Morgunblaðið - 20.02.1973, Blaðsíða 1

Ámörgum vígstöðvum
I þessari viku verða sani-
skipti Islendinga við önnur
lund á íþrúttasviðinu mjög í
sviðsljósinu. Á fimmtudags
kvöld fer fram i Danmörku
linndsieikur í handknattJeik
milli Islendinga og Dana, og
verðnr, að möguleikar Islend
i Randers á Jótlandi. Telja
verður, að möguleikar Islend-
inga til sigurs í þessum leik
séu fremur takmarkaðir, sér-
staklega ef litið esr til þess
að Danir hafa tekið miklum
Iramförum í handknattleik á
næstliðnum mánuðum, og m.a.
borið sigurorð af Norðmönn-
um og Svíum. Lita þeir á
þennan leik sem hluta af upp
gjöri sínu við Norðurlöndin,
og að sigur í honum færi
þeiin óopinheran Norðurlanda
meástaratitiI. J>að veikir ís-
Ienz.ka liðið, að sá einstakl-
ingur, sem hvað mest hefur
skarað fram úr, Geir Hall-
steinsson, mun ekki geta leik
ið með vegna meiðsla setn
hann hlaut í leik FH og Za-
greb á laugardaginn.
Síðari hluta vikuimar koma
svo hingað í heimsókn fjórir
þekktir lyftingamenn frá
Norðurlöndunum til keppni
við íslenzka lyftingamenn. Má
seg ja að mót það er eifnt verð
ur til sé fyrsta stórmótið í
lyftingum, sem frani fer hér-
lendis. Meðal keppendanna
eru I.eif Jensen frá Noregi
sem sigrraði í sinum þyngdar-
flokki á Olympíuleikunum í
Munehen og Hans Bettem-
bourg fi-á Sviþjóð, er hlaut
bronsverðlaun á leikunum.
Verður fróðlegt að sjá hvern-
ig beztu lyftingamönnum
okkar vegnar í viðureigninni
við þessa kappa.
Þá er fyrirhugaður lands-
leikur í badminton milli ís-
lendinga og Norðmanna, og
verður það fyrsti landsleikur
inn sem íslendingar leika í
þessari íþróttagrein. Badmint
oníþróttin hefur átt vaxandi
fylgi að fagna hérlendis, og
fram á sjónarsviðið hafa kom
ið mjög efnilegir leilcmenn.
Er sannarlega ánægjulegt að
þeir fá nú \erkefni við sitt
hæfi, og má búast við að
keppni þessi geti orðið
íþróttinni til verulegs fram-
di'áttar hérlendis, etf vel tekst
til.
— jafnteflið við landsliðið var
plástur á sár Júgóslavanna
Júgóslavneska liðið Zagreb
fékk plástur á sárin sem þsð
hafði femgið i leikjunum við
Fram og Val á sunmidaginn, er
það náði jafntefli á síðustu
stiiridu við íslenzka lands-
liðið. l*að var liinn hávaxni og
skotharði Zdravoh Radenovie
sein skoraði jöfnimamiark
Za.grelis þegar aðeins 5 sekúnd-
ur voru til ieiksloka. Júgóslav-
neska liðið verðskuldaði ekki
þetta jafntefli, því þótt íslenzka
landsliðið léki undir getu átti
það í fullu tré við gestina.
