Alþýðublaðið - 21.08.1958, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 21 ágúst 1958
A 1 þ ý 8 n b 1 a 9 i 8
7
LeiSlr allra, sem etla a$
kaupa e5a selja
BIL
liggja tíl okkar
Bílasala H
Klappatstíg 37. Síml 19033
r
özmumsí al’skonar vatns-
og hitalagnir.
HlfalagnDr s.f.
Símar: 33712 og 12899.
Húsnæðismiðlunin
Bíla og fasteignasalan
Vitastíg 8 A. Sími 16205.
KAUFU
prjónatuskur og vaS-
málstuskur
hæsta verSi,
Alafoss,
Mngholtstræti 2.
Áki Jakobsson
n u
Krisllán Eirftsson
hæstaréttar- ®g héraSs
dómslögmeaa,
Málflutnirgur, innheimta,
samningagerSir, fasteigna
og skipasala.
Laugaveg 27. Sími 1-14-53.
SamúHarkort
Slysavarnafélag Island*
kaupa flestir. Fást hjé slysa
vamadeildum um land allt.
í Reykjavíb í HannyeSaverzl
uninni í Bankastr. 0, Verzl.
Gunnþórunnar Halldórsdótt
ur og í skrifstofu félagsins,
Grófin 1, Afgreidd í síma
14897. Heitið á Slysavamafé
lagið. — Það fcregst ekM. —

SKINFÁXI h.f.
Klapparstíg 30
Sími 1-6484.
Tökum raflagnir og
breytmgar á lögnum.
Mótorviðgerðir og við
geðir á öllum heimilis—
tækjum.
:uo
7 18-2-18
J
Ð. Ab Ss
ttot hjá Happdrætti DAS,
Vesturveri, sími 17757 —
Veiðarfæraverzl. Verðanda,
*imi 13788 — Sjómannafé
lagl Reykjavíkur, sími 11915
— Jónasi Bergmann, Háteigs
vegi 52, sími 14784 — Bóka
tyerzl. Fróða, Leifsgðtu 4,
sími 12037 —- Ólafi Jóhanns
synl, Rauðagerði 15, sími
33096 — Nesbúð, Nesvegi 29
•---Guðm. Andréssyni gull
smið, Laugavegi Ö0, sími
13709 — í Hafnarfirði í Póst j
Mis&sm, strxú WMTl.
Þorvaidur kn Arason, Ml
lögmannsskkifstofa
Skólavörðuatig 38
c/o Pííl lóh ÞorUilsson hj. - Póslh. 621
Ibur IUIt ol lUH - Slmnclné: AH
Fyrir
skóiadrengina
Köflóttar úlpur
JKuldaúlpur með hettu
Flauelsblússur, síðar buxur
’prjónapeysur, prjónavesti
? og skyrtur. Nærföt, síðar og
stuttar buxur, — Allt á
' gamla verðimu. —
Verzl. STAKKUR
Laugavegi 99.
Nyja bílasalan
bpítalastíg 7.
Sími 10182.
Útvegum allar gerðir og ár
ganga af bifreiðum. — Út
borgun og g’re/ðsluskilmál
ar eftir komkomulagi.
Nýja bílasalan
Spítalastíg 7.
KEFLVÍKINGAR!
SUÐURNESJAMENN!
Innlánsdeild Kaupfélags
Suðurnesja greiðir yður
innistæðu yðar.
Þér getið verið örugg um
hæátu fáanlega vexti af
sparifé yðar hjá oss.
Harry Carmichael:
N r. 48
Kaupféiag
Suðurnesja,
Faxabraut 27.
Höfum úrval a£

fatnaði
Hafnarfirði
u «* a.j
Vasatfagbókin
Fæst í öllum Bóka-
verzlimum.
Verð kr. 30.00
Greiðsla fyrir morð
að ryðja henni úr vegi . . . en
það er eins og skoðun yðar á
þessu ha’fi breytzt sbíðan við átt
um tal saman“,
,,Ekki beinlínis. En ég hef
beint athygli minni í aðrar átt
ir. Ég er sömu skoðunar og þá,
og það útilokar frú Barrett, og
þetta símta] yðar við náung-
ann, sem kallaði sig Price, sann
ar mér að sú skoðun mín sé
rétt. Það má sem sé vel vera
að Barrett sálugi hafi verið
myrtur, en það var ekki kona
hans, sem drýgði þann glæp“.
_,Þetta hef ég líka athugað“
varð Piper að orði. „Það er
ekki útilokað að Barrett hafi
ætlað sér að leika á þjófana og
hafa Savillegripinn á brott
með sér. En hann fór ekki á
brott, — hann var að koma
heim aftur. Og þér hafið sjálf
ir sagt, að þessir gimsteinaþjóf
ar séu ekki af þeirri manngerð
að þeir gerist mannsbanar af
ásettu ráði“. ■
„Já, en ég gat þess um leið
að alltaf væri undantekning
frá hverri reglu. Og Piiken
yppti öxlum og leit til 0‘Conn
els. ..Svei mér betra að haga
orðum sínum gætilega, með til
liti til þess að í ,þau verði
vitnað seinna meir ... það er
svona svipað og maður sé í
vitnastúkunni11. En um leið og
hann mælti þetta rétt vottaði
fyrir brosi á andlitinu, og þeg
ar hann hafði ýtt tvisvar eða
þrisvar við undirhökunni, hélt
hann áfram rnáli sínu. „Jæja,
kannske þér getið sagt mér
hvers vegna þeir myndu hafa
farið að myrða hann, áður en.
