Morgunblaðið - 23.03.1973, Blaðsíða 22

22
MÖRGUNÐLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 23. MARZ 1973
Þórunn Þorsteinsdóttir
deildarhiúkrunarkona
Fædd 9. febrúar 1910.
Dáin 18. marz 1973.
Með fiáeiiniuim orðum langar
md(g að minmist Þórummar Þor-
steinsdóttur, hjúíkirun ankianu. —
Hún fæddist 9. febrúar 1910 í
Vesrtmaininaieiyjum. Foreldrar
hewnar voru Þorstieinm Sigurðs-
son frá Snotm í Ausrtiur-Lamd-
eyjahneppi og Mairgrét Guð-
mumdsdórttir frá Voðmúlasrtaða-
artistiuffhjiáleigrti, A.-Lamid.
Þórumm laiuik rniáimi við H.S.1.
í aprdl 1933, sitiuinidaði sdð-
am framhaldsnójm við ýmsar
dedldir Miairiam Sjufkhusiert, Hel-
simki, Finmlamdi maí—deisemiber
1933 oig Almienma B. B. Stioikk-
holmi júlí—desember 1946. Húm
var hjúknumarlkoina við Lamd-
spirtalanm frá 1. jámúar 1934 til
júmí 1948 og deildiarhjúkirumar-
horia kvemsjúlkdómaidieildar frá
1948 til ævilöka.
Ég átti því láni að fagna að
fcymmast Þórummi fyrst árið 1949,
er ég gefck í kristitegam félags-
sflaap er miefnist Heimatrúboðið.
Þar starfiaði Þórumm og urðum
við fljótlega góðar vinkomur.
Margs er að mimnast frá sam-
srtarfimiu þar, á umdiamförmum ár-
um. Sérstaktega ©ru mér mimn-
isstæðar og kærar samverustumd-
irnar í sumardvalarheimili
Heimatrúboðsiins að Lækjamóti
í Mosfeil'ssveit, em þar vamm Þór-
umm mifcið starf í frítimum siín-
um í sambamdi við barmastarfið,
meðal ammars fylgdist húm með
heilsu barmamma og hreimlæti. —
t
Bróðir minm,
Júlíus Ámundi Jónsson
frá Stöpum,
Holtsgötu 13, Reykjavík,
andaðist að Lamdiafkotsspitai-
anum miðvikudaginn 21. þ.m.
Sigriður J. Thorlacius.
AHitaif var henmi vel fagmað af
bamahópinum í hvert simn er
húm kfflm, emda þótt sramar af
ymigri telpumium væru ekfcert
hriifnar af að iáta baða sig, em
Þórumin gat alltaif fcomið þeim
fijótlaga í gott skap með sinmi
mikli og hlýju.
Og svo eftir að barmastarfimu
var lokið á sumrim, fórum við
Þórumm oflt í ferðalög út á land.
Var unium að vera í nóvist hemm-
ar, hún var hjartahlý og aJlltaf
boðin og búin til þess að rétta
hjálparhönd urndir öllum ikring-
wnstæðum.
Þórumm hafði mæma tilfimininigu
fyrir náttúrufegurð og fögrum
listaveifloum, eimmig ummi húm
æðri tónlist. Þórumm var heil-
steyptur piersón'uieiiki, hiúm var
trú símiu köll'umarstarfi sem
hj úkrunarfcana og traustur sam-
félaigsmeðlimiur Heimatrúboðs-
ims. Þórumm var sainmrr viinur
vima sinma, sammifcristin og vel-
vil'juð öllum. Jesús Krisbur var
hennar Frelsari og Drottimn og
því gefck húm örugg „beinar
brautir Fagmaðareiindisiins". —
D-’ottimm var henmar aithvarf ag
styrinur í lumsvifum dagamma, við
hin daiglegu störf og einmig í
vei'kindum hemnar. Em nú er hún
farin heim til Drottins. Hún amd-
aðist á Lamdspítalamuim 18. þ.m.
eftir tæpfl. 3ja mánaða legu.
„Sæll er sá, «r siitur í sfcjóli
hirns hæsta, sá er gistir í Skuigga
hins Almáttka, sá er segir við
Drottin: Hæli mitt og háborg,
Guð minm, er ég trúi á!“ Sálm.
