Alþýðublaðið - 12.08.1958, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 12 ágúst 1958
AlþýðnblaðiS
11

íSSCú'xí:
Framhald af 4. siðu.
sjaldan hann tók sér hvíld frá
starfinu við skósmíðar, yar það
helzt á síðkvöldum. Og er hann
rétti úr baki frá vinnustólnum,
lét hann hugann fljúga á vængj
um ljóðlistarinnar. Það var þá,
sem mörg falleg ljóð hars urðu
til, en hann var ágætlega hag-
. mæltur og oft hinn frumlegasti
í smiíði ljóða og sagna. Eg minn
ist með þakklæti frá unglings-
og skóláárum mínum margra
kyrrlátra kvöldstunda í lítilli
. skóvinnustofu, hlustandi hug-
fanginn á fögur Ijóð og sagnir
hins lífsreynda skósmiðs. Það
er sannarlega skaði, að ekki
• mun Jón Bergstéinn hafa hald
ið saman þeimi mikla fjölda
• kvæða, er hann. gerðj. um æv-
ina, enda vildi hann ávallt sem
• minnst úr því gera. ’Slíkt var
hans látleysi.

Harry Carmichael:
Nr.m
Greiðsla fyrir morð
Framhald af 12.síSu.
Fáll Páiisson, Hnífsdal
Pétur Jónsson, Húsavík
Rafnkell, Garði
Reynir, Akranesi
Reynir, Reykjavík
Við ýmis félagssamtök er
nafn Jóns Bergsteins Péturs-
sonar hiiytt föstum böndum. Helga, Húsavík 2622
Hann var einn af stofnendum Helga, Reykjavík 4180
Verkamannafélagsins Hlífar í Helgi Flóventss., Húsavík 2727
Hafnarfirði, og var sýndur Hilmir, Keflarvík 2599
sórni í því tilefni á 50 ára af- Hrafn Sveinibjs., Grindav. 3503
mæli félagsins á sl. ári. Hann Hrafnkell, Neskaupstað 2440
var og félagi í Iðnaðarmanna- Hringur, Siglufirði
félagi Hafnarfjarðar óg lét sér Hugrún, Bolungarvík
ávallt annt um þann félágsskap. Höfrungur, Akranesi
Leiklist og tónlist voru mjög Ingjaldur, Grundarfirði
að skapi Jóns, og við hvort Jón Finnsson, Garði
.tveggja tók hann mikla tryggð. Jón Kjartanss., Eskifirði 3687
Um árahil starfaði hann í Leik- Jökull, Ólaifsvík 5479
félagi Hafnarfjarðar og karla- Kambaröst, Stöðvarfirði 2540
kórnum ,,Þröstum‘‘. En hjart- Keilir Akranesi 2607
fólgnast af öllu félagsstarfi Kópur, Keflavík 3780
mun honum þó hafa þótt starf- Langanes, Neskaupstað 2728 „ , Crindavi.Tr
ið í stúkunni sinni - Morgun- Magnús Marteinss., Nesk 3276 | U f ’ upstað
stjornunm nr. II, en þar var Mumrru, Garðx 2439 ■
hann félagi í rúmlega 60 ár.
,,Þér eigið við að þér séuð
helzt til vel iþekktur af lögregl
unni til þess. Hvers vegna seg
ið þér það ekki í stað þess að
vera í slíkum feluleik?“
„Þveröfugt1*, svaraði Price í
símanum. ,,Það er fyrir þá ein
lægu ósk mína að komast ekki
í kynni við lögregluna, að ég er
í þann veginn að bjóða yður
einskonar samning. Og til þess
að koma í veo- fyrir eðlislæga
tortryggni yðar vil ég þegar
taka fram að allt í því sam
Ófeigur III., Vestm.eyjum 4294 óandi er í fyllsta máta löglegt.
