Morgunblaðið - 21.03.1973, Síða 22
22 • •• M<mGlíNBLAf>H>, MIÐVIKUDAGUR 21. MARZ 1973
Jónas Guðlaugsson
fulltrúi — Minning
Þegar mér barst sú harma-
fregn, að vinur rninn Jónas Guð-
laugsson fulltrúi hjá Rafveitu
Reykjavíkur væri dáinn, orðið
bráðkvaddur, fannst mér í
fyrstu að slikt hefði varla getað
gerzt. Ég var fyrir nokkrum dög
um búinn að tala við hann í
síma, hann þá hress og kátur,
með sína léttu gamansemi, því oft
ast var enginn drungi yfir sam-
tölum okkar. Þótt mér brygði við
harmafregn þessa vorum við
þess eigi duldir vinir Jónasar að
það gæti brugðið til beggja
vona með heilsu hans, þar sem
hann fyrir tæpum tíu mánuðum
féll allt í einu niður, og var þá
ekki hugað líf, fékk blóðtappa í
hjarta, komst þó samt eftir lang-
an tíma til nokkurrar heilsu, svo
hann gat aftur tekið til starfa.
Býst ég við að hann hafi alltaf
fundið fyrir sjúkdómnum, því í
eðli sínu var hann ekki kvart-
sár.
Þegar ég byrjaði í Rafveitunni
1953 var ég svo lánsamur
að kynnast þessum prúða manni,
Jónasi. Strax þegar ég heilsaði
honum, fann ég við fyrsta hand-
tak, að þar var ljúfur og yfir-
lætislaus maður, enda reyndist
hann mér þannig alla tíð, sem
við áttum leið saman. Ég veit að
allir sem unnu með honum og
undir hans stjórn, munu minnast
hans sem réttláts og góðs hús-
bónda.
Jónas var mikill gleðimaður, í
samkvæmi var hann hrókur alls
fagnaðar, vildi ekki hafa neinn
skammdegisdrunga í návist
sinni, hlátur hans var svo smit-
andi að allir komust í gott skap,
hann hafði til að bera sérstak-
lega góða frásagnarhæfileika,
stundum kryddaða húmorisku
undirspili, sem einkennir oft
slíka menn.
En þrátt fyrir hans léttleika í
daglegri umgengni, var hann al-
vörumaður ef slíkt átti við.
Hann var einlægur trúmaður, og
hafði mikla ánægju af að tala
um slík mál. Ég býst við að
hann hafi á yngri árum verið
leitandi á því sviði, það vill nú
oft bregða við, meðan æskan og
heimurinn toga í, að maður sé
ekki orðinn mótaður á því sviði
strax.
En nú í mörg ár var
hann sannfærður um það að líf
sé til eftir þetta líf. Fyrir
nokkrum árum sagði hann við
mig, nú er ég ekki lengur hinn
leitandi maður, nú veit ég að
Biblían er hinn eini lífgjafi, fyr-
ir alla til að byggja líf sitt á,
bæði þessa heims og annars.
Frá því 1967 hefir hann verið
félagi í Gideonsfélaginu, efast ég
ekki um að þar hafi hann verið
óskiptur sem í öðrum hugðarefn
um sinum, enda las ég
saknaðarkveðjuorð til hans frá
þessum félagsskap.
Jónas var fæddur i Hafnar-
firði 4. marz 1915. Foreldrar
hans voru Guðlaugur Jónasson
og Halldóra Magnúsdótt-
ir. Faðir hans dó frá mörg-
um ungum bömum, úr spönsku
veikinni 1918. Kom því móðir
hans honum í fóstur til hinna
ágætu hjóna Guðrúnar Bergþórs
dóttur og Jens Nyborg skipa-
smiðs. Á þvi heimili ólst hann
upp ásamt þrem fóstursystkin-
um. Þessa heimilis minntist Jón-
as oft, með ástúð og hrifningu,
enda var hann ásamt fjölskyldu
sinni á hverri stórhátíð hjá
þessu fólki, og kallaði það að
halda hátíðamar heima hjá sér,
t
Steinunn Sigmundsdóttir
frá Bæ í Lóni,
tU heimiUs að Urðavegi 43,
Vestmannaey j um,
andaðist í Borgarspátalanum
I Reykjavík aðfaranótt 19.
þjm.
Vandamenn.
t
Jarðarför eiginkonu miinnar,
Sólveigar Tómasdóttur
frá KoUsá,
Hraunbraut 2,
fer fram frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 22. marz kl.
1:30.
Helgi Hannesson.
t
Útför konu mtnnar,
ÓLAFAR NORDAL
verður gerð frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 22. marz kl. 130
eftir hádegi.