þeir höfðu náð af honum fjár-
sjóðnum? Sé þessi Quinn
kunningi yðar ekki því sjón-
daprari hafði Barrett ekkert
annað en skjaltöskuna meðferð
is. þegar hann var myrtur“.
Þá gerðist það í fyrsta skipti
að O'Connell greip fram í fyr
ir þeim sinnj hljómþýðu og
hæverskulegu röddu. „Ég hef
sýnt foringjanum gimsteina-
skrínið og við höfum mælt
stærð þess. Það er þrír þuml-
ungar á hæð, fjórtán þumlung-
ar á lengd og tólf á breidd“.
Hann þagnaði eins og hann
þæt.tist hafa sagt allt, er hann
hafði til málanna að leggja.
Og Picken hélt áfram eftir
nokkra þögn. ,,En skjalatask-
an var ekki nema tíu þumlung
ar og þrettán og hálfur. Með
öðrum orðum, — það er ekki
hægt að koma ölpottinum fyr
ir . hálfflösku.. . og þá man
ég eftir. því að mig' langar í
meira te“.
Hann settist á skrifborðs-
röndina og starði spyrjandi á
Piper. „Jæja, það verður sem
sé að teljast útilokað að Barr
ett hafi haft skartgri'pina með
ferðis þegar Quinn sá hann.
síðastur manna. Hann hefur
þv*í ekki áreiðanlega falið þá
einhvers staðar . . já... hvað
vilduð þér segja.. .“
,,Þessi svokallaði Price gat
þess í símtalinu, sem hann átti
við mig að það gæti vel átt sér
stað að Barrett sálugi hefði fal
ið Albert Ellis að geyma skart
gripina í peningaskáp sínum
... og ef til vill hefði Barrett
farið þessa ferð tll Leeds ein
mitt í þeim tilgangi. Ég reyndi
að vefengja þá' tilg’átu, hann
sagði mér að Ellis væri gagn
heiðarlegur, og það væri alls
ekki víst að hann hefði haft
hugmynd um hvað í böggli
þeim var, sem Barrett fól varð
veizlu hans“.
„Hvers vegna gat Ellis þess
þá ekki við yfirheyrslurnar?”
„Ég varpaði þeirri spurningu
líka fram. Og hann svaraði
því einu til að gimsteinafjár-
sjóður, allt að því fjörutíu þúí
und sterlingspunda virði
væri talsvérð freisting, — jafn
vel gagnheiðarlegum mánni.“
„Við skulum ekki segja það
allt heilaspuna, sem þessi
Priee fer með“, varð Pieken
að orði. ,jSú freisting hefur
að minnsta kosti nægt til þess
að einhver gerðist til að
myrða þessa Oddy“. Hann
starði enn á Piper um hríð
eins og hann vildi lesa huga
hans, renndi sér síðan af borð
inu og snerr sér að 0‘Connell.
„Þetta gæti svo sem allt kom
ið heim, — ef skartgripaskrín
ið hefði ekki fundizt í íbúð
hennar. Eftir því að dæma virð
ist nefnilega liggja beinast við
að álykta að hún hafi komizt
yfir skartgripina, og einhver_
sem varð þess áskynja, síðan
myrt hana til þess að ná þeim
úr vörzlum hennar. Og sá
hinn sami .. . “ Hann leit glott
apdj á Piper1 „eða sú hin sama
hefur þótzt eiga meiri rétt á
þeim, einhverra hluta vegna.
Og nú er ég farinn heim að
sofa, drengir.. .“
0‘Connel tók bollana þrjá
af borðinu. þerraði dropa af
plötunnj með þeirripappír. Og
án þess að líta upp frá þessu
starfj sínu mælti hann lágt og
hlutlaust. „Ég held réttast að
við segðum Piper frá þessu,
varðandi frú Rarrett. Þegar
allt kemur til alls vill hann þó
vera okkur hjálplegur, og það
er ekki að vita nema við þurf
um á allrj fáanlegri hjálp að
halda í þessu málj* áður en
lýkur“. ,
„Hvað um frú Barett?“
spurði Piper.
Piclcen hallaði sér enn utan
í borðröndina. gerðist hugsi og
starði ifram Vndan sér| með
herptar varir. Sagðj loks. „Því
ekkj það. .. ég fæ ekki skilið
að það geti neitt skaðað ...“
Hann leit til Pipers og yppti
öxlum. „Ég get trúað yður fyr
ir því leyndarmáli, Pitper, að
hvenær sem kvæntur maður
deyr á dularfuHan hátt, er það
föst venja okkar að athuga
hvort eiginkona hans geti átt.
nokkurn þátt í því. Það gerð
um við líka þegar hvað þetta
mál snertj og komumst strax
að raun um að það var útilok
að að frú Barrett hefði þar að
LEIGUBÍLAR
Bifraðastöö Stemáér*
Sími 1-15-80
Bifreiðastöð Reykjavíkur
Sími 1-17-26