Morgunblaðið - 11.03.1973, Blaðsíða 11
M0RGUNBLAIMÐ, SUNiNTJÐAGUR U. MARZ 1973
Harald G. Haralds í Mntrerki Heródesar.
Jónas R. Jónsson í hhitverki Pílatnsar.
efckL, Jietta er bara mynd af
hann, og það endar með því að
hann svíkur hann i stundar-
brjálæði.“
Svarar verkið ölluxn spurn-
kigum? „Nei, það svarar þeim
ekki alveg, en þeir Rice og
Webber eru þarna með umræðu
um málið, þeir taka hlutina og
reyna að finna skynsamlega
lausn á þeim. Biblian reynir
ekki að sýna hvað gerðist, held
nr skýrir hún þetta með þvi
yfirnáttúrulega. — Sjálíur er
ég ekki bókstafstrúarmaður, en
það er ýmislegt í Biblíunni, sem
er mér hugleikið, t. d. eru siða-
reglurnar ákaflega góðar og
mikilvægar."
Hvað um kynni þin af verk-
Inu, þegar Verzlunarskólakór-
Inn söng lögin úr því? „Ég
kynnti mér ekki verkið á neinn
hátt, þar var ég bara söngvari,
söng lög Jesú og lagði engá til
finningu í textann. Hér finnst
mér ég vera að ieika, þetta er
miklu meira leikur en söngur.
Og Pétur hefur kennt mér ákaf
lega mikið í því sambandi. Ann
ars var ég ekki ókunnugur
Pétrí, hann leikstýrði leikriti,
sem við fluttum í Verzló i fyrra,
og hann tók mig rækilega í
gegn þá. Hann kenndi mér að
reyna að fá tilfinningu fyrir
persónunni, hvernig henni iíð-
ur. — Ég reyni alltaf að gefa
mér tíma á undan sýningunni
tii að reyna að lifa mig inn í
persónuna, það er allt annað
en að koma bara á síðustu
stundu, smella á sig sminkinu
og rjúka upp á svið. Ég er bú-
lnn að finna mér ágætt lítið
skot hér bakatil, þar sem ég sit
og lifi mig inn í Júdas á undan
sýningum.“
Hvernig er að vera leikari?
,Jjað er i alla staði mjög
skemmtilegt. Það eru líklega
manngerðarstúdíurnar, sem eru
mest heillandi, og eins það að
vínna með góðum hópi.“
Hvort er þetta verk fremur
skrautsýning eða boðskapur?
„Þctta er alís ékki nein skraut-
sýning, heldur er þetta á marg-
an hátt mjög einföld sýning og
boðskapur hennar á erindi til
allra. En ég held, að víða hafi
þetta verið sett upp fyrst og
fremst sem skrautsýning og ég
veit, að sums staðar hefur
mönnum aíveg blöskrað, eins
og t. d. í London.“
Hvort er þetta fremur leikrit
eða hljómleikar? „Ef bara er
lagt upp úr leiknum, þá fellur
þetta verk um sjálft sig, og ef
bara er lagt upp úr tónlistinni,
þá fellur þetta um sjálft sig,
þannig að það er samtvinnað,
leikurinn og söngurinn, og má
hvorugt missa sín."
Og, Júdas, hvernig er að Iáta
hengja slg? Ertu ekkert hrædd-
ur um að þetta bili allt og þú
hengfet í raun og veru?
„Nei slíkt getur ekki komið
til. Ég er iika bútnn að espa
mig svo mikið upp í atriðinu
á undan, að það er bara af-
slappandi að vera dauður. Það
er búið að ganga svo mikið á,
að það er aðeins um þetta eitt
að ræða. Ég er búinn að brenna
allar brýr að baki mér.
Það er dálítið merkiiegt, að
þegar maður er búin að kynna
sér þetta hlutverk svona ræki-
lega, þá fer maður að hugsa
meira um það manniega og
maður fer að grafa ósjálfrátt
meira inn i sjálfan sig. Og þá
kemur ótrúlega margt í ljós,
sem maður ekki vissi um.“
HARALD G. Haralds lauk
námi frá leikskóla L.R. fyrir
nokkrum árum og hefur síðan
farið með ýmis smærri hlut-
verk » sýningum Leikfélagsins.
