VerzL
Gunnþórunnar Halldórsdótt
ur og í skrifstofu félagsins,
Grófin 1. Aígreídd í síma
14897. Heitið á Slysavarnafé
lagið. — Það bregst ekki, —
IKINFAXI h.i.
Klapparstíg 30
Sími 1-6484.
Tökum raflagnir og
breytingar á lögnum.
Mótorviðgerðir og við
geðir á öllum heimilis—
tœkjum.
iiÆlnnlngarspIöid
U. As S.
í&tí hjá Happdrættl DAS,
Vesturveri, símí 17757 —
VeiöarfæraverzL Verðanda,
®íml 13786 — Sjómannaíé
lagi Reykjavikur, sími 11915
— Jónasi Bergmann, Háteigs
vegi 52, sími 14784 —- Bóka
tccteI. Fróða, Leifsgötu 4,
simi 12037 — Ólafi Jóhanns
syni, Rauðagerði 15. sími
33696 — Nesbúð, Nesvegi 29
----Guðm. Andréssyní gull
•mið, Laugavegt 50, sími
2S709 — í HafnarfirCi i Póat
feáateo, shol 50207.
* 18-2-18
Þervaidur Arl Arason, liiíi.
LÖGMANNSSKRIFSTOFA
SkóIavÖrðustíg 38
c/o Páll /óh Þorleifsson h.f■ - Pósth. S2t
SiffMir IUI6 og IU17 - Slmnefni; AU
Verzlynin er flutt
að Skólavörðu-
stíg 17
Hellas
Sportvöruverzlun.
Minningarspjöld
Styrktarsjóðs iðnaðar-
mannafélagsins í Hafnar
firði fást hjá frú Jóhönnu
Danivalsdóttur Reykjavíkur
veg 19, Skipasmíðastöðinni
Dröfn og stjórn félagsins.
KEF-L VÍKIN G AR!
SUÐURNESJAMENN!
Innlánsdeild Kaupfélags
Suðurnesja greiðir yður
hæstu fáanlega vexti af
itnnistæðu yðar.
Þér getið verið örugg um
sparifé yðar hjá oss.
Kaupfélag
Suðurnesja,
Faxabraut 27.
Höfum úrval af
barnaíaíitaði og
kveniainaði.
Strandgötu 31.
(Beint á móti Hafnar-
fjarðarbíói).
Vasadagbókin
Harry Carnnichael:
Nr.35
Fæst í öllum Bóka-
verzlunum.
Verð kr. 30.00
Greiðsla fyrir morð
Hann þóttist leita lengi í vös-
ina og sýndi náunganum. —
um sínum unz hann fann mynd
Þetta er hún. Ef ég gæti haft
uppi á henni, mundi ég líta til
hennar, fyrst ég er á annað
borð að flækjast hérna.
Náunginn lagði frá sér te
fantinn og skoðaði myndina af
stúlkunni í sólbaðsklæðum
mjög gaumgæfilega. Hann
sagði. „Já, ekki lái ég yður
það . . . vona að þéj- móðgist
ekki þótt ég. komizt þannig að
orði,.að þetta sé þokkalegasti
kvenmannskroppur . . . Chris,
— já?“ !Hann rétti Piper mynd
ina, leit síðan fast á hann.
„Hvað á nú þessi veiðimaennska
að þýða, karl minn? Þér vitið
eins vel og ég að, stúlka nokk
ur að nafni Christine Howard
var dregin drukknuð upp úr
ánnj hérna fyrir skemmtu. Það
er að vísu satt að ég er ekki
háskólagenginn. en læs er ég
þó enn“. Hann ýtti frá sér fant
inum, laut fram og starði á
Piper.“ Jæja, hvað er það, sem
þér eruð að dorga eftir, maður
miinn? Mig roinnir að þeir hafi
sagt að þarna væri um sjálfs
morð að ræða?“
„Ég hef alls ekki sagt að hún
hafi ekki framið sjálfsmorð11.
„Eflaust hafið þér ekki sagt
það. Em það eru engin lög sem
banna manni að hugsa það sem
manni sýnist. Og þegar lög
regluspæjarar fara á flakk og
taka að spyrja fólk spjörunum
úr . . . “ Hann yppti öxlum og
starði fram undan sér. „Ekki
þar fyrir, að ég geti sagt þér
neitt sem að gagni má koma.
Ég veit ekki til að ég hafi nokk
urntíma séð hana. Það fólk
skiptir þúsundum, sem kemur
hingað á sumrin og er á flakki
um ána, og þær eru hver ann
ari líkar, blessaðar, að minnsta
kosti sísvona hálfberar. Hvar
mundi þessi mynd vera tek
in?“
„Það er nú einmitt það, sem
ég var hálft í hvoru að gera
mér vonir um að þér kynnuð
að geta sagt mér“.