FH-iliðið missir sannarlega miik
Ms þegar Geir Hailsteinsson leik
ur ek!ki með þvi, en á sunnudag-
inn kioim það g'lögigtega fram, að
islenzlka landsliðið missir ekki
minna. Þannig hefiur samvinna
þeírra Óiafis Jónssonar oig Geirs
venð veigamikiM þá'tltur i leik
iandsiiðisins, og þegar Geir var
ekiki t'iil staðar naut Ólafur sin
látt. Það urðu því að vera aðrir
men.n sem héld'u menkin-u á loflt,
og að þessu sinni var það Axel
Axelsson sem var í aðai-
hi’utverki. Axel lék annan leik-
imn gegn Sovétimönnum á dögun-
um og var þá ákiafléga óstynk-
ur og misitæbur. En í ieiknum á
suinnudagin.n tókst honum að
sanna, að fáir menn eru sjálf-
sagðari í landsliðið en hann. 11
sinin.uni sendi hann boltainn fram
hjá Oiympdiuimarkverðiinium í l'iði
Zagireb, otg flest þessara skota
voru gullfalleg. Alls skaut hann
15 sinnum í ieiknum og af þeim
4 skotum sem misiheppiniuðusf
lernt'u 2 í stöng oig úit. Senni'lega
hefuir Axel aiidrei áitt betri leik
en að þessu sinni, oig er ánæigju-
legt til þess að vita að hann
skuli vera að koma svo upp
núna.
EKKI NÓGE
SANNFÆRANDI
1 næstu viku leikur í.slenzk.a
landsliðið við Dani, og það verð
ur að segjast eins oig er, að þessá
leitour var ekki nóigiu góðu.r til
þess að maður geti gert sér von-
ir um bærilega frammistöðu úti
í Danmörku. Liðið viirtist vera
ákafiega dauft ag mis.tö'kin voru
of mörg, bæði i sókn og vörn.
Só'knarlotiurinar vopu yfiirleitt ai'lt
of stU'ttar, oig lauk með því að
reynt var að skjóta úr meira og
minna vomiausum færum. Sl'ikt
má ekki koma fyrir í landsleikn
u.m við Dani, — þar verður að
reyna að nýta sóknirnar betuir.
í sóknarle'k ]andsHðis.!ns var
lefligst af ailtpí líitil óginun, og
manni fundiust flestar aðgerðim
ar þar vera of tilviij'unarkennd-
ar. Línusendingar komu tæpast
nema frá eimum matmi — Ólafi
Jónssyni, og er það atriði sem
þarf að iagfæra. el«ki sízt með
tMLti til þess að inmá iinunni er
frábær leikmaður þar sem Björg
vin Björgvinsson er — maður
sem gripur bolfa, sem koma í
námiunda við hann. Aðrir leik-
men.n sem eru inmi á iinu eru of
hreyfingariausir. Ef þeir Stefán
Gunnársson og Auðunn Öskars-
son væiu á me:-ri h.reyf-
iragu myndi skapast af þvi venu
leg ógnun, þar sem báð'.r eru
þeir síerkir og áikveðnir.
SKV'miRNAIt VANTAR
EKKl
Hins vegar kom það í ljós að
i þe-ttia landisii'ð varatar ekki skytt
Framhald á bls. 39
|
íltSsiíÉ

Björgvin Björgvinsson stekkur Inn
hraðaupphlaup.
í teiginn hjá Zagreb, eftir
(Ljósm. Mbl.: Kr. Ben.)
„(slenzk lið skortir aðeins herzlumun-
inn til að komast í röð allra beztu liða
heimsins, og sá herzlumunur liggur í því
að íslenzkir handknattleiksmenn æfa ekki
nógu mikið.“ Þetta hafði hinn reyndi þjálf-
ari júgóslavneska handknattleiksliðsins
ZAGREB að segja eftir (slandsferðina.
Megum við allvel una við þessi ummæli,
sem koma okkur reyndar ekki á óvart. -
Hversu oft hefur okkur ekki skort þennan
herzlumun í handknattleiksleikjum og
hversu oft hefur það ekki oröið okkur að
falli, að hann hefur ekki verið fyrir hendi.
Verkefni landsliðsnefndarmanna: Páls
Jónssonar, Jóns Erlendssonar og Karls
Benediktssonar, er því vandasamt og mik-
iivægt. Á bls. 35 er rætt viö Jón Erlendsson
um skipan landsliðsins, Danmerkurferðina
og fleira.