Morgunblaðið - 20.03.1973, Blaðsíða 22

22
MQRGUNKLAÐIÐ, í-RIÐJUDAGUR 20. MARZ 1973
Guðbjörg Bjarna-
dóttir — Minning
1 dag er til moldar borin Guð-
björg Bjarnadóttir, sem um
margra ára skeið starfaði á skrif
stofu borgarstjóra Reykjavíkur.
Guðbjörg fæddist að Hliði
í Reykjavík 23. nóvember 1890
Systir okkar,
Villa Kavli,
lézt að heimili sínu í Stavang-
er 18. þ.m.
Dagbjört Vilhjálmsdóttir,
Svandís Vilhjálmsdóttir,
Georg Vilhjálmsson,
Gunnar Vilhjáimsson,
Stefán Vilhjáimsson.
og andaðist að Elliheimil-
inu Grund að morgni laugardags
ins 10. marz, og var þá að mestu
orðin rúmföst eftir starfsama og
viðburðarika ævi, þar sem
skiptust á skin og skúrir, eins
og vænta mátti á langri lifsleið.
Foreldrar Guðbjargar voru
þau hjónin Sólveig Ólafsdóttir,
ljósmóðir frá Hliði í Reykjavik,
Magnússonar og Bjami smiður
Jakobsson bónda á Valdastöðum
í Kjós Guðlaugssonar frá Hurð-
arbaki í Kjós, Ólafssonar, Is-
leifssonar í Hvammi í Kjós.
Þegar Guðbjörg var 7 ára göm
ul, missti hún móður sína, sem dó
frá 5 börnum sínum, öllum í
ómegð. Tvö þeirra eru enn á lífi,
þau Ólafía ekkja Björns Sveins
sonar, kaupm. í Reykjavík, og
Guðmundur Helgi, fyrrv. eld
færaeftirlitsmaður. Látin eru
Eiginmaður minn,
HERMANN EYJÓLFSSON,
hreppstjóri, Gerðakoti, Ölfusi,
andaðist 17. marz.
Sólveig Sigurðardóttir.
Uppeldissystir okkar,
ÞÓRUNN ÞORSTEINSDÓTTIR,
hjúkmnarkona,
andaðist að Landsspítalanum sunnudaginn 18. marz.
Jarðarförin ákveðin síðar.
Fyrir mína hönd og systra minna,
Sveinn Sæmundsson.
Eiginmaður minn,
VILHELM ST. SIGURÐSSON,
trésmíðameistari,
andaðist í Landspítalanum sunnudaginn 18. marz.
Marta Jónsdóttir.
SOFFlA J0NSDÓTT1R,
Langholtsvegi 150,
andaðist í Landspítalanum að morgni hins 17. marz.
Margrét Jóhannesdóttir, Kristján Sigurðsson,
böm og tengdaböm.
t Konan min, t Faðir mirrn,
Ólöf Nordal, Bjarni Eggertsson,
andaðist sunnudaginn 18. þ.m. bökbindari,
andaðist 17. þ.m.
Signrður Nordal. Elisabet Bjarnadóttir.
þau Gróa Bjamadóttir, fyrri
kona Sigurbjörns Þorkelssonar í
Vísi og Karl Óskar, varaslökkvi-
liðsstjóri. Hálfsystkini Guðbjarg
ar eru einnig á lifi, þau Sólveig
Bjarnadóttir og Bjarni Bjarna-
son, brunavörður.
Föður Guðbjargar naut ekki
lengi við, því að hann andaðist
árið 1906. Þrátt fyrir þennan
ástvinamissi, sem frá mannlegu
sjónarmiði virtist með öllu ótima
bær, tókst henni með Guðs og
góðra manna hjálp að afla sér
hagnýtrar menntunar, sem kom
henni að góðu gagni síðar, 1 því
skyni meðal annars fór hún til
Noregs, þar sem hún dvaldist um
skeið. Nokkru eftir heimkomuna
þaðan réðst hún til starfa á skrif
stofu borgarstjóra. Þar vann
hún nær óslitið til ársins 1932.