Sigurður Nordal.
t
Jarðarför uppeldissystur okkar,
ÞÓRUNNAR ÞORSTEINSDÓTTUR,
hjúkrunarkonu
fer fram föstudaginn 23. marz og hefst frá Frfkirkjunni ki. 13.30.
Blóm vinsamlega afþökkuð.
Fyrir mína hönd og systra minna,
Svekm Sæmundsson.
t
Kveðjuathöfn um eiginmann minn,
GUÐMUND JÓHANNESSON
frá Hvarmeyri,
»em andaði'st 14. marz si., verður í Fossvogskirkju föstudag-
inn 23. marz kl. 1330. Útförin fer fram frá Hvanneyrarkirkju,
laugardaginn 24. marz ktukkan 14.00.
Bifreið fer frá Umferðarmiðstöðinrri klukkan 11.00.
Þeim, sem vildu minnast hins látna, er vinsamlegast bent
á Krabbameinsfélagið, eða aðrar líknarstofnanir.
Fyrir hönd vandamaona,
Helga Sigurjónsdóttir.
svo mikil hrifning var bæði fyr-
ir fólkinu og staðnum Hafnar-
firði.
Jónas gekk í Flensborgarskól-
ann. Að enduðu lokaprófi það-
an lærði hann rafvirkjun, og líf
hans var meira og minna bund-
ið við þá iðngrein, aðallega í
Rafmagnsveitu Reykjavíkur. En
seinni árin var hann fulltrúi hjá
fyrirtækinu og vann á skrif
stofu i Hafnarhúsinu, og við
breytingu á starfsháttum fórst
honum allt jafhvel, enda reglu
samur maður og áreiðanleg-
ur, Vildi leysa úr hvers manns
vanda.
Ég tel Jónas hafa verið mik-
inn gæfumann, hann ólst upp á
því heimili er allt vildi gera hon
um til framdráttar, svo hann
væri fær um að taka á móti líf-
inu, hvað menntun áhrærði. Síð-
an giftist hann hinni
ágætis konu Karitas Kristbjörns
dóttur, er var honum sem vernd-
arengill, ekki sízt nú, þar sem
heilsa hans var aldrei örugg.
Einn dreng áttu þau hjónin sem
heitir Gunnar, og þau hafa ver-
ið mjög lánsöm með þennan unga
pilt, sem hefir gert þeim lífið
mjög ánægjulegt, enda elskað og
virt foreldra sína, og nú fyrir
ári síðan útskrifaðist hann úr
Verzlunarskóla Islands, og kom
inn í fasta og góða vinnu, gift-
Minning:
Alexander Gjöveraa
Enn einu sinni, hafa æðri mátt
arvöld gripið í taumana. Fárviðri
geisaði á siglingaleið milli Fær-
eyja og Islands. Miskunnarleysi
örlaganna varð ekki umflú-
ið. Þess urðum við óþyrmilega
vöir, er Sjöstjaman fórst, 11. febr
úar s.l. og með henni öll áhöfn,
alls tíu manns. Sá erfiði biðtími,
sem í hönd fór, varð okkur öll-
um erfið reynsla, biðin milli von
ar og ótta, vonar um heimkomu
ástvina, og ótta við hið óþekkta,
sem varð síðar að veruleika.
Kæri frændi. Fátækleg kveðju
orð mín duga skammt í slíku mót
læti, en ég vil reyna að draga
upp mynd af lifi þínu, viðmóti
og starfi.
Alexander Gjöveraa fæddist á
Húsavík, 18. febrúar 1935. For-
eldrar hans voru Ólöf Eyjólfs-
dóttir, sem nú er látin, og Sófus
Gjöveraa, sem lifir son sinn.
Hann fluttist ungur til Nes-
kaupstaðar og átti þar glað-
væra æskudaga með foreldrum
og fimm systkinum. Árin liðu við
leik og störf við sjávarsíðuna.
Alexander lærði skipasmíðar í
Neskaupstað og starfaði þar
lengstum, fluttist þá til Færeyja
og var tvö ár þar við sömu iðn.
Hann var á leið heim aftur með
búslóð sína, til að setjast að i
Neskaupstað, en Vivian, kona
hans og litlu drengimir þeirra
höfðu farið á undan flugleiðis.
Eins og margir ungir menn úr
sjávarplássum, stundaði Alex-
ander jafnframt sjómennsku frá
unglingsárum, fyrst undir hand-
leiðslu föður síns, og síðan á síld
ar- og vertíðarbátum, við góðan
orðstír.
Alexander var hér á ferð sl.
sumar og áttum við þá stundir
saman og ræddum um framtíðar
Viðskiptafrœðingur
Viðskiptafræðingur með góða starfsreynslu í verzknar- og iðn-
fyrirtæki leitar fyrir sér um starf.