91,1—2.
Þórumm mám, ég þafcfca þér af
hjarta fyrir ástúð þíma og um-
hyggju og fyrir alit það sem þú
varst mér. Guð launi þér það
alflt. Samféflagssystkini þin mimm-
ast þín með þakMæti og virð-
iingu.
,3seiir eru dámir, þeir sem í
Drottná deyja, þeir skulu fá hvild
flrá enfiði sránu, því að veTk þeirra
fylgja þeim.“
Þin trúsystir
Áslaug Stefánsdóttir.
t
Systir okkar,
UNA STEFANÍA VALDIWIARSDOTTW,
andaðist 21. marz i Landspítalanum.
Fyrir hönd ættmgja
Bergþóra Valdimarsdóttir og Jakobine Valdimarsdóttir.
Þegar manmi berst amdlátsfregn
einhverrar náikaminnar mann-
eskju fer sár tregi um hugann og
á sllíkri sakmaðarstumdu rifjast
upp gamilar miimingar. Oig þau
‘urðu í reynd mím fynstu við-
brögð þegar ég frétti flát frk.
Þórumnar Þorsteimsdóttur yfir-
hjúfcrumairkonu kvemsjú kdóm a -
deildar Landspítalams, þeirrar
góðu og trúuðu kanu.
Ég riiam er ég sá hama og hitti
í fyrsta Skipti. Það war í byrjum
ársims 1965 að ég var svokallaður
„biámemi" á VI. deild Lamd.spítal-
ams. 1 þá tíð voru nemarmir eim-
ir á deildimni eftir ki. 19 á kvöld-
in. Siðia kvöids kom þar eitt
sinm kona borgaralega klædd og
spurði eftir sjúklingi, ssm húm
viMi hiitita að miáli. Ég tók híut-
verk mitt mjög hátiðl'eiga eins
og allir blámemar gera og sagði
hemni lourteislega, að því miður
væri heiimsóknartimniin útrumm-
irnrn og hún yröi að knma dagimm
eftir. Eimlhver orðaslcipti áitti’im
við fteiri, síðan horfði þessi fas-
mikla koma á mig, þatokaði fyrir
og kvaddi.
NOkfcrtwn dögum siðar sá ég
þessa söimu konu i borðsal Lamd-
spltalams — rteyndar eflöki i borg-
arajtegtum fötum, heldur í'klædda
búniogi hjúkrumarkvamia með
sytmboli, þeirra lasröu og eldri —
hvítri skipiu sáðri yfir hárdmu,
sem hiún eitn hefur motað til
langs tíma. Ég ieit niður fyrir
mig utndain ibyggnu au.gmatráði
hetnmar og hugsaði mér tnil skelf-
ingar, að þetta væri húm fröken
Þórunn „á efsta gangi“, semn all-
ir nemmnnir töluðu um. Tveirn-
ur ámum siðam fór ég kvíðim á
henrnar fumd og kyrmti mig ssm
vaantamtegan memamda á deild-
inmá.
Eftir dvöl mrtna hjá henmi var
hún mér efldd eingöngu ímymd
góðrar hjúifcrunaifcanu heldur
einmig igóðrar mammeskju.
Á úrtskrift ardeg i mímuim frá
Hjúfcrunarskóla Islamds kom
íröketn Þórumm upp á herbergið
mitt og færði mér Biblíuma að
gjöf og hefiuir mér wn fláar gjaf-
ir þótt vaanna.
Frökem Þónumm 'gaf Lamdspital-
anum sálu sina og svip, og mú
er mikill sjóniarsviptir við láit
hemmar. Ég er þafcfldát að hafa
'kymmzt þér og verið mtemamdi
þinin, Þórumn mím.
Guðrún Sverrisdóttir.
Löngu helstriði Þórunmar Þor-
steinsdótrtiur lauk 18. mrnrz sl. —
Vágesturimn voðalegi, krabbinm,
varð hér sem víðar miklum lifs-
kmafti og viljaprefld afiurefli. Set-
ið var þó meðan sætt var.