„Það get ég ekkert um sagt.
Það er þessi fjöldi af húsum
héma, sem standa svo nálægt
ánni að grasflötin nær fram á
bakkann. Það er ekki neitt,
sem unnt er að átta sig á,
fari það kolað. Það er að segja,
ef mynd.in er þá tekin hérna
x greTindinni . . . “
Piþer sagði. „Það þori ég að
heng.ja mig upp á“.
„Þá ættuð þér að reyna fyr
ir yður við Crockhamgötuna.
Það var einmitt þar fyrir ut
an, sem þeir fundu hana. Ekki
þar fyrir. að það sé víst fyrir
því að hún hafi gengið í ána
þar, — það hefur ekki rignt
neitt að ráði að undanförnu og
ekki verið neinn vöxtur í ánni
að vísu, en samt sem áður er

IEIGUBÍLÁR
Sifreiðasíö'ð Síeicdóra
Sími 1-15-80
BifreiSastöð Reykjavíkui
Sími 1-17-20

ekki neitt hægt að fuilyrða i
því sambandi“.
Ilann yermdi hendur-nar við
olíuvélia, Leit aftur á Pipef..
„Ég get sem sagt ekkert ;
fyrir yður gert, maður minn. i
Ekki að sinni. En ef yður
skyldi vanta bát um páskana.
þá gæti ég kannske orðið yður
að liði“.
Piper var kominn fram í
dyrnar. „Þakka þér fyrir, en
mér liggur á farkosti á stund
inni. Er engan bát að fá hérna
í grenndinni annað hvort leigð J
an — eða stolinn, ef ekki vill '
betur?“
„Ekki leigðan, nei. En hins
vegar er ekki loku fyrir það .
skotið að þú kynnjr að geta stol
maður?“ Hann rótaði saginu
til með fætinum. „Hvers
vegna viljið þið ekki nota lög
reglubát?“
„Það skal ég segja þér þegar
ég kem aftur, — um páskana
. . . Þér sögðuð . . “
„Ég hef ekki sagt neitt., •— ;
en bara stungið upp á því
svona . . . Jú, Ronny Slater á
góðan bát, og það getur Vel ;
verið að hann væri til í að
lána þér hann.“
„Hvar er hann að finna“?
„Býr hér skammt frá“. Hann
reis á fætur og gekk út að dyr-
unum.“ Það er bezt að ég '
gangi með þér á leið svo þú
villist ekki. En þú lætur hann
ekkert um það vita, að ég hafi !
vísað þér til hans“. ;
Slater greiddi hár sitt aft
ur. Hann hafði falskar tennur ■
og var stillilegur og gætinn í '
framkomu. Það leyndi sér ekki
að hann var í meira lagi for
vitinn. Þegar Piper hafði sýnt
honum ljósmyndina og s'ágt
honum undir og ofan af fyrir
ætlan sinni, klóraði hann sér' í
vöngum. „Eruð þér kannski
eitthvað á vegum lögreglunn
ar?“ spurði hann.
Piper svaraði. „Ekki opinhsr
lega. Gerir það nokkurn
mun?“
Hinn lét tennumar kvika j
munni sér á meðan hann hug
leiddi það. Svaraði síðan. „Mér ,
hefði komið það á óvart . . þér
lítið ekki út fyrir að hafa !
nokkurntíma komið í einkenn
isbúning. Eruð þér skyldmenni
stúlkunnar sem drekkti sér?“.
„Ég var henni kunnugur11,
svarað.i Piper.
Það var víst einhver hreim
ur í rödd hans sem varð til
þess að Slater tók enn að virða ;
fyrir sér myndina. Hann brosti.
ólíkindalega hóstaði og mælti i
lágt. „Það má vitanlega líka
kallast ku'nningsskapur. enaá:
þótt þeir grísku skilgrejhdu!;
það á annan hátt. Hvers v^gna ;
haldið þér að ekki sé um sjálfs :
morð að ræða?“
„Af hverju ráðið þér að ég :
sé þeirrar skoðunar?"
iSlater brosti. „Kannski að^
við höldum áfram spurningá,
leiknum. Hvað mundi verða ■
ef þér fynduð staðinn, þar sem
þessi viðkunnanlega mynd er
tekin?“
„Fer ef til vill nokkuð eft'ir
því hver á þann stað“.
„Gæti sá hinn sami komizt I
í eitthvert klandur?“
,Ekki nema hann vinnj tjj
þess sjálfur“, svaraði Piþfer.
Þér skuluð ekki hafa neinar