Morgunblaðið - 15.04.1973, Síða 7
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. APRÍL 1973
7
Bridge
Eftirfarandi spil er gott dæmi
ura, að margt getur kornið fyrir
við spilaborðið i erfiðri keppni.
Spiiið er frá leiknum milli Tyrk
lands og Danmerkur í Evrópu
mótinu 1971.
Norðwr
S: Á-D-G
H: Á 5 3
T: D G
L: K-10-7-3 2
Vestnr
S: 4
H: G-10
T: Á-8 6-5-2
L: Á-G-6-5-4
Austwr
S: 6-5-2
H: D-8-7-4-2
T: K 9 4-3
L: 9
Suður
S: K 10-987 3
H: K 9-6
T: 10-7
L: D8
Við bœði borð var lokasögn-
in 4 spaðar. Danski sagnhafinn
var í suðri og þar lét vestur út
laufa ás, siðan lét hann iaufa 4
(biður um tígul-útspil), austur
trompaði og síðan fengu A—V
2 slagi á tígul. Einn niður.
Við hitt borðið var tyrkneski
sagnhafinn norður og austur lét
út iaufa 9. Vestur lét sig ekki
dreyma um, að þetta vœri ein-
spil og gaf, en sagnhafi drap
heima. Sagnhafi getuju nú auð-
veldiega unnið spilið með því
að taka tromp þrisvar og láta
síðan út lauf. Getur hann þann-
ig losnað við hjarta úr borði í
lauía kónginn heima. Þetta sá
sagnhafi ekki. Hann tók 2 siagi
á tromp og lét þvinæst út lauf.
Austur varð harla glaður og
trompaði og nú virtist ómögu-
legt að vinna spiiið. En nú kom
óvænt útspil. Austur lét út
hjarta drottningu!! Þar sem
vestur átti aðeins gosa og 10 í
hjarta, þá fékk sagnhafi óvænt
slag á hjarta 9 og vann þar með
spilið.
Tyrkiand græddi 10 stig á
þessu spili, en leiknum lauk
með dönskum sigri 12:8.
Blöð og tímarit
Sveita.rstjómarmá), nýútkom-
ið tölubiað hefst á grein um
Flateyrarhrepp 50 ára, eítir
Hjört Hjálmarsson, hreppstjóra.
Gyifi ísaksson bæjarstjóri,
skrifar um æskulýðsráð sveitar
félaga; Andrés Svanbjörnsson,
verkfræðingur, um gatnagerð
úr varanlegu efni á Austurlandi
og Daði Ágústsson, rafmagns-
tæknifræðingur um götulýs-
ingu. Grein er um Skýrsluvélar
rikisins og Reykjavíkurborgar
20 ára, eftir Hjörieif Hjörleifs-
son, stjómarformann fyrirtækis
ins, og Sigurgeir Sigurðsson,
sveitarstjóri ritar um nýja hita-
veitu í Seltjarnarneshreppi.
Kynntur er nýr borgarstjóri í
Reykjavik, sagðar fréttir frá
sveitarstjómum, en Páll Lindal,
formaður Sambands islenzkra
sveitarfélaga, skiifar íorustu-
greicnina Ný fræðsJuIöggjöf
undirbúin.
FÓRNARVIKA
KIRKJUNNAR
0.-15.APRÍL
HJÁLPUM á
KIRKJUNNI
AÐ HJÁLPA \ \
giró 20000
FRflMttflbÐSSfl&HN
DAGBÓK
BARNAMA..
Bói og sláttuvélin
Eftir Marion Holland
„Vitleysa. Þú ert ekkert hærri en fuJlorðinn karlmað-
ur. Sjáðu,“ sa.gði Bói. Hann fór upp í vagninn. „Þú nærð
alveg leikandi í fcensíngjöfina,“ sagði hann og gaf bensín
um leið ein.s og fc,ann fcafði séð Albert gera, „og líka í
gírskiptinguna.“ Bói stillti í gír og sláttuvélin hxökk
af stað. Vagninn fcentist .á eftir og Bói fcélt sér dauða-
fcaldi og stefndi beint á bílskúrsvegginn.