Ól. Magnússon, Akranesi 3194 munu® au^ Þess komast að
Ól. Magnússon, Keflavik 3393 raun um þstta getur haft
2502
2278
3029
2512
2336
2603 talsverðan hagnað í för með
3589 sér fyrir yður.. . “
3971 „Hvert er starfíð?“ spurði
3142 P per- Símasambandið var svo
2067 truflanalaust og skírt_ að hann
Reynir’ Vestmannaeyjum 2329 gat 'heyrt hvert minnsta hljóð
Rifsnes, Reykjavík 2263 °g hreyfingu þaðan, sem hinn
Sigrún Akranesi 3699 talaði, rétt eins og lág milli-
Sigurður, Siglufirði 3546 gerð skildi þá.
Sigurfari, Vestmannaeyj. 2075 Price svaraði. „Starfið er
Sigurvon, Akranesi 3760 ekki erfitt, lagsmaður. Eg geri
Sm-ári, Húsavík 2444 rað fyrir að þér hafið heyrt
Snæfell, Akureyri 5871 minnzt á Sir Adam nokkurn
Stefán Árnas., Búðakaupí. 2837 Ðent?”
Stefán Þór, Húsavík 2097 »Er það náunginn, sem eitt
Steinunn gamla, Keflavík 2058 hvað er við riðin framkvæmda
Stella, Grindavík 2635 stjórn Kolahringsins?“
Stígandi, Vestmannaeyj. 2037 „Kæmi mér ekki á óvart. En
Æviatriðin verða hér ekki
rakin að neinu ráði. Jón Berg-
steinn Pétursson var fæddur
28. jan. 1884 í Hraununum fyr
ir súnnan Hafnarfjörð. Foreldr
ar voru Pétur Friðriksson sjó-
maður og Guðbjörg Kolbeins-
dóttir. Aðeins 13 ára að aldri
missti Jón Bergsteinn föður
sinn og: varð því fljótt að leggja
hart að sér áð vihna fyrir sér
og stjúpmóður sinni, Sigríði ís-
á Kýpur
Sæljón, Reykjavík
Særún, Siglufirði
Víðir, Eskifirði
Víðir II., Garði
Víkingur, Bolungarvík
Vilborg, Keflavík
Von II., Keflavík
Vörður, Grenivík
Þorl. Rögnvaldss., Ólafsf,
2087 áhugi sá, sem ég hef fyrir hon
2034 um, er þó fyrst og fremst í
2382 sambandi við ljósu demantana
2535 en ekki þá svörtu. Eins og þér
4118 vitið geta slíkir auðmenn sem
7002 Sir Adam Dent leyft sér tals
2126 vert kostnaðarsama tómstunda
2474 vinnu . . . og það er tómstunda
2352 iðja hans að safna hinum dýr
3386 mætustu steinum til gleðj og
2007
NICOSIA, mánudag. Harold
Macmillan, forsætisráðherra
Breta, kom öílum á óvænt í
Síldarsamningar

aksdóttur, seia Ó1 hann upp. lleimS(ikn til Nicosia í dag til
Lengst af bjo Jon Bergstemn i. vigrægnla vig yfirmenn hersins
Flafnarfirði, og kvæntisf. þar d eynni. Ujiprunalega var ætl-
eftirlifandi gæðakónu, Jonu unin? ag Macmillan færi beint
Gísladóttur Börn eiga þau rjog Lonílon frá Ankara ,])a, sem
ur, hvert öoru. mannvænlegra, llanll ræ{1(li um helgina við
eins og þau eiga kyn tii. Sig- t.yrknesku stjúrnina. Hann fór
urð; forstjora hja Sildarverk- áleigis til Bretlands síð-
smiðjum rikisms, Siglufírði, deg.js , dag.
