Morgunblaðið - 15.08.1973, Blaðsíða 7

MORGÚNBLAÐIÐ — MIÐVIKUDAGUR 15. ÁGÖST 1973
7
tV
Bridge
Hér fer á eítlfr 141.11 bridge
þraut. Suður er sagmhafi í 6
spöðum, vestur lætur- út tágui og
nú er spurningin: Hvernig á suð-
ur að spjlia til' að vera örué'gur
með að vinna siemmumia?
NORÐUR:
S: Á-8-7-6-4
H: D-10-6
T: 8-2
L: ÁD-10
VESTUR:
S: D-3 2
H: 8-7-4
T: D-G-105
L: 6-5-3
AIJSTUR:
S: —
H: 5 3-2
T: 9 7-64 3
L: K-8-7-4-2
SUÐLJR:
S: K-G-10-9-5
H: Á-K-G-9
T: Á-K
L: G-9
>egar spil þetta var spiiað,
drap sagnhafi útspiiið með ásn-
um, lét út spaða 5, drap í borði
með ási ag þá kom trompieigan
í ijós. Síðar i spiidinu gaf hann
einn siag á lauf og tapaði spi3-
inu.
Sagnhafi á í öðrum siag að
láta út spaða kóng. Eins og spil-
in eru, þá nær hann á þennan
hátt drotbningunni af vestri og
vinnur spilið. Hvað gerist þá,
ef austur á aiia, spaðana? Það
skiptir engu máli. Eigi austur
®l.la spaðana, lætur sagn-
hafi næst út spaða 5, drepur i
borði með ási, lætur út tígul,
drepur heima, tekur siðan siagi
á hjarta. Trompi austur, þá verð
ut hann annaðhvort að iáta út
tígul eða iauf og austur græðir
slag, sama hvorum litnum er spil
að og vimnur spiiið. Trompi
austur ekki hjarta, þá laet-
ur sagnhafi út tromp, þeg-
ar hann hefur tekið öll hjört-
un, og austur drepur og neyð-
ist á sama hátt til að Játa út ann
aðhvort iauf eða tigul og spiiáð
er unnið.
PENNAVINIR
Nonskur maður hefur áhuga
á að komast í bréfasamiband við
ísienzka frímeirkjasafnara.
Odd Jarie Steiner Olsen,
Oiav Nygardsv. 101,
Oslo 6,
Norge.
Bandariskur maður óskar eít-
ir að skrdfast á við ísJending
með frimerkjaskipti fyrir aug-
um. Hann skrdfar á ensku.
Russel B. Glasson,
170 Carriage HiJi Drive,
WethersifieJd,
Connectieut 06109,
U.S.A.
26 ára gömul kona, sem býr í
New Mexico óskar eftir penna-
vinum. Hún hefur m.a. áhuga á
frimerkjasöfnun. Hún skrifar á
ensku.
Nona Miitcham,
1628 Mary ElCen, N.E.,
AJbuquerqur,
New Mexico 87112,
U.S.A.
21 árs gamaill enskur maður .
óiskar eftir að eignast þenmavim-
konu, sem er á i'íkum aldiri og
igeitur skrifað á enisiku.
Mr. Christoher W. Owen
28, Oavendish Oiose
Grieat WoodJey Estate
Romisey
Hampshire
Ehgland (U.K.)
PennavinaJiiJúbbur í Sviþjóð
viíll benda Isöendingum, seon eru
eílidri en 15 ára að skrifa tdi sin,
ef þeir viiija eignast pennavini
einhvers staðar í heiminum. 1
bréfiinu til klúbbsins stoai taka
fram i hvaða landi hann ósikar
að eiignast bréfavini, hvort það
sé stúJika eða piiitur, sem hann
viil skrifast á við og hvaða
málum hann getur storifað á.
The WorW Penfrieinds Agency
Post box 261
S-20122 Maimö
Sveriige.
DAGBÓK
BAR\A\\A..
Haustgöngur
*
eftir Ilarald Arna Haraldsson
Þeir leituðu í marga klukkutíma. Skiptu leitarmenn-
irnir sér í þrjá flokka og voru tveir menn í hverjum
flokki. Einn flokkurinn fór inn í botn, en hinir leituðu
í fjallshlíðunum sitt hvoru megin í dalnum.