„Stöðvaðu hana,“ öskraði Albert og fcljóp á eftir fcon-
um. „Stöðvaðu hana. Taktu bana úr gírnum. Ýttu takk-
anum niður.“
Bói hafði enga hugsun á tökkum, þar sem bílskúrs-
veggurinn gnæfði framundan. Hann sveifiaði sláttuvél-
inni í stóran hring. Hún rétt slapp við bílskúrshornið.
Vagninn hallaðist svo hamn rann á tveim bjólum, komst
svo aftur á réttan kjöl og sláttuvélin, vagninn og Bói
þutu með ofsahraða niður flötina.
Albert æpti í sífellu: „Ýttu takkanum niður . , . nið-
ur, drengur. Taktu fcana úr gírnum." Bói fáimaði í takk-
ann og hreyfði hann eitthvað til. Albert náði homum
og hljóp saimhliða um leið og hann gerði örvæntingar-
fullar tilraunir til að ná í gíxstiliinn.
„Hægðu á henni,“ kailaði hann. „Stöðvaðu mótorinn.“
Bói var enn að reyna að muma, hvernig ætti a>ð fara
að því, þegar sláttuvélin var komjn að takmörkum gras-
blettsins hjá Hansen. Þar var einhvers konar hmgerði,
lágt að vísu, en sláttuvéhn hjó í það stórt gat og vagn-
inn rann á eftir í gegnum gatið.
Þá tók við ósléttari grund. Sláttuvélin ýmist tókst á
loft eða hlunika'ðist niður. Vagninn sömuleiðis. Bói beit
sig í tunguna og loftið fyhtist næpu- og radísuamgan.
Bói var sem sagt á hraðiri leið yfir grænmetisgarð
nágrannans. Handan við garðinn hallaði grasfiöt upp
að næsta húsi. Brekkan og þyngd Bóa og vagnsins vaxð
sláttuvélinni um megn. Hún fór að hiksta og hósta
þamgað til hún stöðvaðist alveg við útidyr nágrannans.
Bói sté niður úr vagninum með skjálfamdi hné og
var nú heldur feginn að eiga fast land undir fótum.
Albert kom æpandi á eftir, eldrauður í framan og ösku-
reiður. Honum var skítsama hvort Bói væri lífs eða
liðinn. En honum var alls ekki sama um sína dýrmætu
sláttuvél.
„Jæja, mér sýnist hún vera í lagi,“ muldraði hann.
„En það er ekki þér að þakka. Hamsen vissi sannarlega
hvað hann var að segja, þegar honn bamnaði mér að
láta aðra smerta hama.“
Áðux en Bóa vanmst tími til að svara, kom kona út úr
húsinu. Hún leit á sláttuvéhna og fcún leit á rákina eftir
hana yfir grænimetisgarðinn og upp brekkuna. Og svo
leit hún á Albert og Bóa.
DRÁTTHAGI BLÝANTURINN
SMAFOLK
PEANUTS
,K£RUN 15
(UP A6A1NÍ,
CHARLIÉ PRöUN,
Pö HOV REALIZE
UÉ'RE A60UTTO
LOIN 0UR RR5T
6AMEöfTH£ý£A»N?
— Aftinr komið að Liiumma,
— Gerirðu þér greiiti ffyrir
því K,allli Bja.rna, að við erum
i þanu imind að vwmia ffymsta
lelkinn okkar.
— Ef I.umma tekst uipp
núna enun við búin að vinna!
— Hann er svo lítill að þeir
geta ekld kastað á hann!
— Þriðja senðing
EVERYBOW'4 YELLIN6ANP
5CREAMIN6... UJE MU5T BE
LÖINNING TME 5TANLEk CUP!
^0-
— Allir æpa. og skrækja
......við hljótum að vera að
vinna fforsetatoakarinn!
FERDINAND