Guðvarð verzlunarstj óra, HafnJ App segir, að eftír hádegis-'
arfirði, og tyær dætur, Mariu verg hjá landstjóranum hafi
og Elínu, busettar í Kef avík. Macmillan farið til aðalstöðva
Öll eru bau gift- j kerja Breta í Austurlöndum
Jón Bergsteinn andaðist 29. n£er og rætt þar við y.firmenn,
júli sl. á St. Jósefsspítala, Hafn Sir Hubert Patch og |ir Roger
arfirði, eftir stutta legu. Útför, Baker. í Nicosia er talið. að á-
hans var gerð frá Hafnaríjarð- ( stæðan til komu Macmillans til
arkirkju sl. fimmtudag að Við- eyjarinnar sé spu-rningm um
síöddu fjölmenni. I hvort aðgerðum gegn EOKS
Minningin um mætan mann-j s-^u^i haldið áfram, þrátt lyrir
vin mun geymast í hugum felagsskapurinn haíi lag.
Hafnfirðihgá. Jóns Bergsteins
gamans litlu konunni, sem
komst á þá skoðun árið sem leið
að maí og desember ættu prýði
lega sarnan, —- ef. desember
hefði 'upp á nóg að bjóða af
auði og allsnægtum... “
,..Og?“
„Og ... þér virðist ekki lesa
dagblöðin af nægilegri gaum-
gæfni, fyrst þér spyrjið. Ann-
‘Frh -
útvegsmálaráðherra er um
þessar mundir staddur í Mosk
va og hefur síldarútvegs-
sendiherrans í Moskva í sam-
nefnd leitað aðstoðar hans og ars mynduð þér líka minnast
bandi við frekari sölu þar í
landi.
1 niður vopn um sinn.
Péturssonar mun évallt minnzt
að öllu góðu.
Árni G.unnlaugsson.
LEIGUBÍtAR
Eíf3’4íiSasto«5 Stemdéf!?
Sími 1-15-80
Éráii
Bifreiðastöð ReykjavíkuT
Sími 1-17-20
eru
3im-
Fimm hæstu félö
þessi: SÍS 2,7 millj. 1
skipafélag fslands 1 557 000,
Olíufélagið h.f. 1,5 mi.lj. kr„
Olíufélag Skeljungur h.f. 1,2
millj. kr., Olíuverzhm íslands
1,2 millj. kr. Hæstu einstakling
arnir: Þorvaldur Guðmundsson
311 400, Þorst. Sdh. Thorsteins‘
son 197 730, Steindór Einars-
son bifreiðaeigandi 176 460,
Kornelíus Jónsson skartgripa-
sali 176 460 og Jónas Hvann-
'.berg kaupmaður 166 080 kr.
Krusjov
Krústjov 'harmar, að Mac-
millan skuli ekki í bréfi sínu
hafa komið inn á kjarnann í til
lögum Sövétríkjanna um að
'kalla saman fimmveldafund
■æðstu mianna til að ræða al-
þjóðleg vandamál, sem hæf eru
til úrlausnar, segir Tass.
tveggja atburða, er vakið hafa
mikla afhygli á þessarj tóm-
stundaiðju milljónamærings-
ins. Sá fyrri er sá að hann
keypti hina svonefndu Saville
j skartgripi til að gefa litlu og
ljúfu konunnj sinni í jólagjöf.
Ef þér skylduð ekki hafa
heyrt skartgripLþess nefnda áð
ur, get ég frætt yður á því að
þar er um að ræða gimsteina
hálsmen, armband gimsteinum
skreytt, gimsteinaeyrnalokka
og nokkrar gimsteinum
skreyttar nælur. Hann greiddi
þrjátíu og átta þúsund ster-
lingspund fyrir, seni getur ekki
kallast dýrt, þar sem gimstein
arnir-ein!r og út af fyrir sig.
eru að minnsta kosti þrjátíu
þúsund sterlingslpunda virði“.
Piper sagði. ,,Ég ger; ráð fyr
ir áð eg muni seinni atburðinn
sem þér eigið vlð. Það var rænt
Úr’Tiúsi hans við St. Leonards
gkki fyrir.löngu“.
: ,.Fyrir. nákyæniléga fimm
vikum“, svarað; Price. „Og
þjófunum tókst'að hafá á brott
moö sér leðúrskrín, fóðrað.