Þau mörgu ár, sem hún starf-
aði hjá borgarstjóra, gáfu henni
tækifæri til að fylgjast með og
reyndar að eiga sinn þátt í þró-
un Reykjavíkurborgar, því að
hún starfaði þar einmitt þau ár-
in, sem Reykjavík breyttist úr
bæ í borg undir hinni farsælu
stjóm hins dugmikla og vinsæla
borgarstjóra Knud Simsens.
Guðbjörg var talin mjög fær
og afkastamikil skrifstofu-
stúlka, enda kom það sér vel við
hin margvíslegu skrifstofustörf,
ekki hvað sízt á þeim árum, sem
þau tvö, borgarstjóri og hún,
önnuðust ein öll störf skrifstof-
unnar, áður en bæjarkerfið hlóð
utan um sig þeirri mergð starfs
fólks, sem síðar átti sér stað. Það
var með ólíkindum, hve afköst-
in voru mikil, án reiknivéla og
annarra þeirra tækja, sem sjálf-
Otför föður mins og afa okk-
ar,
Sigurðar Sveinssonar,
fer fram frá Fossvogskirkju
miðvikudagirm 21. marz kl.
1:30.
Eva Sigurðardóttir
og synir.
Við þökkum af alhug samúð
og vinarhug við andlát og út-
för eiginm'anns mins, föður
okkar, tengdaföðuir og afa,
Freymóðs Jóhannssonar,
listmálara.
Sérstakar þakkir færum við
læknum og hjúkrunarliði á
Borgarspitalanum fyrir góða
hjúkrun í veikindum hans.
Jóhanna Freysteinsdóttir,
Berglind F’reymóðsdóttir,
Bragi Freymóðsson,
Árdís J. Freymóðsdóttir,
Fríða Freymóðsdóttir,
tengdaböm og barnarböm.
sögð þykja á sérhverri skrif-
stofu í dag. Starfsdagurinn var
því oft langur og lýjandi,
án þess að krafizt væri auka-
þóknunar. Auk afkastanna var
Guðbjðrg annáluð fyrir lipurð í
afgreiðslu og hjálpsemi, einkum
við þá, sem hún vissi að voru
hjálparþurfi, og kom ósjaldán í
hennar hlut að leysa úr margs
konar vanda meðborgaranna,
einkum þegar fátækt og atvinnu
leysi steðjaði að, eins og títt var
i þann tíð. Enda þótt hún að
sjálfsögðu hefði ekki neitt úr-
slitavald til hjálpar meðborgur-
unum, þá var milliganga hennar
ekki lítilsvirði, einkum fyrir þá,
sem máttu sín lítils í erfiðri lífs-
baráttu.
Hún var þvi ekki einungis vel
metin af yfirmönnum smum og
samstarfsfólki, heldur og af
inum f jölmörgu bæjarbúum, sem
erindi áttu á bæjarskrifstofuna
í þá daga, en flestir þeirra eru
nú horfnir af sjónarsviðinu, og
ný kynslóð komin í staðinn.
Á þriðja áratug þessarar ald-
ar var Guðbjörg talsvert víðför
ul miðað við það, hve slíkt var
óalgengt í þá daga, þegar ekki
var um annað að ræða en lang-
ar og oft erfiðar sjóferðir, ef
fara þurfti landa á milli. Ferð-
aðist hún meðal annars til Frakk
lands og Spánar, þar sem hún
dvaldist um tíma, og kom sér þá
vel málakunnátta hennar, sem
hún hafði S frístundum aflað sér.
Hún var gjafmild og hugulsöm,
eins og við systkinaböm henn-
ar, meðal annarra, fengum að
reyna, er hún kom heim úr þess-
um ferðum sínum.
Um tima, eftir að hún hætti
störfum hjá bænum, annað-
ist hún heimili Helga bróður
sins og hugsaði um 2 börn hans,
sem nú eru bæði búsett í Amer-
iku.
Árið 1945 gekk hún að eiga
enskan mann, John Roden að
nafni. Þau bjuggu hér fyrstu bú
skaparár sin, síðar í Englandi, en
slitu samvistir, og fluttist hún
þá heim aftur. Þeim varð ekki
barna auðið.
Hún var virkur félagi í sjálf-
stæðiskvennafélaginu Hvöt og í
fulltrúaráði Sjálfstæðisflokksins
i mörg ár.
