Morgunblaðið - 15.08.1973, Side 23

MORGUNBLAÐIÐ — MEÐVIKUDAGUR 15. ÁGÚST 1973
23
Elín Árnadóttir
Hrífunesi
Fa*dd 18. mai 1886.
Dáin 10. jðli 1973.
Laugardaginn 21. júlí, einn
þann sólríkasta dag, sem komið
hef'ur á þessiu sumri, fór fram
við Grafarkirkju í Skaftártu'ngu
jarðarför mgetrar og merkrar
konu, Eiínar Árnadóttur fyrr-
verandi ljósmóður og húsfreyju
I Hrífunesi, og var það ein fjöl-
mennasta jarðarför, sem þar
hefur farið fram.
Elín var fædd í Pétursey í
Mýrdail, dóttir þeirra merikis-
hjóna Áma Jónissonar og Þór-
unnar Sigurðardóttur i Póturs-
ey. Á þessari fai'legu jörð fædd-
ist EMn og átti sín barns- og
bernskuár í sæ’.um hópi margra
xnyndarlegra systkina. í>ar naut
hún og ástar og vakandi um-
hyggju ástriikra foreldra, sem
bæði voru góðrar ættar, og voru
orðlögð fyrir mannúð og mynd-
arskap. Frá æsku.heiimili geklk
Elín út í lifið að ég hygg með
meiri uppeldismennt en alimennt
þekiktist í sveitum í þá tíð. Ung
miun hún hafa lært til ljósmóð'ur-
starfa, og fatasaium mun hún
hafa lært jafnframi. Vorið 1909
fiyzt þessi myndarloga stúlka
austur í Skaftártungu og tekur
þar við ljósmóðurstörfum, þá 23
ára að aldri. í>ar átti hún eftiir
að starfa og eyða ævinni, dáð
og virt af sveitungum stoum.
Hún hafði nóg að starfa auk
ljósmóðurstarfanna við saiuma-
skap og kenndi þá umgum stúlk-
um karimannafataisaum og
rnargt annað, sem þær gátu af
henni lært. Þessi störf stundaði
hún í 2 ár. Þá var margt af
mjög myndarlegu ungu föl'ki í
sveitinni og félagslíf þá þar í
blóma. Vorið 1911 giftist hún
jafmaldra sínum Jóni Pálsisyni
í Hrffunesi, sem þá var þar hjá
móður sinni Þórunni Rjama-
dóttur ásamt fleiri systikinum
sínum, og tóku þá við jörð og
búi af móður Jóns. Nú reyndi
fijótlega á búskaparsnilili hinna
ungu hjóna. Ekki tóku þau við
neinu stórbúi. Strax kom í ljós
að bæði hjónin höfðu sameigin-
legan áhuga á búskapnum, og
voru vel hæf til starfsins. Þau
voru bæði mjög hagsýn og
áhugasöm, og gekk því búskap-
ur hjá þeiim mjög vel, og varð
heimi'li þeirra strax mjög mynd-
arlegt, enda Hrífunesið alltaf
talin frekar góð bújörð vegna
góðrar vetrarbeitar, sem á þeim
árum var talið svo mikils virði.
Þá stóð Hrffunesbærinn á
bökkum Hólmsár. Þar veitist
þetta mikla vatnsfall fram
sitraumhart og misjafnlega
vatnsmikið meðfram túnjaðrin-
um. Þarna voru þeir Hríifiunes-
bræður uppaldir hjá móður
- Minning
sinni. Urðu þeir mjög ungir að
iglíma við ýmsa erfiðleika, og
þar á meðal Hólmsá, sem oft var
erfið yfirferðar og ekki talin fær
nema glöggum vatnamönnum
við að glíma. Þarna urðu þeir
að taika að sér mjög ungir að
fylgja ferðamönnum yfir Hólmsá
bæði sumar og vetur. Urðu þeir
því snemjma glöggir vatnamenn
og gætnir, en oft muniu þeir á
þeim árum hafa komið hraiktir
og með hrakta hesta upp úr
Hóknsá, og eflaust hafa þeir oft
teflt djarft til að koma ferða-
mönnuim yfir Hölmsá. En með
gætni og glöggskyggni tökst
þeirn alxtaf mjög veJ, og ekki
heyrði ég talað um að þeim
hefði nokkurn tíma hletekzt þar
á. Við þessi skilyrði ólst Jón
upp, og kannski hefur glíman
við Hólimsá ásamt öðrum erfið-
lei'bum sem við var að etja á
þeiim árum gert Jón að þeim
hyggna og góða búmanni sem
hann síðar varð. En þegar EMn
fluttist að Hrífunesi voru erfið-
leikar við Hólmsá úr sögunni.
Hólmsá var brúuð árið 1907 og
þótti mikil samgöngubót.
Fijótlega eftir að þau byrjuðu
búsikap urðu þau að stækka og
endurbæta íbúðarhúsið ásamt
útihúsum og öðru þvi sem til
framfara horfði.