☆ ☆☆☆☆☆☆☆*☆☆☆ ☆ É ☆ ☆-■.jsvörtu flaueli' og hvítu silki.
Dýrmætt skrín ,og þó. var .inni
hald þess enn dýrmætara, —
sem sé Savilleskartgripirnir
svonefndu. Þeir unnu verk sitt
J vel, þar sem þeir skildu ekki
UlBREIíHÐ
ALÞÝÐUBLAÐDOI
☆ ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆.☆☆☆☆☆ eftir nein fingraför, og þeir
komu ekki fram af neinni á-
girnd, því þeir létp alla aðra
skartgripi litlu frúarinnar
eiga sig.“
„Þér virðist furðu fróður
um þennan atburð“, sagði Pip-
er. „Hvaða þátt áttuð þér að
honum?“
„,Engan, hvorkj í undirbnú-
ingi hans, framkvæmd eða eft
irleiknum“. Rödd hans var al
gérlega róleg og gætti þar ekki
lengur minnstu tortryggni.
„En nú vildj ég einmitt gjarna
eiga nokkurh þátt í eftirleikn
um. Yður er ef til ekkf kunnugt
um að félag það, sem skartgrip
irnir voru vátryggð:r hjá, hef
ur heitið fimm þúsund sterhngs
pundum hverjum þeim, sem
veitt getur þær upplýsingar er
verða til þess að þeir finnist.
Það eru þessi fimm þúsund
pund, sem ég ætla mér að kló
festa. herra Piper“.
„’Hvers vegna leitið þér þá
til mín? Ef þér vitið ‘hvar skart
gripirnir eru niðu’rkomnir,
hvers vegna gangið þér þá ekki
á fund . . . “
„Svo auðvelt viðfangs er það
ekki“, sagði Price. „Ég er öld
ungis viss um áð ekkj getur
verið mema um tvo staði að
ræða, það er ekki iþað. En af
vissum ástæðum1 get ég ekki
sjálfur snúið mér beiiit til vá-
tryggingarfélagsins og ekki
heldur til lögreglunnar. Hins
vegar getið þér það. Og nú býð
ég yður tuttugu prósent að
launum, ef þér sLáið til“.
„Hvað kemur til að þér
treystið þvi að ég takj ekki
alla þóknunina í minn hlut þeg
ar til kemur?“
„Ég er ekki srqeykur við
það. Ef þér gangið að samning
um býst ég við að þér haldið
þá. Að minnsta kosti ætti ég
að vona það“. Og án þess að
raddhreimur hans breyttist hið
minnsta, bætt; hann við. „Yðar
vegna fyrst og fremst á ég við.
Annars er ekki að vita nema
nokkur böggull kynnf að
fylgja skammrifi; svo sem fót
brot á báðum auk höfuðkúþu-
brots, — til að b>Tja með. Þér
skiljið mig fyllilega, er ekki
svo?“
Piper svaraði. „Þér notið ein
kennilega aðferð við að kom
ast að samningum. Og í hvaða
sambandi stóð Barrett heitinn
svo við þessa Savilleskart-
gripi?“
„Það skal ég segja yður, þeg
ar þér hafið unnið mér það
heit að segja það ekki nokkr
um lifandi manni“.
„Og þar með gerst samsek-
ur“.
,,Hverjum?“ spurði Price.
v.Ég- get- sagt yður það, ef þér
komist einhverntíma að því
hver eða hverjir fændu Adam
Dent, ér yður það svo hjartan
lega velkomið mín vegna að til
kynná baÖ lögreglunni. Það
mundi ekk valda mér minnstu
áhyggjum eðá óþægindum“.
„Vegna þsss að Barrett heit
inn framdi þjófnaðinn, eða
hvað?“
Price rnælti. „Heýrið þér
mig um hálft orð, Piper sæll,
— þér hafið ekki neitt upp úr
því að reyna að leiða mig í
gildru. En hitt get ég sagt yð
ur umbúðalaust að Barrett
kom ekki nálægt þjófnaðinum.
Og til þess að ekki komi til