Guðbjorg var háttvís i fram-
komu, fáguð og snyrtileg með af
brigðum og vakti eftirtekt hvar
sem hún fór. 1 eðli sinu var hún
dul og flíkaði lítt tiifinningum
sínum. Vinföst var hún og trygg-
lind.
Flestar beztu vinkonur henn-
ar voru farnar á undan henni
hina hinztu för, og saknaði hún
þeirra að vonum.
Síðustu tvö árin dvaldi hún á
EUiheimilinu Grund og síðasta
árið á sjúkradeild, þar sem sér-
staklega vel var hlúð að henni,
og ber bæði starfsliðinu og stofu
systrum hennar þakklæti fyrir
einstaka alúð í hennar garð.
Nú hefur hún, södd lífdaga eft
ir langa og viðburðaríka starfs-
ævi, sofnað sínum síðasta blundi
með bæn í hjarta, bæn í Jesú
nafni, sem á fyrirheiti, er ná út
yfir gröf og dauða, því að Jesús
sagði við sína: „Ég lifi og þér
munuð lifa.“ Biessuð sé minning
hennar. Þ.G.S.
Efemía Steinbjörns-
dóttir — Kveðjuorð
Faedd 25. marz 1895.
Dáin 10. marz 1973.
Elsku frænka mín.
Mig langar til að skrifa þér
fáeinar línur á þessari skilnað-
Hugheilar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð við andlát og
jarðarför
Guðrúnar Hafliðadóttur,
Meistaravöilum 9.
Börn tengdabörn,
barnabörn
og barnabarnabarn.
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúð og vináttu við andlát
og útför,
INGIBJARGAR PÁLSDÓTTUR,
Gautsdal.
Sérstakar þakkir til hjónanna á Brekkubraut 17, Akranesi.
Friðbjöm Guðjónsson, börn og tengdaböm.
arstundu, því ég á víst ekki eft-
ir að sjá þig aftur hér á jörðu.
En þó að þú sjálf sért ekki leng-
ur á meðal okkar þá munu verk
þín og hugarfar auðvelda okkur
leiðina til betri skilnings, og til
að standa upprétt þótt ýmislegt
bjáti á.
Manstu þegar ég átti heima
uppi á Narfastöðum, og ein kýr-
in hans pabba, hún Grána, henti
sér niður I básinn þegar verið
var að mjólka hana og stóð ekki
upp, sama hvaða ráðum var beitt,
en pabbi hélt að Grána
væri veik, og fékk dýralækni til
að líta á hana, en hann sagði að
það væri ekkert að henni, þetta
væri bara geðvonzkukast. Dag-
inn eftir komst þú í heimsókn
og vorum við þá að bisa við að
koma Gránu á fætur, þú spurð-
ir hvort þú mættir ekki reyna,
siðan settist þú hjá henni,
tókst utan um hálsinn á henni
og talaðir heilmikið I eyra henn-
ar, stóðst síðan upp og sagðir
Gránu að risa nú á fætur, svo
að þú gætir mjólkað hana. Kýr-
in stóð á fætur og þegar þú
varst búin að mjölka hana þakk-
aðirðu henni fyrir, snerir þér síð

t Ejginmaðor minn, sonur og bróðir. t Þökkum innilega öllum þeim er auðsýndu okkur samúð og
ARNUÓTUR Ó. PÉTURSSON, vinarhug við andlát og útför móður okkar, tengdamóður og ömmu.
bifreiðastjóri. ASLAUGU KRISTENSU JÓNSDÓTTUR,
Holti, Seltjamamesi, Hrísum, Fróðárhreppi.
andaðist að heimili sínu í gær. Jarðarförin tilkynnt síðar. Þorgerður Einarsdóttir, Heimann Þorgilsson, Þorgils Þorgilsson, Una Þorgilsdóttir, Guðmundur Sigmarsson,
Fanney Þorsteinsdóttir, Anoa Þorgilsdóttir, Sveinn B. ólafsson.
og systkini. Kristlaug Sigriður Sveinsdóttir, Ókrfur Þorgils Sve'msson.
S. Helgason hf. STEINIÐJA
Bnhollf 4 Slmar U677 og 142S4