Þórumn var fædd í Vastmamma-
eyjum em ólst upp í Landeyjium,
en þamigað átti hún ættir að
rakja. Foreldrar hemm-ar voru
hjónin Þonsteimm Sigurðssom og
Margrét Gu'amumdsdóttir. Þór-
umm naut meiri skóiagöngu em
títt var um stú'tkur í sveitum á
fyrri hluta þesisarar aldar. Hún
gefck í fcvöldskóla ísteifs Jóns-
somar hér í bæ, en skóli sá var
forveri gagmfræðasköla þeitrra,
sem ritú tróina í hverýu hverfi
Reykjavíikur. Síðam stumdaði húm
niám í Kvemmasflcóiainium í Reykja-
vlk, en þá réð þar húsum fyrir-
komam Ingrbjörg H. BjamEison.
Þóruntn war þvi óvenji»liaga vel
á vegi stödd, þagar hún hóf
hjúkrumaimám, en prófi i þeim
fræðum lauk húm árið 1933.
Aukna þjálfum í starfi sótiti húm
til Finmlamtds og Svíþjöðar. Árið
1934 réðst húm til starfa I Lamd-
spitalartum og starfaði í hams
þjóiniustu til æviloka, síðasta ald-
arfjörð'uing sem deildarhjúfcrun-
arkona í kvensjúkdómad'eild. —
M-örg toomiam, efcki sízt að af-
sitöðnum barmisburði, mom niú
mimmasí hinmar traustu hjúfcrun-
arkomu, sem bezt reyndist, þeg-
ar mest á reymdi.
Þótt Þórumm gentgi heilshugar
að hjúkrumarsrtörfum, þá átti
húm sér mörg huigðarefni uitiam
veggja sj úkrahúsBÍns. Húm átti
vini góða og flör að fimna. Húm
var aufúsu'gestiuir á tyllidögum
em efcki síðuir, ef vandi steðjaði
að. Við hjónim sökmum sárt, að
þessuim vimafundum Skuli tekið.
Mum svo og fleiirum fara. Las-
burða gamalmeminum, sem fárra
kosta völ áttu í hermEthúsum, var
hún haufcur í hormi. Bætti húrn
oft við erilsöm sflcyldusrtörf að
lilkma þeim án greiðsiu.
Lamgþráðam dmaaím sá Þórumm
rætast. Hún hafði lenigi þráð og
t
t
Móðír okkar,
OLtNA erlhndsdOttir,
tézt í Landakotssphala 22. marz.
Stemgrimur Jónsson,
Ertendur Jónsson,
Hulda JónBdóttir.
t
Etginmaður minn,
MATTHlAS VILHJALMUR GUNNLAUGSSON,
bítasaU.
Þvorbrekku 2, Kópavogi,
•ndaðrst 21. marz sl. é Landssphalanum. — Jarðarförin ákveð'm
aiðar.
Stainurm Loftsdóttir.
t
Otför móður okkar og tengdamóður,
SOFFlU JÓNSDÖTTUR,
Langholtsvegi 150,
verður gerð frá Fossvogskirkju, mánudaginn 26. marz kl. 15.00.
Jóhanna Jóhannesdóttir, Þorbergur Jóhannessoa
Helga Jóhannesdóttir, Grétar Jóharmesson,
Ingvi P. Grétar, Ólafur Jóhannesson,
Margrét Jóhannesdóttir, Anna Jóhannesdóttir
og tengdaböm.
Kveðjuathöfn um
BJARNA GUÐMUNDSSON,
bónda. Hörgshohi,
fer fram í Fossvogskirkju, föstudaginn 23. marz kl. 3 e. h. —
Útförin fer fram frá Hrunakirkju, laugardaginn 24. marz kl. 2 e.h.
Biiferð verður frá Umferðarmiðstöðinni kl. 11.
Þeim, sem viidu minnasrt hans, sr bent á Landgræðslusjóð.
GuSmundur Bjamason, Helga Engilbertsdóttir,
Kristm Guðmundsdóttir, Einar Ólafsson,
Bjamheiður Brynjólfsdóttir, Ólafia Ólafsdóttir.
t
Otför föSur míns,
BJARNA EGGERTSSONAR,
bókbindara,
for fram fró Fossvogskirkju, laugardaginn 24. marz kl. 10.30 f. h.
Eiísabet Bjamadóttir.
t
Otför
GRÓU ÞORLEIFSDÓTTUR THORLACIUS.