Kiukkan var orðin um níu að kvöidi, er fiekkurinn
sem leitaði inn í botni varð. var við jarm. í mörgum
kindum.
Héldu þeir á hljóðið. Er þeir voru komnir svoiítinn
spöl og fyrir hól einn mættu þeir Daða með þessar
fimmtán kindur er höfðu týnzt. Mennirnir urðu, sem
von var, mjög undrandi að finna Daða inni í botni dals-
ins og með fjárhópinn lítið hrjáðan. Er hann kom til
þeirra, spurðu mennirnir hann, hvað komið hefði fyrir,
en Daði vildi ekkert segja, fyrr en alhr gangnamenn-
irnir væru saman komnir í réttinni. Héldu þeir nú af
stað til réttarinnar með fjárreksturinn.
Segir nú ekkert af ferðum þeirra, fyrr en tii réttar-
innar kom. Þeir sem fyrir voru í réttinni urðu mjög
giaðir að sjá Daða aftur og hrósuðu þeir honum fyrir
dugnaðinn.
Settust þeir nú niður og fengu sér mat. Hvarf hver
kjötbitinn ofan í Daða, ásamt heilum harðfiski og blóð-
mörskepp. Það var eins og hann hefði aldrei á ævinni
borðað áður. En á meðan Daði sat að kræsingunum
komu hinir leitarflokkarnir til baka. Er þeir komu inn
í réttina sagði faðir Daða: „Við fundum hann, hann skil-
aði sér sjálfur, kom á móti okkur með kindurnar.“ Hann
tók drenginn og faðmaði hann að sér: „Hvernig atvik-
aðist þetta, ó, elsku Daði minn, segðu okkur, hvað kom
fyrir.“
„Ég ætlaði einmitt að fara að segja ykkur frá því,“
sagði Daði. „Þegar ég var búinn að telja, sá ég, að það
vantaði 15 ær, þar á meðal kindur föður mínis, svo
vantaði hana Móru mína og einnig Mjöil litlu. Og svo
vantaði stóra hrútinn, hann sterka Gretti, sem pabbi
gaf mér síðasthðið haust. Svo ég fór að leita og mér datt
fyrst í hug að fara inn í botn og ieita' þar. Eins og mig
grunaði, þá fann ég þær ailar saman og hélt af stað
með þær. Svo mætti ég botnhópnurn og við héldum
hingað.“
Hrósuðu nú allir happi og þökkuðu Guði fyrir að hafa
endurheimt Daða.
Tóku. nú gangnamennirnir saman íöggur sínar og
héldu heim til Laufóss. Er þeir komu þangað, settu þeir
féð í hús og fór sdðan hver heim til sin.
Háttuðu þeir feðgar strax, Daði sofnaði, en faðir
hans sagði konu sinni frá ævintýrinu, er þau voru geng-
in til hvílu. Lofaði hún Guð og þakkaði fyrir að hafa
endurheimt son sinn.
Daginn eftir fréttist það skjótt, sem kom fyiir Daða
kvöldið áður, og ahir sögðu: „Þökk sé Guði, að við
höfum endurheimt duglegasta og bezta drenginn 1
Laufósi.“
Haraldur Árni Karsldsson,
13 ára, Mosabarði 4, Hafnarfirði.
BROTAJÁRNSKAUPMAÐURINN OG KÍÍ.AIiMK
Hír sjiáið bið hrotajárnskaupmanninn hnrfa 4 stóroi bunka
af gömluin bílinn, sem hann er nýbúinn að kaupa «g ætlar
»ð fara að niylja niðnr og bræða saman. I'á getur hann iselt
Járnið aftiir en vandinn er bara sá, að hann nian ekki tengur
hvafl marga bíla hann keypt.i. Getið þlð hjáJpað honinn?
SMÁFÓI.K
— I'etla gengnr ba.ra a.llls —-------------- — Ég verð að sofa í söirmi
ekki! átt og jörðin snýstt
FFRDTNAND