Tilboð sendist afgreiðslu Morgunblaðsins fyrir kl. 4.00, föstu-
daginn 23. marz, merkt: „VIÐSKIPTI — 9464".
Heitið er fullkominni þagmælsku, öMum tilboðum verður svarað
og þau endursend.
Sinfóníuhljómsveit íslnnds
TÓNLEIKAR í HÁSKÓLABlÓI
fimmtudaginn 22. marz klukkan 20.30.
Stjórnandi: Antonio de Almeida.
Einleikari: Garrick Ohlsson.
Flutt verður Fást forleikur eftir Wagner, píanókonsert
nr. 2 eftir liszt og Sinfónía nr. 2 eftir Rachmaninoff.
Aðgöngumiðar í Bókabúð Lárusar Blöndal, Skóla-
vörðustíg 2, og í Bókaverzlun Sigfúsar Eymundsson-
ar, Austurstræti 18.
®ÚTBOÐÍ
Tilboð óskast i að byggja dælu- og aðveitustöð að Reykjum
f Mosfellssveít fyrir Hitaveitu Reykjavikur og Rafmagnsveitu
Reykjavfkur.
Útboðsgögn eru afhent í skrifstofu vorri gegn 5.000,00 króna
skilatryggingu.
Tilboðin verða opnuð á sama stað, fimmtudaginn 12. apríl nk.
klukkan 11.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 — Sími 25800
ur Oddrúnu Þorbjömsdóttur og
eiga þau ungan son Jónas Má
i höfuðið á aja sínum, eins og
að líkum lætur var mikill auga-
steins afa síns og nafna, og að
sjálfsögðu fjölskyldunnar allrar.
Jónas var i éðh sínu barngóður
svo litli sonarsonurinn hefur ver
ið boðinn velkominn í þennan
heim.
Ég átti margar ánægjustund-
ir á heimili þeirra hjóna, meðan
þau voru nágrannar okkar hjón
anna á Nönnugötu 1. SíðarL flutt
ust þau þaðan fyrir nokkrum ár
um og varð því smá vík milli
vina, svo samgöngur voru ekki
jafn tíðar og fyrr.
Ég samhryggist fjölskyldu
Jónasar, konu hans, syni, tengda
dóttur og litla nafna hans. Það
er alltaf huggun í raun, að eiga
ástríkar minningar um góðan
mann. Vertu blessaður og sæll,
Jónas minn, þakka þér innilega
fyrir samstarfið og þær mörgu
ánægjulegu stundir er við áttum
saman.
Þórarinn Árnason
frá Stórahrauni.
ætlanir okkar. Mér eru minnis-
stæð kveðjuorð hans „Þú hjálp
ar mér að byggja húsið, þegar
ég kem heim“. Það var fyrirætl-
un hans.
Kæri vinur. Þó að á milli okk-
ar væri talsverður aldursmunur,
sem oft reynist erfiður þröskuld
ur til nánari kynna, varð ég
einskis kynslóðabils var. Ég veit
ég mæli fyrir munn allra, er þig
þekktu, að glaðlyndið og
hispurslaus kímnin var þitt að-
alsmerki ásamt viljafestu.
Að öðrum frændum ólöstuð-
um varstu mér kærastur, enda
nánast sem bróðir. Það er erfitt
fyrir okkur öll, að sætta okkur
við fráfall þitt, þvi mannkostir
þínir voru margvíslegir. Við get-
um ekki meir en geymt minn-
ingu um góðan dreng.
Við hjónin vottum þér Vivian,
börnunum, föður hans og öðrum
ástvinum, innilegustu samúð.
Rúnar Lárusson.
— Uppbygging
Framhald af bls. 25.
Láta prófiin gilda, en ekkl að-
ferðina við að ná þeim.
Ekkert að fást um það á hvaða
aidri sá er, sem prófið þreytir.
Látið sveitaungiiingana njóta i
friði se<m len.gst þess þroska og
þeirrar hamingju, sem sajmibúðin
við húsdýrin og frjáls útivera í
náttúrunni hefur að bjóða. >á
munu sveitirnar eftirleiðis, eins
og hingað tU, ala upp flesta for-
ystumenn þjóðarinnar.
Komið æsku Reykjavíbur og
kauipstaðanna út í dreifbýlið og
sveitirnar, einkum á fjaliajarð-
imar, eftir því sem nokkur kost-
ur er á.
Það sem í skóluim er iært, er
oft harla lítils virði, þegar út í
líf ð og starfið er komið.
Skóli lifsins og reynsllunnar er
ölluim skóla æðri.
Á þorra 1973
Jón Konráðsson,
Selfossi.
SKILTI A GRAFREITI
OG KROSSA.
Flosprent s.f. Nýlendugötu 14
sími 16480.