Skeggjagötu 23,
sem andaðist 16. marz, fer fram frá Fossvogskirkju í dag, föstu-
daginn 23. marz, klukkan 1030.
Guðmundur Hólm,
Jenný Amadóttir, Bjami Atfreðsson,
Katrín ösp Bjamadóttir.
unmið að, að sjúidiingtuim og
starfsliði yrðu stfcöpuð bertri srkil-
yrði á deildánni heanar. Oiflt hafði
húm á arði, að þegaæ þeiim áflainga
yrði máð, pryndi hún Játa af
störfuim. Eins óskaði hún séir
þó til hianda, en þaó vaT að mega
miðla nýju starrfsfólki af sinni
lön.gu reymsl'U. Áfangamuim er
náð. Það gladdi hina sjútou koniu
á banabeði hennar. Mótunarstarf
ið við bætttar aðstæ&ur féll Þór-
uinni ’cfcki í sfcaut.. Hún andaðist
áðtur ©n að því kæimd.
Þárumm var tiúkoina mttdl. —
Ljósit var á hinztu stundum ævi
hemnar, að hér vair ekfci um
varajátnirkgu eina aö ræða, því
að vel vissd hún, hvent srtefndL
Hún kvaddi þemnam heim æðru-
og óttadaus, sálbt við Guð og
mentn.
.lön Á. Gissurarson.
Þörunn Þorsteinsdóttir deild-
arhjúkrunarkona Fæðingar-
deildar Landspítalans er látin.
Ég veit að það væri sízt að
hennar skapi að fluttar væru
harmatölur við andlát hennar, en
lifslöngun og lífsbarátta ein-
kenndi allt hennar starf, og
þess vegna hafði hún líka valið
sér þetta mikla og fullkomna
hlutverk í lífinu. Henni var
áskapað mikið lífsþrek og óbil-
andi vilji, enda alltaf vinnandi,
þvi hennar vinna var ekki bund
in við vinnustað. Allt líf er þó
háð lögmáli fallveltu og dauða
og okkur sem hlotnaðist að
vinna með henni hafði ekki
grunað að hennar skeið væri
runnið og okkar vegir myndu
skilja svo brátt.
Samstairf okkar frk. Þórunnar
Þorsteinsdóttur hófst með árinu
1940 á handlæknisdeild Land-
spítalans hjá prófessor Guð-
mundi Thoroddsen, þessu ljúf-
menni sem alltaf var viðbúinn
og hjálplegur ef með þurfti
og okkur var oft tiðrætt á
seinni árum, um hans samvinnu
og viðmót, og vitnuðum stund-
uan. Við áttuim sáðan, eftir að
ttíii til þegar vanda bar að hönd
vinna saman á Fæðingardeild
Landsirítalans, og þó árin liðu
og ótrúlega miklu meiri mögu-
leikar séu orðnir til þess að
lækna sjúklingana þá er mann-
lífið hið sama og alltaf nóg af
erfiðum viðfangsefnum hjúkrun
ar og lækningar. Þann fyrsta
febrúar síðastliöinn voru sam-
starfsárin okkar í Fæðingar-
deildinni orðin tuttugu og fimm.
Þegar frk. Þórunn veiktist fyr
ir tæpu ári síðan vorum við með
hugann við nýbygginguna og
hve miklu fullkomnari vinnuað-
stæður væru framundan og hún
var lífið og sálin í hvernig
hjúkrun og öllum vinnuskilyrð-
um væri bezt komið fyrir.
Það voru orðnir margir sjúkl-
ingamir sem frk. Þórunn hefir
léð liknarhönd frá þvi fyrst
hún byrjaði hjúkrunamámið um
t
Þökkum inniILega öUum þeim,
er auðsýnidu okkur samúð og
vinatrhug við anÆát og útför
Gróu Jónsdóttur,
fymun húsfreyju,
Sjðra-IjuigholtL
Vandamenn.
t
Þökkum auðsýnda hiuttekinr
ingu og vinsemd við amdlát
ag útför
Einars Jónssonar,
Bæjarsker j um.
Jón Jónsson,
Jónas Jónasson,
Halldóra Thorlacius,
Bæjarskerjum.