Blín var mikil búsýslukona og
verkmikil og myndarleg hús-
móðir, enda mátti segja að þar
væri mikil'l heimilisiðnaður. Hún
hélt áfram að taka saum, og svo
fengu þau sér prjónavél, sem þá
var lít'ið um, og var þá mi'kið
prjónað fyrir sveitirnar þar í
ikring. Hrifunes er naesti bær
austan við Mýrdalsisand. Gesta-
koma var þar því eðlilega mikil,
sérstaklega vor og haust meðan
allir f'lutningar fóru fram á
hestum. Öllum var þar vel teikið
og veittur góður beini, og hin
sikemmitiXega og hressandi fram-
koma húsmóðurinnar sem allir
lit'U upp til og dáðu verður
mörgum minnisstæð.
Áfram hélit hún ljósmóður-
störf'unum, og' varð hún oft að
fara út i vond veður og erfiða
t Þökkum innílega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
útför
JÓHÖNNU KR. ANDRÉSDÓTTUR,
Ijósmóður frá Stóra-Vatnshorni.
Þuríður Sigurjónsdóttir, Sigurður Hallgrimsson,
Gestur Sigurjónsson, Jóharma Einarsdóttir,
Jóhanna Sigurjónsdóttir, Benedikt Ingólfsson.
t
Við þökkum af alhug alla vinsemd og virðingu sem sýnd
var við fráfall og útför móður okkar,
KRISTÓLÍNU KRAGH
Sérstakar þakkir viljum við færa læknum og öl1u starfs-
fólki Elliheimilisins Grund.
Agnes Kragh,
Hans Kragh,
Sveinn Kragh,
Gunnar Kragh,
Július Pálsson,
Hólmfríður Ólafsdóttir,
Sigriður Þorsteinsdóttir,
Sigurlín Gunnarsdóttir,
barrrabörn og barnabamaböm.
vegi. Þó að Skaftártunga væri
ekki mannmörg var hún oft erf-
ið yfirferðar á veturna vegna
miikiMa snjóa og vatna. Á og
Skaftárdaiur voru í he'nnar um-
dæmi, en Elín vár dugleg og
kjarkmi'kil að ferðast, og ánægð
var hún þegar hún sá að góð-
hestur var með í ferðinni. Elxn
sat vel hest og fór hratt yfir
þegar sæmilegt færi var. Elín
var mjög lárisöm og heppin
Ijósmóðir og traustvekj andi, og
ekki minnist ég þess að hafa
heyrt að neitt hafi komið fyrir
hjá henni. Ljósmóðurstörfum
hélt hún áfram fram á efri ár.
Tók þá Sigríður dóttir hennar
við þvi starfi í nökkur ár. Var
þá heilsa hemnar farin að bila,
og var hún hin síðari ár mjög
heilsutæp.
Á síðari búsikaparárum sín-
um fluttu þau bæ sinn og
byggðu að nýju nær þjóðvegin-
um uppi undir heiðarbrúninni, og
var það að mörgu leyti betra
bæjarstæði. Það er óhætt að
segja, að jörð sína ræktuðu þau
og byggðu upp einis og bezt
mátti verða. 1 Hríflunesi bjuggu
þau á sjötta tug ára myndarbúi
og urðu frekar vel efnuð.
Þau eignuðust 5 börn. Fyrsta
barn sitt misstu þau, Sigríði að
nafni, á 4. ári. Hin eru í þessari
röð: Sigríður ljósmóðir, Ámi
bóndi í Hrífunesi, Kjartan lög-
regluþjónn í Reykjavik og Guð-
ríður Þórunn í Hrífunesi. Au'k
þesis ólu þa-u upp tvo drengi:
Garðar Bjarnason og Æ)var
Harðarson, sem báðir eru bú-
settir í Vík. Margir fleiri unigling
ar dvöldu á þeirra heimili, og
komu, þau þeirn öllum vel tixl
manns.
Mann sinn missti Elín í febrú-
ar 1971. Voru þau þá hætt bú-
skap, en Árni somur þeirra tetk-
inn við jörð og búi, en áfram
dvaldi hún hjá börnum sín'um
í Hrífur.esi.
Minningar um slííka konu sem
Elín var verða öllum ógleyman-
Legar sem hana þekktu. Hún
vildi ölilum vel og hjálpa þeim
sem voru hjálpar þurfandi.
Það var sóibjartur sumardag-
ur þegai Skaftártungumenn og
margir fleiri komu saman við
Grafarkirkju tii að kveðja Elínu
frá Hrifunesi hinzta sinni, og
það eru bjartar minningar, sem
henni fyl'gja frá sveiltungum og
öðrum, sem hana þekktu. Svo
mun og sólbirta Guðsr.áðar lýsa
sáliu , hennar um eilífðar helm-
kynni.
Það er vor kveðjubæn.
Vigfús Gestsson.
Kenivood mini
odyr og
afkastamikil
heimilishjálp
Kenwood Mini er létt hrærivéi og þeytari, sem hafa má í hendi
sér og færa yfir í pottana. Með skál og standi, sem hægt er að
kaupa sér, vinnur Kenwood Mini öll venjuleg hrærivélaverk. Einnig
fæst nú með henni skurðkvörn, sem sneiðir og rífur hvers konar
grænmeti og ávexti. Kenwood Mini vinnur öll þau verk, sem við
erum vön að fela hrærivél •— og meira tii.
Kostar kr. 2346,00. Skál ög standur 1584,00. Skurðkvörn 1790,00.
^Kpnwood
HEKLA hf.
Laugavegi 170-172.
Sími 21240 og 11687.