Hann fer með hlutverk Heró-
desar:
„Þe.gar ég fór að kynna mér
verkið sem leikhúsverk, fór ég
að taka eftir alls konar þátt-
um, t.d. sterkri þjóðfélags--
ádeilu. Þarna er hinn fnllkomni
maður, sem greinilega verður
undir í grimmu þjóðfélagi,. þar
sem allt snýst um völd og pen-
inga. Það sést t.d. í pisiaægoing-
unni, þar sem hann er oísóttur
af yfirvöldum, sem eru hrædd
við hann sem sterkt afl á móti
því hefðbundna. Þetta er sígilt
að því leyti, að það eru alltaf
til svipaðar persónur, menn,
sem vilja halda i völdin og eru
hræddir við allt, sem ógnar
þeim.“
Heródes: „Ég hlustaði áður
bara á tónlistina og mér fannst
þetta vera skemmtilegt tónlist-
aratriði, koma verkinu á bros-
legt stig, en í textanum kemur
greiniléga fram hvernig Heró-
des er — gjörspsMu® valdhafi,
sem hefuar Woöð vSdmm að erfð
um. Hann vili njóta lifsins og
það eina, sem hann vill frá
Kristi, eru kúaæstir og töfra-
brögð. Em hann verður hrædd-
ur v'ð aðdáunina ®g hyllina,
sem Jesús hefœr Motið, og
hann telur Jesús ógna sér, þar
sem Jesús hefnar kallað sig kon-
ung Gyðinga — eins og hann
tekur fram í I»k söng-sins sins:
Burt úr minu lífi, konungur
Gyðinga, það er ég sem er kon-
ungurinn, mundu það. — En
hvort þetta er rétt mynd af
Heródesi sögulega séð veit ég
glasumig'osa, sem er yfirfeitt
gerður eins úrkynjaður og aið-
spilltur og mögúilégt er.“
BoSskapur verksins: „Þetta
befuir ekki breytt víðhorfi minu
tE; kristinnar trúar, en þarna
kearuur það fram, setm ég bef
ekkx rekizt i annars staðar:
Jesús er gerður að mannlegTÍ
veru, þo á mjög háu plani, og
hann er tíl eftirbreytní. Hanm
gerir ekM gagn sem siðferðís-
postuli, IieMur sem rnaður til
eftirbreytrri, og þessi meðferð
höfundanna á sögunni gerir
verkið miklu merkSiegra era ef
gamla lumman hefðf veríð not-
uð.“
Jónas R. Jónsson hefnr um
maargn ára skeið verið meðal
vinsaHustu poppsöngvara lands
ins, ma. lyrír söng sinn með
Ftowers, Náttúru ®g Einari Vil-
berg- H»nn fer «»eð hlutverk
Pílatnsar:
„Ég hef ekki kotinið fram á
leíksvíði áður, ne-ma hvað ég
var í Kardimomin.ubaeniim sem
poIIL Hér finnst mér ég vera
miklu frem-ur að leíka en að
syngja, ég tólka sönginn með
feifc minum og fæ tækifæri til
að gera það sem ég ekki gerði á
svfði áðor. Ég kann betur við
þetta, kannski er þetta fyrst og
fremst meira heillandi vegna
þess að ég fæ tækifæri til að
koma hlutunum betur frá mér
en ég gat áður. Þá stóð maður
bara og söng sin lög og það er
ekki spennandi að standa kvöld
eftir kvöld og syngja sömu lög-
in.“
Pílatus: „Þetta er trúverðug
persóna, eins og hlutverkið sýn
ir hann. Hann byrjar rogginn
og ánægður með sig, en missir
síðan öll völd til Kaifasar og
lýðstas, og ég heid að það geti
vel staðlzt miðað víð BibJ3una.“
En teiztn ekki á Pílatns sem
iilmenni, samanber truarjátn-
inguna „píndur undir Pontíusi
Pílatusi“? Nei, ég helid að ég
hefði ekki tekið hlutverkið í
upphafx, ef ég hefði haídið það.
Ég fremur vorkenndi hoitum.
Ég hélt alltaf að faaim hefði
ekki klúðrað þessu sjálfur,
heldur gert þetta esngöngu
vegna prestanna.“
Boðskapnr verksins: „Verkið
hefur ekki breytt viðhorfum
mmuan til trúarirmar, en ég lít
svoiítið öðrum augum 4 ýmis
atriði en áður. Verkið jafnar
Júdas og Jesú sem menn. Ég
leit ein.göngu á Júdaa sem ill-
menni og undirförulan og Jesú
ennþé meiri guð en mann. —
Ég held að þetta verk opni augu
voðalegra marga fyrir þvi,
hvað hefur í raun og veru gerzt
— það er hægt að sýna það
miMu skýrara á leiksviðinu en
Biblían gerir, enda er hún líka
ólesin bók fyrir ílestum nútima
mönnum."
JÓN Sigurbjörnsson «r einl
fastráðni leikarinn hjá Leikfé-
Iagi Reykjavíkur, sem kemur
fram í sýningimiri, — ag jafn-
framt sá langelzti í hópnum.
Hann fer með hhitverk æðsta-
pi-estsins Kaífasar:
„Já, mér finnst gaman að
vinna í þessu verki. Það er
nýstárfegt fyrir mig og þé
fyrst og fremst Éónlistin, og
svo er lika nýstárfegt fyrir mig
að vinna eingöngu með þetta
'jngu fóJki."
Tórifetin: „Mér frnnst margt
mjðg aðgengHegt í henni, bæði
Framh. & bls. 23
Jesús Guð Dýrðlingur
Júdas og Jesik Páiml Gtmnarsson og Guðmunriur Benedikfeson.